Dagje uit naar Dierenpark Emmen met PV KPN

Tot de mooiste dierentuinen van Nederland behoort voor mij Dierenpark Emmen. Met haar grote savanne waar je oog in oog met giraffen kan staan, het prachtige leeuwen- en olifantenverblijf en natuurlijk de openheid bij de mantelbavianen en pelikanen. Het park is met een grootschalige verbouwing bezig aan de andere kant van de parkeerplaats, maar tot die tijd kun je gewoon nog terecht op de huidige locatie in het centrum. Ik ben al meerdere malen in dit park geweest. Toch was het gisteren een bijzonder uitje. Gisteren ging ik met papa naar Emmen voor een uitje van de PV van KPN. Supergezellig. Jammer genoeg zat het weer niet zo mee.

Maar dat mocht de pret niet drukken. Na een ritje van bijna 2 uur kwamen we aan op een nog niet zo heel volle parkeerplaats met veel uitgelaten gezinnen. Kinderen die al vol enthousiasme rond de auto’s renden. Ouders die probeerden alles bij elkaar te houden. De meeste ervan waren gezinnen van medewerkers van KPN. Na wat bekenden te hebben gezien, gingen we in een lange stoet naar het centrum, waar de dierentuin zich bevindt.

Het was nog droog (al was de lucht zwanger van regen) op het moment dat we aankwamen bij de kassa’s. De enthousiaste dames van de PV hadden leuke PV KPN gadgets bij zich om uit te delen (ben een mooi keycord rijker) en gaven iedereen een button. Dan wist de fotograaf binnen dat wij er ook bij hoorden. Naast de twee tickets voor het park ontvingen we ook een plattegrond. Nu weet ik een klein beetje de weg, maar een plattegrond is toch wel handig. De buttons waren overigens wel leuk, want zo kon je ook een beetje herkennen wie er allemaal nog meer bij KPN werken en hun familie mee hebben genomen.

Natuurlijk gingen papa en ik – na een lekker bakkie met een gebakkie – eerst bij de withandgibbons kijken. Het duurde even voor we ze tegen de donkere lucht gespot hadden. Maar ze waren wel degelijk lekker in de boom aan het spelen. Daarna waren de olifanten aan de beurt. De kleine Radza jr en de nog kleinere Ravi stolen meteen de harten van alle bezoekers. Ravi lag nog te slapen, maar Radza jr wilde zo graag met haar spelen dat hij er alles aan deed om haar wakker te schudden.



Volgende stop: de leeuwen! Zulu, zijn dames de zusjes Brandy en Tia, zijn en Tia’s kroost Timba, Dalila, Aïsha en Lula lagen prachtig bij elkaar. Alsof ze op bezoekers lagen te wachten. Maar wat zijn de welpjes groot geworden! De laatste keer dat ik ze heb gezien was in november vorig jaar. Timba begint al voorzichtig manen te krijgen en zijn zusjes zijn al hele dames aan het worden. Zulu liet nog even van zich horen met indrukwekkend gebrul, maar daarna stortte zijn kroost zich bovenop hem, want tja, papa is er natuurlijk ook om mee te spelen.



Uiteraard zijn we daarna de route gevolgd langs de tijger, het binnenverblijf van de Chinese alligatortjes om vervolgens bij de mantel bavianen uit te komen. En daar begon het voor het eerst hard te regenen. Poncho uit de tas getrokken en toch foto’s gemaakt. Want deze kleine baviaan was zo leuk met blaadjes aan het spelen. Althans, hij was op onderzoek uit wat hij nu wel of niet kon eten.



Ondertussen hield het op met zachtjes regenen – want de bui kwam goed los – wat eigenlijk wel jammer was. Bij de Savanne heb ik nog wel wat foto’s gemaakt van de giraffen en zebra’s, maar je ziet gewoon het vocht in de lucht. Tijd om even ergens te gaan schuilen.



Dat deden we in het panterhuis. Waar – in tegenstelling tot een eerder bezoek – de ramen waren afgezet. Op kleine ruitjes na kon je dus bijna niet in het verblijf kijken. Ik vond een raampje waar ik – al op mijn tenen staand – net mijn camera tegen het glas kon duwen. En precies voor dat ruitje lag een holle boomstam vol stro. De ideale plek voor een panter om eens lekker droog en warm te gaan liggen. Eindelijk heb ik eens goede foto’s van deze prachtige panter kunnen maken.



Daarna hebben we toch maar weer in het restaurant een droog heenkomen gezocht. Een broodje en wat fris later leek het ineens op te gaan klaren, maar dat was slechts van korte duur. We besloten daarom maar om de apparatuur op te bergen en richting de auto te gaan wandelen. Tja, het weer kun je nu eenmaal niet regelen – al had die bui best een paar honderd meter naar links of naar rechts gemogen. Aan de rest van de organisatie heeft het in ieder geval niet gelegen. Helaas hebben we de fotograaf van PV KPN ook niet meer gezien. Wellicht stond hij of zij ook ergens te schuilen. Kan het diegene niet kwalijk nemen.

Het was wellicht kort, maar heb wel een heerlijk dagje in het hoge Noorden gehad. En ben heel blij met mijn panterfoto’s! Waar gaan we de volgende keer naartoe?