Je weet de weg

Musje

Musje, musje, grijs en oud
Vlieg maar weg, het is vertrouwd
Vlieg maar naar een beter oord
Ik bevrijd je van dit aardse koord
Musje, musje, oud en grijs
Je weet de weg, de weg is wijs
Vlieg maar met de and'ren mee
Het is niet erg, het is okay
Musje, musje, teer en klein
Je hoeft niet meer met verdriet te zijn
Je mag nu gaan, het is echt goed
Het geeft niet als je huilen moet
Musje, musje, klein en teer
Afscheid nemen doet wel zeer
Ik geef je nog een laatste kus
Vlieg maar weg nu, kleine mus

Strand in het water

Beachie!

Het was mooi weer voor een dagje Dolfinarium. Hoewel het de bedoeling was met zijn zesjes te gaan, gingen we met de helft, maar dat mocht de pret niet drukken. We hebben zo'n beetje alle shows gezien, hebben ook gelachen om Zeeleeuwtje Lot, zijn uitgewaaid op het strand vol schuim, nat gespoten in de Piratenfilm en ik heb mijn broer en schoonzus laten zien dat ik haaitjes durf te aaien. En er nog lichtelijk fanatiek in wordt ook!

Ook hebben we beneden naar de baby's staan kijken. Spettertje (28 mei 2005) met zijn moeder Thea en moeder Roxy met de op 1 juli geboren Rocco (zijn vader heet Apollo). Rocco, nog geen maand oud, durfde het al aan om met zijn oudere vriendje Spetter rond te zwemmen. Ik hoop dat mijn foto's weer gelukt zijn! Maar dat weet ik pas over een aantal daagjes, wanneer ik ze heb weggebracht.

Maar het allermooiste was toch wel weer dat Beachie even kwam kijken. Deze dolfijn heeft een mooie tekening op haar kop en is heel nieuwsgierig en vriendelijk. En op de een of andere manier, komt ze altijd echt even bij mij kijken. Onze blikken lijmen zich dan enkele seconden aan elkaar en dan komt ze nog een paar keertjes terug. Nu zwom ze een aantal keren met Skinny, Finnegan en Palawas langs het raam. En je raadt het al... ze zullen samen ook op de foto staan. Dit keer moet er ook een foto op het rolletje staan van mij... met Beachie of Skinny die voorbij zwemt. Mooier kan het niet. Want hoewel ik een bepaalde band met Beachie heb, heb ik Skinny vorig jaar bij het Dichter bij Dolfijnen-dagje een dikke kus gegeven.

Hoe dan ook, ik ben erg benieuwd, want die foto is vast heel erg bijzonder!

Kwulluhbol

Eindelijk!

Eindelijk.

Ik heb weer krullen!

Ga je mee

Schuitje varen...





Laat mij los met een cryptisch opdrachtje op een uitnodiging die ik helaas moet afslaan, foto's, Internet en Photoshop... en ik maak de gekste dingen mee!

Memory lane

Geurherinnering

Het nieuwe gebouw waarin ik werk, heeft de geur van een gebouw waar mijn mama werkte. Namelijk het oude PUEM gebouw aan de Croeselaan dat inmiddels gesloopt is/wordt door de naastgelegen eigenaar van de Rabobank.

Ik stapte vanmorgen binnen en rook het ineens, althans, ineens wist ik het weer. Het is zo'n geur van saucijzenbroodjes op kartonnetjes en ondefinieerbare soep in een verre, onzichtbare kantine. Van koffie met melk, parfum en sigarettenrook. Van balpeninkt op ongebleekt papier. Van...

Van mama's werkplek dus.

En aangezien het gebouw dezelfde ronde receptie heeft, verwachtte ik vanmorgen even dat mama er zou zitten.
Heel even.

Geur is nu eenmaal sneller bij een herinnering, nog sneller dan geluid, muziek of beeld...

Misschien is dat wel de reden waarom ik mij direct thuisvoelde in het gebouw, ja echt, vanaf het eerste moment dat ik binnenstapte.

Jarig

Oma is jarig!



Ze heeft dan maar toch mooi de 77 gehaald!

Keevie & Ik

Polo

Ze zeggen weleens: what goes around, comes around. In het Nederlands zou je zeggen: God straft meteen. In mijn geval ook een beetje.

Keevie is bij W. in de garage waar zijn motortje uitelkaar gehaald gaat worden om te kijken wat er vorige week nu is gebeurd. Gelukkig mocht ik gisteren een leenautootje ophalen. Het is een VeeWeetje... een oude koningsblauwe Polo. Heel anders dan een Keevie, maar ik ben blij dat ik in ieder geval kan gaan rondrijden naar mijn werk en vice versa. Toen ik het Polootje ophaalde moest ik een harde lach onderdrukken...

Het zit zo: twee weken terug was het Keevje van vormgever N. in de garage. N. is ook het brein achter Airmighty.com en is een verwoed Keverliefhebber. Ook hij reed dus in een leenautootje. Eentje waar ik toen efkes erg om gelachen had...

Juist, hij reed in een oude Polo...

What comes around...

Rustpunt ~ 5

~ Het regent dan wel... maar ik hoop dat de zon blijft schijnen in ieders hart ~

Andere omgeving

Verkassen!

Vanaf morgen is het dan zover, dan zit ik op de nieuwe locatie van mijn werk. Okay, het is natuurlijk niet zo mooi als het pand waar ik tot nu toe altijd heb gezeten. Maar ach... Het is een mooi kantoorpandje in Almere Haven met uitzicht, niet op zee, maar wel over de bomen en de weg. Morgenochtend nog een keertje naar Leusden, gedag zeggen, mijn laatste spulletjes inladen en dan... ga ik ergens anders mijn werk voortzetten.
Soms is een beetje verandering van omgeving wel goed voor een mens...

Cookie Disco

Happy Cookie

Me is happy! Me found lyrics to Me lost me Cookie at the Disco. Me know is sad song, but me friend Berry like song very much. So me give lyrics so Berry can put lyrics on blog. So Berry is very happy with singing song! And me is more happy because Berry give me whole bunch of chocolate chip cookies! Me favorite!

Me hope you have fun with song!

Bye, Cookie

Me lost me Cookie at the Disco
Words between [...] are spoken.

Cookie Monster: [Oh, this music make me so sad.]
Ernie: [How can it make you sad, Cookie Monster?]
Cookie Monster: [Oh, because me try to get with it and hustle down to disco for good time, but it all go bad.]
Bert: [Aw, c'mon, how bad could it be?]
Cookie Monster: [Bert, you sit. Me tell you whole true story...]

Background Girls: Where's my cookie?
Help me find my cookie. Please?
Where's my cookie?
Help me find my cookie. Please?
Where's my cookie?
Help me find my cookie. Please?

Cookie Monster: The lights were shining
The night was fine
And me was having a real great time
Then me got careless
Me don't know how
But me had something me can't find now!

Chorus
Cookie Monster: Me lost me cookie at the disco
(Girls: Please come back!)
Me lost me cookie in the
Cookie Monster and Girls: Boogie music
Cookie Monster: Me lost me cookie at the disco
(Girls: Ooh-ooh)
Me want it back
Girls: I want it back
Cookie Monster: Me want it back again

Girls: I lost my cookie at the disco
I lost my cookie in the boogie music
I lost my cookie at the disco

Cookie Monster: Me want it back
Girls: I want it back
Cookie Monster: Me want it back again

[music]

Cookie Monster: Me want it back
Girls: I want it back
Cookie Monster and Girls: Me want it back again

Girls: (simultaneous with below)
Where's my cookie?
Help me find my cookie. Please?

Cookie Monster: (spoken, simultaneous with above)
[Oh, me not sure how it happened, but me took me favorite cookie with me to the disco. Me lost cookie! Oh, yeah!]

Cookie Monster: The mood exciting
(Girls: Doo-doo doo)
The music loud
(Girls: Doo-doo doo)
Me just a part of that happy crowd
(Girls: Doo-doo doo)
Me feet go crazy
(Girls: Doo-doo doo)
Across the floor
(Girls: Oooh-ooh)
But something made my sweetie not be there no more!
[Oh, cookie!]
Girls: Cookie, cookie, cookie, cookie

Chorus

Cookie Monster: [Oh, what if somebody hustle me cookie to another disco? Oh, what if somebody step on me cookie? Oh, oh, that terrible; that too terrible to think about!]

Cookie Monster: Me want it back
Girls: I want it back
Cookie Monster and Girls: Me want it back again

Cookie Monster: [Oh, me got to keep searching for me special cookie. Cookie? Oh, cookie? Oh please cookie, come back to Papa!]

Cookie Monster: Me want it back
Girls: I want it back
Cookie Monster and Girls: Me want it back again

Girls: (simultaneous with below)
Where's my cookie?
Help me find my cookie. Please?

Cookie Monster: (spoken, simultaneous with above)
[Cookie? Oh please come to Cookie, cookie. Oh... 'Scuse me, you seen cookie? Sorry. 'Scuse me, you seen cookie? He dancing. Oh!]

Cookie Monster: Me was so happy
Me feel so grand
How this thing happen me no understand!
Me yell "Get down, get back!"
So how me know
Me maybe never find out where me cookie go?
[Oh, cookie!]

Girls: Cookie, cookie, cookie, cookie

Chorus

Girls: (simultaneous with below)
I lost my cookie at the disco
I lost my cookie in the boogie music
I lost my cookie at the disco

Cookie Monster: (spoken, simultaneous with above)
[Cookie? Oh, cookie? Oh please, cookie... Cookie? Cookie?]

Cookie Monster: Me want it back
Girls: I want it back
Cookie Monster and Girls: Me want it back again

(Repeat ad nauseum)

In Memoriam

Beam me up



James Doohan, beter bekend onder Trekkies als Montgomery "Scotty" Scott, is op 20 juli jl. overleden op 85 jarige leeftijd. Of zoals het in de kranten en diverse Internetsites staat te lezen: Scotty has been beamed up!

I want to send my best to the family of mr. Doohan. I have always loved him as Scotty. He was the best engineer in Starfleet. And I bet, he has been the best man in the family!

Rest in peace, Love to the family... You're a legend!

Keevie & Ik

Gesleept & Getakeld

Vanmorgen vertrokken Keevie en ik naar mijn werk in Leusden. We reden lekker over de vrijwel lege A28 en het leek dat ik heerlijk vroeg op mijn werk aan zou gaan komen. Ja, leek! We waren de afrit nog niet af en het oliepeillampje begint roodgloeiend te branden en Keevie's motortje te bonken. Ik dacht nog: 'Dit is niet goed.' En stuurde Keevje op de vluchtstrook. Noodknipperlichtjes uit en even nadenken.

Het zou niet mogelijk moeten zijn, maar volgens mij was de olie op. Vreemd, want Keevie is net terug van zijn grote beurt, APK en metamorfose... Zelf had ik geen olie bij mij, dus zat er maar een ding op: de Wegenwacht!

Vanmorgen deed de Wegenwacht zijn naam eer aan: ik moest even wachten. Dat was toch anders dan ze op de televisie doen voorkomen, maar goed. De meneer met zijn gele autootje kwam en ik moest direct in Keevje gaan zitten, want we moesten van de Rijksweg af. Slepen wel te verstaan.

Hoewel ik al meerdere keren gesleept ben met Keevje, blijf ik het spannend en eng vinden. Maar eenmaal op het fietspad kon ik mijn verhaal doen en na een wat lullige reactie van de Wegenwachtmeneer (okay, ik mag dan blond zijn, maar zo dom ben ik nu ook weer niet, dat ik niet weet hoe ik met mijn Keevje om moet gaan... wij zijn al bijna zeven jaar samen namelijk) en een corrigerende opmerking van mij, heeft de man Keevies olie bijgevuld. Daarna moest ik hem weer starten, maar Keevie gaf geen sjoeche. Na een flinke doorstart vulde mijn uitzicht zich met blauwe rook. Ai.

Dat werd nog een keer slepen, nu naar een restaurant in de buurt, waar de Wegenwachtmeneer een takelwagen (Smink uit Hoevelaken!) voor mij regelde. Deze meneer kwam vrij direct en ik mocht in de vrachtwagen meerijden naar Utrecht, waar Keevje naar zijn eigen garagetje kon (die ik inmiddels al had verwittigd). Hij zette Keevie uiterst zorgvuldig op zijn takelwagen en reed hem er net zo voorzichtig weer vanaf. Tijdens het erop zetten, heb ik even snel een fotootje van Keev gemaakt met mijn mobieltje.

Nu is Keev dus bij de garage waar hij onderzocht wordt. Kijk, dat ik met de tijd eens een nieuw motortje voor Keev wilde kopen, wil natuurlijk niet zeggen dat ik dat op deze manier zou willen doen...

Binnenkort hopelijk meer... en dan ook graag wat goed nieuws!

Zweten op het werk

Bedrijfsfitness

En buk en til en strek en loop en buk en zet neer en loop...

Ik miste alleen het begeleidende pianomuziekje, maar verders was het optillen en rondsjouwen van de verhuisdozen een ware fitnessoefening.

Buik en billen in, bekken kantelen en hup! Daar ging weer een verhuisdoos.

In het donker van de nacht

Wanneer de zon verdwijnt

Wanneer de zon is ondergegaan
Komt aan de hemel de maan te staan
En in haar verblindend witte pracht
Weet ik dat ze naar mij lacht

Wanneer de zon gezakt is in zee
Komt de maan, ze neemt sterren mee
Prachtig glanzend, net als de zon
Net zoals toen de wereld begon

Wanneer de zon roodgloeiend verdwijnt
En de maan aan de hemel verschijnt
Sereen en stil zo in de nacht
Weet ik dat jij daar ergens op mij wacht

Sportschoenen aan!

De spanning stijgt

De spanning stijgt, want nog even en we kunnen allemaal naar de boekenwinkel rennen om de nieuwe Harry Potter aan te schaffen! Spannend! Want dit is niet alleen het een-na-laatste boek, maar ook omdat de inhoud natuurlijk nog geheim is!

Daarnaast gaat de spanning geleidelijk stijgen naar november, wanneer de vierde Harry Potter film in de bios komt. Ik heb de trailer al gezien... heel spannend!

Ik ben in ieder geval benieuwd.

Naar beide!

Ver weg

Spiegelbeeld

Hoewel het heel verdrietig is, vind ik het toch fijn dat mijn oma in het hospitium is waar ze goed verzorgd wordt tot aan haar overlijden.

Hoewel ik heel verdrietig ben, als ik bij haar wegga, ben ik blij dat ze heel erg gelukkig is om ons te zien.

Hoewel het mij heel verdrietig maakt, ben ik blij dat ze omringd wordt door alle mensen waar ze zielsveel van houd, zoals mijn mama.

Hoewel ze nog bij ons is... is zij eigenlijk heel ver weg.

Wij zien nog haar spiegelbeeld, haar echo in onze wereld. Maar mijn oma is in al heel lang in een andere wereld. Aan de andere kant van de spiegel.

Molly

Femme Fatale





Mag ik even voorstellen: de femme fatale van de buurt, onze Molly. Deze dame weet menig mannenhoofd op hol te brengen, alleen maar door met haar superlange wimpers te knipperen. Een lonk en alle mannetjeshonden hollen achter haar aan. Zo ook mijn eigen Basje. Ze is het hondje van mijn oma en opa. En ze is een prinsesje. Maar het ergste is: ze weet het zelf!

Epompee, poedenee, poede... naska?

Kinderliedjes

Aangezien ik dit jaar tante word, wordt het toch wel tijd om al mijn kinderliedjeskennis even op te halen. Want ik moet niet in eens Twee Beren op reis sturen, terwijl Advocaatje broodjes smeert! Gelukkig heb ik zo mijn favoriete Internetsites waar je liedjes vandaan kan plukken. Voorgezongen en wel.

Uit recent onderzoek blijkt dat baby's sneller een taal leren als je 'gewoon' tegen ze praat. Hoewel het 'poekiepoekie' natuurlijk veel leuker is en de baby er erg om moet lachen, om die rare grote mensen. Zouden de makers van dit liedje daar ook over gedacht hebben? Of hadden ze zoiets van: ach, als het maar lekker klinkt.

Het is in ieder geval grappig...

Epompee, poedenee, poedenaska

Epompee, poedenee, poedenaska
Epompee, Epompa
Epompee, poedenee, poedenaska
Epompee, o wee o wee

Academie, vasalemie
Academie, vasalemie
Emie Epompa

Bron: Kennisnet.nl

Weer genieten

Idols III

Het gaat er dan toch van komen: Idols III. Dat betekent weer gekluisterd aan de buis hangen om te zien welk zangtalent nu weer gaat winnen. Ruzie maken over de favorieten en wie er moet winnen. En natuurlijk genieten van al die mooie nummers die je gaat horen.

Dit jaar zoeken ze een talent tussen de 15 en 35 jaar, dus Dappere Dodo's opgelet: je kunt je nu opgeven voor de audities bij RTL 4!

Als een pauw, zo...

Trots

Ik ben trots op mezelf.

De Lift

deel 2

Wat is dat toch met liften dat mensen volop kletsend vóór de deur staan te wachten, maar eenmaal in de lift stommetje speelt en naar de voorbijglijdende nummertjes van de verdiepingen staat te staren. En wanneer dan toch een gesprek wordt aangegaan, is dat op fluistertoon en kijkt niemand elkaar aan. Eenmaal op de gewenste etage uitgestapt, vervolgt het gesprek zich weer op hoog volume en niveau.

Vreemd.

De Lift

deel 1

Ik luister tegenwoordig vaak naar ArrowFM (nu omgedoopt tot Arrow Jazz FM). Daar draaien ze Jazzmuziek en allerlei aan Jazz verwante muziek, zoals Blues, Soul en Latin. Vaak van die mellow bossa's of soulsamba's waardoor je jezelf op een receptie of nee, in de lift bevindt. Van die liftmuziekjes. Genoeg om even die luttele seconden mee te vullen. Maar zo'n heel nummer op zich? Nee, dat is voor mij toch echt teveel van het goede. En gelukkig kun je op de radio dan even zappen naar een andere zender. Radio M bijvoorbeeld!

Knabbelende knagers

Beverratjes



Op 20 juni liep ik met mijn vriendin en ex-collegaatje (ze is een en dezelfde) door Dierentuin Amersfoort. Ik heb al eerder foto's van het ezeltje en de tijgerin geplaatst (zie hiervoor het fotoalbum hiernaast). Nu is het de beurt aan de beverratjes. Deze schattige, stinkende diertjes kregen precies toen wij langs liepen gevoerd. En al die peren, wortels, appeltjes en slablaadjes leverden een zeer kleurrijke foto op!

Wat erg leuk was, was het wat chagrijnige gedrag van de diertjes wanneer een ander een worteltje zou willen stelen van de ander. Al die kauwende kaakjes kun je helaas niet vastleggen op een foto... maar je kunt ze er wel redelijk bij denken, nietwaar?

De hilarische wereld van Heroclix

Lief hond-je vs. Stoere slechterik

Ik speel met mijn broer Heroclix. Dat heb ik wel eens meer verteld. Aangezien het nogal veel tijd zou kosten om het allemaal uit te leggen hoe het superhelden vs. superschurken uit de Marvel comics in elkaar steekt, wil ik je voor achtergrondinfo liever verwijzen naar Wizkids Games.

Ik speel dus met mijn broer vaak Heroclix. Maar het meeste dat we spelen is in toernooiverband. We hebben daarvoor een hele leuke club jongens - ik ben het enige meisje (!) - bijelkaar, waarbij vriendschappelijke potjes de boventoon voeren. Soms lopen de emoties wel eens hoog op wanneer iemand zijn Super Senses te vaak en te goed gooit met één dobbelsteen. Of wanneer een Probability Controller erg veel roet in het eten strooit.


Lockjaw is een transporteur van de maan. Zie je de stemvork op zijn schattige koppie? Daar doet hij het allemaal mee.

Vandaag liepen er ook een aantal emoties erg hoog op... tot huilens toe. Nee, niet van verdriet, maar ik moest zo ongelooflijk lachen. Lachen om mijn allereerste boosterdraft potje. Bij een boosterdraft moet je spelen met de figuurtjes die in je doosje zitten, die je luttele minuten van te voren aanschaft. Net als met stickerzakjes, weet je dus niet wat er aan figuurtjes in het doosje zit. Je moet dus letterlijk roeien met de riemen die je hebt.

Mijn riemen waren de eerste ronde wat kneuzerig, dat is meestal bij mij het eerste potje.

De situatie
Mijn hele superhelden (drie van de vier figuurtjes) team was KO geslagen en stond aan de zijlijn van het speelveld. Ik had nog maar één figuurtje over... de hierboven afgebeelde Lockjaw. Hij deed nog maar één schade als hij succesvol aanviel. Mijn tegenstander had ook nog maar één figje over van de vier en wel de hieronder afgebeelde Juggernaut. Een stoere slechterik die makkelijk veel schade kan aanrichten. Hij had als verdedigende power Toughness over en dat betekent dat je minimaal twee schade aan moet doen, omdat er eentje wordt geabsorbeerd. Bij dubbel zes zou ik altijd raken, want dubbel zes betekent automatisch een schade extra en met die ene die ik toch al deed, zou dat er dan twee worden.

Effe dubbel zes gooien! Die kans is heel klein. En het is mij dan ook maar eenmaal gelukt. Maar het was erg leuk dat Juggernaut continu rondjes rende en ik er met mijn hondje maar achteraan zat!


Stoere bink Juggernaut is bang voor hondjes

Dat hondje heeft me trouwens nog wel veel geluk gebracht. Met al mijn goede figs miste ik, maar mijn hondje beet een ieder in de billen! Een goed begin om potjes te winnen.

Dus heren... de volgende keer dat ik weer een hondje heb, zit hij zekerweten in mijn team!

Uiteindelijk ben ik tijdens het eerste toernooi derde en ik geloof bij het tweede vierde of vijfde geworden. Maar ik won wel Fellowship, oftewel de vriendschappelijkheidsprijs. En dat vind ik ook hartstikke leuk.

Treffend

Daghoroscoop

Ik geef toe, ik meld vaak niet meer dan twee dingen per dag. Maar deze daghoroscoop is zo treffend dat ik hem graag met iedereen die op Keevie & Ik rondsurft wil delen.

Midden-Maagden kunnen wat lieden op hun weg vinden die ronduit irritant zijn. Als men ruzie met u zoekt, zorg er dan voor dat u met een grote boog om hen heengaat. Het zijn geen vreselijk ingrijpende zaken, maar het kan u danig in de war brengen en dat is nergens voor nodig. Laten ze hun ongenoegen maar ergens anders uiten; u geeft gewoon niet thuis.

Mijn vriendjes en vriendinnetjes weten wel waarom dit zo treffend is! En als je het niet weet... vragen staat vrij!

Nevur

Britse Branie

Rule Brittania! Brittania rules the waves. Britons never will be slaves

Met dat liedje/gedicht in je achterhoofd, is het citaat van de dag (gelezen in The New York Times) uit de mond van Tony Blair niet uit de lucht gegrepen:

"The purpose of terrorism is just that - to terrorize people and we will not be terrorized."
Prime Minister Tony Blair of Britain

Aah haaaaaaa, lalalalalaaaa

Star Trek thema

Wie de eerste Star Trek serie kent, kent ook de tune. Iedereen kon en kan het meezingen, het veel te hoge en meegezongen 'aah haa hahahaaaah' ging iedereen toen en nu goed af. Wat we allemaal niet wisten (ik ook niet) en ik pasgeleden tijdens het surfen naar websites over Star Trek achterkwam is het volgende. Het 'aah haa...' hoort vervangen te worden door tekst! Jawel. Gene Roddenberry himself (de vader van Star Trek) had een echte songtekst geschreven. De bladmuziek heb ik inmiddels gedownload en getransponeerd voor saxofoon, dus in plaats van 'aah haa' speel ik de noten en lees ik de volgende tekst:

Beyond the rim of starlight
My love is wand'ring in starflight
I know he'll find in star-clustered reaches
Love strange, love a starwoman teaches
I know his journey ends never
His Star Trek will go on forever
But tell him while he wanders his starry sea
Remember
Remember me

Op Trekkieguy.com vind je ook nog allemaal andere leuke dingen over Star Trek TOS.

Beetje jaloers

Zo gaaf

Voor een dolfijnenliefhebber als ik is dit zo gaaf en mooi om te zien. Ik heb de koepelshow nu al enkele keren bewonderd en naast het mee springen van de trainers met de dolfijnen (hier zal ik ook nog wel eens een fotootje van plaatsen), vind ik dit echt een supermoment. De trainster ligt in het water, slaat met haar been op het oppervlak en hup, daar springen de dolfijnen over haar heen. Ik krijg dan zo'n gevoel van 'dat wil ik ook'. Helaas maakt mijn camera in het donker nog niet zulke goede, scherpe foto's, dus moeten we het hier voorlopig nog even mee doen. Maar ach, al zou je scherpe foto's hebben... dit moet je gewoon live zien!

Berichtjes zijn welkom

Nieuw mailadres

Keevie & Ik hebben een nieuw mailadres. In plaats van het @ilse adres kun je ons nu bereiken op coegieskeevie@hotmail.com. Dus als je ons wat te vertellen hebt, of je wilt reageren op een stukje op onze site, weet je ons te vinden. En nee, het nieuwe adres hoef je helemaal niet te onthouden, want met een simpele klik hiernaast kun je ons eenvoudig iets mailen!

Laat dus wat van je horen!

Kraamvisite

Beschuit met muisjes!

Vandaag las ik in mijn Spetterpost dat er weer een kleintje is geboren in het Dolfinarium. Moeder Roxy heeft het leven geschonken aan een zoon. Dat betekent een vriendje voor Spetter in de kraamkamer van de DolfijnenDelta.

En dat betekent ook dat ik binnenkort, gewapend met mijn spiegelreflex weer even op kraamvisite kom!

De kleine kun je alvast bewonderen - totdat ik zelf foto's heb gemaakt natuurlijk - op www.dolfinarium.nl.

Na de vakantie

Eerste werkdag

Meer dan 100 e-mail.
Een megaberg inzendingen voor prijsvragen.
Een stapeltje persberichten.
Overleg.
Uitzoeken wat er allemaal ligt.

En toen was het vijf uur en was mijn eerste werkdag na de vakantie weer voorbij.

Flippers

Kip, ik heb je





Het spreekt voor zich niet waar? Maar wil je precies weten wat er gebeurde, surf dan naar henkdenijs.blogspot.com om te weten wat er gebeurde!

Het is weer voorbij...

Vakantie 2005


Mijn vakantie zit er officieel op. Morgen is namelijk mijn vaste vrije dag en dinsdag begin ik weer met werken. Zin? Nee, nog niet. Maar dat kan nog komen. Hier volgt een korte impressie van mijn vakantie.



Gelukkig hebben we de foto's nog... en dat zijn er heel wat!

Baby zeeleeuw

Lachen om Lotje

Gisteren ben ik met mijn nichtje naar het Dolfinarium geweest in Harderwijk. En het was supergezellig! We hebben alle shows gezien, zijn nat gespat bij de Dolfijnenshow in de koepel, bijna natgespoten door Igor de Walrus en natte handen gekregen bij het roggen en hondshaaitje aaien. Gelukkig hadden we geen last van de regen en brak de zon nog heerlijk door, waardoor de zeehonden en zeeleeuwen allen de kant kozen om eens van deze warmte te genieten.

Dat was het moment waarop wij aankwamen bij de Californische zeeleeuwen die aan de Odiezee leven en heel erg moesten lachen. We hadden de show van de walrussen gezien en waren op weg een rondje te maken langs de andere dieren van de Odiezee. De zonliefhebbende zeeleeuwen lagen allen op het houten vlot op te drogen. Sommige lagen er al langer dan andere. Maar een zeeleeuw had een beetje moeite met het feit dat ze moest gaan liggen.

Lotje.

Kleine Lotje werd eerst een beetje weggebromd door een groter vrouwtje, waardoor ze op de andere kant van het vlot een plekje ging zoeken. Ze lag nog niet, of haar flippertje flapte alweer in de lucht om te draaien. Twee tellen liggen en weer draaien en vervelen en draaien en flappen met de vinnen, en weer draaien. En nog eens. Kopje schoeken langs het hout. Nog eens draaien. Het water weer in. Vlot weer op. Liggen. Vinnentjes tussen twee balken. Nee, ook niet. Draaien, keren, schoeken, rillen, water in, vlot op, draaien, nog eens draaien, flappers in het water, op de buik, onder zich, achtervinnen languit, onder zich, weer languit. Meer vervelen. De harembaas die maar begon te blaffen, iedereen het water weer in. Een vrouwtje terug op het vlot, Lotje erbij. Draaien, keren...

Uiteindelijk is Lotje het water maar weer in gegaan. Tja, wij mensen kunnen onze draai soms niet vinden, kleine kinderen hebben wel eens moeite met stil liggen, maar kleine Lot sloeg alles! Het was heel grappig om te zien en vooral schattig. We konden wel uren blijven kijken naar het gewoel van Lot, maar ze besloot dat ze wilde blijven zwemmen. En misschien was dat wel de beste keuze met de zon.

Jazzy Berry...

@ Cees' Place

Ik ben net terug van mijn eerste optreden in een club! Namelijk Cees' Place aan de Oude Gracht in Utrecht. Samen met de andere drie van het saxofoon kwartet natuurlijk. Het ging heel goed (met een kleine valse start bij Blue Monk, maar dat gaf niet zo). Ik had nu wél al mijn loopjes bij Uptown Waltz te pakken en dat is zwaar kicken! Wat ook lachen was is dat Cees (de baas van de club) mijn familie kende. Tja dat heb je met Utrechters uit de binnenstad (zoals hij zelf ook al zei). Na het kwartet optreden heb ik nog met papa naar het eerste deel van Captain Hook geluisterd, de band van mijn docent Iman. Dat was ook heel gaaf, maar ja... het is tien over half één nu en morgenochtend (technisch gezien dus strakkies) ga ik mijn nichtje ophalen voor een dagje Dolfinarium! Dus het is tijd om naar bed te gaan. Ik hoop toch wel om nog eens op te treden zo, want dit was heel erg leuk!