En we gaanne met zun alluh naar de Kuip
En we gaanne met zun alluh naar de Kuip
En we gaanne met zun alluh, we gaanne met zun alluh
We gaanne met zun alluh naar de Kuip
Want FC Utrecht heeft het hem weer geflikt. We staan voor het derde achtereenvolgende jaar in de finale van de Amstel Cup. Dat is tevens een nieuw record! Niet dat verslagleggend Nederland daar blij mee is, want het commentaar was pro-Sparta gisteren (zelfs de onpartijdige commentator was partijdig), maar ik ben er supertrots op! Clubbie uit de Domstad: Goed gedaan!
Finale!!!
Okay: het was geen wereldvoetbal. Verre van dat. Het was zelfs erger dan hotseknotsebegoniavoetbal. Zelfs Foeke Booy vindt dat we de wedstrijd speltechnisch gezien maar heel gauw moeten vergeten. Misschien heeft FC Utrecht ook wel errug veel geluk gehad. Maar als een club van 'de Grote drie' dat heeft, hoor je er niemand over. Geluk is met de winnaar, zo geldt een voetbal- en sportwet.
Na een spannende, zenuwslopende eerste en tweede helft waarin het uiteindelijk 2-2 werd, moest de verlenging gespeeld worden. Sparta scoorde zo snel, dat ik dacht dat we eruit lagen. Toen maakte Joost Broerse een wereldgoal en bleven we nog even leven. In de tweede verlenging werd niet gescoord, dus... penalty's nemen.
Ik haat het, wanneer er penalty's genomen moeten worden, want dat is zo'n loterij. Maar aangezien Ponkie ín de wedstrijd er ook al eentje had gestopt (want dat kan hij als geen ander) had ik er stiekem toch vertrouwen in. Hoewel het reuzespannend was. Maar we gaan naar de Kuip, dankzij de laatste penalty die Sparta miste en Utrecht wél inschoot.
Ponk ís the man! Hij hield een paar penalty's subliem tegen!
Tranen. Van geluk, maar ook van verdriet. Zo luiden de meeste krantenkoppen vandaag. Tranen van geluk bij Utrecht, tranen van verdriet bij Sparta. Toch was er eentje van de FC diep ongelukkig: Pascal Bosschaart.
Hij is ook paginanieuws, want hij speelt niet mee in de Kuip tijdens de finale. De jongen kreeg voor een lullige overtreding geel. Terwijl de tegenstander voor veel zwaardere overtredingen geen gele kaarten mochten ontvangen. Maar dat terzijde, want scheidrechterlijke dwalingen zijn in wedstrijden tegen FC Utrecht aan de orde van de dag. Maar deze kaart, betekende de tweede gele kaart voor Pascal in het bekertoernooi en dat betekent schorsing voor de eerste komende wedstrijd. Zijn wedstrijd ging dus niet zo goed, passes die hij anders subliem maakt, waren nu slordig en kwamen niet aan. Hij zat direct niet lekker meer in zijn vel. Ik snap het wel hoor: bij Namen & Rugnummers (Sportprogramma van RTV Utrecht) vertelde hij nog dat hij graag de beker met Utrecht wilde winnen voor een mooie afsluiting van het seizoen. En voor een mooi begin van een nieuw seizoen, hetzij bij Utrecht, hetzij bij een andere club. Hij ging in tranen gisteravond het veld af. Vanmorgen op de radio verklaarde hij wel blij te zijn voor de anderen en voor de club.
Nou Pascal, jij gaat ook gewoon naar de Kuip (want we gaan immers met zun alluh) en dan moet je maar gaan supporteren, zoals bij MSK Zillnia toen je ook niet mee kom spelen. Want ik denk best dat je de jonge jochies heel wat kan vertellen over hoe je met zo'n wedstrijd om moet gaan. Zij moeten jou missen op het veld. Ik mis straks iemand anders op de tribune, maar dat terzijde...
En we gaanne met zun alluh naar de Kuip
En we gaanne met zun alluh naar de Kuip
En we gaanne met zun alluh, we gaanne met zun alluh
We gaanne met zun alluh naar de Kuip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden voor plaatsing eerst ter goedkeuring voorgelegd aan de auteur.