Keevie & Ik en andere verhalen

Leuke Heren: deel 7



Coole sluitpost met nummer 12

Okay. Ik was niet van meet af aan fan van Ponk als doelman. Hij bleef te vaak op zijn lijn staan, waardoor het leek dat hij altijd een stap te laat was. De ommekeer voor mij kwam tegen MSK Zillnia in de UEFA Cup in het seizoen 2003/2004. De tegenpartij kreeg een penalty en ik zwoer Ponk nooit meer te bekritiseren als hij deze penalty zou stoppen… en ik hield woord: koelbloedig keerde hij de strafschop. En hij werd mijn held. De penaltykiller van Utrecht was geboren, een reputatie die hij meerdere keren dat ik hem heb zien keepen heeft waargemaakt! Maar vanaf dat moment ben ik hem steeds meer gaan waarderen. In ieder geval verdiend hij een plaatsje in mijn Leuke Heren galerij.



René Ponk, liefkozend Ponkie genoemd, is geboren op 21 oktober in 1971 te Amsterdam. Inmiddels is hij 1 meter 91 lang, wat betekent dat hij nog wel eens in slowmotion lijkt te bewegen. Voordat zijn hoofd aan zijn benen heeft doorgegeven te gaan springen, zweeft zijn bovenlijf al in de lucht en moet de rest nog komen. Veel mensen om mij heen bekritiseren hem daarom, maar ik niet. Ik vind het prachtig om te zien hoe dat lange, gespierde lijf van de grond komt, de bal uit de lucht pakt en vervolgens weer neerkomt. Meestal op de grond, met de bal klemvast tussen de handen!



Meestal. Want soms glipt er wel eens eentje tussendoor… soms wel eens meer dan eentje.

René Ponk heeft al een hele historie bij FC Utrecht. Sinds 1994 speelt hij al voor de club uit de Domstad. Het seizoen ‘95/’96 stond hij onder de lat bij VVV om dat seizoen weer terug te keren bij Utrecht. Vervolgens keepte hij van ’97 tot einde van het seizoen in 2000 voor het Spaanse Compostella. Zijn mooiste actie daar? Het stoppen van een penalty! Na zijn Spaanse avontuur keerde hij terug naar Nederland om uit te komen voor Dordrecht ’90. Sinds seizoen 2001/2002 was hij weer op Galgenwaardse bodem te bewonderen.

Allereerst startte hij als tweede doelman, achter de legendarische Harald Wapenaar. Dus droeg hij nummer 12. Na het vertrek van Harald, werd René eerste doelman, maar zijn vaste nummer hield hij. Daarnaast was hij aanvoerder én spreker van de spelersraad. Zo verklaarde hij zelf dat hij geen moeite had om bij de trainer binnen te stappen om de grieven van de spelers te bespreken. Hij is naar eigen zeggen heel direct en vertelt je direct waar het op staat. En dat is natuurlijk een goede eigenschap.

De sluitpost komt dus heel koelbloedig over als het om penalty’s gaat. Hij lijkt mij ook altijd heel rustig in het veld. Soms iets te rustig (misschien dat hij daarom graag golft?), al kan hij ook flink tekeer gaan tegen de spelers als de verdediging niet goed staat. Momenten waar ik van kan genieten!

Dode spelmomenten, daar geniet ik ook van. Al ben ik altijd bang voor een tegengoal, moedig ik Ponk flink aan dat die bal voor hem is. Bij corners en vrije trappen zet hij zijn mannen in positie en stompt de bal weg, wanneer hij hem niet vangen kan. Het neerzetten van een muurtje is ook geinig om naar te kijken. Beetje naar links, toch terug naar rechts… heel grappig.



Knudde moment? Ja, pas nog. De tegenstander schoot de bal op het doel en deze kwam op de paal, tegen het hoofd van Ponkie, tegen de paal, tegen Ponkie, paal, Ponkie, paal, doel uit. Het leek erop dat ze Ponk als flipperkast gingen gebruiken, maar het viel nog mee. Het was erg grappig om te zien. Gelukkig maakt hij geen blunders à la ‘tikkie terug Jaap’, maar soms vergeet hij uit zijn doel te komen. Iedere keeper zijn sterkte: Ponk is een echte lijnman.

Helaas werd hij de laatste weken vaker gepasseerd dan nodig was. Deels de schuld van hem, deels van de verdediging. Ondanks alles blijf ik achter hem staan, want hoewel hij begin dit seizoen zijn plaats verloor aan Joost Terol, vind ik René een betere keeper. Gelukkig heeft hij toch nog vaak gekeept dit seizoen.

Na het seizoen 2004/2005 vertrekt René Ponk naar… tja, dat is nog niet duidelijk. Wel dat Franck Gadel het balletje overneemt als eerste keeper bij FC Utrecht. Deze 1 meter 95 lange man keepte dit seizoen bij de net gepromoveerde Franse club Troyes. Vanaf het nieuwe seizoen 2005/2006 zal hij zijn plaats nemen onder de lat van FC Utrecht. Jammer. Ponkie ik ga je missen, want ik moet eerst even zien dat Gadel ook zo’n coole penaltykiller is!

René, heel erg veel succes hè met je voetbalcarrière en alles wat je daarna gaat doen!

Meer weten over Ponkie? Kijk in het FC Utrecht archief hier op Keevie & Ik.