Punthagel & stuifsneeuw
Keevie & Ik hebben best al veel meegemaakt samen. Wasstraten vol regen, onweer & bliksem. Maar wat we gisteravond meemaakten... Ik ging weg van mijn werk, in het donderende onweer. Met iedere bliksemschits werd de hemel vreemd roze met blauw en geel gekleurd. Maar dan ook de hele hemel. De boerderijen staken bij elke licht fel en luguber af tegen de rare lucht. Prachtig. Adembenemend! Voor zover Keev en ik het konden zien door de regen heen natuurlijk. Maar het was een schitterend schouwspel van de natuur. Zo reden we Leusden uit op weg naar de snelweg...
Keev en ik draaiden de snelweg op om in een heel ander soort natuurlandschap terecht te komen. Met dikke natte sneeuwvlokken, die zich verzamelden onderaan Keevie's ruitje, waardoor we ons alletwee afvroegen of de ruitenwissers de dikke natte pap wel zou kunnen verwijderen. Veel tijd om er over na te denken was er niet: er was weinig zicht. De wissertjes deden hun best om zo snel mogelijk alles weg te duwen. Terwijl in een razendtempo de vlokken vermengd met regen op ons afkwamen. En op het moment dat we dachten dat het echt niet erger kon, begon het plotseling te hagelen!
De kleine verraderlijke steentjes tikten op het bolletje van Keevie, sloegen tegen de ruitjes aan en door het open zijraampje op mijn been. De hele snelweg was ermee bedekt, waardoor het leek alsof we over een weg met losse, maar zeer gladde, kiezels reden. Dit duurde niet lang en het weer sloeg weer om naar een ordinaire regenbui.
En hoewel we met een gangetje van 70 km/u over de snelweg reden, waren we toch nog snel thuis. Prachtig toch, winters weer... Vol punthagel en stuifsneeuw!