Een dagje dierentuin is voor mij niet helemaal compleet als ik even bij de olifantjes ben geweest. Ik kan vooral genieten van hoe de kleine olifantjes met elkaar spelen. Echt spelen. Als kleine kindjes rennen ze achter elkaar aan. Klimmen knietje voor knietje een heuveltje over of slepen met takken. Ook genieten vind ik het om te zien hoe olifanten elkaar strelen, slurf in slurf lopen en knuffelen. En natuurlijk het spuiten van water of gooien met zand en hoor. Ja. Olifanten zijn prachtige, sociale familiedieren. Toch erg dat veel mensen alleen maar die slagtanden zien... Vandaag op de Dag van de Olifant een ode aan de Olifant door middel van foto's. En op Writing Berries vind je weer een leuk artikel met weetjes en nog meer foto's. (foto's Berry de Nijs)
Writing Berries:
Internationale Dag van de Olifant
Uren kan ik naar ze kijken. Vooral Tonga & Sabari in DierenPark Amersfoort zijn mijn favoriet. Hoe ze soms verstrengeld in elkaars poten liggen. Elkaar kopjes geven of warm houden op die ene dag dat er sneeuw gevallen is. Hij kan je hypnotiseren met zijn blik en intimideren met zijn brul. Zij kan naast je liggen aan het glas en met die prachtige gele ogen dwars door je heen kijken.... En dan denk ik ‘Wat erg dat leeuwen in het wild in hun voortbestaan worden bedreigd door mensen die niet zien wat ik zie...’ Soms ga ik bij Tonga & Sabari zitten als ze aan het raam liggen in de Oude Stad. Gewoon op de grond, dichtbij het glas. En dan voel ik me zo verbonden… Zo één met de oerkracht die voor me ligt, dat ik er intens rustig van kan worden. Bij deze een ode aan de leeuwen die ik zo lief heb, hun familieleden in andere dierentuinen, maar ook aan alle andere leeuwen overal ter wereld. 
Vandaag is het de Internationale Dag van de Tijger. Vandaag staan we stil bij hoe moeilijk deze dieren het hebben, omdat de mens hun leefgebied verkleint, maar ook de tijger gewoon om zijn velletje of botten voor medicijnen. Zomaar... Ik hou van tijgers en vind dus dat wildlife crime en het stropen om de zogenaamde sport moet stoppen. Want anders zijn de dierentuinen de enige plekken in de wereld waar een tijger zijn leven nog zeker is. En hoewel ik het heerlijk vind om naar de tijgers te gaan kijken, sterker nog ik ben er vaak niet weg te slaan, hoop ik dat hun familie in het wild weer met grote getalen kan gaan groeien. Vandaag heb ik een Ode aan de Tijger geschreven met foto's en weetjes op mijn professionele website Writing Berries, en hier plaats ik nog meer foto's van deze prachtige grote katten. Fijne Internationale Dag van de Tijger. Dat deze mooie dieren maar snel niet meer in hun voortbestaan bedreigd mogen worden.
