Vandaag dacht ik, ik doe eens gek, duik de achterkamer in en ga eens een beetje opruimen. Een heleboel troep later (het is altijd eerst een boel verplaatsen voordat je echt kunt gaan opruimen) zit de eerste vuilniszak al lekker vol en is er al een heleboel lekker opgeruimd. Schouderklopje voor mezelf.
Opruimen - en eigenlijk alle huishoudelijke taken - gaat altijd beter met een muziekje erbij. Dus iPod aangesloten aan de stereotoren en swingen maar. En meezingen natuurlijk. Op het moment is één van mijn favoriete nummers Nothing lasts forever van Maroon 5. Dat kan ik zo lekker meebrullen in de auto. En zonder dat ik er eigenlijk echt erg in heb... loop ik het dus al weggooiend en opruimend mee te zingen.
Na zo'n vier minuten luidkeels te hebben meegezongen, krijg ik ineens applaus!
Applaus? Maar ik ben toch alleen thuis? En voor zover ik weet kan Bassie niet klappen.
En er wordt geroepen: Popstars, Popstars, Popstars...
Eh?
Ik was even vergeten dat de tuindeuren open stonden... en dat mijn gezellige buren in de tuin zaten mee te luisteren. Uiteraard heb ik het voor de zekerheid nog even nagevraagd of ze mij bedoelden... En ja... dat was zo.
*bloos*
Toch leuk, zo'n applaus...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden voor plaatsing eerst ter goedkeuring voorgelegd aan de auteur.