Thuis ben ik het al gewend dat wanneer ik ga zitten schrijven, Bas lekker bij mij komt liggen - liefst op een grote zachte stoel, dekentje erbij en snurken maar. En omdat hij nu eenmaal geen held is in het ontmoeten van nieuwe mensen en ik alleen zit op vrijdag op kantoor in Almere dacht ik, kom laten we eens saampjes gaan. Dan zit ik niet alleen en hij ontmoet niet veel nieuwe mensen. En zie... meneer heeft het enorm naar zijn zin, zo onder mijn bureau op zijn dekentje.
En zijn vrouwtje? Die is zo trots als een pauw!
Hey wat een lief hondje en leuk dat je hem mee kon nemen, hij ziet er zo wel heel schattig uit al meen ik aan zijn gezichtje te lezen "Blij dat ik hier ben, dacht toch even dat we iets engs gingen doen vandaag, ik was al bang dat ik weer zo'n prik van die manin die witte jas ging halen!"
BeantwoordenVerwijderen