Parijs - Dakkar
Hotsend en botsend over de weg. Zand en kleine steentjes spatten op bij de ruiten. Tikken tegen de onderkant van Keevie. Eerst zakt zijn rechtervoorwiel in een kuil en lijkt de achterkant opgetild te worden. Dan klimt hij weer uit het gat om vervolgens met het andere wiel weg te duiken. Naast mij staan de schaapjes rustig te grazen. Alsof ze het niets kan schelen dat er weer een auto voorbij rijdt over deze bijna ongangbare weg. Keevie & ik rijden niet harder dan de tweede versnelling, nog geen 20 km/u. Misselijk komen we op het tweede stukje van de weg: een bocht met hier en daar een klein kuiltje. Dat is beter. Parkeren en klaar. Elke ochtend en middag hetzelfde: zowel het verlaten als het toetreden van het werkterrein. Het lijkt wel Parijs - Dakkar!