Texel

Dagje Texel

Zo, gisteren ben ik met mijn nichtje Silvia een hele dag weg geweest. Eerst moest Keev naar de keuring - dus naar de garage - en daarna zijn we saampje op de trein naar Den Helder gestapt. Anderhalf uur later stapten we over op de bus en daarna op de boot naar Texel waar we binnen de aangegeven tijd van 20 minuten over varen waren. De zon scheen heerlijk, de zeewind blies zacht wat verkoeling en wij gingen weer over op een bus naar Ecomare, opvangcentrum van zeehonden en zeevogels, en tevens educatiecentrum voor dieren in de Noord- en Waddenzee.

En ze hebben er een vaste groep gewone en grijze zeehonden, verdeeld over vier bassins. Bijzonder vond ik het dat je op het zwembadrandje kon gaan zitten om zo de rondzwemmende zeehonden te bekijken. Bij sommige kom je op een hek hangen, maar dan nog kon je goed zien hoe groot zeehonden eigenlijk zijn, hoe lief hun snuitjes en vooral, hoe scherp die nagels aan hun pootjes wel niet zijn.

Toch vonden we in vergelijking met het Dolfinarium dat de dieren weinig ruimte hadden... Maar ja, het is dan ook een ander centrum.

Bij de opvang konden we naar Jan van Gents kijken, grote pelikaanachtige watervogels die achter een net zaten. Op het terrein konden we ook naar de opgevangen zeehondjes kijken en natuurlijk naar zeemeeuwen die groter waren dan mijn hondje... dat was toch wel een beetje spannend. Vooral omdat op het moment dat twee jongens chippies aan de vogels aan het voeren waren, ik natuurlijk mijn nichtje en mijzelf een krentenbol gaf... gelukkig mochten we ze houden, ook omdat we toen maar even de duinen in zijn gelopen.

Dat was schitterend! Hoe klein kun je jezelf voelen in zo'n omgeving! Strak blauwe lucht met schapenwolkjes en niets anders dan stilte, het ruisen van de wind en de geur van de zee! We hebben samen nog de blauwe route van 1 kilometer door de duinen gelopen, waarbij we nog een hele helling op moesten klimmen, maar het uitzicht was adembenenemd!

Ook bijzonder was het potvis standbeeld op het pleintje bij de zeehonden buiten. Ik dacht dat het een mooi standbeeld was. Maar de nietsvermoedende kijker - ik dus - schrok even aan de achterkant van het beeld. Daar kon je namelijk bij het dier 'naar binnen kijken' om zijn skelet te zien. Bleek dat dit het skelet was van een aangespoelde potvis uit de jaren 80. En dat maakt het opeens weer interessant.

Hoewel Silvia en ik niet zo van skeletten, opgezette beesten en namaakmodellen houden, zijn we toch nog naar de Waterzaal gegaan. Omdat mijn nichtje zag dat we daar de zeehondjes onder water konden bekijken, zijn wij Dappere Dodo's de zaal ingegaan, die naast een tikkie te donker, dus veel van juist die dingen bezat, waar wij niet zo van hielden. Ook omdat we er niet zo op bedacht waren en ons twee tot drie keer wel een hoedje geschrokken zijn. Wat een helden zijn we heh.

Wat wel weer leuk was, waren de dieren in de Aquaria beneden. Zo kwamen we onze vriendjes de roggen tegen, zwommen er hondshaaitjes rond, konden we naar de platvissen kijken, zaten er krabbetjes op houten stokken en lagen er tal van zeesterren op een rotsenbak met anemonen. Dat was leuk. Het onder water zien zwemmen van de zeehondjes was ook erg leuk. De poppen en dergelijke waren wat minder en het megaskelet boven de trap was het minst... hebben we de andere trap maar weer genomen! Zoals ik al zei... dappere dodo's!

We hebben natuurlijk veel te veel foto's gemaakt. Mijn rolletjes moeten nog ontwikkeld worden, maar dat komt nog wel. Met mijn digitale camera heb ik ook wat fotootjes gemaakt, vooral voor Cookies website, maar deze wilde ik jullie nog niet onthouden... want wat waren die Duinen prachtig!





Op de terugweg hebben we in Den Burg nog wat gewinkeld en gegeten en daarna zijn we weer naar de boot gegaan. Om half negen waren we weer in Utrecht en hebben we uitgerekend dat we ongeveer net zo lang op Texel als onderweg zijn geweest!

Eind conclusie: het was een supergezellige dag. Ik heb een heerlijk kleurtje erbij opgedaan en genoten van de omgeving. Ja... ik denk dat ik nog wel eens een dagje Texel ga doen. En wie gaat er dan - naast Silvia - nog meer mee?