Just me...

Een dag begint. De avond valt. Seizoenen wisselen. Alles verandert... ...ik ook... ...Weet jij nog wie je was?

maandag, december 26, 2005

Geïrriteerd?!

Hoewel het tweede Kerstdag is, was vanmiddag het concept van vrede op aarde ver te zoeken. En wel in het stadion Galgenwaard, waar we genoten van een wedstrijdje Utrecht tegen Sparta. In een genadeloze natte sneeuwbui zongen wij de longen uit het lijf voor hardwerkende spelers als Joost Broerse, Jean-Paul de Jong en Dave van de Bergh (die zelfs een paar slidingen uitvoerde). Wij zongen, joelden en konden juichen bij de 1-0 in de eerste helft. Een hele mooie goal, dat zeker, van Dave.

Vervolgens barstte de sneeuwbui los en bleef het publiek hartverwarmend. Hoewel de meeste stoeltjes op de eerste tien rijen reeds verlaten waren, omdat de bezitters ervan een plaatsje hogerop hadden gezocht, zat de sfeer er goed in.

Zelfs terwijl jonge spelers voor hun eigen gewin gingen. Wat heel erg zonde was, want twee kansen had ik zelfs nog wel gemaakt. Het bleef dus heel lange tijd 1-0.

De scheids - hoe kan het ook anders - maakte er een potje van en verzuimde vaak te fluiten of (kerst)kaartjes uit te delen aan de overtreders van Sparta. Deze jongens, die het niet konden hebben achter te staan, gingen over op een agressief spelletje voetbal, waarbij menig keer niet op de bal werd gemikt bij een sliding of een duel.

Dit ontaarde in twee opstootjes. Bij de tweede kreeg Joost Terol - de Utrechtse doelman - een klap in zijn smoel waar je u tegen zou zeggen. Vrede op aarde... jaja. Dat de slagman niet bestraft werd, is tot daar aan toe. Dat Sparta in de laatste minuut van de blessuretijd nog eventjes de gelijkmaker scoort, is niet te verkroppen. Heel erg zonde!

Wat ook zonde was, was het opstootje in de catacomben: er werd iets geroepen en Terol maakte een sprintje naar de tunnel, sprong daarbij behendig over de reclameborden en dook bovenop een Spartaan. Althans, daar leek het wel op. En daarom liep er nog maar 4 spelers van Utrecht een ererondje: Stefaan Tanghe (man of the match, niet heel terecht), Joost Broerse (mijn Man of the Match, goed gedaan jochie!), Dave van de Bergh en Jean-Paul de Jong.

Konden wij nog even schreeuwen en klappen en werden wij nog even bedankt voor de steun. En dat we die gegeven hebben mag duidelijk zijn.

's Avonds bij De Wedstrijden op Talpa werd de slagman nog even in beeld genomen. We hadden in het stadion al gezien dat het opstootje goed in beeld werd gebracht (de cameraman bleef het in ieder geval filmen). Want dat je het ergens niet mee eens bent is één ding. Maar om die frustraties af te reageren op een medespeler door te gaan knokken... tja, dat is heel wat anders.

Een bewogen middag dus. Ik heb het wel naar mijn zin gehad. Als was het op het laatst wel erg koud in de sneeuw en wind!

Volgende keer maar weer wel winnen. Aankomende donderdag ofzo.

Forza!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor je reactie! Reacties worden voor plaatsing eerst ter goedkeuring voorgelegd aan de auteur.

B'Day Countdown