Bassies Blauwe Oog

Het hebben van een blauw oog kan heel stoer zijn. Meestal heb je die dan ook gekregen van een (on)waardige tegenstander die mot met je zocht en die je glorieus hebt verslagen. Jaja... dit blauwe oog is niets, dan had je die andere vent/vrouw moeten zien! Zelfs Spongebob Squarepants heeft een heel stoere aflevering over zijn blauwe oog... niet gekregen van ene meneer Gekkevis - wat hij iedereen op de mouw wilde spelden - maar van het dopje van de tube met... juist... tandpasta.

Ongelukjes zitten in kleine hoekjes en als je al wat slechter kunt zien, zit zo'n ongeluk in een wat groter hoekje. Zoals een openstaande deur...

Toen ik vanmorgen namelijk op het toilet was, rende Bassie vrolijk heen en weer van de huiskamer naar de gang. Ineens hoor ik een knal, een grom en gepiep. Dus ik schrik, roep Bas bij me die danig in de war was van wat er nu was gebeurd en constateerde dat hij weer met zijn hoofd tegen de rand van de openstaande kamerdeur was gelopen. Maar verder leek hij helemaal in orde, dus na een dikke knuffel, kus en een dikke plak leverworst gingen we naar Thomas zijn tweede verjaardag.

Bas heeft de hele dag lekker in de schaduw geslapen, heeft heerlijk gewandeld en was hartstikke vrolijk. Toch bleef zijn linkeroog maar tranen. Omdat ik dacht dat het misschien ontstoken was, wilde ik het schoonmaken. Dus met afgekoeld gekookt water en wattenschijfjes van mijn schoonzusje ging ik vol goede moed zijn oog schoonmaken... maar daar zat een hartstikke dikke rode rand op.

Omdat ik direct me het apezuur schrok heb ik mijn broer en papa erbij geroepen en het besluit was snel genomen: dierenarts bellen. De dienstdoende dierenarts vonden we in Lunetten, dus wij er snel naar toe gereden om naar Bas zijn oog te laten kijken. Uiteraard was ik er weer eens niet gerust op - mocht dit blijken uit deze tekst dat het wel zo was, dan komt dat omdat ik de afloop al ken... - dus ik was blij dat we er waren. De dierenarts - een aardige vrouw - constateerde direct dat Bassie een blauw oog heeft. Hoewel Bassie zachtjes tegen mij bromde: 'Je had die andere hond moeten zien', wist ik dat de knal tegen de deurpost de boosdoener was. Na een netvliesonderzoek, kreeg ik een zalfje mee die ik tweemaal daags in zijn oog moet druppelen. Al met al stonden we met tien minuutjes buiten - ik met trillende handen en knikkende knieën.

Opgelucht vertrokken we weer naar mijn broer om het goede nieuws te vertellen. Bassie heeft gelukkig slechts een flink blauw oog.

Zou het helpen als ik er een stukje biefstuk op zou leggen...?


Let op de rode rand van Bassies linkeroog - op de foto uiteraard rechts - die 'andere hond' ga ik er binnenkort nog wel voor Bassie van langs geven ;-)