Kolkende Galgenwaard!
Vanmiddag was het weer een ouderwets middagje voetbal kijken. Ook omdat Pascal Bosschaart weer eens op de grasmat liep, in het tenue van de Hagenezen, maar toch. Net als Michael Mols, die toch ook wel met een dubbelgevoel er leek rond te lopen. Zowel aan het begin als einde van de wedstrijd werden er in ieder geval nog heel wat knuffels met hun oude ploegmaatjes gedeeld!
Was ik trouwens blij om Pascal weer met zijn lange haar - de springende paardenstaart had ik al meerdere malen op de tv voorbij zien stuiteren - te zien, had nu Joost Broerse zijn weelderige lokken gekortwiekt. Maar hij was niet zijn kracht kwijt: rots in de branding werd ditmaal verkozen tot Man of the Match.
In ieder geval werd er lekker gevoetbald op het veld. Okay, er werden wat kansjes gemist aan Utrechts zijde, en de aanvallen van Ado werden keurig afgestopt door Dicko en Joost, en als die er niet bij zaten, dan stond Michel Vorm wel klaar om de bal te grijpen. Zelfs scheids Braamhaar maakte er een keer geen potje van - al had hij altijd beter kunnen fluiten - waardoor er op het veld een enorm leuke wedstrijd ontstond.
Op het veld ja. Zijn we gewend dat er tussen Utrecht en Ado vaak wat kleine schermutselingen zijn op het veld, was dit toch eigenlijk niet echt het geval. En nog voor de 1-0 van Rick - een prachtig mooie goal - achter de derde doelman van Ado lag, werd er al gerotzooid in het uitvak.
Ik vind het erg knap dat er al de hele week in de media wordt gepraat over het staken van wedstrijden bij de eerste tonen van een negatief spreekkoor en dat er vervolgens geen actie ondernomen wordt. Als Utrecht supporter probeer je dan maar de ziektes die je ploeg toegewenst worden te negeren en je voornamelijk op het positieve gedeelte te richten >> de wedstrijd. Toch wordt dit lastig als er van Ado nog supporters aankomen en meteen tegen de hekken aan beginnen te rammen om te proberen in het Utrecht vak te geraken. Tja, jongens die wel willen matten rennen meteen de gracht in, vaders met huilende kleine kinderen vluchten omhoog. Probeer dan maar eens rustig de wedstrijd te vervolgen!
Afijn, voor mij hoeft een wedstrijd niet gestaakt te worden, maar er waren beauties van voorbeelden vanmiddag om te stoppen. Gelukkig - het was werkelijk een keer waar - kwam de ME het uitvak in, waarna de oproerkraaiers snel ophielden. Erg jammer weer. Want de wedstrijd was juist zo super leuk!
Wat wel weer gezellig was, waren alle nieuwe gezichten die op onze trap plaats hadden genomen. Het familievak wat namelijk zeer strategisch op de lange zijde naast het uitvak zit, werd leeggeruimd en vaders met kinders en dergelijke zochten plaatsjes op de andere tribunes om zo toch lekker van de wedstrijd te kunnen genieten.
Want genoten hebben we! Tja, we wonnen met 2-0, hebben twee mooi goals gezien, en daarnaast ook nog mooi voetbal. Mij hoor je verder niet klagen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden voor plaatsing eerst ter goedkeuring voorgelegd aan de auteur.