Bein' Green

Sax

Ik denk al jaren als ik een saxofoon op een soulplaat hoor: 'Dat kan ik ook!' Zo lekker in de achtergrond, of een solootje. Met zo'n mooi glimmend koperen instrument in de handen, warm geluid produceren...
Ik heb al eens een mooie zin verkondigd op mijn log. Deze luidt: Keep whispering your heart dreams, you never know when your angel is listening. Nu heb ik de afgelopen week mijn wens niet gefluisterd, maar luid uitgesproken aan de eettafel. De eerste reacties waren zeer enthousiast, moet ik zeggen. En dus werd het plan ook uitgevoerd... Althans, ik heb uitgezocht hoe duur lessen zijn enzo.
In september beginnen de lessen. Een nieuw seizoen, nieuwe rondes, nieuwe kansen, een mooi begin. Toch?
Maar ja... als wij iets in den kop krijgen dan kun je, voordat je het woord Supercalifractiliciousexpialidosious ook maar zonder struikelen kan zeggen, er bijna zeker van zijn dat de koe al bij de horens gevat wordt. Want wat was afgelopen zaterdag het geval...?
Ik was nietsvermoedend aan het winkelen in de stad. Papa belde mij op waar ik uithing, want dan kwamen hij en mama naar mij toe om lekker ergens te gaan lunchen. Pannenkoeken en poffertjes later, zegt papa ineens: 'Heb je al naar de prijs van een saxofoon gekeken?'
Nee, dat niet. Dus we gaan kijken. Word ik direct verliefd op een hele mooie. Zijn we eerst nog wat lesboeken (met lescd waarop een leuk orkestbandje staat, waarmee je mee kunt spelen) en een Saxofoon Tipboek gaan kopen en dan toch maar terug... En het resultaat?
Dat liegt er niet om. Mooi is hij. Hartstikke glimmend Keevie-groen en een geluidje! En inderdaad. In de winkel waar we hem gekocht hebben, (de helft van papa en mama, de andere helft van mij) produceerde ik al een noot. En vanmiddag speelde ik al met het lescd'tje mee! Dus dat wat ik dacht, klopt dus wel.
En weet je wat helemaal zo prachtig is: mijn oma speelde vroeger ook saxofoon...
Gaaf hoor... Zo'n saxofoon.