Wilt u dat nog 1 keer herhalen?

Een tijdje terug kreeg ik een Powerpointgrapje in mijn mailbox van pappie. Het gaat om een telefoongesprek tussen trainers Louis van Gaal en Danny Blind. Louis belt naar Danny met de vraag of hij Arveladze aan de lijn kan krijgen, waarop Danny antwoordt: 'Nee, die werkt hier niet meer.' Het is gebaseerd op de Staatloterij-reclame waar die meneer naar zijn oude werk belt en naar zichzelf vraagt. Op het antwoord dringt hij aan bij zijn gesprekspartner met: 'Ach, wilt u dat nog één keer herhalen?' Zo ook in het Powerpointgrapje. Tot ongenoegen van Danny Blind.

'Ach,' zo vroeg ik net de presentator van Talpa's De Wedstrijden, 'zou u dat nog een keer willen herhalen?'

Want met 4 tegen 1 winnen van de ploeg uit Amsterdam ín de ArenA, dat is natuurlijk een hele gave, superprestatie! Goed gedaan jongens! We staan weer op plekkie 4 van de competitie. En winnen van de Amsterdammers... ach, dat voelt altijd goed.

Wilt u dat nog 1 keer herhalen?
Natuurlijk: Ajax - FC Utrecht eindigde ín de ArenA vandaag in 1-4.

Aaah...lekker!



Forza!

Poedersneeuw Ik kwam aan vandaag in Amersfoort, omdat daar de opmaakstudio is, en kwam erachter dat het lichtjes sneeuwde. Een dun poederlaagje poedersneeuw bedekte hier de stoepen, velden en bomen. En waarschijnlijk ook straks Keevie... Voor mij mag het nog wel eventjes doorsneeuwen. Zolang het maar niet gaat ijzelen, daar heb ik een hekel aan. Ach, we zien het wel. Ondertussen is het erg mooi buiten. En wordt de wereld bedekt onder een dun laagje poedersuikerige poedersneeuw...

Brrr-tjes

Het is een beetje brrr-tjes vandaag. En dat zal nog wel een tijdje zo blijven denk ik. Maar dat geeft niet, want misschien krijgen we dan wel een Elfstedentocht.
De Tocht der Tochten, waar de mannen van de jongens worden gescheiden..., om maar eens met Mart Smeets te spreken.

Maar zover is het nog niet. En ondertussen is het brrr-tjes, met kouwe voeten, vingers en neuzen...

Keevie & Ik

Gepekeld Kevertje

Om haring of vlees goed te houden voor een lange tijd, wordt het gepekeld. Haringen staan bekend om hun gepekelde uitvoering. En er bestaat ook pekelvlees. Pekelen betekent eigenlijk gezouten of het zouten van iets. Niet alleen voeding wordt gepekeld, de wegen ook, vooral omdat de wegen glad kunnen worden door voorspelde ijzel en vorst. En dus werd vanmorgen Keevie gepekeld.

We reden namelijk achter de pekelwagen vanmorgen en na goed gezoutte wieltjes te hebben, gingen we erlangs... om geheel gepekeld te worden.

Geen vorst die nu nog aan ons komt.
Al is het niet zo goed voor Keevjes lak...

...hoewel... een gepekeld Keevje met uitjes en zuur erbij... hmmm... ik denk dat we maar gauw de wasstraat door moeten!

Curtains...

Sometimes I even don't know where we were when I took a picture. But I can recall this one. So does Cookie. But mostly he will talk about why he likes this way to travel!



Want to know more? Well... what is holding you! Go to Cookie Report and find out!

Keevie & Ik

Gelukkig...

Keevie is weer terug. Vandaag mocht ik hem ophalen.
De dynamo-problemen zijn weer opgelost. Niet met koolstofborsteltjes, maar met een hele nieuwe dynamo.

Keevs vierde dynamo.

Ach, ik ben blij dat hij weer de oude is. Morgen mag hij nog een dagje warm worden in de garage, want ik werk thuis en ga 's middags even bij een klant langs in Rotterdam en dan... dan ga ik woensdag weer met hem rondrijden.

Ik hoop dat we nu even probleemvrij blijven tot aan de APK. Maar dat zien we wel weer!

Slaperig...

Het is bedtijd. Tandjes gepoetst. Water gedronken. Nog even naar de wc gegaan. En dan onder de wol... en dan...

>PING<

Klaar wakker.

Je kunt verschillende dingen ondernemen: warme melk, schaapjes tellen, het bed uitgaan... of je neemt de oplossing van Ernie.

Maar zorg dan wel dat je Best Buddy Bert niet afgevoerd wordt door kleine schaapjes...


Dance Myself To Sleep
Geschreven door: Christopher Cerf and Norman Stiles
Gezongen door: Ernie (Jim Henson) (oranje)
Met commentaar van: Bert (Frank Oz) (goudgeel)

Sometimes I have trouble
Falling asleep
But it's not so bad

Ernie, I'm trying to sleep

I don't worry
And I don't weep

Ooooooh

In fact I'm glad....
Be-cause I get up off my pillow
And I flip on the light

Ernie!

I get down and get hip
In the still of the night

Turn the light off, Ernie!

I stretch and I yawn and then I breathe real deep

Ooooh!

And dance myself to sleep!

Don't dare, o please don't dare

I hop around my beddie
Just a-tappin my toes

You're dancing.

Before I know what's happenin'
I'm a-ready to doze

Oooh...

Got some partners I can count on called the Boogie Woogie Sheep

What?!?

I dance myself to sleep!
I gently rock-a-bye myself across the floor

What are the sheep doing?

I turn and then I toss and then I start to snore

Ernie!

My trusty little bugle helps me spread the news

Oh, not the bugle

That I'm tappin' to "Taps"
And I'm a-rarin' to snooze!

(bugle solo)

You're playing the bugle!
What are these sheep doing? Ernie...
They're tap dancing!
Ernie, please take the sheep out, let me sleep.
Oooh.
When did the sheep get tapshoes?
Get away, get away, get away, get away, get away!
Ernie!!! Will you please tell the sheep to put my bed down?
Stop, get away, get away from me, get away, get away.
I thank you.
Wait a minute, wait wait! Don't pick me up!

(bugle solo ends)
(the sheep now begin to carry Bert and his bed out of the room)

Well, I'm gettin' kinda drowsy
So the moment has come

Your drowsy?

To grab my rubber duckie
While the sheep take my chum

Take your chum!?

Time to shuffle off to dreamland
Got a date to keep

Where are you taking me?

We'll dance ourselves to sleep, oh yeah

Wait, what is going on?

We'll dance ourselves to sleep
Wearin' our jammies

What are the sheep doing! Get away!

We'll dance ourselves to sleep
And thank you, lambies

They are taking me OUTSIDE!!!

We'll dance ourselves to sleep!

Errrrnie!

(final bugle riff)

(Ernie's trademark laugh, as Bert looks in from window with long-suffering expression)

Geen verstand van muziek...

Ik heb net Idols zitten kijken en ben wederom tot de conclusie gekomen dat ik geen verstand schijn te hebben van muziek...

Zucht. Eens zien wat volgende week brengt!

Zwemmen

Ik ben gisteren eindelijk begonnen aan mijn voornemen van dit jaar: weer lekker gaan zwemmen. En lekker was het zeker! En vermoeiend. Maar wat wil je ook als je iets van twee jaar niet gezwommen hebt!

Ik vind het altijd lekker om gewoon heen en weer te zwemmen. Baantjes trekken dus. Verstand op nul en tellen maar! Aangezien ik weer helemaal moet beginnen met opbouwen, wilde ik minimaal het minimum aantal baantjes trekken. Dertig dus. De eerste helft viel hartstikke mee. De tien erna waren wat zwaarder. En na de laatste vijf moest ik echt stoppen!

Daarna heb ik even lekker relaxed een kopje Wiener Melange-koffie gedronken op het zwembadterras.

Volgende week ga ik weer!

Sense & Sensibility

Woensdagavond had ik ineens zin om Sense & Sensibility te gaan kijken. Een dvd die al zeker een jaar - zo niet langer - in het rek ligt, maar waarin ik nog geen zin heb gehad. Tot afgelopen woensdagavond dan. Als excuus om de tranen even lekker te kunnen laten lopen.

Dat laatste viel nog wel mee, hoewel het een hele mooie, emotionele film is. Dat het een verfilming is van een oud Engels boek - van de hand van de legendarische Jane Austen - kwam in de dialogen goed naar voren. Veel mooie woorden, veel etiquette, voor soms simpele gevoelens, die je in die tijd (het boek stamt uit de 19e eeuw) gewoon niet zo recht voor raap kon uiten. Bovendien, dit hoort gewoon bij de sfeer van deze film. net als de prachtige shots van het Engelse landschap, om de subtiele humor en prachtige kostuums natuurlijk niet te vergeten.

Ik heb ervan genoten. Met volle teugen. Dat kwam ook zeker door de vier hoofdrolspelers. Emma Thompson - met Kate Winslet vormt ze een gouden duo als je het mij vraagt - zet een prachtige Elinor neer. En dan Hugh Grant, die wat hij ook speelt, altijd zo jongensachtig overkomt en daardoor iets heel innemends heeft - zelfs wanneer hij een zak speelt in Bridget Jones. In deze film is hij echt een jonge, wat verlegen edelman.

Maar als ik eerder geweten had - of de hoes goed gelezen had - dat Alan Rickman in deze film speelt, dan had ik hem waarschijnlijk veel eerder bekeken. Sinds ik hem in de Star Trek-parodie film Galaxy Quest als de acteur Alexander Dane die het buitenaardse bemanningslid speelt, genaamd Dr. Lazarus, heb gezien, ben ik weg van zijn manier van spelen. Zo eerlijk en oprecht. Hij heeft, vind ik, een mooie stem en een oogopslag waardoor je alles wat hij zegt he-le-maal gelooft. Daarna zag ik hem in de bioscoop in de eerste Harry Potter-film Harry Potter & The Philosophers Stone als Professor Snape. Wauw! In het boek vond ik het karakter weinig aan, maar in de film... nogmaals wauw! Dankzij Alan dus. En daartussen had hij mij eigenlijk al moeten opvallen in Love Actually. Zijn filmbio bekijkend zijn er meer films die ik ken waar hij in zit...

De eerste scène van Alan Rickman - als Kolonel Brandon - in Sense & Sensibility boeide mij direct. Hij reed op een prachtig paard de scène binnen... en mijn kijkershart. Ik weet niet wat hij heeft - superknap is hij niet - maar ik vind het geweldig om naar hem te kijken.

Naast deze vier prachtacteurs en -actrices doet zo'n beetje het hele neusje van de Engelse zalm wat acteurs en actrices betreft mee aan de film. Waardoor het verhaal veel diepte, humor en betekenis krijgt.

Ik denk dat ik er een nieuwe lievelingsfilm bij heb...

Spooky Cookie



Or not? Well, there is only one way to find out... check Cookie Report and you'll know.

O, and please leave a note for Cookie!

Een houten Klaas...

...is ook een Klaas. Zou mamma hebben gezegd, als ze mij had zien strompelen vandaag.

Jawel, mijn rug zit zo vast als een plank, vanaf mijn nek tot aan mijn rechterbil. Als ik mijn been optrek, voel ik dat tot achter mijn rechteroor. Zalig.

Het zal wel weer overgaan hoor, daar niet van. Eventjes proberen alles zo veel mogelijk te draaien en te strekken. En vooral het gekraak en geknars negeren wat ik steeds hoor wanneer ik de trap oploop.

Dat is toch eigenlijk wel raar, dat je dat alleen hoort trap op. Trap af schijn je niet zo te kraken...

Afijn, ik ben vandaag Houten Klaas... of Katrijn. Dat is mij om het even.
Zolang er maar geen kinderen heel hard 'Achter je!' gaan roepen, vind ik het best.

Keevie in de boom

Jazeker. Afgelopen Kerst hing Keevie bij mij in de Kerstboom. Het was een cadeautje van mijn kleine neefje (en zijn papa en mama). Een echte Keevie-Kerst!



Een Kerstbal om heel zuinig op te zijn!

Keevie & Ik

The Company Ka

Gisteren moest ik dus naar Amsterdam voor een bijeenkomst van Script+. Er was echter één probleempje... ik had geen auto om er te komen. Keevie is namelijk nog bij Autobedrijf van Kuilenburg en aangezien ik dat afgelopen maandag al aan zag komen, heb ik W. maar gebeld met de vraag of ik een autootje mocht lenen.

Gelukkig mocht dat. Gistermorgen mocht ik de auto komen halen. In de vrieskou wandelde ik naar de garage, waar ik langs Keevie wandelde. Ik herkende hem bijna niet, omdat hij volledig in het ijs zat. En ik hoef nooit te krabben, dus dit was een gezicht wat ik nog niet van hem kende. Even om mij heen gekeken en mijn mobiele telefoon getrokken om dit vast te leggen. Toch wel raar om je eigen autootje zo te zien staan en hem daar dan ook te laten staan... maar goed. Ik vervolgde mijn weg en kwam bij de garage aan.

W. liep mij naar de auto die ik voor een dagje kon lenen. Hij weet dat ik nooit hoef te krabben - Keev heeft zijn eigen garagetje - vertelde ik hem dat ik Keev zo had aangetroffen. En omdat ik nooit krab, kreeg ik een autootje van binnen. W. ging de garage in en ik wachtte buiten.

Aangezien ik een beetje rekende op Leen Polo was ik aangenaam verrast met Huur Ka. Huur Ka is een Company Car, met heel groot op de zijkant 'Onze auto staat voor onderhoud bij Autobedrijf Van Kuilenburg, Utrecht'. Toch wel mooi als je naar Amsterdam gaat...

Veel mensen zeggen tegen een Ford Ka, dat het een K** Ka is. Maar hoewel het misschien een vreemd autootje is, vind ik Ka's altijd wel geinig om hun bolvormig uiterlijk. En weet je waarin dit autootje denk ik ook onderschat wordt? Dat het heel lekker rijdt. Het was even wennen, want Ka had een heel klein stuurtje en ik ben het grote VW Kever stuur gewend.

Al met al heb ik een heerlijk stukje gereden in Huur Ka met reclame op de zijkant. En vanmorgen heb ik hem weer teruggebracht. Keev stond nog steeds te bibberen... maar met een beetje mazzel is hij gauw weer terug in zijn warme garage.

En kunnen we weer samen over de weg scheuren...


Keevie in het ijs & Huur Ka

Marathon Script

Het moest er dit workshopjaar een keer van komen, de achtste en laatste bijeenkomst van mijn zesde jaar bij Script+ was gisteren aangebroken. Dit keer niet in het gebouw tegenover het kantoor van Moskowicz, maar bij M. thuis, een van de cursisten.

We gingen voor een marathon-bijeenkomst. Iedereen mocht een stuk inzenden - dat betekende tien inzendingen variërend in lengte - en dat werd dus besproken.

En zoals altijd ging dat weer met veel suggesties voor verbetering en voor plotontwikkeling, gepaard met veel moeilijke vragen waar je soms nog niet eens over had nagedacht.

Kortom: een hele nuttige bijeenkomst. En de gastvrijheid was natuurlijk ook heel aangenaam. In plaats van op vermoeiende houten stoeltjes te zitten, hadden we nu een bank. Koffie en thee genoeg en natuurlijk koekjes. Erg gezellig.

En dat was het voorlopig even. De volgende workshops beginnen weer - als het goed is - in september. En ik denk dat ik dan wel weer de draad oppik. Het is erg goed om dit namelijk te doen. Al was het maar omdat ik mij altijd wat bevoorrecht voel om de teksten van anderen te mogen lezen.

Taxi met chauffeur

Zo zou je mijn ritje naar het werk ook kunnen noemen. Maar ik noem het liever papa beer die zijn coegie naar haar werk bracht, omdat hij een dagje vrij had en Keevie nog steeds bij W. uithangt...

Lekker hoor, om af en toe eens weggebracht te worden en dan ook weer na je werk te worden opgehaald. Daarna zijn we even lekker saampjes boodschappen wezen doen en rustig samen gegeten. En vervolgens een film gekeken. Michel Vaillant. Het was een leuke race film, maar ik ben toch blij dat we het wat rustiger aan hebben gedaan op de weg. ;-)

Wasvijfdaagse



Soms stapelt de was zich zo hoog op, dat je wel een aantal wassen achter elkaar moet draaien.

Soms doe je dat dan in een dag tijd, waarbij je om het uur het heen en weer hebt naar boven (of waar de wasmachine dan ook staat) om de was uit de machine te halen, in de droger te doen of op te hangen.

Soms wordt het dan nachtwerk.

Soms stel je de wasmachine in dat deze op een bepaald tijdstip aanspringt, zodat deze klaar is als je wakker wordt.

Soms stel je de wasmachine in dat deze aanspringt of klaar is wanneer je terug komt van je werk.

Soms vergeet je dan de handdoeken en dergelijke op te vouwen en laat je ze drie dagen - of langer - in de droger zitten.

Soms heb je zoveel was dat het ongevouwen over een balustrade blijft hangen.

Soms heb je zoveel was dat er nergens meer hand- of theedoeken te vinden zijn en dan moet je wel vouwen.

Soms heb je zoveel was, omdat je geen zin hebt om te wassen om dat je dan onherroepelijk daarna moet strijken.

Soms moet je de droger wel vier keer aanzetten om iets droog te krijgen - zoals een dik, zacht kussen voor de hond.

Soms moet je de droger wel vier keer aanzetten voor vier verschillende wassen...

En soms... ben je gewoon vijf dagen aan het wassen, omdat het enige moment van de dag waarop je de was kan doen 's avonds is wanneer je uit je werk komt en dat dan de wasmachine nog niet klaar is, omdat deze extra lang over de volle trommel moet doen en dat je daarna de droger moet aanzetten, of dit de dag erna doet, en hoopt dat wanneer de droger nog 's nachts aanstaat je buren er geen last van hebben en dat je op moment van schrijven ineens bedenkt dat er nog een bonte was in de wasmand staat te wachten die tot je knie reikt - dus twee trommels vol - en dat je de witte was nog moet vouwen, omdat die gisteren uit de droger is gekomen, en je al lichtelijk moedeloos wordt van het idee dat ik over vier wassen nu al drie dagen doe...

>ademhalen<

Ik ga voor een wasvijfdaagse. Van wie krijg ik straks aan het einde van het parcours een medaille??

CanalCruisin'



Where's Cookie Monster now? He is travelling around the country by the looks of this... or is there something else going on? Well, you know there is only one way to find out... Visit Cookie Report.

Oppassen

Gistermiddag heb ik voor de eerste keer helemaal zelf op mijn kleine neefje gepast. Nou ja... met een beetje hulp van zijn mamma natuurlijk. Wanneer zij namelijk weer gaat werken - eind van deze maand geloof ik - en mijn broer op maandag les geeft, mag ik op mijn kleine Henkje passen. Jippie!

Gisteren gingen we even oefenen. Van het weekend had ik al een luier verschoond, dus dat ging gisteren al beter. En ik heb hem een flesje gegeven. Hoewel kleine Henk het maar vreemd vond te lijken dat ik wel een meisje ben, maar niet zelf voor de melk kon zorgen, was hij erg gelukkig met zijn flesje. Een dikke boer later was hij helemaal blij en tevreden. Pfieuw.

Volgens mij was ik wel voor mijn oppas-bewijs geslaagd.
Binnenkort mag ik het dus helemaal alleen doen.

De leeuw, de heks en een kledingkast

Gisteren ben ik met mijn schoonzusje (en papa met mijn broer 's avonds) naar The Chronicles of Narnia - The Lion, The Witch and The Wardrobe geweest. Wat een prachtige film was dat!



Alle fantasy elementen zaten erin en meer. Hoewel het verhaal vrij standaard is, is de wijze van filmen enorm bijzonder. Alle dieren in de film zijn geanimeerd, maar ze zijn niet van echt te onderscheiden. Zelfs de fantasy dieren zoals de griffioen. Daarnaast was het doorspekt met wolven, een vosje, bevers, beren (zowel bruine als ijsberen), cheetahs, panters en een neushoorn. De leeuw, de koning van Narnia genaamd Aslan, was helemaal schitterend.



Ik heb genoten, tot twee keer toe een traantje weggepinkt en ook nog wel gelachen, want er zaten ook wel grappige dingetjes in. De kinderen die waren gecast vond ik zeer treffend, vooral het kleine meisje kon heel goed spelen. En natuurlijk een zeer overtuigende, enge ijskoningin die Aslan vernederd en dan in het slagveld erna zijn manen draagt als teken van macht. Brr. Ik heb het verhaal van begin tot eind geloofd en dat betekent dat het een meesterwerk is om mensen zodanig mee te slepen in een mooi verteld verhaal... prachtig.



Ik denk dat ik de Engelse boeken maar eens op de kop moet gaan tikken...

Forensische activiteit

Omdat Keevie vorige week donderdag had besloten gezellig naar W. te gaan, ga ik mij de komende week storten op een aloude forensische winteractiviteit: krabben.

Vanmorgen was het al deut, het was tien uur en ik ging opa ophalen om hem naar oma in het Hospitium te brengen. Half hangend over de motorkap kon ik net bij het midden van de grote voorruit komen. Met halfbevroren vingers achter het stuur en rijden maar.

Maar net als vandaag zal ik morgenochtend - als ik moet krabben natuurlijk - weer de achterruitverwarming en de verwarming in zijn algemeenheid aanzetten. Dat scheelde namelijk een boel!

Elvis' Birthday



Happy B-day to the King of Rock and Roll!

Keevie & Ik

Dynamisch

Mijn Keevje is dynamisch.

Tenminste... als zijn dynamo zijn werk wil blijven doen.
Welgeteld is dit al de vierde keer dat er iets is aan Keevs dynamo...

De allereerste keer werkte ik net in Leusden, althans, bijna een jaartje en toen begaf hij het in ene. Kon ik net aan de kant van de weg sturen en in het donker - want de accu was leeg, dus ik had geen knipperlichten - op de Wegenwacht en mama wachten. Daarna met een volgeladen accu naar Pijnacker rijden, omdat Keev toen nog bij Keverland kwam.

De tweede keer was kort daarna. De dynamo die erin zat was niet goed gereviseerd en de brand vloog erin. Keevs accu volgeladen en weer naar Pijnacker toe.

De derde keer was een tijdje terug. Er zei iets tak in mijn motor en ik ben toch nog van Leusden naar huis gereden, mét een rokende in de fik staande dynamo. Toen ik aankwam bij de garage in Utrecht moest met spoed de accu ontkoppeld worden. Daarna heb ik er geen last meer mee gehad.

Tot vandaag.

Vanmorgen na het uitdoen van de motor bleef het acculampje branden. Dus ik mijn redder in nood gebeld, gedaan wat hij zei en weer gebeld. Het advies: kom maar even langs als het lukt. Nou, dat lukte wel. Overuurtjes genoeg en ik dacht nog: ik wil met licht rijden. En dat was maar goed ook: Keevies licht ging namelijk langzaam uit en toen we bij Van Kuilenburg waren, kreeg W. hem niet meer gestart. Dus ging Keevies accu weer onder de acculader en mag hij weer een paar daagjes - of meer - logeren bij W., waar hij weer in uiterst goede handen verkeerd.

Kijk, als Keev nu gewoon even langs had willen gaan, had hij dat ook gewoon kunnen zeggen natuurlijk...

New Years Eve



Wanna know what Cookie is up to? Surf to Cookie Report

Voor geliefden, dromers en MIJ

Eén van de mooiste filmliedjes is Rainbow Connection uit The Muppet Movie. Gewoon, omdat ik net als Kermit meer achter een regenboog zoek dan er wellicht werkelijk is. Onlangs vond ik het liedje en heb het sindsdien in mijn MP3-speler staan. Ik word er blij van. Jij ook?

Rainbow Connection

Why are there so many songs about rainbows
And what's on the other side?
Rainbows are visions, but only illusions,
And rainbows have nothing to hide.
So we've been told and some choose to believe it
I know they're wrong, wait and see.
Someday we'll find it, the rainbow connection,
The lovers, the dreamers and me.

Who said that every wish would be heard and answered
When wished on the morning star?
Somebody thought of that
And someone believed it,
And look what it's done so far.
What's so amazing that keeps us stargazing?
And what do we think we might see?
Someday we'll find it, the rainbow connection,
The lovers, the dreamers and me.

All of us under its spell,
We know that it's probably magic....

Have you been half asleep
And have you heard voices?
I've heard them calling my name.
Is this the sweet sound that calls the young sailors?
The voice might be one and the same.
I've heard it too many times to ignore it.
Is it something that I'm supposed to be?
Someday we'll find it, the rainbow connection,
The lovers, the dreamers and me.
La, la la, La, la la la, La Laa, la la, La, La la laaaaaaa

Clixen bij Simhenk

Op woensdag 28 december 2005 kwam het Heroclix clubje bijelkaar bij Simhenk thuis, oftewel mijn broer. We speelden twee verschillende potjes: een team van 100 punten op een 2D map en een team van 500 punten, samengesteld aan de hand van een bestaande comic op mijn broers 3D map.

Hier volgt een foto impressie:


Het spel is nog niet begonnen, maar een paar Sentinals en Galactus zijn vast in een gearrangeerd gevecht met het Maximum Carnage team van mij.


De Black Cat zit geheel niet in het nauw, vanaf het dak van een flat kan ze deze reus makkelijk aan!


Na het 100 punten potje wordt er nog druk nagekaart over de teams en de strategie.


Op de 3D map wordt zwaar nagedacht over de strategie en of figuurtjes elkaar wel kunnen zien. Heroclix kan soms een heel erg serieuze zaak zijn.


Thing, Invisible Woman en Rogue zijn het niet geheel met elkaar eens zo te zien. In de straten wordt in ieder geval hard gevochten voor de overwinning.

Ik wil maar één ding zeggen...



Terwijl ik hier achter mijn laptopje zit, met een glas champagne en haren die naar vuurwerk ruiken, met op de achtergrond het geluid van de laatste uiteenknallende pijlen die de lucht in duizend kleuren verlichten, wens ik voor iedereen alle goeds voor 2006!