Ik kan zo balen van ziek zijn. Vooral wanneer je je op een gegeven moment niet echt ziek meer voelt, maar wel nog erg last hebt van je ziek zijn.
Cryptisch? Nee hoor.
Niet als je weet dat ik sinds afgelopen zondag rondloop of hang met een middenoorontsteking.
Het is niet de eerste keer, een jaartje of 2 terug had ik er ook één, maar dan aan mijn linkeroor. Je zou kunnen zeggen dat ik het klappen van de zweep - of wellicht het trommelvlies - nu wel ken. Een voordeel is dat ik het ziekteverloop ken. Zo herkende ik zondag aan het doffe, pijnlijke gevoel achter mijn oor, jukbeenderen en oog dat er weer zo'n fijne ontsteking zat te prutten.
Ontstekingen - let op: goede tip ook voor vervelende puistjes - kun je versnellen met warmte. Om dus mijn oor te helpen genezen heb ik de hele zondag met warme kruiken tegen mijn rechteroor aan gelegen. Aan de ene kant fijn - het neemt een groot deel van de pijn weg. Aan de andere kant vervelend, want de druk nam toe.
Zondagavond was het dan zover: het kietelende gevoel in mijn gehoorgang kondigde de perforatie van het trommelvlies aan en dus het weglopen van de ontsteking. Details zal ik besparen, maar er kwam een aardige prut uit. Zondag op maandag geen oog dicht gedaan van de doorlopende koffiepot in mijn oor... dan dinsdag toch maar naar de huisarts omdat het niet naar mijn zin eruit kwam - nauw gehoorgangetje, dan heeft het wat moeite om eruit te lopen blijkbaar - en nu... DOOF.
Wat?
Ja, doof. De ontsteking is nu weg - gelukkig - maar nu moet het trommelvlies nog helen. Net als het vlies van een trommel (heeeeee) moet ook het trommelvlies in je oor gespannen zijn om de geluidstrillingen op te kunnen vangen. Door het gaatje is het trommelvlies in mijn oor slap, waardoor alles dof is en geluidstrillingen niet of nauwelijks worden doorgegeven. Fijn...
Wat ik wel hoor? Mezelf, in mijn hoofd, maar ook mijn hartslag, bloedsomloop, suizingen, pieptonen... En verder is de rest van mijn waarneming ook danig in de war. Mijn oor slokt zoveel energie op dat ik niet voelde dat ik vandaag met papier in mijn vinger sneed, is mijn smaak verminderd, maar gek genoeg doet mijn neus het wel twee keer zo goed...
Ach... inmiddels ben ik de volgende fase van herstel ingegaan: pijnsteken en jeuk rondom het trommelvlies. Nu kan het toch - hopelijk - niet zo lang meer duren...
>>zucht<<
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden voor plaatsing eerst ter goedkeuring voorgelegd aan de auteur.