Op ontdekkingsreis
Gisteren was mijn kleine neefje weer bij mij op bezoek, omdat ik nog steeds lekker op hem mag passen iedere maandagmiddag. En hoewel tantetje door de rug was gegaan, hebben we toch de hele dag saampjes doorgebracht.
Kleine Henk is namelijk op ontdekkingstocht. En hij wil dat het liefste doen vanaf je schoot of arm. Dus dat was veel rondsjouwen, dingetjes bekijken, kijken of het in je mond past, loslaten, weer kijken. Zo waren de UkiUki-plantjes ineens mateloos interessant. Wilde hij zelf zijn potje en lepeltje vasthouden bij het eten van zijn perenhapje (het was mijn eerste keer, hij had van het weekend al geoefend), en moest en zou hij zelf ook zijn flesje vasthouden bij het drinken. Gelukkig kijkt hij er zo baldadig en olijk bij dat je hem ook laat helpen.
En dan... het allermooiste... is als hij voldaan is en die oogjes vallen toe... en hij kijkt je nog een keer zo verliefd aan voordat hij in slaap valt... Nou, dan kan ik soms van volschieten van geluk.
En kan ik niet wachten tot volgende week!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden voor plaatsing eerst ter goedkeuring voorgelegd aan de auteur.