Auw!
Ik heb steeds au vandaag. Tijdens het sturen van Keevie, bij het typen van dit stukje, bij het omdoen van Bassies riem. Au, au en nog eens au...
Tja, eigen schuld kun je zeggen, maar ik kon er niet echt veel aandoen dat het paaltje van het houten traphek niet mee geeft als je pinkie er tegenaan knalt.
Dat is er dus gebeurt, gisterenavond. Ik wil het traphek pakken om naar beneden te gaan, knal er met mijn linkerpinkie tegenaan en AU. Erg au. Er zei ook iets knak in mijn knokkel, maar ik denk niet dat het gebroken is. Vooral niet na het grondige papa-onderzoek dat er op is losgelaten. Kneuzing dus.
IJsblokjes erop (uit mijn van papa gekregen nieuwe ijsblokjesvormpjes met schelpjes en zeesterren) en later pinkie en ringvinger aan elkaar getaped.
Geloof me, de groet van Spock van Star Trek The Original Series gaat me nu een stuk makkelijker af. Maar nu de rest nog.
Nu weet ik hoe al die viervingerige stripfiguren zich voelen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden voor plaatsing eerst ter goedkeuring voorgelegd aan de auteur.