Texel

Dagje Texel

Zo, gisteren ben ik met mijn nichtje Silvia een hele dag weg geweest. Eerst moest Keev naar de keuring - dus naar de garage - en daarna zijn we saampje op de trein naar Den Helder gestapt. Anderhalf uur later stapten we over op de bus en daarna op de boot naar Texel waar we binnen de aangegeven tijd van 20 minuten over varen waren. De zon scheen heerlijk, de zeewind blies zacht wat verkoeling en wij gingen weer over op een bus naar Ecomare, opvangcentrum van zeehonden en zeevogels, en tevens educatiecentrum voor dieren in de Noord- en Waddenzee.

En ze hebben er een vaste groep gewone en grijze zeehonden, verdeeld over vier bassins. Bijzonder vond ik het dat je op het zwembadrandje kon gaan zitten om zo de rondzwemmende zeehonden te bekijken. Bij sommige kom je op een hek hangen, maar dan nog kon je goed zien hoe groot zeehonden eigenlijk zijn, hoe lief hun snuitjes en vooral, hoe scherp die nagels aan hun pootjes wel niet zijn.

Toch vonden we in vergelijking met het Dolfinarium dat de dieren weinig ruimte hadden... Maar ja, het is dan ook een ander centrum.

Bij de opvang konden we naar Jan van Gents kijken, grote pelikaanachtige watervogels die achter een net zaten. Op het terrein konden we ook naar de opgevangen zeehondjes kijken en natuurlijk naar zeemeeuwen die groter waren dan mijn hondje... dat was toch wel een beetje spannend. Vooral omdat op het moment dat twee jongens chippies aan de vogels aan het voeren waren, ik natuurlijk mijn nichtje en mijzelf een krentenbol gaf... gelukkig mochten we ze houden, ook omdat we toen maar even de duinen in zijn gelopen.

Dat was schitterend! Hoe klein kun je jezelf voelen in zo'n omgeving! Strak blauwe lucht met schapenwolkjes en niets anders dan stilte, het ruisen van de wind en de geur van de zee! We hebben samen nog de blauwe route van 1 kilometer door de duinen gelopen, waarbij we nog een hele helling op moesten klimmen, maar het uitzicht was adembenenemd!

Ook bijzonder was het potvis standbeeld op het pleintje bij de zeehonden buiten. Ik dacht dat het een mooi standbeeld was. Maar de nietsvermoedende kijker - ik dus - schrok even aan de achterkant van het beeld. Daar kon je namelijk bij het dier 'naar binnen kijken' om zijn skelet te zien. Bleek dat dit het skelet was van een aangespoelde potvis uit de jaren 80. En dat maakt het opeens weer interessant.

Hoewel Silvia en ik niet zo van skeletten, opgezette beesten en namaakmodellen houden, zijn we toch nog naar de Waterzaal gegaan. Omdat mijn nichtje zag dat we daar de zeehondjes onder water konden bekijken, zijn wij Dappere Dodo's de zaal ingegaan, die naast een tikkie te donker, dus veel van juist die dingen bezat, waar wij niet zo van hielden. Ook omdat we er niet zo op bedacht waren en ons twee tot drie keer wel een hoedje geschrokken zijn. Wat een helden zijn we heh.

Wat wel weer leuk was, waren de dieren in de Aquaria beneden. Zo kwamen we onze vriendjes de roggen tegen, zwommen er hondshaaitjes rond, konden we naar de platvissen kijken, zaten er krabbetjes op houten stokken en lagen er tal van zeesterren op een rotsenbak met anemonen. Dat was leuk. Het onder water zien zwemmen van de zeehondjes was ook erg leuk. De poppen en dergelijke waren wat minder en het megaskelet boven de trap was het minst... hebben we de andere trap maar weer genomen! Zoals ik al zei... dappere dodo's!

We hebben natuurlijk veel te veel foto's gemaakt. Mijn rolletjes moeten nog ontwikkeld worden, maar dat komt nog wel. Met mijn digitale camera heb ik ook wat fotootjes gemaakt, vooral voor Cookies website, maar deze wilde ik jullie nog niet onthouden... want wat waren die Duinen prachtig!





Op de terugweg hebben we in Den Burg nog wat gewinkeld en gegeten en daarna zijn we weer naar de boot gegaan. Om half negen waren we weer in Utrecht en hebben we uitgerekend dat we ongeveer net zo lang op Texel als onderweg zijn geweest!

Eind conclusie: het was een supergezellige dag. Ik heb een heerlijk kleurtje erbij opgedaan en genoten van de omgeving. Ja... ik denk dat ik nog wel eens een dagje Texel ga doen. En wie gaat er dan - naast Silvia - nog meer mee?

saxofoni

Laatste les

Vandaag was het de laatste les van Quatro Saxophoni, het saxofoonkwartet waar ik in speel op de muziekschool. Na een roerig optreden tijdens de open dag (foto's vind je op http://henkdenijs.blogspot.com) stoppen we er weer mee voor dit jaar.

Maar de laatste bijeenkomst was wel een knaller. Zo gingen we met een begeleidingscd spelen, waardoor het meteen lekkerder improviseren is. En we hebben één stuk wel drie keer gedaan... eerst zonder begeleiding, daarna met en daarna nog een keer met Ben niet op de tenor, maar op zijn basklarinet (GAAF) en met twee leerlingen van Iman die na ons les hadden. Ze werden meteen in The Walking Saxophones gesmeten, waarbij we ieder 12 maten mochten improviseren. Dat was echt te gek!

Jammer genoeg zit het erop voor dit jaar, maar wellicht gaan we volgend schooljaar weer gewoon van start!

jammer

Jammer...

Maar zeer helaas hebben we niet gewonnen van Portugal. Wat ook zeer jammer was, vond ik, dat het een ordinaire schoppartij is geworden, en dat Nederland daar aan mee ging doen. De jonkheid? Onervarenheid? In ieder geval had de scheids het druk met kaarten trekken - en beschrijven. En had er in de tweede helft wel een kwartier blessuretijd bij getrokken mogen worden.

Erg jammer dat die ene goal er niet in ging. Ik gunde het ze zo.

Maar goed, als je weet dat dit WK nog niet de doelstelling was van Marco van Basten, dan zijn deze vier wedstrijden mooi meegenomen op weg naar de eretitel van het EK over 2 jaar. Jawel, altijd positief blijven denken!

Rain down

Regen!

Een paar dagen geleden heb ik de songtekst van 'Dance into the light' geplaatst. Vandaag plaats ik die van 'I wish it would rain down' ook van Phil Collins. Misschien een beetje een deprimerend nummer, maar ik vind het prachtig. En kan ook lekker meeschreeuwen aan het einde van het nummer, wanneer de ad libs beginnen... Kan ik ook een beetje van mijn frustraties kwijt zeg maar. En het is gewoon heel erg mooi... Bovendien regende het een heel klein beetje vandaag, en terwijl ik erin liep, moest ik even aan dit nummer denken.


I Wish It Would Rain Down

You know I never meant to see you again
and I only passed by as a friend
All this time I stayed out of sight
I started wondering why

Now I, I wish it would rain down, down on me
Yes I wish it would rain, rain down on me now

You said you didn't need me in your life
I guess you were right
Well I never meant to cause you no pain
But it looks like I did it again

Now I, I wish it would rain down...

Though your hurt is gone, mines hanging on, inside
And I know it's eating me through every night and day
I'm just waiting on your sign

'Cos I know, I know I never meant to cause you no pain
And I realize I let you down
But I know in my heart of heart of hearts
I know I'm never gonna hold you again

Now I, I wish it would rain down...
Rain down over me...

Lief

Lief

Het was kouder dan vorige week. En het waaide ook een stuk harder. Maar dat maakte het niet minder gezellig in het Dolfinarium in Harderwijk. Hoewel mijn broer verbaasd uitriep aan de telefoon: 'Maar er zijn nog zoveel andere parken in Nederland', gaan papa en ik toch het liefst naar Harderwijk. Daar vinden we iets, waar we helemaal blij en rustig van worden. Ik in ieder geval wel.

Ik vind er bijvoorbeeld Beachie, een dolfijn waar ik gewoon iets mee heb. Hij heeft geloof ik ook iets met mij, aangezien hij mij echt aan kan kijken met een eeuwenoude wijsheid. Maar dat is natuurlijk niet alles - hoewel ik er wel echt voor de dolfijnen kom, vind ik de rest ook superleuk om naar te kijken. We hebben onder water heel lang staan kijken, waarbij we het groepsgedrag van de dolfijnen goed konden bestuderen. In de winterbaai zitten namelijk een paar dolfijnen, en in eens kwamen de dolfijnen in de andere baai naar het hek - echt met zijn allen - omdat er in de winterbaai iets gebeurde. Even later zien we dolfijn Femke - te herkennen aan haar slappe rugvin - met een paar vriendinnen voorbij racen. Alleen heeft zij iets in haar zij. Na even te hebben nagevraagd bleek het een spuit medicijn te zijn, want ze is een beetje ziek.

Daarna hebben papa en ik bij de walrussen gekeken - ook onder water. Daar stond een groepje begeleiders en verstandelijk gehandicapten - slechte naam vind ik, want soms zien ze de dingen vele malen helderder dan 'normale mensen'. Een begeleidster hield mij aan, omdat ze zich afvroeg hoe de dieren heetten. Ik antwoordde 'Walrussen' en dat Raisa net voorbij kwam zwemmen. Toen ze mij vroeg hoe zwaar de dieren zijn bij de geboorte, moest ik het antwoord schuldig blijven. Bleek dat ze dacht dat ik personeel was. Iets wat wel vaker gebeurd. Ik zei: 'Nee, helaas niet, ik kom hier gewoon vaak, want ik heb een abonnement.' Een van de verstandelijk gehandicapten, een man, begon meteen tegen me te kletsen. Dat hij voor het eerst hier was. En ik antwoordde dat hij vooral veel moest genieten. En heel frappant - zoals papa dat vond - vertelde hij mij over zijn vader, die twee jaar geleden was overleden en dat hij toen een pak aan moest voor de begrafenis. En dat hij zijn vader nog steeds heel erg miste. Ik moest toen wel heel wat wegslikken, maar vond de woorden die mij ook troosten: 'Maar hij ziet je wel hoor.' En dat wist hij ook wel, maar daarom miste hij hem nog wel. En dat hij morgen naar het ziekenhuis moest voor zijn knie. Daar heb ik hem veel sterkte bij gewenst. Maar ik had wel een dikke keel toen we wegliepen...

Later hebben we nog bij de bruinvisjes gekeken - zowel binnen als buiten - en baby Sitka nogmaals bewonderd. Ze lag nu prinsesheerlijk te slapen op de kant, terwijl haar moeder en vriendinnen door het water gleden. Wat een schatje heh... en dan te bedenken dat ze een baby is van de grootste, sterkste en gevaarlijkste zeeleeuwen van de wereld!

Cheffiesdrop

Cheffiesdrop

Eigenlijk zouden papa en ik vandaag nog even een dagje weggaan, maar de bekendmaking van papa's project was vandaag. Het komt er op neer dat alles doorgaat en ik ben natuurlijk zo trots als een pauw! Want hij heeft dat toch maar - met collega's, maar die laat ik effies buiten beschouwing - voor elkaar gebokst. Dus ben ik snel boodschappen gaan doen en heb ik de traditionele Cheffiesdrop gehaald.

Cheffiesdrop is een zak Engelse Drop speciaal voor pappies die iets bijzonders hebben gedaan op het werk. Ik meen mij te herinneren dat ik dit voor het eerst kocht toen ik een jaar of 7, 8 was, toen papa promotie kreeg op zijn werk. Sindsdien is dit een traditioneel cadeautje bij belangrijke events op zijn werk. Dus pappie, geheel verdiend, een grote beker Cheffiesdrop! Voor jou.

Gefeliciteerd.

vakantie

Animal Crossing

Animal Crossing, Animal Crossing en nog eens Animal Crossing. Soms lijkt het alsof niemand meer mij en mijn broer begrijpt, want wij spreken veel over Animal Crossing. Soms is het zo erg dat we het over iets hebben en anderen ons voorzichtig vragen of we ons spelletje bedoelen, of het echt over de dagelijkse twee stuks fruit en gezonde visjes hebben. Helaas gaat het daar vaak niet over. Wat wij wel goed kunnen is van het ene onderwerp naadloos over gaan in het andere, waarbij Animal Crossing, Heroclix en The Real World (niet het tv-programma) nog al eens voorbij komen.

Vroeger zouden ze dat een andere naam gegeven hebben, namelijk Geheimtaal.

Lekker weekend!

Zo, dat was een heerlijk weekend! Afgelopen zaterdag heb ik met het saxofoonkwartet Quatro Saxophoni lekker gespeeld op het Domplein tijdens de open dag van de muziekschool. Foto's van dit event vind je overigens op Henkdenijs.blogspot.com.

Hoewel een paar nummer niet geheel foutloos waren, ging het toch heel erg goed. Ik heb genoten van mijn publiek (papa, mijn broer, schoonzusje, Ploontje en kleine Henk) waarvan de laatste heerlijk heeft zitten meeswingen op zijn tantes muziek. Daar was ik wel blij om hoor, zo vaak hoort hij mij nu ook niet saxofoon spelen!

En afgelopen zondag was het natuurlijk VADERDAG! Ik had voor mijn pappie de Summer Fizz editie van Davidoff's Echo gekocht, waar hij heel blij mee was. Veel hebben we niet gehad aan vaderdag... hij moest werken, omdat er van alles aan de hand was op zijn werk in zake een project waar hij al maanden mee bezig is. Vandaag moest hij daarvoor ook aan de slag. Maar dat geeft niet, als het maar af is dan. Mijn broer, schoonzus, neefje en ik waren uitgenodigd op een brunch bij Van der Valk door mijn opa. Dat was heel gezellig. Voor de kleine was een kinderstoel geregeld, die te groot was, maar dat hebben we opgelost door Koekiemonster als kussen te gebruiken. We hebben best lol gehad, heel lekker gegeten en gekletst. En wat felicitaties uitgedeeld want mijn ene nichtje is zwanger en de ander geslaagd! Wat willen we nog meer.

Vandaag komt kleine Henk, want wat dat aangaat is het gewoon maandag. Ik heb alleen geen saxles vandaag. En dat komt wel lekker uit. Dat doen we morgen wel weer!

Dance into the light

Dans het licht in!

Kleine Henk houdt van Phil Collins, zo klein als hij is. En omdat ik niet iedere keer weer hetzelfde concert wil zien, en de muziek steeds beter ga vinden, heb ik maar een aantal cd's gekocht van onze Phil. Eén nummer springt er voor mij uit - met een aantal anderen, maar deze wil ik eerst delen - omdat het zo vrolijk is. Bovendien kan ik er met kleine Henk lekker op door de kamer heen dansen! Woehoe!

Dance Into The Light

It's there in the eyes of the children,
in the faces smiling in the windows -
you can come on out, come on open the doors,
brush away the tears of freedom.

Now we're here there's no turning back,
we have each other, we have one voice:
hand in hand, we will lay the track
because the train is coming to carry you home -
come dance with me.

Dance into the light,
everybody dance into the light.

There'll be no more hiding in the shadows of fear,
there'll be no more chains to hold you.
The future is yours, you hold the key
and there are no walls with freedom

Now we're here, we won't go back,
we are one world, we have one voice:
side by side we are not afraid
because the train is coming to carry you home -
come dance with me.

Dance into the light,
everybody dance into the light.

Do you see the sun, it's a brand new day?
All the world's in your hands, now use it -
what's past is past, don't turn around,
brush away the cobwebs of freedom.

Now we're here there's no turning back,
you have each other, you have one voice:
hand in hand, you can lay the tracks
because the train is coming to carry you home -
come dance with me.

Dance into the light,
everybody dance into the light.

Dollz

Poppetjes

Ik heb op Internet een leuke site gevonden, getiteld The Doll Palace. Je kunt gratis lid worden en grappige meisjes - maar ook jongens - poppen in elkaar zetten.

Deze heb ik - dankzij een gratis aanmelding - gemaakt. Het is wel een echt poppetje voor mij, nietwaar?

vakantie, dolfijn

Baby Sitka en Lieve Lotje

Hoewel ik nog zit na te genieten van de tweede gewonnen wedstrijd van ons oranje, ben ik ook nog steeds aan het genieten van mijn dagje Dolfinarium, afgelopen woensdag. Half Nederland werd natgeregend, maar papa en ik liepen in een brandend zonnetje, af en toe wat druppels - van die dikke, waar je eigenlijk niet nat van wordt - en een beetje wind.

We hebben ons prima vermaakt met de zeeleeuwen, waarvan Lotje zeker de show steelde, alleen al door naar ons te kijken. En er was een Steller Zeeleeuw geboren, Sitka, op 9 juni. Ze was vijf daagjes oud en luisterde goed naar haar moeder. Net als de andere volwassen dieren overigens, die maar uit voorzorg bij haar uit de buurt bleven.

Ook hebben we naar de dolfijnenshow gekeken, zowel binnen als buiten. Buiten heb ik Beachie gedag gezegd, en foto's van hem gemaakt, terwijl hij weer even zijn blik over mij liet glijden. En natuurlijk even bij de hobbeldebobbelshow van de zeehondjes stilgestaan.

Zelf vond ik het erg leuk om de gevorderde presentatie van de bruinvisjes te bekijken. Dat was nog lachen, want de tribune bestaat uit staanplaatsen, omdat je anders nooit in het bassin kan kijken. Dus papa en ik zoeken een plaatsje uit, worden we eerst door een oude man weggebonjourd, doe ik een stapje opzij en word ik uitge-hee-hee-hee-d door een andere man. Daar wij daar niet van gediend zijn - en onze uitleg over staanplaatsen tegen de parasol was gericht - hebben we een mooier plaatsje gevonden. Wat trouwens erg leuk was, was dat de trainers iedereen uitnodigde op de trappen te komen, juist, staan. Heheheh.

Alles moet oranje

Alles. Ja, alles moet oranje. Je T-shirt, je haaraccessoires, je ketting, alles. Je pindakaas, je hagelslag, je fruitschaal. De tuin, de hond, mijn weblog, Koekiemonster - eh... nee, die kan beter blauw blijven, dan maar een oranje sjaalje. Alles moet oranje... van de vissen in de vijver tot aan de spekkies op tafel...

Want Nederland speelt vandaag zijn eerste groepswedstrijd.

Vakantie dag 2

Gisteren was het de eerste dag van de vakantie. Die heb ik lekker rustig doorgebracht met een middagje winkelen met mijn broer, schoonzusje en neefje. Na lekker bij de Mac te hebben geluncht, zijn we eventjes in de stad wezen kijken. Dat was hartstikke gezellig.

Vandaag was ook erg gezellig, met een potje vriendschappelijk heroclixen in Beesd. Mijn S.H.I.E.L.D.-team heeft het goed uitgehouden, maar moest het toch tweemaal afleggen. Maar dat geeft niet, het was erg leuk. Ik had alleen ruzie met mijn dobbelstenen - ik bezit 6 paar en geen enkel paar gooide goed.

Een lekker rustig begin van de vakantie dus.

Morgen was het de bedoeling het eerste bezoek aan het Dolfinarium van de vakantie te gaan brengen, maar het ziet ernaar uit dat het niets wordt met degene met wie ik had afgesproken. Kan gebeuren. Ik heb nog drie en een halve week om meerdere bezoekjes af te leggen.

vakantie

Ik had de hele week willen aftellen... maar het is er door drukte niet van gekomen. Ach, wat maakt het uit, want ik heb...

VAKANTIE!

Zo, drie en een halve week lang geen werk - op een terugkom dagje volgende week na dan - niet vroeg opstaan en lekker doen waar ik zin in heb.

Van dat niet vroeg opstaan is nu al niets gekomen: ik was om 7 uur klaar wakker - terwijl ik de afgelopen weken niet uit mijn bedje te branden was - en ben er dus maar uit gegaan, lekker met Bas gewandeld, even in de tuin gezeten, rondgelopen op de DS in mijn dorpje, even mijn mail gekeken, beetje webloggen... vanmiddag ga ik lekker de stad in... Aaaah, het goede leven. En het weer werkt - zoals vorig jaar - weer super mee!

Joehoe! Vakantie!

Aftellen 1

3

Het aftellen is begonnen, nog maar drie, met vandaag meegeteld, daagjes werken en dan...