Liefs

Gewoon, voor jou

Keevie & Ik

Legerkleurige Baja-bug

Gistermiddag hadden Keevie & Ik een leuk drive by contact met een in camouflage legerkleuren geschilderde Baja-bug. Een Baja-bug is - even voor de leken onder ons - een Kevertje met uitgesneden spatkappen en een uitgewerkte motor. Normaal is deze erg verchroomd, maar dit leger Keevje had deze helemaal dof laten worden.

Het leger Keevje reed eerst achter mij bij de afslag van Almere en moest samen met mij zien in te voegen op de A6. Dat lukte wel hoor, want ik kon er tussen en heb toen een gaatje laten vallen voor de Baja. Zwaaien, nog eens zwaaien en nog een keer zwaaien, want het leger Keevje ging er een paar kilometertjes later weer vanaf, maar toch denk ik dat de meeste mensen om ons heen dachten dat we bij elkaar hoorden. En dat is toch wel grappig.

Twee groene Keevjes op de snelweg!

Jazzy Berry...

Spektakel op het plein

Zaterdagavond was het dan zover. Ik toogde met mijn saxofoon op mijn nek naar het Domplein. Eerst met bus 1 naar de stad en van het Jacobitheater naar de Dom gewandeld. Helaas was het vele malen kouder dan vrijdag, dus in plaats van een jasje toch maar een fleece vestje aangetrokken.

De locatie van het spektakel was niet te missen, recht onder de Dom voor het beeld van de Vrede waren diverse podia opgesteld, wat stoelen stonden klaar en een aantal muziekstandaards voorzien van wasknijpers. Er was een beetje wind gaan opzetten, dus om te voorkomen dat ieders bladmuziek zou wegwaaien...

Uiteraard was ik veel te vroeg. De repetitie zou beginnen om 6 uur en ik liep om half 6 al op het Domplein, mij af te vragen waarom de tunnel onder de toren was afgezet met een wit doek en steigers, en waar we dan plaats moesten gaan nemen. Nadat ik wat inlichtingen had gekregen van twee vrouwen die de laatste hand aan het leggen waren aan de decoraties, wachtte ik maar even rustig af. Gelukkig was het gebouw van het UCK open want natuurlijk, mijn dierbaarste vrienden raden het al, ik moest even naar de wc.

Daarna kwam er een bekende voor mij. Althans, ze heeft les na mij op de maandagavond. Ook zij was in het wit met oranje, net als alle anderen om mij heen. Bleek dat er kledingvoorschriften waren... Gelukkig had ik een wit blousje aan, met een witte sjaal met gekleurde strepen en natuurlijk mijn witte fleece vest. Dus dat had ik goed gegokt. Gelukkig. Samen zijn we naar het meisje van de organisatie gegaan en daar bleek dat we een beetje verkeerd waren ingelicht door de muziekschool.

We hadden de muziek al moeten hebben en ook al moeten kennen... oeps. Gelukkig had ik mijn nieuwsgierigheid wat op Internet zitten zoeken en kwam ik op de officiële website van de Vrede van Utrecht de bladmuziek tegen. En toevallig had ik deze uit nieuwsgierigheid gedownload en geprint, maar nog niet gespeeld. Gelukkig kwam de trompetist van de avond - en een beetje de begeleider van de blazerssectie - hulp bieden. Het stuk - wat ik bij mij had - was inderdaad het stuk wat we nodig hadden. En hij zou ons er even doorheen fietsen.

Er was echter één addertje in het stuk... alhoewel, zeg maar zes addertjes. Het bestond uit zes kruizen! Mensen die wel eens muziek hebben gespeeld vanaf noten weten wat mollen en kruizen zijn. Normaliter heb je er hooguit drie. In het kwartet ben ik nu voor het eerst in een stuk met vier kruizen aangeland. Maar zés! Zoveel had ik er nog niet bij elkaar gezien. En dus heb ik mijn potlood erbij gepakt en het er even boven gekalkt welke zes het wel niet waren. Het betekent dat er zes noten met een halve toon verhoogd zijn. In plaats van een f speel je dan een fis. Maar dit terzijde...

De trompetist Peter de Beer (als ik het goed onthouden heb, in ieder geval heet hij Peter) heeft ons enorm goed begeleid en geholpen. Hij was een beetje onze dirigent. Tekende nog que's in de muziek waarmee we met de zang rekening konden houden. En, zo zei hij, in principe beginnen we acht maten na 'bim bam bom', maar ja, het is zijn muziek. En daarmee bedoelde hij Jos Zandvliet, de componist en schrijver van dit lied over de vrede. Een aparte man, echt heel kunstzinnig, maar zeer vriendelijk.

Om 8 uur begon het dan. In eens - ik weet nog niet waar ze allemaal vandaan kwamen, behalve 4 toeschouwers - stond het Domplein vol met toeschouwers en gingen we zingen. En spelen. En gelukkig staat het op video, want het ging echt veel te snel voorbij. Wat heb ik het naar mijn zin gehad. Wat een spektakel. Het begon met een schimmenspel - onder de Dom - dat de Vrede uitbeeldde. Daarna gingen we spelen met het Domcarillon - hartstikke vals en uit de maat, maar dat doet er niet toe - vervolgens nog twee keer lekker snel. Er was vuurwerk, de burgermeester kwam kijken en iedereen zong mee.

Hoewel het in de krant op maandag nergens terug te vinden was, maar wel in het Stadsblad van afgelopen woensdag, ging het over tolerantie tussen en samen zijn van verschillende culturen. En dat is iets wat iedereen wel moet onthouden, eigenlijk. Wat ik er van onthouden heb? De adrenalinekick. Eerst niet weten wat je moet spelen en dan twee uurtjes later gewoon zomaar een stuk met zes kruizen - iets wat ik nu wel een paar keer te horen krijg - kan spelen. Okay, ik sloeg nog wel een paar kruizen hier en daar over, maar man, wat was dat gaaf.

Wanneer is de volgende keer?

Vrede van Utrecht

Een nieuw Utrechts volkslied
De Vrede van Utrecht

De Vrede van Utrecht is een groot spektakel, die dit weekend in de Utrechtse binnenstad groots wordt gevierd met cabaret, theater en muziekvoorstellingen. Sommige zijn binnen, andere buiten. De één kost entreegeld, de ander is gratis.

Eén van de activiteiten is Vrede op het Plein. Een nieuw Utrechts volkslied gecomponeerd door Jos Zandvliet (bekend van Dogtroep). Zaterdagavond 22 april om 20.00 uur gaat dit nummer op het Domplein in première. De toegang is gratis, je moet immers op je eigen benen staan.

Waarom vertel ik dit? De reden is simpel, maar eerst zal ik de tekst uit de folder citeren:

'Het nieuwe Utrechtse Volkslied op het Domplein in première! Spektakel! Spektakel! Voor iedereen!

'Voor de Vrede van Utrecht schreef Jos Zandvliet een nieuw Utrechts volkslied met de naam Vrede op het Plein. Jos Zandvliet is bij Dogtroep onder meer bekend geworden als inspirator en organisator van grote en vooral vrolijke muzikale happenings.

'Zaterdagavond 22 april beleeft Vrede op het Plein een première op het Utrechtse Domplein: uitgevoerd door de Utrechtse stadsbeiaardier Arie Abbenes op het carillon van de Domtoren, geestelijken die vanaf de transen van de toren voorzingen en een aantal koren.

'Voor de instrumentale begeleiding zorgt een bont orkest van gitaren, drums en blaasinstrumenten. Vrede op het (Dom)Plein wordt een spektakel om niet te missen. De toegang is gratis!'

En wie speelt er mee in dat bonte orkest van gitaren, drums en blaasinstrumenten? Juist, ondergetekende, op haar groene saxofoon. Ik ben alleen bang dat we de vrede een beetje gaan verstoren... Aangezien we de partituur pas om 18.00 's avonds krijgen aankomende zaterdag en 2 uurtjes later moeten laten horen hoe mooi we wel niet kunnen spelen...






De Vrede van Utrecht werd op 11 april 1713 ondertekend in de gelijknamige stad. Deze vrede werd vooral bewerkstelligd door de Britse minister van buitenlandse zaken Henry Bolingbroke. Met de ondertekening kwam er een einde aan de Spaanse successieoorlog (1702-1713). Het Spaanse rijk werd gelaten aan de Bourbons, en de Fransen moesten aanvaarden dat de voormalige "Spaanse Nederlanden", alsmede Milaan, Sardinie en Napels, Oostenrijks werden. Alle beperkende bepalingen uit de Vrede van Munster bleven van kracht. Filips V behield Spanje en zijn koloniën. Gibraltar werd aan Groot-Brittannië afgestaan.

Meer informatie kun je ook vinden op Vrede van Utrecht.

Cookie Report

Cookie on the road

Cookie has been on the road... he was visiting my best friend in Oostzaan. And something very nice happened! Cookie made a new friend.

Yes he did. The proof can be found on his website.

Fijne Pasen, van Keevie & Ik

Zin in Zomer

Met dit mooie toch wel al krachtige zonnetje en het raam open voor een beetje wind, krijg ik helemaal zin in ZOMER!

Kwamkwammertijd

Aangezien het eigenlijk te vroeg is voor Komkommertijd, lijkt het er vandaag wel verdacht veel op dat iedereen aan de komkommers is.

Het is Goede Vrijdag, half Nederland is vrij en waar zit ik? Juist, op mijn werk, mijzelf af te vragen waarom ik al zeker meer dan drie uur zit te werken/schrijven zonder dat ik gestoord wordt door mijn Oscar e-mailgeluidje...

Papa zat vanmorgen met maar vier man in de bus.
Ik kon in een keer doorrijden waardoor ik achterlijk vroeg op mijn werk was aangeland.

Hmmm... Goede vrijdag heh? Die gaat voor mij - zoals iedere week - pas om 3 uur in.

Dat zijn welgeteld nog een paar uurtjes. En die ga ik eventjes goed benutten door een paar opzetjes te maken voor nieuwe artikelen. Want met dit soort dagen is het wel heerlijk rustig werken!

Play-offs

Ik heb sinds gisteren al mijn kaartje voor de komende play-offs. Zo op het einde van de competitie is het wel heel spannend aan het worden in eens. Helemaal nu Utrecht gisteren niet van Groningen wist te winnen en Ajax dat wel deed van Vitesse (dat laatste geheel tegen mijn verwachtingen in). Aankomende zondag - niet maandag - spelen we de laatste competitiewedstrijd tegen Willem II en die MOETEN we gewoon winnen. Er helemaal voor gaan, met een vol stadion schreeuwend naar de overwinning.

En dan zien we wel in welke play-offs we terecht komen... Ik weet in ieder geval dat ik bij één wedstrijd op de tribune mijn keel schor ga zitten schreeuwen...

Kom op jongens! Zondag is het niet alleen Pasen, maar ook de dag dat FC Utrecht op weg gaat naar een plekkie in de Champions League!

Forza!

C is for Cookie

Cookies ABC of Holland

Cookie has started a Dutch ABC on his website. If you know any cool Dutch things you would love to see in his ABC's, than you can e-mail me... I will tell him your suggestion!

Vierde plaats!

Spannend

En dan wordt die vierde plek toch ineens spannend... Aangezien Groningen gisteren gelijk wist te spelen tegen Landskampioen PSV en onze FC niet tegen Vitesse op kon, moeten we het komende zondag in het noorden wel goed maken... Dan spelen WE namelijk tegen Groningen. En die moeten we winnen, want het is toch wel de bedoeling dat we voor die Champions League plek gaan strijden!

Ja... komende zondag weten we het zeker: of we met PSV de strijd der giganten aangaan!

FORZA!

Verslaafd

Sinds ik afgelopen maandag een nieuw spelletje voor mijn DS heb gekocht, ben ik een beetje verslaafd...

Welk spelletje?, vraag je je misschien af. Op Jetix maken ze er reclame voor. Weet je het dan? Nee? Nou vooruit dan.

Het is Animal Crossing, Wild World. In een taxi word je naar een dorpje gebracht (waar jij de naam voor mag bedenken), die wordt gevormd op de antwoorden die je geeft aan de taxibestuurder. Vervolgens kom je daar aan en woon je in een ienieminie-huisje in het bos (dichtbij het strand, ik tenminste), waar je een megahypotheek voor moet oplossen door dingetjes te verkopen of door geld uit bomen te schudden. In het dorp wonen allemaal dieren. Bij mij woont een zeurkikkertje, een haan, een grumpy hondje (maar hij is heel lief, hij is nu mijn beste vriendje), een konijntje (wat alleen om mode en roddels geeft), een olifantje, een eendje en vanmorgen is er een varkentje komen wonen.

Het is echt heel erg leuk om te spelen. Het is een Simgame, maar dan zonder al te veel druk om iedereen en jezelf happy te houden. Is everybody happy?, is een overbodige uitroep, want de meesten zijn dat wel. Je kunt wel vriendjes maken door brieven te versturen met cadeautjes erbij en dan krijg je ook briefjes met cadeautjes terug.

Inmiddels heb ik mijn eerste hypotheek afgelost en morgen - morgen krijg ik een groter huis. Kan ik eindelijk die palmboom in de kamer zetten! Want het is er nu een beetje vol...

Dat ik de hele week niets gepost heb, komt onder andere door dit spelletje (wat je in realtime speelt, overigens, dus een dag duurt echt 24 uur en het werkt op de klok van je nintendo DS) én de hoge werkdruk op het werk. Vandaag ben ik een dagje vrij en kan ik naar hartelust bloemetjes planten, vissen, insecten vangen en met de bewoners kletsen van B-Berry!

Cookie Report

Dress up

Cookie Monster has taken my jacket...

I just hope he doesn't find the candy in my pockets.

Tukjestijd

Soms zeggen foto's meer dan 1000 woorden...


Links: Bassie & Baby Henk; Rechts: Mollekie

...daarom ga ik hier niets meer aan toevoegen!

Uit je dak!

deel 2

Jawel. Mijn keel doet zeer, ik hoest weer als een idioot, maar ja, dat is mijn eigen schuld... Had ik mij gisteren maar wat rustiger moeten houden. Want we wonnen weer, nu met 3-1 van RKC Waalwijk. Wat een wedstrijd!

Avondwedstrijden zijn - vind ik - vele malen sfeervoller dan zondagmiddagwedstrijden. Dus het was al spannend om in het donker naar het stadion te gaan en in een helverlicht Galgenwaard met je nachtbril op de wedstrijd te volgen. Bovendien kwamen 'we' op tv! En dat is niet mis! Want nu kon FC Utrecht ten aanzien van de gehele natie laten zien hoe goed ze wel niet zijn!

En goed waren ze! Hoewel sommige lieden aan het einde van de wedstrijd geen stap meer konden verzetten (bijvoorbeeld Hans Somers, JP de Jong, Tom Caluwé, Dave van de Bergh, Joost Broerse) bleven de heren doorzetten. Joost Broerse moet vandaag wel onder de blauwe plekken zitten, de manier waarop hij werd 'aangevallen' door voormalig FC Utrechter Hans van de Haar - die toch nog werd toegezongen, hetzij met een aangepaste tekst die te maken had met Hans' zichtbare gewicht - maar die zal niet de enige zijn met blauwe plekken.

Prachtige aanvallen, acties en vrije trappen. Het was geweldig. En de tribune bleef maar zingen en schreeuwen totdat we schor waren.

Bij het laatste fluitsignaal ging het dak er weer af. Geweldig. Nog drie wedstrijden te gaan in de competitie en die playoffs voor een voorronde Champions League komen nu wel heel dichtbij!

Durf te dromen!

Time flies...

Rare maand

Het is vandaag 1 april en behalve een raar - inmiddels gedelete - berichtje op Hyves.nl ben ik er dit jaar goed vanaf gekomen. Toch hoop ik dat april minder een gekkenhuis wordt dan maart, want het was een gekke maand. In de zin van, weinig tijd, veel te snel gegaan.

Aan het begin van de maand kwam een nichtje van mij drie dagen stage lopen bij mij op de redactie. Dat was hartstikke leuk! Helaas kon ze maar twee van de drie dagen, maar dat was niet erg - sommige dingen gaan nu eenmaal even voor. Lijfblad 3 ging naar de drukker diezelfde week en ik had vakantie vanaf 3 maart.

Mijn vakantie heb ik breed uitgemeten op mijn blog met toch wel als hoogtepunt die bewuste derde maart: het Dolfinarium in de sneeuw. Prachtig was dat. Ik was helemaal relaxed thuisgekomen. De rest van mijn vakantie heb ik lekker wat aangeklooid en een paar dagen voor het einde van mijn vakantietje had ik dan ook weer zin om aan het werk te gaan.

Over werk gesproken: de laatste advertenties die nog in nummer 3 moesten heb ik zelf niet meer gedaan. Ook heb ik de plotterproef van de drukker niet meer gezien. En dat is toch wel vreemd hoor. Gelukkig heb ik een fijn collegaatje die voor mij heeft waargenomen, maar toch raar. Sinds ik in Almere zit, heb ik alles rondom Lijfblad gedaan en dan ineens wat overslaan, dat voelt een beetje vreemd. Maar goed.

Na twee dagen weer aan het werk te zijn gegaan werd ik hartstikke ziek, waardoor ik twee afspraken voor mijn werk moest afzeggen. Op woensdag begon het eigenlijk, maar vervolgens heb ik tot en met zondag met koorts op bed en de bank gelegen. De enige die dat echt leuk vond, was mijn kleine hondje... die houdt wel van een tukje en de luxe van een dekbed vindt hij heerlijk! 's Maandags saxofoon afgezegd en dinsdag weer met goede moed aan het werk gegaan.

En een nieuwe deadline in zicht, uiteraard. Lijfblad 4 gaat komende donderdag naar de drukker, maar er was nog niets opgemaakt. De vormgever en ik hebben in twee weken tijd het blad opgemaakt en hopelijk gaat alles goed komen. Het probleem nu is nog dat het nog niet helemaal is volverkocht en voor het eerst - en dat komt door de anderhalve week er tussenuit - heb ik het gevoel mijn overzicht totaal kwijt te zijn. Ach, woensdag komt de vormgever naar Almere, en dan maken we het allemaal af.

Ondertussen tikte de tijd gewoon door en ik heb het idee dat Maart compleet aan mij voorbij is gegaan... Raar. Ik ben altijd heel bewust van tijd, maar nu leken de dagen op de kalender af en toe over te slaan. Je kent het wel, dat je in eens in je agenda kijkt en ziet dat het 1 april is...

Ik hoop toch echt dat april een minder rare maand wordt en ik meer tijd heb voor mezelf en mijn verhalen en weblog. Ik heb nu voor mijn gevoel mijzelf totaal voorbij gerend. Ach, als alles goed gaat, en Lijfblad donderdag naar de drukker is, dan neem ik mijn overurenoverzicht en haal ik er zes uurtjes vanaf... dan heb ik aankomende vrijdag lekker vrij!

Misschien is dit trouwens wel mijn 1 april grap, en is het eigenlijk 1 maart vandaag... maar morgen zal de bittere waarheid zich voordoen, wanneer de datum op mijn computer en weblog aangeeft dat het toch echt 2 april is geworden.