Keevie & Ik

Wasstraat deel 4, of Keevie is van Zoetekoek

Omdat Keevie morgen met mij mee gaat naar Beesd en we wat jongens gaan vervoeren, dacht ik, kom laten we even door de wasstraat rijden, zodat al het pekel eraf is. Nou jongens die morgen met mij meerijden: jullie moeten het nog maar even met een gepekeld Keevje doen. Althans, met wat er niet afgeregend is vandaag.

Het zit namelijk zo: we werden geweigerd.

GEWEIGERD?!

Ik wilde weten waarom en die man van de wasstraat vertelde mij dat er met het wassen van alles kon afbreken, omdat Keev een rechtopstaand ruitje heeft. Ruitenwissertjes mevrouwtje... Jaja.

Ik reageerde zeer verontwaardigd. De antenne, ja dat weet ik, daarom duw ik hem altijd in. Maar ruitenwissertjes? Rechtopstaand ruitje? Bovendien rijd ik altijd met Keev door deze bewuste wasstraat. Wilde de man mij voor liegebeest verslijten: het was volgens hem niet mogelijk, want dit soort autootjes weigeren we altijd. Kom nou, dus wel heh. Niet dat ik wekelijks of maandelijks met Keev door de wasstraat race, maar als ik het doe, ga ik altijd bij hen, omdat die het dichtstbij is. Ja, dan was het zeker niet met deze auto. Ik HEB maar één auto. Trouwens, het is geen auto, maar een Keevje, maar dit terzijde.

Daarop bond hij wat in. Hij zou dan wel - en ik citeer - 'toevallig een vrije dag gehad hebben'. Waarop ik zei, dat ik hem nog nooit bij de wasstraat heb gezien, hoewel hij er 20 jaar bleek te werken.

Al met al, we werden geweigerd. Jaaaaaah, ik mocht natuurlijk op eigen risico...

Doei! Dan niet heh! Houd ik die € 15,- lekker in mijn zak en was ik mijn Keevje wel lekker met de hand. Voor de deur. Als ik tenminste tijd zie dit te doen...

Of zou hij dan als een stukje zoetekoek wegsmelten...