Vanaf vandaag iedere woensdag...én vanaf vandaag op zijn eigen site...



Visiting the baby

Dear readers. Cookie is proudly to talk about Berries little nephew Henk. He is very sweet and likes Me googly-eyes. Well Me think he does, cos he was staring at Me eyes the other day.

Today Me present me report from the babybox. Baby Henk is real sweet and a beautiful baby.



Me would like to eat chocolate chip cookie as a treat, but Me got something else. It is called 'beschuit met muisjes'. Me didn't know what it was! The 'muisjes' tasted like anise - it tasted very good, sometimes Me eat cookies with warm milk and anise - and were blue and white. 'Beschuit' is a hard, crunchy bread. Like cracker, but softer. And it is round, like cookie, but it is crunchier. Me liked it! It seems to be tradition to eat such a crunchy breadcookie with muisjes. Although they didn't look exactly like mouses...

Me haven't hugged baby Henk yet. Not that Me don't want to... Berry is holding him everytime we are here. And Baby Henk seems to like it! Maybe when Baby Henk gets a bit bigger, me and him can go on picture together!

Well... bye bye for now! Next week I am back with a story about Dutch winters... And how WET you can get in them!

Afscheid van een verdediger

Ongeloof.
Kippenvel.
Verdriet.

Net bereikte mij het bericht via mijn vader dat FC Utrecht verdediger en publiekslieveling David Di Tomasso vannacht is overleden. Op de website van de Telegraaf staat vermoedelijk door een harstilstand, maar om 14.30 is er nog een officiële persconferentie.

Mijn hart en gedachten gaan uit naar zijn vrouw en kindje. Ik ben bang dat ik precies weet hoe zij moet zijn geschrokken vanmorgen...

Dear madame Di Tomasso, my thoughts and love go out to you, and your baby. Everyone will remember and love David for the soccerplayer he is and was. I hope you can find some comfort in the support and love of the FC Utrecht supporters, friends, the team and ofcourse your family. And that you can find some comfort in simple words as these. Love, Berry, vak R.

Wil je ook je condoleance over brengen? Dat kan hier.

Oh ja!

Zojuist op de radio: Ajax wil dat Utrecht bestraft wordt voor het minutenlange uitschelden tijdens de wedstrijd. Helaas wordt er niet gerept over het rotjes gooien door de Ajax-supporters op stewards en medewerkers van FC Utrecht die hierdoor gewond raakten, of de tientallen vernielde stoeltjes in het vak…

Ach, we hebben gisteren lekker gewonnen met 1-0. Dat ze in Amsterdam zo slecht tegen hun verlies kunnen, daar kan ik niets aan doen. Het gepiep in de krant over de scheidsrechter ook niet. Weten ze daar ook eens hoe het is om een scheids tegen te hebben. Al had Ajax best mazzel dat Nigel de Jong geen rood kreeg voor het doortrappen op Joost Terol die met een hoofdwond het veld moest verlaten. Of het gezeur van Wesley Sneijder die maar liep te schoppen. Dus… niet zuren heren, maar je verlies moedig dragen. De tijd van het gouden Ajax is voorbij. Men heeft geen immuunstatus meer. Wen er maar aan en kom terug uit de wolken. Ook godenzonen kunnen ineens menselijk worden.

Wat Utrecht betreft: goed gedaan jongens! Ik heb lange tijd niet zo’n spannende wedstrijd met af en toe supermooie momentjes meegemaakt. Op naar de volgende overwinning!

Forza!

Keevie & Ik

Spoken

Vrijdagmorgen, kwart voor 8. Ik stap gehuld in donkerblauwe poncho de voordeur uit en ga op weg naar het garagetje van Keevie, waar hij nietsvermoedend droog en warm staat te wachten op mijn komst. Door het donker, wat zwarter lijkt dan de zwartste nacht, spookachtig verlicht door oranje lantaarnpalen, glanzend zwarte wegdekken door de liters regen die erop neerkletteren. Ik loop door. Met iedere stap die ik zet, hoop ik dat de wind geen vat krijgt op mijn poncho. Toch kom ik met een natte broek vanaf mijn knieën aan bij het garagetje. Etappe één is afgelegd.

Op naar etappe 2.
Ik open de garage en ontdoe mij binnen van mijn poncho. Schud deze uit en vouw hem met ijskoude onbeweegbare vingers op en prop het achter de voorstoel. Keevie bibbert en komt grommend tot leven. Ik laat zijn motortje warm draaien. Sluit mijn mobiele telefoon aan op de headset en geef een paar keertjes extra gas. Ik zit, tassen naast mij op de voorstoel, mobieltje ernaast, condensdoekje in de aanslag. Langzaam rijdt Keevie ons naar buiten, het natte najaar in.

Het derde deel van de onderneming draaide vooral om snelheid: snel uitstappen, garagedeur sluiten, snel instappen en de deur dicht doen. Maar het baatte niet: de regen kwam met zoveel druppels tegelijk uit de hemel, gepaard met dikke hagelstenen dat mijn jas en broek verder drijfnat geraakten. Toch was ik snel genoeg weer binnen en konden Keevie & Ik op weg naar Almere Haven. Waar we - zo vermoedde wij - ditmaal wel veel water zouden zien.

De snelweg was snel gevonden, hoewel we ons nog keuriger dan anders aan de maximumsnelheid hielden, al vegend over de ruitjes, verwarming hoog op en een reepje van het raam open om de beslagenheid tegen te kunnen gaan. De achterruit bleef tot aan onze bestemming melkglas, maar eigenlijk was dat niet zo erg in verband met verblinding van achteren. Een harde wind had ons gauw te pakken en wilde Keevie van het wegdek duwen. Maar een Keev laat zich niet zo eenvoudig van zijn stuk brengen en hij hield stand. Om de wind niet te veel macht te geven, besloten we 80 te gaan rijden. Met de harde regen hadden we zo ook beter zicht op de weg en malloten die denken met spookweer hard te kunnen rijden, moeten ons dan maar lekker passeren.

Totdat de wind vond dat we te langzaam reden en zijn grote hand uitstak om Keevie over de brug van het Gooimeer te duwen, helemaal naar de afrit van Almere Haven aan toe. Hij duwde ons zo hard, dat de kilometerteller langzaam opklom van 80 naar 90. Van 90 naar 100, naar 110... Ik liet het gaspedaal los, zodat we weer op een overzichtelijke snelheid terechtkwamen en zo baanden we ons een weg door het duistere zwart, zowel boven als onder ons.

Spannend? Ja, dat wel. Maar ik heb de volste vertrouwen in Keevie en Keevie in mij. Eenvoudig bereikten wij de afslag en verruilden de donkere snelweg, voor een binnenweg naar kantoor. Helaas waren alle plekjes onder de overkapping al vergeven en moet Keevie in de regen staan. Maar straks naar huis zal het iets lichter zijn en dan is hij zo thuis, in zijn eigen warme garagetje.

Ik ben benieuwd of het volgende week ook zo gaat spoken...

Sinterklaas!

Ik heb het zo druk gehad met de geboorte van mijn kleine neefje, dat ik zowaar vergeten ben te vertellen dat Sinterklaas weer in het land is. Nu zullen jullie dat allang weten, want het is uitgebreid op tv geweest hoe hij bij Sneek binnenkwam varen en daarna alle steden, dorpen en afgelegen plekjes aandeed om de kinderen te begroeten.

Ook de pieten van De Club Van Sinterklaas zijn al wekenlang dagelijks op tv bij Jetix. En op Nickelodeon staat een geheimzinnig oranjepak in de studio van Chris & Vivienne.

En toch gaat het allemaal een beetje zijdelings voorbij... gewoon, omdat mijn hoofd ergens anders is.

Bovendien is ons kleine Henkje nog te klein om zijn schoentje te zetten. Maar ik denk wel dat volgend jaar Sint & Piet een bezoekje gaan brengen aan de kleine man...

Goblet of Fire

Vandaag in première:



...en binnenkort ernaar toe!

Happy Birthday Grote Broer!

Raar einde

Desillusie

Ik wist dat het ging gebeuren en afgelopen zaterdag was het dan zover: de allerlaatste aflevering van Star Trek: Enterprise. En wat voor een aflevering was het.

Dat Riker en Deanna Troi er in meededen en de laatste missie van Captain Archer, T'Pol, Malcolm Reed, Hoshi, Travis, Phlox en last but certainly not least Trip Tucker als een holodeck programma voorbij kwam, dat was acceptabel en best wel erg leuk. Maar het verhaal eigenlijk niet. En ik bleef met een vreemd gevoel zitten... dat het verhaal nog niet af was.

En waarom moest Trip nu ineens dood in de laatste aflevering. Dat sloeg, vond ik, nergens op. En waar het verhaal om draaide (het niet opvolgen van orders) werd in vijf minuutjes afgeraffeld. Met de dood van Trip tot gevolg, terwijl dat volgens mij niet nodig was geweest. Ik had meer gehad met een happy end: T'Pol en Trip gelukkig samen op Vulcan.

De Federatie die werd gesticht en de twee andere Enterprises op het einde vond ik weer hartstikke goed. En zo was eigenlijk de hele serie van Enterprise. Omdat het allemaal vóór Captain Kirk's missies afspeelt, zijn er een heleboel dingen waarvan je weet dat ze terug zouden komen later. Zo wordt bijvoorbeeld opgehelderd waarom Klingons ten tijde van Kirk geen voorhoofdsribbels hebben. En heb ik blauw gelegen om de eerste Tellarite en Andorian onderonsjes, omdat ik weet hoe dat bij Journey to Babel ook ging. Dat de aflevering bij Enterprise ook Babel heette, was dus niet voor niets. En zo waren er nog veel meer dingen, waarvan de trouwe Star Trek-kijker wist waartoe het zou leiden.

Daarom vond ik deze laatste (en de paar ervoor) een desillusie... Als schrijfster zijnde, had ik het denk ik toch anders gedaan en niet zo duidelijk en krampachtig naar een 'pakkend' of 'schokkend' einde gezocht.
Desalniettemin ga ik toch alle seizoenen bijelkaar sparen op DVD. En ach, dan sla ik die laatste afleveringen toch lekker over!

Jonge Held

Ricky Kruys!

Held van de dag gisteren was Ricky Kruys! Hij scoorde het enige doelpunt de in uitwedstrijd tegen NAC Breda en dat betekende 3 punten voor Utrecht. In uitwedstrijden doet de FC het beter dan thuis, lijkt het wel. Maar door deze winst zijn we wel een paar treetjes hoger in de ranglijst komen te staan. Nu volgende week thuis ook weer even winnen (van Ajax) want dan komen we boven Ajax te staan in de competitie. En dat is natuurlijk altijd leuk - een grote club achter je laten!

Kom op jongens, knallen aankomende zondag. Enne Foeke: gooi Rick er maar weer in hoor. Dan komt het denk ik wel goed!

Forza!

Geluk met simpele dingen

Obsessie

Ze zeggen wel eens dat Koekie Monster nogal geobsedeerd is door het eten van Koekies...

...dit liedje helpt daar niet echt aan mee ben ik bang. Maar het is een klassieker en als je van Koekie houdt, dan zing je het uit volle borst met je wav-filetje mee. Eh ja... gedownload van Tiny Dancer

En nu met zijn allen:

"C" Is For Cookie
as sung by Cookie Monster (Frank Oz) (duh!)
written by Joe Raposo

[Now what starts with the letter C?
Cookie starts with C
Let's think of other things
That starts with C
Oh, who cares about the other things?]

C is for cookie, that's good enough for me
C is for cookie, that's good enough for me
C is for cookie, that's good enough for me
Oh, cookie, cookie, cookie starts with C

C is for cookie, that's good enough for me
C is for cookie, that's good enough for me
C is for cookie, that's good enough for me
Oh, cookie, cookie, cookie starts with C

[Hey you know what?
A round cookie with one bite out of it looks like a C
A round donut with one bite out of it also looks like a C
But it is not as good as a cookie
Oh and the moon sometimes looks like a C, but you can't eat that, so ... ]

C is for cookie, that's good enough for me, yeah!
C is for cookie, that's good enough for me
C is for cookie, that's good enough for me
Oh, cookie, cookie, cookie starts with C, yeah!
Cookie, cookie, cookie starts with C, oh boy!
Cookie, cookie, cookie starts with C!

(Cookie Monster eats the cookie): Umm-umm-umm-umm-umm

Keevie & Ik

Wasstraat - deel 3

Als ik vanmorgen Keevie aan de kant had gezet, zijn eigen autoshampoo bij mij had gehad én natuurlijk een spons om hem mee in te zepen... dan was hij nu lekker schoon geweest.

Maar ja... ik had natuurlijk dan ook een handdoek voor mezelf mee moeten nemen, schone - vooral droge - kleren in de kattenbak moeten hebben én om alles te voorkomen een waterdicht regenpak.

Een aangezien ik dat niet bij me had, was het toch niet verstandig geweest om Keevie op de brug over het Gooimeer te gaan staan wassen in de 'wasstraat' die regen en snelweg heet.

Trouwens, als we het wel hadden gedaan dan was Keevie met één plens van een voorbijrijdende vrachtwagen toch weer vies geweest, dus echt zin zou het toch niet hebben gehad...

Keevie & Ik

Het regent

Het regent, het regent
Mijn Keevie die wordt nat
Ik lekker niet, want ik zit droog
En dat word ik heus niet zat
Het regent, het regent
Mijn Keevie die wordt nat

Het regent, het regent
Mijn Keevie die wordt nat
En het snelweg asfalt dek
Dat wordt dus lekker glad
Het regent, het regent
Mijn Keevie die wordt nat

Het regent, het regent
Mijn Keevie die wordt nat
In Almere kan hij droogjes staan
Dat wordt hij heus niet zat
Het regent, het regent
Mijn Keevie die wordt nat

Het regent, het regent
Mijn Keevie die wordt nat
En thuis weer de garage in
Wieltjes drogend op de mat
Het regent, het regent
Mijn Keevie die wordt nat

Het regent, het regent
Mijn Keevie die staat droog
En ik moet weer op huis aan gaan
Door regen die niet loog
Het regent, het regent
Mijn Keevie die staat droog

Saxo-slaap

Slaapliedjes

Ik ben blij dat ik ooit een boek genaamd "De bekende liedjes" heb gekocht, want daarin staan maar liefst twee slaapliedjes. Straks (ergens in Januari) als kleine Henkje bij me komt om op hem te passen, moet ik ze toch wel zachtjes op mijn sax kunnen spelen! En later wanneer hij wat groter is en alle Disney-films heeft gezien, zal ik ook die allemaal voor hem spelen.

Poeh, dat betekent vingers uit de knoop halen en blazen maar!

Blauw & Wit

Beskoit mjet moisjes

Ik heb iets teveel Koifje gezien ben ik bang, maar de blauw/witte muisjes strooien rijkelijk! En niet voor niets, want ik ben al twee dagen de aangewezen 'hulp'. Ik ben namelijk niet echt een hulp in de huishouding, aangezien ik de meest trotse tante van de wereld ben en met liefde koffie, thee en beschuitjes serveer aan de kraamvisite.

Morgenmiddag ga ik nog even mijn schoonzusje helpen, wanneer mijn broer is lesgeven. En dan is het helaas even afgelopen... dinsdag is het weer tijd om te werken. Maar dat is ook niet erg. Dan kan ik tenminste lekker over mijn neefje opscheppen!

En volgend weekend heb ik zaterdag eerst Script en dan...
Kom maar op, met die beskoiten, roomboter en bergen, bergen moisjes!!!

Trotse...

Tante Berry

Ja, de vlag kan uit!
De beschuiten gesmeerd.
En er kan gestrooid worden met blauw/witte muisjes!

Vannacht is namelijk mijn neefje geboren en ben ik officieel Tante Berry geworden. Mijn neefje is het mooiste kereltje van de wereld. En ook is hij hartstikke lief.

Gefeliciteerd lieve kersverse papa en mama, met jullie mooie zoontje.

See your eyes in mine

Mooi Liedje

Ik had vanmiddag Arrow FM op in de auto, omdat het liedje op 538 niet zo leuk was. En toen hoorde ik een nummer van - zo kwam ik later op Internet achter - Lizz Wright. Prachtig gewoon. Het komt van het album Dreaming Wide Awake en je kunt er meer over vinden op LizzWright.net. Ik vond de tekst zo mooi, dat ik het jullie niet wil onthouden. Op de website kun je overigens ook een sample beluisteren.

Hit the ground
(Lizz Wright – Toshi Reagon – Jesse Harris)

Hit the ground, babe
It´s alright now
Hit the ground babe
Take your veil down
See your eyes in mine
Leave the rest behind
Hit the ground babe,
´Cause I want to love you now

Hit the ground, babe
I said is alright now
Hit the ground babe
You´re gonna make it somehow
Babe, why so lonely?
The day has just begun
Hit the ground babe
Hit the ground and run

See your eyes in mine
Leave the rest behind
Hit the ground, babe
Hit the ground and run
Hit the ground, babe
Hit the ground and run

Keevie & Ik

Even tanken...

Vanmorgen was het weer zover, na gisteren danig in het rood te zijn thuisgekomen, moest Keevie even volgegooid worden bij de benzinepomp. 's Avonds tanken vinden we niet zo leuk, dus vanmorgen togen wij naar het eerste de beste tankstation op de snelweg: de BP.

Deze BP heeft een uitermate goed gesorteerde winkel, wel een pomp of 15 en een doorstromend sfeertje van forensen op weg naar het werk.

...behalve - juist - vandaag...

Drie pompen buiten gebruik en de rest bezet. Dus plaats ik Keevie achter een ISS busje, omdat de bestuurder ervan al ruimschoots staat te tanken. Hij hangt de slang terug in de pomp en verdwijnt - na de auto op slot te doen - de winkel in. Vervolgens komt hij nooit meer terug. Auto's rijden op, bestuurders tanken, betalen en rjiden weer weg, maar ja, Keevie en ik konden niet meer achteruit om een ander plekkie te vinden, bovendien had Keevie dorst. Erge dorst.

De bestuurder komt terug, met een bakkie koffie en neemt plaats in het busje. Ik denk nog en fluister tegen Keevie: 'Hij rijdt zo weg, dan kan jij jezelf voldrinken'. Maar niets was minder waar. Ik wacht nog een minuutje of drie en stap dan, lichtelijk ge?rriteerd, uit en om te vragen of de ISS-meneer even verderop wil gaan staan. Hij zegt ja, maar doet nee en het duurt vervolgens nog een paar minuten voordat hij eindelijk plaats maakt.

In totaal heb ik twintig minuten bij de benzinepomp doorgebracht, waarvan vijftien teveel. Sommige mensen hebben alle tijd van de wereld, andere iets minder, zoals ik, omdat ik toch een deadline heb vandaag. Maar ja, de volgende keer dat ik 'even ga tanken' met Keevie, ga ik wel eerder weg van huis. Misschien hebben zijn we dan sneller klaar!

Cookie Report

Newsflash!

Dear Cookie Report readers. From today on, me have a new logo! Berry made it last night with a computerprogram called Photoshop. Isn't it beautiful!

Well, she has placed it with all other Cookie Reports, so it is like a picture at me own editorial! Me is very happy and thinks it is very cool to have me own logo!

Soon me will be back with a Cookie Report about riding in a tourbus!

Bye bye for now.

Ech slech

Lui

Ik heb er vanaf zondag over na kunnen denken, omdat de Internetverbinding het momenteel niet goed doet. Ik heb kranten kunnen lezen, teletekst gezien, de samenvatting op Talpa overgeslagen, en toch ben ik niet van mening veranderd.

De wedstrijd tegen ADO Den Haag afgelopen zondag was slecht! De verdediging was slecht, de aanvallers benutten de kansen niet. Een paar man was ronduit lui. Het is dat ADO ook niet aan scoren toekwam, want anders hadden we dik verloren.

Lichtpuntjes waren er ook. Zo was Michael Mols weer even terug in de Galgenwaard (omdat hij voor ADO speelt), was de scheidsrechter best wel goed en scheen het zonnetje. Maar voor de rest...

Utrecht speelt met pieken en dalen. De ene week winnen ze met 4-1, de andere week 'verlies' je twee punten in een duel dat eenvoudig in het voordeel van Utrecht beslist had kunnen worden. Utrecht had boven Ajax kunnen staan bij winst... en daarom is het zo zonde dat er gelijk is gespeeld.

Maar goed. De eerstkomende wedstrijd is over twee weken, dus hopelijk hebben de jongens van Foeke Booy dan hun oude ikken weer terug (en Foeke ook...) en die week daarna spelen ze thuis tegen Ajax. Kunnen ze meteen die broodnodige punten pakken om ze voor te blijven.

Hoop ik.

We blijven erin geloven!

Forza!

Stamppot

Coegie in de Keuken

Zondag heb ik lekker voor het eten gezorgd: twee schalen dampende lasagna en een appel-kaneel KeevieCake. De lasagna was heerlijk, de Cake een tikkie plakkerig (de appeltjes waren tijdens het mixen veranderd in appelmoes), maar ook lekker. We hebben in ieder geval tranen met tuiten gelachen, omdat mijn broer Ome Henk ging na zitten doen... 'Ja, ook lekker... beetje plakkerig.'

Aangezien ik het best leuk vind om te koken en er nog niet zo goed in ben, ben ik wel het type van bijna aangebrande aardappeltjes en doorgekookte boontjes. Het gaat steeds beter - al zeg ik het zelf. Lasagna, spaghetti en roerbakschotels (vleesloos) zijn wel aan mij toevertrouwd. Afgelopen donderdag heb ik mij zelfs gewaagd aan de nasi - de rijst was ietwat nat en gelukkig kon iemand anders de kip voor mij snijden - die toch ook wel lekker was geworden.

Vlees is inderdaad niet mijn sterkste kant. Voornamelijk omdat ik het zelf niet lust, en ik dan al die vetrandjes, velletjes en lelletjes zie die er af gesneden moeten worden... nee, dat is niet echt aan mij besteed. Ik heb een regel als het om vlees gaat: kan ik het met een spatel en/of vork in een pan laten zakken? Zo ja, dan maak ik het klaar. Maar als ik er eerst met mijn handen aan moet zitten, kan ik mij voorstellen dat het eten er niet lekkerder op wordt.

Nu heb ik dat met groenten (en vis) gelukkig niet. Dus dacht ik... kom, het wordt tijd voor iets anders om te koken in de keuken. Het is een gerecht geworden dat ik zelf niet lust, gewoon door de smaak ervan. Maar het is winter, en iedere week op maandag broodjes eten gaat ook zo vervelen. Bovendien was ik geïnspireerd door de oude - in versneld tempo afgedraaide - Unox-reclame...

Coegie in de keuken levert op maandag 7 november een pan stomende boerenkool op. Met Hema-worst natuurlijk!

Cookie Report

Playing Games

Last friday Me went with Berry and her brother to Eindhoven. Why? Well, cause there was an event goning on called: Spellenspektakel. In English you can say: GamesEvent. 999 and Phalax were the headsponsors. They make pretty good games. Me wasn't allowed to play with the pieces or many dices. They were so colorful! Me would think it was candy...



Berry and her brother played a lot of games. They started out with Tsuro, an Asian game. It was fun. Berry was first out, but she didn't mind. After that we went to see the man of Games&Vision. We play Heroclix in his store in Beesd, so we went by to say hi! Me liked the next game they played. It was with pinguïns and fish and ice. It was fun! They also had a huge replica of the game, with pawns dressed up as pinguïns. It was very funny!

Then we went over to the 999-games stand. It was very big. Berry and her brother wanted to play Amazone, but the had to wait for a table. So Brother went to play the huge replica of Iguaza! Me liked it very much! The disks they used for water looked like big glass cookies! It was okay me was hanging around on Berry's back, so me wasn't tempted to eat the whole game!

After that Berry and Brother played Amazone. A fun game, it only takes 18 turns and you have to build villages and collect some ugly fish, beautiful butterflies, parrots, lizzards and orchids. Me liked it and Berry too, so she bought Amazone and the Pinguïn game!

Me had lunch on the upperlevel of the building. Me ate a nice 'saucijzenbroodje', it is a roll of bread with meat in it. And that is where me wanted to make a picture of me! So you see all the stands and lights below! It was big.

The last game Berry and Brother played was Mesopotamië. A fun game too, with religions and building villages and stuff. After that we purchased the games and went home by train. It was very fun. Me want to go again, next year!

Bye bye for now!

Keevie & Ik

Hangen in de wind

De herfst is een mooi jaargetijde voor Keevie en mij. Niet alleen omdat ik zo intens kan genieten van het veranderende landschap, maar vooral omdat het ook het jaargetijde is, waarin ik spierballen kan kweken. Want het waait! En niet zo'n beetje ook.



Aangezien ik werk in Almere Haven, rijden Keevie & Ik iedere dag over het Gooimeer. En hier waait het altijd een beetje. Vanmorgen waaide het een beetje veel - de windzak stond helemaal strak - en net als hoge bomen vangen Keevies veel wind. En dat betekende dus tegenhangen.

Lekker hangen in de wind dus. Maar wanneer deze even stopt om adem te halen voor een nieuwe windstoot, moeten Keev en ik wel uitkijken dat we dan niet ineens op de vluchtstrook of andere rijstrook schieten...

In ieder geval kan ik de komende maanden mijn bovenarmen weer trainen. En durf nu nog maar te zeggen dat je van autorijden lui wordt!

Green room

Dolphin Wave!

Vandaag kreeg ik een lief mailtje in mijn mailbox met een hele mooie foto erin.



Een mail die mijn dag helemaal opfleurde! Dank je wel!