Drup, drup, druppel

Druppels
een gedichtje over helpen

Kleine drup gleed langzaam
Langzaam over de ruit
En in ene stopte hij
In het midden en riep luid:

'Ik durf niet meer te glijden
de ruit is zo ontzettend lang!'
En zachtjes fluisterde hij erbij:
'En ik ben ook een beetje bang.'

Grote drup kwam er al aan
Hij gleed en gleed en gleed
Totdat hij het kleine drupje zag
En weet je wat hij toen deed?

Hij pakte Kleine drup
Zo hup, aan zijn hand
'Als we samen glijden
zijn we zo samen aan de kant.'

Kleine drup, die bibberde
En rilde nog wat na, maar
Hij vertrouwde Grote drup
En kijk die twee eens daar!

Samen hand in hand
Gleden ze naar beneden
En Kleine drup was niet meer bang
Omdat ze het met zijn tweetjes deden
^{© Berry de Nijs}