Shy, Sensual Soulsinger
Niets vermoedend keek ik naar de workshop ronde van Idols en hoorde Jerney Kaagman zeggen: ‘Hee Boris. Goh, wat ben jij leuk.’ Ik was en ben het roerend met haar eens. Hij zong die ronde What’s going on van Marvin Gaye en deed dat zo fantastisch dat ik meteen om was. Zijn performance, zijn bewegingen, zijn stem: het is voor mij de perfecte zanger. En dan heb ik het nog niet over zijn haar, koppie en ogen gehad. Oftewel: Boris is de perfecte kandidaat voor een editie van Leuke Heren.
Boris Titulaer, zoon van jazzmusicus/docent Gé Titulaer, wordt op 3 oktober 1980 geboren in het Limburgse Venlo. Wanneer Boris 10 jaar is, weet hij al dat hij muzikant wil worden. Op zijn 17de doet hij auditie voor het conservatorium in Maastricht, waar hij wordt aangenomen als eerstejaars op basis van muzikaal talent. Na dat eerste jaar houdt hij het er voor gezien, omdat zijn gevoel zegt dat hij een verkeerde keuze heeft gemaakt.
Na een ander contract dat helaas op niets uit liep, ontmoet hij rockgitarist en songwriter Gino Taihuttu (o.a. Gin On The Rocks,winnaar grote prijs van Nederland 1985). Het klikt meteen en ze besluiten samen als het akoestische duo Sofuja verder te gaan, waarbij ze ‘music straight from the soul’ maken. De naam Sofuja (spreek uit: So-foe-dja) komt niet geheel uit de lucht vallen: het is Boris’ zijn artiestennaam. Het is een samentrekking van drie muziekstromingen: Soul, Funk en Jazz. Ze spelen eigen interpretaties van bekende nummers van onder meer Ben E. King (Stand by Me), Prince (Kiss), Otis Redding (Hard to Handle) en Marvin Gaye (What’s going on).
Het duo Sofuja gaat op toernee door Spanje. Wanneer hij het tweetal weer in Nederland terugkeert, wordt Boris gevraagd een nummer in te zingen dat wordt ingezonden voor het Nationaal Songfestival. Deze song ‘She Would’ is gecomponeerd door songwriter/pianist Glenn Corneille. Corneilles vrouw Chantal Nijssen schreef de tekst. Onder de naam Sofuja & Glenn Corneille brengen ze de song zeer goed, en worden in de voorronde tweede, na Esther Hart. Lovende kritieken voor zijn zang en uitstraling, daar moeten ze het mee doen. In de backstage show, afgelopen zaterdag 27 maart, vertelde Boris dat hij door de voorbereidingen voor het Nationaal Songfestival weinig had meegekregen van Idols, maar wel veel finaleshows had gezien.
Soul, funk, jazz… als je hem hoort zingen, snap je direct waarom zijn artiestennaam Sofuja is. Die jongen is gewoon muziek. En dat moet er zingend uit. Wanneer hij beatboxt met JK of als je ouder materiaal van hem beluistert op www.sofuja.com of wanneer je hem hoort zingen bij Idols… die jongen heeft het gewoon. En dat mag ook wel eens gezegd worden, zo niet een aantal keer!
‘Keep the Soul alive!’ riep Boris aan het begin van de wat minder goede derde liveshow. En dat is ook wat hij doet. Easy in zijn geval. Boris = soul.
Volgens de naamsbetekenis betekent Boris Strijder en dat maakt hij ook zeker waar: hij strijdt in ieder geval door voor een plek iedere week bij Idols. Ik las pas in een interview dat hij zeer onzeker is. Dat is soms goed te zien, kijk hem maar eens diep in de ogen vlak voordat hij op moet, of vlak voordat de uitslag bekend gemaakt wordt. En dat maakt hem onder andere voor mij een groot artiest.
Maar waarom vind ik hem dan zo goed? Om eerlijk te zeggen viel hij mij tijdens de audities niet zo op, maar dat komt voornamelijk door het snelle van die uitzendingen: veel audities, waarvan vooral slechte en dan komen de goeie eventjes snel voorbij. Tijdens de theaterronde hield hij zich prachtig staande en begon het voor mij eigenlijk te komen. Toen viel ik voornamelijk op de warmte in zijn stem. Maar ook deze rondes komen erg snel voorbij: voordat je weet wie wie is, zijn ze er bij wijze van spreken al weer uit. In de workshops begon het dan… warm en mooi gezongen, maar vooral een sensuele, leuke verschijning, dat was Boris. Tja… het oog wil immers ook wat, maar het oor moet bij zangers eerst tevreden zijn. Hij zingt dan ook gewoon de sterren van de hemel, ook zonder begeleiding. En dan nog die frappante vergelijking met één van de hoofdpersonen uit mijn boek…
Iedere week weer verrast hij mij tijdens de liveshows met zijn stem, ook wanneer het minder goed gaat. Maar wanneer hij nummers zingt waar hij zelf helemaal weg van is, dan kun je dat zien: dan straalt hij en gaat er helemaal voor. En dat maakt hem voor mij zo’n fantastische artiest. Daarnaast staan er een paar nummers op zijn website die dwars door mij heen snijden als ik ernaar luister. Hij is soul, hij zingt met soul en weet bij anderen de soul te raken.
Boris, wanneer je om één of andere reden Idols vroegtijdig mocht verlaten… jij komt er wel. Je hebt er in ieder geval een trouwe fan bij. You’re simply the best, Soulman!
Kan haast niet missen ;-).
