Het is bijna zover. Over een luttele 8 uur is 2006 alweer voorbij en beginnen we met zijn allen vol goede moed aan 2007. Gek eigenlijk, dat het toch iedere keer weer zo snel gaat.
2006 is toch wel weer een leuk jaar geworden. Zo is mijn persoonlijke hoogtepunt dit jaar dat ik eindelijk mijn boek heb uitgegeven - als je dit nu voor het eerst leest, klik dan zo even op het label SoulBlues aan het einde van deze post. Enkele vrienden en vriendinnetjes hebben het boek al uit, waaronder Papa. En ik heb al vele mooie complimentjes ontvangen per mail of sms of gewoon zo. Ik ben er superblij mee. Nog. En het is ook nog steeds een beetje vreemd.
Ook hebben Keevie & Ik het afgelopen jaar errug veel meegemaakt. Bijvoorbeeld zeer recentelijk dat de snelheidsmeter het begaf, maar we hebben ook leuke dingen meegemaakt. Zoals de nieuwe autoradio. En de fijne ritjes naar mijn favoriete waterdierenpark, het Dolfinarium. Waar ik ook weer zeer mooie foto's heb gemaakt dit jaar.
Dit jaar is mijn neefje een jaar oud geworden en hij loopt nu al helemaal los. Al is het soms wel handig om je mee te nemen aan je vinger omdat hij van alles aan je wilt laten zien. Ik heb dit jaar ook zeer veel opgepast - iedere maandagmiddag, met uitzondering van vakanties - en daardoor zie je hem ook echt veranderen. Erg leuk.
En natuurlijk hebben we weer veel saxofoon gespeeld dit jaar. Volgend jaar, 11 januari gaan we met het Kwartet Quatro Saxophoni optreden in Cees' Place te Utrecht. Erg spannend allemaal, aangezien er nog wel even goed geoefend moet worden op een paar stukken. Maar dat komt wel goed.
En dit jaar ben ik ook weer gaan sporten. Zwarte Piet is weer geweest sinds een jaar of drie. Op mijn werk gaat het steeds beter... Eigenlijk, als ik er zo over nadenk, zijn de meeste dingen wel in de afgelopen maanden gepropt... Maar ach. Gelukkig hebben we mijn weblog nog, vol foto's, verhalen en gedichtjes... kan ik zelf nog eens even nalezen wat er allemaal gebeurt is het afgelopen jaar.
Mijn goede voornemen? Ik wil ietsjes meer tijd voor mezelf incalculeren volgend jaar. Zodat ik meer tijd heb om te schrijven en te webloggen. En ook om Cookie Report van Koekiemonster meer bij te houden. Want hij heeft nog steeds een boel te vertellen, maar dat typen gaat niet zo met pluizige vingers!
Hoe dan ook: Tot volgend jaar allemaal! En voorzichtig met vuurwerk.
Dikke kus.


Reden voor een klein feestje. Met het stukje over mijn verstandskiezen zijn Keev en ik op de 1.000 postjes beland, en dit is dus nummer duizend-en-een. Een magisch getal, aangezien het ook voorkomt in de titel van een heel erg mooi boek...

Als lezer zul je wel denken dat ik niets aan Sinterklaas zou doen dit jaar, omdat ik nog helemaal niets over De Club van Sinterklaas (Jetix) of Bij Sinterklaas (Nickelodeon) heb verteld. Maar niets is minder waar. Ik heb weinig geschreven, maar ik ben zeer blij dat de Sint weer in het land is. Want vanavond gaan we uitgebreid vieren dat hij er weer is. Samen met zijn ZWARTE Pieten.
KNVB Beker 2006-2007


Vandaag was er een feestje in het hoofdkantoor van Bruna. Een klein bescheiden feestje met zo'n 100 mensen, die verlekkerd langs tafels liepen waarop onze boeken waren uitgestald. Jawel, we hadden een klein boekenballetje. En het was wel erg gaaf om alle titels bij elkaar te zien. In totaal zijn er via de Gopher en Bruna actie 180 titels uitgegeven. En dat is een applausje waard.




Gek idee eigenlijk. Nu mijn eerste boek in de winkel ligt, mag ik eigenlijk pas van mijzelf aan het tweede deel beginnen. Ideetjes genoeg, daar ligt het niet aan, maar hoe krijg ik het weer op papier? Niet dat ik het niet op papier zou kunnen krijgen, maar ach... je weet wel. Het is weer een schone lei. Het bord is leeg, de tekening nog niet ingekleurd en ik mag weer foto's maken met woorden en zo het schilderij verder vorm geven totdat... het tweede verhaal klaar is.
SoulBlues ~ foto's
En eindelijk was het dan zover. Vanmorgen al vroeg wakker, omdat ik nog wat dingetjes wilde opruimen. Uiteindelijk heb ik eerst naar 'My Life as a Teenage Robot' zitten kijken, voordat ik aan opstaan toe kwam. Met vlinders in mijn buik heb ik vervolgens mijn haar gedaan, leuk make-upje uitgezocht, mijzelf in mijn Dance tenue (eigengemaakt promo-shirt met zwarte broek, bling-gympen, megabling oorbellen, geluksengeltje en natuurlijk colbert) gestoken en vervolgens beneden wat aan de slag gegaan. Het was een kwestie van seconden. Gelukkig kwam Ploon al om half 10, want gedeelde nervositeit... enfin.
Morgen is het dan zover! De boekpresentatie bij Bruna Overvecht. Ik vind het reuzespannend. En terecht, want er is een droom van mij uitgekomen. Eentje waarover ik al vanaf het moment dat ik kon schrijven ik al dagdroom: mijn eigen boek in een boekenwinkel op de plank! Gaaf...
Jawel lieve mensen, de derde update van vandaag. Ik ben namelijk even naar de winkel geweest en daar stonden er al een paar. Maar volgende week is de echte presentatie. Tot die tijd is hij wel te koop via gopher.nl en bruna.nl.
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA, b, c, d... even een rondje rennen om het gebouw en dan... pfffffffffffffffff.
Vandaag kunnen de vlaggen vast klaar gezet worden, de feestjurken gestreken en de krullers in het haar - by the way, niet echt meer nodig want ik heb sinds dinsdag weer een lekker permanentje! - want: vandaag rolt SoulBlues van de persen zo de afleverdoosjes in voor de Bruna.
SoulBlues ~ update


Het gaat echt opschieten nu. Ik had nog steeds niets van de uitgever gehoord, dus vandaag de stoute slippers aangetrokken en de telefoon gepakt. Zo rustig mogelijk gebeld met de uitgeverij en wat blijkt: de DRUKPROEF is al KLAAR.
Saxles




Het is zover... over een paar weken ligt het dan echt in de winkel: mijn roman.
Okay, één tipje, het gaat dus Dance, SoulBlues heten. En afgelopen zaterdag ben ik nieuwe foto's laten maken voor de achterflap en in ieder geval website...
Weet je wat lekker is? Met een goed boek in een hoekje van de bank kruipen, of beter nog, in een stapel kussens op bed. Misschien nog met een kop thee of fles water erbij en jezelf mee laten voeren naar andere landen, tijden en wellicht situaties. Je laat je betoveren door de hoofdpersonen, lift mee op de auto van hun leven en als je het boek weer dicht doet, lig je gewoon in je eigen bedje.

Keep on Smiling
Vandaag hebben we de verjaardag van mijn oma gevierd. Vanmorgen met papa, Henk, Wilma, kleine Henkje en Ploontje opa opgehaald en met drie auto's, want daarna moest ik naar mijn werk, naar Vleuten gereden, alwaar we als een ware optocht werden onthaald door alle medewerkers van het Hospitium.