Ssst sneeuw...
Het allermooiste geluid in de winter?
Het knarsende geluid onder je schoenen van verse sneeuw...
vrijdag, december 30, 2005
Vuurwerk
Ze zijn er weer, vanmorgen vroeg gehaald bij Koningsdal: het vuurwerk!
Om morgenavond het jaar op toepasselijke wijze uit te knallen!
Ze zijn er weer, vanmorgen vroeg gehaald bij Koningsdal: het vuurwerk!
Om morgenavond het jaar op toepasselijke wijze uit te knallen!
donderdag, december 29, 2005
The Goblet of Fire
Nou, die vuurbeker stond maar heel kort in vuur en vlam, maar de draak die vuurspuwde knetterde het doek af! Man, wat was de vierde Harry Potter-film gaaf. Er zaten naast heel grappige stukjes, ook heel spannende en visueel zeer aantrekkelijke stukken in. Mijn favoriete stukje: de huiswerkklas met Snape!
Hoewel Harry voor een groot avontuur staat en men je wil doen geloven dat hij er alleen voor staat, is dit uiteraard niet waar. Harry's sterkste punt zijn nu eenmaal zijn vrienden.
En die vrienden zijn een beetje veranderd sinds deel 3. Eigenlijk Hermione niet zo, zij is gewoon zichzelf gebleven en dat is prettig. Maar onze Ron (en zijn tweelingbroers ook) hebben hun haren aardig laten groeien. Niet slecht overigens.
Naast veel humor werd ook het verhaal goed uitgelicht met de nadruk op de donkere tijden die komen gaan. Hoewel ik de film enger had verwacht - omdat het boek een stuk enger is, maar dat kan ook mijn fantasie zijn - vond ik hem wel erg goed gespeeld. De dieren animaties waren een stuk beter dan eerdere films en de settings (licht, decor...) vond ik ook erg mooi. In ieder geval klopte het precies. En voor het eerst durf ik eerlijk te zeggen dat ik de film beter vond dan het boek. In het boek draaft Rowling soms een beetje door op sommige punten. Zoals de maffe reporter Rita Skeeter. Zij komt twee keer in de film voor met haar rare praatjes. In het boek veel vaker. En dan weet je het eigenlijk wel.
Kortom: de film is zeer de moeite waard.
Dark times lay ahead of us Harry... en wie de boeken heeft gelezen, weet dat die donkere tijden alleen maar erger zullen worden.
Wanneer komt de volgende film uit?
Nou, die vuurbeker stond maar heel kort in vuur en vlam, maar de draak die vuurspuwde knetterde het doek af! Man, wat was de vierde Harry Potter-film gaaf. Er zaten naast heel grappige stukjes, ook heel spannende en visueel zeer aantrekkelijke stukken in. Mijn favoriete stukje: de huiswerkklas met Snape!
Hoewel Harry voor een groot avontuur staat en men je wil doen geloven dat hij er alleen voor staat, is dit uiteraard niet waar. Harry's sterkste punt zijn nu eenmaal zijn vrienden.
En die vrienden zijn een beetje veranderd sinds deel 3. Eigenlijk Hermione niet zo, zij is gewoon zichzelf gebleven en dat is prettig. Maar onze Ron (en zijn tweelingbroers ook) hebben hun haren aardig laten groeien. Niet slecht overigens.
Naast veel humor werd ook het verhaal goed uitgelicht met de nadruk op de donkere tijden die komen gaan. Hoewel ik de film enger had verwacht - omdat het boek een stuk enger is, maar dat kan ook mijn fantasie zijn - vond ik hem wel erg goed gespeeld. De dieren animaties waren een stuk beter dan eerdere films en de settings (licht, decor...) vond ik ook erg mooi. In ieder geval klopte het precies. En voor het eerst durf ik eerlijk te zeggen dat ik de film beter vond dan het boek. In het boek draaft Rowling soms een beetje door op sommige punten. Zoals de maffe reporter Rita Skeeter. Zij komt twee keer in de film voor met haar rare praatjes. In het boek veel vaker. En dan weet je het eigenlijk wel.
Kortom: de film is zeer de moeite waard.
Dark times lay ahead of us Harry... en wie de boeken heeft gelezen, weet dat die donkere tijden alleen maar erger zullen worden.
Wanneer komt de volgende film uit?
woensdag, december 28, 2005
Eindelijk...
Morruguh naar Harry Potter 4!
Spannend hoor. Ik ben heel benieuwd. Ik vond boek vier namelijk één van de beste boeken. En weet je, trailers maken je wel lekker, maar ik ben klaar voor de echte film, met draken, reuzen, meerminnen en natuurlijk The Dark Lord!
Dat wordt spannend met mijn broer en nichtje morgenmiddag!
Middag ja, want ik kan niet zo goed slapen van heel spannende films...
Morruguh naar Harry Potter 4!
Spannend hoor. Ik ben heel benieuwd. Ik vond boek vier namelijk één van de beste boeken. En weet je, trailers maken je wel lekker, maar ik ben klaar voor de echte film, met draken, reuzen, meerminnen en natuurlijk The Dark Lord!
Dat wordt spannend met mijn broer en nichtje morgenmiddag!
Middag ja, want ik kan niet zo goed slapen van heel spannende films...
dinsdag, december 27, 2005
Witte derdekerstdag
Er is weer van dat koude natte spul uit de lucht komen vallen vannacht.
Wij noemen het SNEEUW!
Okay, het is misschien niet zoveel als afgelopen maart, maar toch. Het ligt er. En het ligt er nu nog steeds. En misschien komt er nog wel sneeuw bij. Misschien is dit het enige wat we te zien krijgen deze december. De tijd zal het leren.
Ondertussen kan Bassie zijn camouflagekleurtje weer eens uitproberen. Hoewel... die schattige dropneus van hem, zie je natuurlijk overal! En hij vindt het hartstikke leuk om in de sneeuw te spelen. Dan duwt hij zijn neus erin en moet hij niezen, waardoor de sneeuw opdwarrelt.
Graven vindt hij ook leuk, al wil dat met sneeuw niet zo lukken, vooral omdat er te weinig ligt om een mooie kuil in te graven.
En na al het spelen in de sneeuw, duikt hij in zijn warme deken op de bank en volgens mij ligt hij te dromen van nog meer sneeuw! Lief hoor.
Er is weer van dat koude natte spul uit de lucht komen vallen vannacht.
Wij noemen het SNEEUW!
Okay, het is misschien niet zoveel als afgelopen maart, maar toch. Het ligt er. En het ligt er nu nog steeds. En misschien komt er nog wel sneeuw bij. Misschien is dit het enige wat we te zien krijgen deze december. De tijd zal het leren.
Ondertussen kan Bassie zijn camouflagekleurtje weer eens uitproberen. Hoewel... die schattige dropneus van hem, zie je natuurlijk overal! En hij vindt het hartstikke leuk om in de sneeuw te spelen. Dan duwt hij zijn neus erin en moet hij niezen, waardoor de sneeuw opdwarrelt.
Graven vindt hij ook leuk, al wil dat met sneeuw niet zo lukken, vooral omdat er te weinig ligt om een mooie kuil in te graven.
En na al het spelen in de sneeuw, duikt hij in zijn warme deken op de bank en volgens mij ligt hij te dromen van nog meer sneeuw! Lief hoor.
maandag, december 26, 2005
Geïrriteerd?!
Hoewel het tweede Kerstdag is, was vanmiddag het concept van vrede op aarde ver te zoeken. En wel in het stadion Galgenwaard, waar we genoten van een wedstrijdje Utrecht tegen Sparta. In een genadeloze natte sneeuwbui zongen wij de longen uit het lijf voor hardwerkende spelers als Joost Broerse, Jean-Paul de Jong en Dave van de Bergh (die zelfs een paar slidingen uitvoerde). Wij zongen, joelden en konden juichen bij de 1-0 in de eerste helft. Een hele mooie goal, dat zeker, van Dave.
Vervolgens barstte de sneeuwbui los en bleef het publiek hartverwarmend. Hoewel de meeste stoeltjes op de eerste tien rijen reeds verlaten waren, omdat de bezitters ervan een plaatsje hogerop hadden gezocht, zat de sfeer er goed in.
Zelfs terwijl jonge spelers voor hun eigen gewin gingen. Wat heel erg zonde was, want twee kansen had ik zelfs nog wel gemaakt. Het bleef dus heel lange tijd 1-0.
De scheids - hoe kan het ook anders - maakte er een potje van en verzuimde vaak te fluiten of (kerst)kaartjes uit te delen aan de overtreders van Sparta. Deze jongens, die het niet konden hebben achter te staan, gingen over op een agressief spelletje voetbal, waarbij menig keer niet op de bal werd gemikt bij een sliding of een duel.
Dit ontaarde in twee opstootjes. Bij de tweede kreeg Joost Terol - de Utrechtse doelman - een klap in zijn smoel waar je u tegen zou zeggen. Vrede op aarde... jaja. Dat de slagman niet bestraft werd, is tot daar aan toe. Dat Sparta in de laatste minuut van de blessuretijd nog eventjes de gelijkmaker scoort, is niet te verkroppen. Heel erg zonde!
Wat ook zonde was, was het opstootje in de catacomben: er werd iets geroepen en Terol maakte een sprintje naar de tunnel, sprong daarbij behendig over de reclameborden en dook bovenop een Spartaan. Althans, daar leek het wel op. En daarom liep er nog maar 4 spelers van Utrecht een ererondje: Stefaan Tanghe (man of the match, niet heel terecht), Joost Broerse (mijn Man of the Match, goed gedaan jochie!), Dave van de Bergh en Jean-Paul de Jong.
Konden wij nog even schreeuwen en klappen en werden wij nog even bedankt voor de steun. En dat we die gegeven hebben mag duidelijk zijn.
's Avonds bij De Wedstrijden op Talpa werd de slagman nog even in beeld genomen. We hadden in het stadion al gezien dat het opstootje goed in beeld werd gebracht (de cameraman bleef het in ieder geval filmen). Want dat je het ergens niet mee eens bent is één ding. Maar om die frustraties af te reageren op een medespeler door te gaan knokken... tja, dat is heel wat anders.
Een bewogen middag dus. Ik heb het wel naar mijn zin gehad. Als was het op het laatst wel erg koud in de sneeuw en wind!
Volgende keer maar weer wel winnen. Aankomende donderdag ofzo.
Forza!
Hoewel het tweede Kerstdag is, was vanmiddag het concept van vrede op aarde ver te zoeken. En wel in het stadion Galgenwaard, waar we genoten van een wedstrijdje Utrecht tegen Sparta. In een genadeloze natte sneeuwbui zongen wij de longen uit het lijf voor hardwerkende spelers als Joost Broerse, Jean-Paul de Jong en Dave van de Bergh (die zelfs een paar slidingen uitvoerde). Wij zongen, joelden en konden juichen bij de 1-0 in de eerste helft. Een hele mooie goal, dat zeker, van Dave.
Vervolgens barstte de sneeuwbui los en bleef het publiek hartverwarmend. Hoewel de meeste stoeltjes op de eerste tien rijen reeds verlaten waren, omdat de bezitters ervan een plaatsje hogerop hadden gezocht, zat de sfeer er goed in.
Zelfs terwijl jonge spelers voor hun eigen gewin gingen. Wat heel erg zonde was, want twee kansen had ik zelfs nog wel gemaakt. Het bleef dus heel lange tijd 1-0.
De scheids - hoe kan het ook anders - maakte er een potje van en verzuimde vaak te fluiten of (kerst)kaartjes uit te delen aan de overtreders van Sparta. Deze jongens, die het niet konden hebben achter te staan, gingen over op een agressief spelletje voetbal, waarbij menig keer niet op de bal werd gemikt bij een sliding of een duel.
Dit ontaarde in twee opstootjes. Bij de tweede kreeg Joost Terol - de Utrechtse doelman - een klap in zijn smoel waar je u tegen zou zeggen. Vrede op aarde... jaja. Dat de slagman niet bestraft werd, is tot daar aan toe. Dat Sparta in de laatste minuut van de blessuretijd nog eventjes de gelijkmaker scoort, is niet te verkroppen. Heel erg zonde!
Wat ook zonde was, was het opstootje in de catacomben: er werd iets geroepen en Terol maakte een sprintje naar de tunnel, sprong daarbij behendig over de reclameborden en dook bovenop een Spartaan. Althans, daar leek het wel op. En daarom liep er nog maar 4 spelers van Utrecht een ererondje: Stefaan Tanghe (man of the match, niet heel terecht), Joost Broerse (mijn Man of the Match, goed gedaan jochie!), Dave van de Bergh en Jean-Paul de Jong.
Konden wij nog even schreeuwen en klappen en werden wij nog even bedankt voor de steun. En dat we die gegeven hebben mag duidelijk zijn.
's Avonds bij De Wedstrijden op Talpa werd de slagman nog even in beeld genomen. We hadden in het stadion al gezien dat het opstootje goed in beeld werd gebracht (de cameraman bleef het in ieder geval filmen). Want dat je het ergens niet mee eens bent is één ding. Maar om die frustraties af te reageren op een medespeler door te gaan knokken... tja, dat is heel wat anders.
Een bewogen middag dus. Ik heb het wel naar mijn zin gehad. Als was het op het laatst wel erg koud in de sneeuw en wind!
Volgende keer maar weer wel winnen. Aankomende donderdag ofzo.
Forza!
zondag, december 25, 2005
zaterdag, december 24, 2005
Kerstavond
Papa en ik starten geloof ik een nieuwe traditie à la Amerika: dit is namelijk al het tweede jaar op rij dat we de boom pas op Kerstavond neerzetten en versieren.
Eigenlijk niet eens zo gek, omdat we de boom dan ook niet zo snel zat zijn.
Papa en ik starten geloof ik een nieuwe traditie à la Amerika: dit is namelijk al het tweede jaar op rij dat we de boom pas op Kerstavond neerzetten en versieren.
Eigenlijk niet eens zo gek, omdat we de boom dan ook niet zo snel zat zijn.
vrijdag, december 23, 2005
Kerstmarkt, nu in Zwijndrecht
De UkiUkikerstmarkt in Zwijndrecht is weer enorm succes. Broerlief en ik hebben het hartstikke druk en gezellig. De hele dag horen we leuke - en minder leuke, maar niet Wham of die van de cavalerie die moet stoppen - Kerstliedjes in verschillende uitvoeringen. Er staan over het hele winkelcentrum heen kerstbomen en andere versieringen. We kunnen bij de brasserie lekker eten (de snackbar van gisteravond was geen succes) en natuurlijk naar de wc.
Gisteren en vandaag hadden we een lange koopavond. Maar gisteren was ik veel vermoeider dan vandaag. Ik had dan ook afgelopen nacht beter geslapen. De mensen zijn gezellig, onze kraam is mooi en brengt bij menigeen een lach op het gezicht. Kortom, het is heel erg leuk.
Morgen nog een dagje. Die zal zo om zijn, aangezien we twee dagen tot negen uur hebben gestaan en morgen maar tot vier uur. Dat schelen er eventjes vijf!
Maar het hindert niet. Wij hebben het super naar ons zin. En ookal klagen de meeste andere kraamhuurders dat ze scheel zien, wij niet. En je kunt niet eens sjagrijnig worden met een kraam vol grappige, schele en lieve gezichtjes.
Nog maar één dagje dus en dan...dan is het Kerst!
Meer weten over waar de markt is? Of gewoon meer weten over UkiUkies en dergelijke? Kijk dan even op HenksUkiUki. Je weet namelijk nooit wanneer je een leuk, origineel cadeautje nodig hebt!
De UkiUkikerstmarkt in Zwijndrecht is weer enorm succes. Broerlief en ik hebben het hartstikke druk en gezellig. De hele dag horen we leuke - en minder leuke, maar niet Wham of die van de cavalerie die moet stoppen - Kerstliedjes in verschillende uitvoeringen. Er staan over het hele winkelcentrum heen kerstbomen en andere versieringen. We kunnen bij de brasserie lekker eten (de snackbar van gisteravond was geen succes) en natuurlijk naar de wc.
Gisteren en vandaag hadden we een lange koopavond. Maar gisteren was ik veel vermoeider dan vandaag. Ik had dan ook afgelopen nacht beter geslapen. De mensen zijn gezellig, onze kraam is mooi en brengt bij menigeen een lach op het gezicht. Kortom, het is heel erg leuk.
Morgen nog een dagje. Die zal zo om zijn, aangezien we twee dagen tot negen uur hebben gestaan en morgen maar tot vier uur. Dat schelen er eventjes vijf!
Maar het hindert niet. Wij hebben het super naar ons zin. En ookal klagen de meeste andere kraamhuurders dat ze scheel zien, wij niet. En je kunt niet eens sjagrijnig worden met een kraam vol grappige, schele en lieve gezichtjes.
Nog maar één dagje dus en dan...dan is het Kerst!
Meer weten over waar de markt is? Of gewoon meer weten over UkiUkies en dergelijke? Kijk dan even op HenksUkiUki. Je weet namelijk nooit wanneer je een leuk, origineel cadeautje nodig hebt!
woensdag, december 21, 2005
Little Red RidingMonster
What is Cookie doing with a picture of little Red Riding Hood? In Dutch better known as Roodkapje? There is only one way to find out... surf to Cookie Report and you'll know what is the link between them!
What is Cookie doing with a picture of little Red Riding Hood? In Dutch better known as Roodkapje? There is only one way to find out... surf to Cookie Report and you'll know what is the link between them!
dinsdag, december 20, 2005
Sax-a-thon
Gister was een ware saxofoonblaas marathon. Althans voor mij.
Eerst had ik lekker thuis staan oefenen en wat Kerstliedjes staan spelen, dus was ik zo anderhalf uur verder.
Daarna had ik om half 8 les tot 8 uur. Even het huiswerk gedaan, besloten dat het klassieke stuk nog beter kan en daarna lekker geïmproviseerd.
Vervolgens had ik een tussenuur - waarin ik in een nieuw Star Trek boek begonnen ben - want om kwart over 9 had ik weer saxofoonkwartet. Ik kan je vertellen dat je dan tegen half 11 's avonds aardig uitgeblazen bent!
Keep-a-playing!
Gister was een ware saxofoonblaas marathon. Althans voor mij.
Eerst had ik lekker thuis staan oefenen en wat Kerstliedjes staan spelen, dus was ik zo anderhalf uur verder.
Daarna had ik om half 8 les tot 8 uur. Even het huiswerk gedaan, besloten dat het klassieke stuk nog beter kan en daarna lekker geïmproviseerd.
Vervolgens had ik een tussenuur - waarin ik in een nieuw Star Trek boek begonnen ben - want om kwart over 9 had ik weer saxofoonkwartet. Ik kan je vertellen dat je dan tegen half 11 's avonds aardig uitgeblazen bent!
Keep-a-playing!
Keevie & Ik
Kusje...!
Vanmorgen heeft Keev bijna een kus gehad van een antraciet kleurige Keev. Bijna! Dus net niet helemaal, gelukkig. Dat had me een klapzoen geworden!
Vanmorgen vroeg reed ik namelijk de oprit richting de A27 op. Op een gegeven moment splitst deze zich in een deel richting Gorinchem en een deel richting Hilversum. De richting die ik dus moet hebben, deze loopt zeg maar rechtdoor. Dus ik zit achter een stoetje auto's die de afslag op de oprit moeten hebben en we zijn allemaal lekker aan het optrekken. Van zijn tweede naar zijn derde versnelling, je kent het wel. Gaat het stoetje ineens vol op de rem. Een auto passeert mij links en ik denk maar een ding: UITWIJKEN.
Dat deed ik ook, maar kon dus niet zien wat er links van me zat. Ik hoorde het wel: piepende remmen. Dus weer zo snel mogelijk terug en half over twee banen doorgescheurd. Tja, ik ben er absoluut niet trots op, maar gelukkig is Keevie wel weg als hij weg moet zijn.
Ik probeerde te gebaren aan de auto achter mij dat het mij spijt. Maar hoe doe je dat in het donker...
Aangezien Keev dorst had en we moesten tanken, ging ik er bij de BP af en de auto achter mij - inmiddels geïdentificeerd als een VW Kevertje - rijdt ook naar de BP. Ze stopt achter mij en stapt uit, dus het eerste wat ik riep was: 'Gaat het wel!'
Gelukkig was er niets gebeurd. Maar ze moest heel eventjes stoppen voor zichzelf en om even te kijken of er bij het remmen niets was gebeurd. Nogmaals, gelukkig niet.
En mocht je dit toevallig lezen: het was echt absoluut niet de bedoeling om roekeloos uit te wijken, maar ik kon ook niet anders. Je begreep het wel, maar toch, nogmaals sorry.
Want het is zeker niet mijn bedoeling om brokken te maken... en helemaal niet met twee Kevertjes...
Kusje...!
Vanmorgen heeft Keev bijna een kus gehad van een antraciet kleurige Keev. Bijna! Dus net niet helemaal, gelukkig. Dat had me een klapzoen geworden!
Vanmorgen vroeg reed ik namelijk de oprit richting de A27 op. Op een gegeven moment splitst deze zich in een deel richting Gorinchem en een deel richting Hilversum. De richting die ik dus moet hebben, deze loopt zeg maar rechtdoor. Dus ik zit achter een stoetje auto's die de afslag op de oprit moeten hebben en we zijn allemaal lekker aan het optrekken. Van zijn tweede naar zijn derde versnelling, je kent het wel. Gaat het stoetje ineens vol op de rem. Een auto passeert mij links en ik denk maar een ding: UITWIJKEN.
Dat deed ik ook, maar kon dus niet zien wat er links van me zat. Ik hoorde het wel: piepende remmen. Dus weer zo snel mogelijk terug en half over twee banen doorgescheurd. Tja, ik ben er absoluut niet trots op, maar gelukkig is Keevie wel weg als hij weg moet zijn.
Ik probeerde te gebaren aan de auto achter mij dat het mij spijt. Maar hoe doe je dat in het donker...
Aangezien Keev dorst had en we moesten tanken, ging ik er bij de BP af en de auto achter mij - inmiddels geïdentificeerd als een VW Kevertje - rijdt ook naar de BP. Ze stopt achter mij en stapt uit, dus het eerste wat ik riep was: 'Gaat het wel!'
Gelukkig was er niets gebeurd. Maar ze moest heel eventjes stoppen voor zichzelf en om even te kijken of er bij het remmen niets was gebeurd. Nogmaals, gelukkig niet.
En mocht je dit toevallig lezen: het was echt absoluut niet de bedoeling om roekeloos uit te wijken, maar ik kon ook niet anders. Je begreep het wel, maar toch, nogmaals sorry.
Want het is zeker niet mijn bedoeling om brokken te maken... en helemaal niet met twee Kevertjes...
maandag, december 19, 2005
Freakin' Druk ~ deel 4
Ja, het is weer zover. Het is weer freakin' druk. Te druk dus. Het is zo druk dat ik zelfs vergeet te eten of naar de wc te gaan. Ik moet van alles doen, in een te korte tijd. Oftewel: met kerst doe ik dus echt helemaal niets! Het is maar goed dat ik vanaf donderdag tot aan het nieuwe jaar vrij ben.
Hoe komt dat toch, zul je denken, dat dat meisje het steeds zo druk heeft. Nou, dat zit zo. Aangezien ik mijn broer help op de kerstmarkten, moet ik in een heel korte tijd alles afmaken voor mijn werk. Dat is niet zo erg en ook niets nieuws en ik kan straks in het nieuwe jaar gewoon weer een paar dagen vrij nemen van mijn overuren. Dat is dan zeg maar het positieve puntje. Dus werk is één.
Ten tweede probeer ik nog het studeren op mijn saxofoon in te passen, terwijl ik mijn kerstkaarten nog moet schrijven - don't worry, ik pas ze wel in, in het schema - vandaag zou koken, dus boodschappen moest doen, voor mijn kleine hondjes zorgen, opa naar oma brengen en het werken in. Ook moet ik nog steeds aan de slag aan mijn eigen verhaal, maar dat laat ik maar even zitten. Ik kan niet creatief nadenken als ik weet dat ik nog heel veel andere dingen moet doen.
Zoals de kerstboom opzetten. De was van twee - inmiddels denk ik drie - weken strijken. De boel opruimen. Werken. Cadeautjes kopen...
Pfff... maar weet je wat het is. Lekker druk zijn is eigenlijk ook wel leuk. Ik heb in ieder geval geen tijd om me te vervelen. Toch zal ik mij volgende week niet veel druk opleggen. Wie nog met iets van werk aan komt zetten, mag het in de ijskast plaatsen tot het nieuwe jaar.
Al krijg ik het volgende week ook nog wel druk. Ik moet mijn opdracht voor Script+ maken, het is Kerst, maar dat is gezellige drukte. Tweede Kerstdag is mijn neefje Ron jarig én speelt Utrecht thuis tegen Sparta. Ik wil nog naar Harry Potter. Mijn broer heeft een clixtoernooitje thuis georganiseerd. Ik moet nog vuurwerk halen en dan is het denk ik al weer Oud & Nieuw en 3 januari beginnen de werkzaamheden weer.
Weet je, het wordt tijd dat het Dolfinarium weer open gaat. Ik heb mijn nieuwe abonnement al besteld. Want dat lijkt potdorie wel de enige plek ter wereld waar ik even kan ontspannen...
Tot later! Ik ga nog even verder.
Ja, het is weer zover. Het is weer freakin' druk. Te druk dus. Het is zo druk dat ik zelfs vergeet te eten of naar de wc te gaan. Ik moet van alles doen, in een te korte tijd. Oftewel: met kerst doe ik dus echt helemaal niets! Het is maar goed dat ik vanaf donderdag tot aan het nieuwe jaar vrij ben.
Hoe komt dat toch, zul je denken, dat dat meisje het steeds zo druk heeft. Nou, dat zit zo. Aangezien ik mijn broer help op de kerstmarkten, moet ik in een heel korte tijd alles afmaken voor mijn werk. Dat is niet zo erg en ook niets nieuws en ik kan straks in het nieuwe jaar gewoon weer een paar dagen vrij nemen van mijn overuren. Dat is dan zeg maar het positieve puntje. Dus werk is één.
Ten tweede probeer ik nog het studeren op mijn saxofoon in te passen, terwijl ik mijn kerstkaarten nog moet schrijven - don't worry, ik pas ze wel in, in het schema - vandaag zou koken, dus boodschappen moest doen, voor mijn kleine hondjes zorgen, opa naar oma brengen en het werken in. Ook moet ik nog steeds aan de slag aan mijn eigen verhaal, maar dat laat ik maar even zitten. Ik kan niet creatief nadenken als ik weet dat ik nog heel veel andere dingen moet doen.
Zoals de kerstboom opzetten. De was van twee - inmiddels denk ik drie - weken strijken. De boel opruimen. Werken. Cadeautjes kopen...
Pfff... maar weet je wat het is. Lekker druk zijn is eigenlijk ook wel leuk. Ik heb in ieder geval geen tijd om me te vervelen. Toch zal ik mij volgende week niet veel druk opleggen. Wie nog met iets van werk aan komt zetten, mag het in de ijskast plaatsen tot het nieuwe jaar.
Al krijg ik het volgende week ook nog wel druk. Ik moet mijn opdracht voor Script+ maken, het is Kerst, maar dat is gezellige drukte. Tweede Kerstdag is mijn neefje Ron jarig én speelt Utrecht thuis tegen Sparta. Ik wil nog naar Harry Potter. Mijn broer heeft een clixtoernooitje thuis georganiseerd. Ik moet nog vuurwerk halen en dan is het denk ik al weer Oud & Nieuw en 3 januari beginnen de werkzaamheden weer.
Weet je, het wordt tijd dat het Dolfinarium weer open gaat. Ik heb mijn nieuwe abonnement al besteld. Want dat lijkt potdorie wel de enige plek ter wereld waar ik even kan ontspannen...
Tot later! Ik ga nog even verder.
zondag, december 18, 2005
Drie dagen Ukies
Vandaag was ons laatste dagje van drie dagen Kerstmarkt in Capelle. Het zijn drie hele gezellige dagen geweest, zelfs Koekiemonster vond het leuk. Binnenkort zal hij wel een Cookie Report erover schrijven, denk ik. Hou zijn site dus in de gaten!
Volgende week staan we in Zwijndrecht, laatste kans om dit jaar nog Ukies te kopen om je Kerst mee op te vrolijken. Voor de details kun je kijken op Henks Ukiuki.
Hopelijk tot dan!
Vandaag was ons laatste dagje van drie dagen Kerstmarkt in Capelle. Het zijn drie hele gezellige dagen geweest, zelfs Koekiemonster vond het leuk. Binnenkort zal hij wel een Cookie Report erover schrijven, denk ik. Hou zijn site dus in de gaten!
Volgende week staan we in Zwijndrecht, laatste kans om dit jaar nog Ukies te kopen om je Kerst mee op te vrolijken. Voor de details kun je kijken op Henks Ukiuki.
Hopelijk tot dan!
zaterdag, december 17, 2005
Sneeuw!
JAHAAA! De eerste sneeuw is al gevallen. Op mijn pet, mijn sjaal, mijn jas, mijn broek en schoenen. Op Keevie en op Koekiemonster - de rugzak. Op de straat, de bomen en al het andere om ons heen.
Maar niet op mijn haar.
Mijn haren zaten verstopt onder de grote pet. Anders was ik mijn krullen kwijt geweest voor de foto!
JAHAAA! De eerste sneeuw is al gevallen. Op mijn pet, mijn sjaal, mijn jas, mijn broek en schoenen. Op Keevie en op Koekiemonster - de rugzak. Op de straat, de bomen en al het andere om ons heen.
Maar niet op mijn haar.
Mijn haren zaten verstopt onder de grote pet. Anders was ik mijn krullen kwijt geweest voor de foto!
vrijdag, december 16, 2005
Vermoeide pootjes
Het is alweer een hele tijd geleden geweest voor mij dat ik voor het laatst met mijn grote broer een UkiUkimarkt heb gedaan (zie ook Henks UkiUki pagina voor meer details).
Het was hartstikke gezellig en leuk om alle Ukies weer eens in je handen te houden. Ik heb alles gefotografeerd, dus binnenkort iedere woensdag weer op zijn site allerlei leuke, grappige en lieve Ukies om te bekijken - en wellicht te bestellen.
We hebben de hele dag gezellig zitten kletsen, bij de buren rondgekeken en natuurlijk lekker gegeten. Maar aan het einde van de dag hadden we het toch we gehad. Het was immers koopavond en het begon stilletjes aan steeds een graadje kouder te worden.
Dus het was een aanslag op den pootjes die nu tintelen van het lange staan. Maar dat hoort erbij en mag de pret niet drukken. Morgen kan ik niet mee, maar zondag ben ik wederom van de partij!
Het is alweer een hele tijd geleden geweest voor mij dat ik voor het laatst met mijn grote broer een UkiUkimarkt heb gedaan (zie ook Henks UkiUki pagina voor meer details).
Het was hartstikke gezellig en leuk om alle Ukies weer eens in je handen te houden. Ik heb alles gefotografeerd, dus binnenkort iedere woensdag weer op zijn site allerlei leuke, grappige en lieve Ukies om te bekijken - en wellicht te bestellen.
We hebben de hele dag gezellig zitten kletsen, bij de buren rondgekeken en natuurlijk lekker gegeten. Maar aan het einde van de dag hadden we het toch we gehad. Het was immers koopavond en het begon stilletjes aan steeds een graadje kouder te worden.
Dus het was een aanslag op den pootjes die nu tintelen van het lange staan. Maar dat hoort erbij en mag de pret niet drukken. Morgen kan ik niet mee, maar zondag ben ik wederom van de partij!
donderdag, december 15, 2005
Keevie & Ik
Vuile ruitjes
Pekel, vuil, modder, regen, blaadjes, zand, gruis... Keevies hebben het maar moeilijk met het najaar en de winter. Vieze druilerige dagen, auto's die je passeren, terwijl ze net hun ruiten sproeien en Keev daar wat van meekrijgt, laaghangende zon...
Ik sproei, boen en poets tot ik een ons weeg, maar iedere vijf meter die we rijden, kan ik weer bijna niets meer zien door de ruitjes. Dus ook weer sproeien en tja, je raadt het al... dan zit er weer iemand anders met net schone ruitjes te mopperen.
Ach ja... Ik ga volgende week maar eens met Keevie door de wasstraat, heeft-ie wel verdiend!
Vuile ruitjes
Pekel, vuil, modder, regen, blaadjes, zand, gruis... Keevies hebben het maar moeilijk met het najaar en de winter. Vieze druilerige dagen, auto's die je passeren, terwijl ze net hun ruiten sproeien en Keev daar wat van meekrijgt, laaghangende zon...
Ik sproei, boen en poets tot ik een ons weeg, maar iedere vijf meter die we rijden, kan ik weer bijna niets meer zien door de ruitjes. Dus ook weer sproeien en tja, je raadt het al... dan zit er weer iemand anders met net schone ruitjes te mopperen.
Ach ja... Ik ga volgende week maar eens met Keevie door de wasstraat, heeft-ie wel verdiend!
Ingehaald
Yes! Gisteravond heeft FC Utrecht toch maar weer gewonnen van Willem II. Met 1-0 en dat is een hele prestatie, want afgelopen zondag verloren we nog. En een verlies - en dan bedoel ik niet het verlies tegen Groningen - is niet zomaar uit je lijf. Hartstikke knap! Jongens, ik ben trots op jullie!
En nu zondag ook eventjes van Heracles winnen en we kunnen Ajax weer voorbij ;-).
FORZA!
Yes! Gisteravond heeft FC Utrecht toch maar weer gewonnen van Willem II. Met 1-0 en dat is een hele prestatie, want afgelopen zondag verloren we nog. En een verlies - en dan bedoel ik niet het verlies tegen Groningen - is niet zomaar uit je lijf. Hartstikke knap! Jongens, ik ben trots op jullie!
En nu zondag ook eventjes van Heracles winnen en we kunnen Ajax weer voorbij ;-).
FORZA!
woensdag, december 14, 2005
maandag, december 12, 2005
Maandag...
...hikdag...
Ik heb al twee maandagen op rij de hik.
Drie weken is scheepsrecht?
...hikdag...
Ik heb al twee maandagen op rij de hik.
Drie weken is scheepsrecht?
zondag, december 11, 2005
Stil...
Soms kunnen duizenden mensen tegelijk een heel indrukwekkende stilte creëren.
Vandaag was zo'n moment.
Eén indrukwekkende stille minuut lang.
Het enige geluid het verkeer op de straat.
Begeleid met rode fakkels en talloze spandoeken, dachten we nog één keer met zijn allen tegelijk aan hem. Aan onze nummer 4: David Di Tommaso.
Zo begon de wedstrijd met een traan.
Helaas wisten we - ook dankzij de scheidsrechter en spelers van Groningen die misbruik maakten van de situatie - de wedstrijd niet te winnen. Jammer dat de wedstrijd dus treurig eindigde. Maar weet je, eigenlijk deed het er niet toe. Want die ene minuut lang, die ene stille minuut was in zijn indrukwekkendheid veel mooier. Prachtig dat zoveel mensen, zo enorm stil kunnen zijn.
Soms kunnen duizenden mensen tegelijk een heel indrukwekkende stilte creëren.
Vandaag was zo'n moment.
Eén indrukwekkende stille minuut lang.
Het enige geluid het verkeer op de straat.
Begeleid met rode fakkels en talloze spandoeken, dachten we nog één keer met zijn allen tegelijk aan hem. Aan onze nummer 4: David Di Tommaso.
Zo begon de wedstrijd met een traan.
Helaas wisten we - ook dankzij de scheidsrechter en spelers van Groningen die misbruik maakten van de situatie - de wedstrijd niet te winnen. Jammer dat de wedstrijd dus treurig eindigde. Maar weet je, eigenlijk deed het er niet toe. Want die ene minuut lang, die ene stille minuut was in zijn indrukwekkendheid veel mooier. Prachtig dat zoveel mensen, zo enorm stil kunnen zijn.
vrijdag, december 09, 2005
donderdag, december 08, 2005
Idols III - 2
Idols is alweer een tijdje bezig.
Martijn Krabbé is een welkome aanvulling.
Maar een nieuwe Boris heb ik nog niet gezien...
Speaking of Boris: volgens zijn eigen bewoordingen op de site zit dat nieuwe album er heel erg aan te komen. Ik ben heel erg benieuwd, want het wordt wel tijd nietwaar!
Idols is alweer een tijdje bezig.
Martijn Krabbé is een welkome aanvulling.
Maar een nieuwe Boris heb ik nog niet gezien...
Speaking of Boris: volgens zijn eigen bewoordingen op de site zit dat nieuwe album er heel erg aan te komen. Ik ben heel erg benieuwd, want het wordt wel tijd nietwaar!
woensdag, december 07, 2005
Dutch winters are very cold.
But moreso: they are wet!
This picture was taking after Berry and me came home from the mall. When me went to the mall for some shopping the sun was shining. It was a beautiful afternoon. So Berry went walking. When we came out of the supermarket it started to rain. A bit at first, but for me was home me was soaked! The rain was splashing on the ground. And the wind was cold, so we was chilled! Brr.
Dutch winters are unpredictable. Moreso because of the seaclimate. It is not raining as much as in England, but in Fall and Winter the rain is falling down pretty much. Except when it will be very cold. Then icewater falls down. Or, and that is really beautiful, snow. Last march we had lots of snow. It was magnificent!
The last time snow came down. Me was with Berry in the VW Beetle and we was riding home in the traffic jam. On radio me heard there was over 900 kilometers of traffic jam in Holland, just because the weather turned winters. Too bad the snow we was riding in was wet snow, and it didn't stay put. No snowball fight...
Me hopes it will start to snow again. But for now, me wishes no more rain. Well... it can be cosy, when me is inside and the rain makes galloping sounds on the window and roof. But me don't like to walk in it... it is too cold, and too wet. Me fur all got soaked. Lucky for me, Berry had a nice big towel for me to dry meself in!
Well, bye bye for now. Me will talk about Sinterklaas next time we meet!
maandag, december 05, 2005
Dank U Sinter-klaasje!
Toch fijn als Sinterklaas zomaar cadeautjes bij je overgrootmoeder achterlaat...
Toch fijn als Sinterklaas zomaar cadeautjes bij je overgrootmoeder achterlaat...
zaterdag, december 03, 2005
vrijdag, december 02, 2005
Altijd nummer 4
Nooit meer zal iemand anders rugnummer 4 dragen in het eerste elftal van FC Utrecht. Het blijft voor altijd het nummer van DiTo, David Di Tommaso. Dit maakte Foeke Booy gisteren bekend in de uiterst trieste en indrukwekkende bijeenkomst in stadion Galgenwaard gisteravond.
Ik ben niet geweest, ik vernam het vanmorgen uit de krant dat het nummer voor altijd van DiTo zal blijven. Niet dat ik niet had gewild, of dat het mij niets kan schelen... het kan mij - ben ik bang - iets te veel schelen en dan moet je jezelf een beetje in bescherming nemen.
Tot tranen toe geroerd las ik vanmorgen het AD/Utrechts Nieuwsblad. Een mooiere gedachte is er niet. Zoals Foeke zei: 'Voortaan staan wij met 12 man in het veld.'
DiTo, ik zal je niet vergeten! Altijd in het hart gesloten. Bedankt voor je sublieme vrije trappen, je enorme inzet en je liefde voor de club. We staan inderdaad voor altijd met 12 man in het veld, want ik weet zeker dat je voor altijd de spelers van FC Utrecht zal inspireren tot nog beter. En gelukkig blijft nummer 4 van jou, al was je voor velen ook nummer 1.
Sander Keller en Stefaan Tanghe dragen de beeltenis van David Di Tommaso met zijn typerende warme glimlach rond door over het veld. © FC Utrecht.
Alles over de indrukwekkende dienst lees je uiteraard op FC Utrecht.nl.
Nooit meer zal iemand anders rugnummer 4 dragen in het eerste elftal van FC Utrecht. Het blijft voor altijd het nummer van DiTo, David Di Tommaso. Dit maakte Foeke Booy gisteren bekend in de uiterst trieste en indrukwekkende bijeenkomst in stadion Galgenwaard gisteravond.
Ik ben niet geweest, ik vernam het vanmorgen uit de krant dat het nummer voor altijd van DiTo zal blijven. Niet dat ik niet had gewild, of dat het mij niets kan schelen... het kan mij - ben ik bang - iets te veel schelen en dan moet je jezelf een beetje in bescherming nemen.
Tot tranen toe geroerd las ik vanmorgen het AD/Utrechts Nieuwsblad. Een mooiere gedachte is er niet. Zoals Foeke zei: 'Voortaan staan wij met 12 man in het veld.'
DiTo, ik zal je niet vergeten! Altijd in het hart gesloten. Bedankt voor je sublieme vrije trappen, je enorme inzet en je liefde voor de club. We staan inderdaad voor altijd met 12 man in het veld, want ik weet zeker dat je voor altijd de spelers van FC Utrecht zal inspireren tot nog beter. En gelukkig blijft nummer 4 van jou, al was je voor velen ook nummer 1.
Sander Keller en Stefaan Tanghe dragen de beeltenis van David Di Tommaso met zijn typerende warme glimlach rond door over het veld. © FC Utrecht.
Alles over de indrukwekkende dienst lees je uiteraard op FC Utrecht.nl.
donderdag, december 01, 2005
Spooky!
Speciaal voor de beurs was de Dom afgelopen maandag in een groen voetlicht gezet. Ik moet je zeggen, dat het erg griezelig was om te zien, zo'n bleekgroene Dom, scherp afstekend tegen de koude, gitzwarte winterlucht. Helaas had ik mijn gewone camera niet mee, maar deze foto gemaakt met mijn mobiel geeft wel heel duidelijk het sfeertje weer... brrr...
Speciaal voor de beurs was de Dom afgelopen maandag in een groen voetlicht gezet. Ik moet je zeggen, dat het erg griezelig was om te zien, zo'n bleekgroene Dom, scherp afstekend tegen de koude, gitzwarte winterlucht. Helaas had ik mijn gewone camera niet mee, maar deze foto gemaakt met mijn mobiel geeft wel heel duidelijk het sfeertje weer... brrr...
Eigen site
Cookie Monster heeft vanaf gisteren zijn eigen site: http://cookiereport.blogspot.com. Dat betekent niet dat de Cookie Report hier geheel verdwijnt, maar als je op woensdag nieuwsgierig bent naar de avonturen van een blauw monster... kun je ook alleen op Cookie Report kijken!
Cookie Monster heeft vanaf gisteren zijn eigen site: http://cookiereport.blogspot.com. Dat betekent niet dat de Cookie Report hier geheel verdwijnt, maar als je op woensdag nieuwsgierig bent naar de avonturen van een blauw monster... kun je ook alleen op Cookie Report kijken!
Abonneren op:
Posts (Atom)