Besprongen
Vanmorgen ben ik besprongen...
...door een jonge herder.
Hij woont al een paar maandjes hier in de buurt. Althans, in het appartementencomplex waar wij dreef-bewoners niet mogen komen, maar waarvan alle hondjes wel op 'ons' veld worden uitgelaten. Dat daar gelaten, is deze jonge herder een slecht luisterende, niet aan de riemlopende, vrolijke hond.
Vanmorgen was zijn vrouwtje hem aan het uitlaten op het voetbalveld en op zijn achtervolging van mij - ik was zonder Bas - riep ze 'Kom eens hier!', waar hij niet naar luisterde. Na een 'tikkie, jij bentum' tik op mijn rug danste hij nog even vrolijk om mij heen en sprong toen van voren tegen mij aan om vrolijk te begroeten. Het herhaaldelijk roepen van zijn vrouwtje negerend. Waar hij wel naar luisterde was mijn 'Ga af', waarop hij nieuwsgierig kwispelend voor me ging zitten wachten op zijn volgende commando.
Zij riep: 'Geef hem maar een klap hoor, als hij zo springt.'
EEN KLAP?!
Dus vanmorgen heb ik nog even de opvoeder uitgehangen en zei: 'Ik heb zelf een hond en sla NOOIT honden.'
Waarop ze wat terugkrabbelde, dat ze dat niet bedoelde maar dat hij zo slecht luistert. Ik rook een kans en vervolgde: 'Als je wilt dat hij naar je luistert, moet je hem aan de riem houden.'
Haar gemopper heb ik niet verstaan, maar ben lekker doorgelopen naar Keevie. Wat nou honden slaan, ik zal jou een mep verkopen, dacht ik nog. Bovendien wilde Herdertje alleen maar spelen en vrolijk doen. Trouwens, met zo'n lieverdje moet je lekker op training gaan. Toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden voor plaatsing eerst ter goedkeuring voorgelegd aan de auteur.