Just me...

Een dag begint. De avond valt. Seizoenen wisselen. Alles verandert... ...ik ook... ...Weet jij nog wie je was?

woensdag, juni 25, 2003

Robbenbulletin

Bedankt!

Tussen de post zat een leuk Robbenbulletin: Steun voor de zeehonden, na aanleiding van de aangeboden petitie. Op de website van de zeehondencrèche staat het volledige bericht te lezen. Maar ook hier:

Kamerbrede steun voor de zeehonden
Tot grote vreugde van de Dierenbescherming en de Zeehondencrèche was er tijdens het debat in de tweede kamercommissie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij kamerbrede steun voor de bezwaren van beide organisaties tegen de Leidraad van de minister. Daarop heeft de minister toegezegd dat aan het belangrijkste bezwaar tegemoet zal worden gekomen en dat het eenieder die beroepshalve of met een ontheffing in gesloten gebieden komt - zoals bijvoorbeeld wadlopers - toegestaan is een aangetroffen hulpbehoevende zeehond te helpen, zoals dat staat in artikel 36 van de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren. Zieke en gewonde zeehonden hoeven dus niet aan hun lot worden overgelaten, zoals in de plannen van de minister stond.

De kamerfracties bevestigden zonder uitzondering het standpunt van de Dierenbescherming en de Zeehondencrèche dat de Waddenzee geen ongestoord natuurlijk gebied is. Ze drongen er bij de minister op aan om in zijn beleid te streven naar een verbetering van de huidige situatie in de Waddenzee en ze gaven aan dat er geen zeehonden slachtoffer mogen worden van een rigide beleid.

De Zeehondencrèche is ook erg blij met het kamerbrede standpunt dat het werk van de crèche nuttig en zinvol is en beantwoordt aan de morele gevoelens van de mens, en dat het door de crèche uitgevoerde wetenschappelijke onderzoek van grote waarde is voor de populatie in de Waddenzee. Een aantal kamerleden ging zelfs zover dat ze het de minister kwalijk namen dat de Zeehondencrèche de laatste tijd door negatieve berichten onterecht in diskrediet was gebracht.

De minister ging daar in zijn antwoord in en bevestigde de grote waarde van de Zeehondencrèche, zowel voor de opvang van individuele dieren als voor het wetenschappelijk onderzoek. Hij zegde toe dat de gewraakte passages in de Leidraad zullen worden aangepast, zodat over de uitvoering daarvan geen misverstand kan bestaan.


Dusse: goed gedaan al die inzendingen! Geeft je dat nu niet een fijn gevoel, dat je iets goed hebt gedaan? Mij wel. En vooral nu er ook eens naar wordt geluisterd!

dinsdag, juni 24, 2003

Vakantie...

Arrevederci!

Het is weer voorbij, helaas, de vakantie is weer ten einde. Maar een prachtvakantie is het zeker geweest! Ik heb niet alleen van een camping (letterlijk) aan zee genoten, maar ook van een prachtexcursie naar Venetië, Burano, Murano en Torcello... Zucht... Na twee weken bella Italia ben ik nu weer in Nederland... Gelukkig is het hier ook mooi weer, maar net niet zo mooi als in Italië.

Tot later!

woensdag, juni 04, 2003

Keevie & Io

Bella Italia

Ciao!
Ja, ik kan al 'hoi' zeggen in het Italiaans, dus de vakantie kan niet meer stuk.
Geintje!
Maar vanaf morgen ben ik op weg naar Bella Italia, dusse: even geen blogs, maar ik beloof het: zodra ik terug ben, zal ik alle nieuwtjes hier posten!
Groetjes en tot gauw,

Ik van Keevie & Ik

maandag, juni 02, 2003

Kolkend, geweldig, grandioos

Eén ding is zeker! Utrecht heeft de beker!

205 bussen vertrokken er gistermiddag van verschillende opstapplaatsen in Utrecht. 6 treinen vertrokken er van het Centraal Station. In colonne gingen we dan naar de Kuip waar onze FC Utrecht tegen de Rotterdammers van Feyenoord in de bekerfinale van de Amstel Cup elkaar zouden gaan ontmoeten...



We weten allemaal nog hoe het vorig jaar ging: daar ga ik het niet meer over hebben. Wel dat ik vorig jaar bij de thuisblijvers hoorde. Degene die aan de radio gekluisterd zitten en aan de buis blijven plakken om maar geen bal te missen. Verschil met dit jaar? Ik mocht mee!

Als verwoed FC Utrecht aanhanger ging ik dus gewapend met mijn Koekiemonsterrugzak (die ook in de competitie tegen NAC mee was en geluk bracht...), FC Utereg sjaal, Amev shirt, papa, mama, grote vlag en FC slaapmuts naar de Atoomweg om op de bus te stappen. Daar eenmaal aangekomen (13.00 uur) vertrokken we in een colonne van 14 bussen (14.45) richting Rotjeknor, waar we (toegezwaaid door mensen met vlaggen: we wensen Utereg veel geluk, op viaducten) om 16.00 in De Kuip aankwamen. Wat drinken, plekkie opzoeken, de FC Utereg klapper gevouwen in de hand, klaar voor onze jongens...

Zingen, dansen, gillen... Alle FC liederen kwamen voorbij, waarbij de nummers die voor Feyenoord werden gespeeld zeer overstemd werden door het FORZA UTREG OLÉ OLÉ. Verder dan: '...het lied van Fey-e-noord...' kwamen de supporters aan de andere kant van het stadion toch niet. Waarom weet ik niet, het had vast met het Uteregse antwoord te maken...



Onze jongens kwamen het veld op om in te lopen, Harald Wapenaar voor een kleine keeperswarming-up, en wij maar schreeuwen op de tribune. Ik zat in C, op de tweede rij en kon ze dus goed zien: effe zwaaien naar de heren. Goed schreeuwen dat ze hun best moeten doen, en aan de slag dan maar.

Om 18.00 kwamen ze dan het stadion in. Ik dacht dat iedereen gek werd! Dat werden we ook. Van spanning, maar toch kon ik het niet helpen te denken dat ze zouden gaan winnen. Die 1-0 van Jean Paul de Jong heb ik 's avonds pas goed gezien op de televisiebeelden: dat was te ver weg van ons. Maar de doelpunten in de tweede helft: de 2-0 van Igor Gloes (zoals ik hem altijd noem), dankzij die mooie actie met Stijntje Vreven. Daarna de 3-0 weer van Gloes, dankzij prachtig samenspel van Stijn en Pascal Bosschaart. Helaas dan een 3-1, ik denk dat dat de enige keer is dat Harald mij niet heeft horen schreeuwen: 'Harald! Houwum!', terwijl de rest van het stadion dat wel hoorde... Die 4-1 was helemaal fantastisch, hoe Dirrekie Kuijt zichzelf vrij speelde en de tijd nam om die bal keihard erin te knallen!



En maar roepen: Één ding is zeker! Utrecht heeft de beker!

Toen ontplofte het stadion, liep de Utrecht bank al polonaise langs de zijlijn, floot scheids Bossen de wedstrijd af en hebben we gezongen totdat we schor waren. Een overwinningsroes, waarbij spelers zwaaiend en klappend en vlaggenzwaaiend door de Kuip renden. Ik heb ze een paar handkussen gegeven. Fantastisch, geweldig, in een woord: GRAN-DI-OOS!

Ik heb op de kuipstoeltjes van de Kuip gestaan, met een punt van onze immens grote Utereg vlag in mijn handen, en maar zwaaien, en maar klappen, en maar zingen!

Jongens, gefeliciteerd! Maak er maar een prachtfeest van, enne: fijne vakantie!
Dan heb ik het ook.

Één ding is zeker!
Utrecht heeft de beker!




We blijven trouwens zingen, hoe schor we ook zijn: Utereg me cluppie gaat Europa in! En van je euro euro Utereg komt eraan! En van je euro euro Utereg bovenaan!


B'Day Countdown