Uitwaaien op Texel... Letterlijk

Wat is uitwaaien toch heerlijk! De wind die met je haren speelt en ze speels in de knoop legt, terwijl op een afstandje de zee vol schuimkoppen op het strand beukt. Ja… ik kan er heel erg van genieten. Toch werd het uitwaaien op een gegeven moment eentonig, want na drie nachten het gefluit en gebulder van de wind door de schoorsteen te hebben mogen verwelkomen, wil je toch wel even wat anders. Net als de harde regen die dan toch rijkelijk tegen het dak aan tikt en op je neervalt. Vervelend? Nee, dat niet. Want letterlijker uitwaaien dan dit… dat kon afgelopen weekend eigenlijk niet. (foto’s: Berry de Nijs)

Even er tussenuit…
Nadat papa, Sammie en ik afgelopen Juni thuiskwamen van een weekje uitwaaien en genieten op Texel, viel ik van de ene omvangrijke schrijfopdracht in de andere. Sterker nog, ik moest echt vrije dagen plannen anders zou ik helemaal niets aan de mooie zomerdagen hebben gehad. Het is de reden waarom ik hier weinig geschreven heb, waarom ik niet toe ben gekomen aan mijn verhalen of breiwerk en waarom het even duurde voordat ik alle foto’s van de maand had uitgezocht… Op zich niet vervelend natuurlijk, want ik kon wel lekker doorwerken. Maar eh… Vakantie? Welke vakantie? Het was al snel een mooie herinnering. Het plan om daarom nog maar een midweekje in het najaar te gaan was snel gemaakt. En dus reden we 12 november jl. naar Den Helder om met de boot naar Texel te kunnen varen (met bijkomstig voordeel dat op donderdag de overtocht een stuk goedkoper is). Heerlijk!

Onderweg kwamen we nog Zwanen tegen... & Samen wachten op de boot

Mooi & winderig
Eenmaal aangekomen was het uitpakken, een lekkere wandeling maken met Sammie en wat boodschappen doen voor het avondeten. Het was immers al tegen vijven en een warm hapje ging er natuurlijk wel in. De volgende ochtend scheen de zon en besloten we naar Den Burg te gaan. Even langs de Dierenwinkel Dobey (Sammie wist nog precies waar deze was) voor wat lekkers en een nieuwe, lederen riem, daarna langs de Spinboet (maar helaas was de wolwinkel dicht) om vervolgens het hartje van Den Burg rond te wandelen. Ik had mijn camera mee en op de terugweg werd ik afgezet bij Ecomare, want als je dan toch in de buurt bent, dan wil ik wel eventjes zeehondjes kijken natuurlijk.

Rondwandelen in Den Burg & Sammie wil graag dat wat er in het tasje zit...

Schuimkoppen op het bassin
Er wordt overigens flink verbouwd in het opvangcentrum. Het verblijf van de gewone zeehonden was verdwenen onder twee immense evenementententen zodat men in weer en wind aan de renovatie kon werken en de dieren van deze groep waren verdeeld over verschillende opvangbassins. Een zo een bassin werd bewoond door vijf kleine zeehondjes die nieuwsgierig om zich heen keken. Waarschijnlijk zouden zij binnenkort wel weer teruggaan naar zee. In de Quarantaine zat één diertje binnen en twee buiten, maar ze zagen er wel weer goed uit. Hoewel de zon scheen trok de wind steeds harder aan. Er stonden zelfs schuimkopjes op het water van het bruinvissenbassin. Tijd om maar weer aan de wandel te gaan naar huis. Gelukkig pikten papa en Sammie mij ook weer op.

Schattig opvangzeehondje & Schuim & Golven bij de bruinvissen

Wind, wind en nog eens wind
Zaterdag beloofde het niet veel beter weer te worden. Sterker nog: het ging steeds harder spoken op het eiland. Maar binnen zitten is geen optie. Bovendien is de zee met dit soort weer op haar allermooist. Daarom stapten we in de auto naar De Cocksdorp om daar op de Noordpunt van het uitzicht te gaan genieten. De zee die daar vaak pas na vele meters lopen bereikt wordt, had water tot aan het strandpaviljoen gesmeten. Ruige schuimkoppen beukten op het strand en het zand blies wild alle kanten op. Gelukkig was strandpaviljoen Faro2 gewoon open voor uitgewaaide bezoekers aan het strand en de vuurtoren. Een heerlijke Latte Macchiato en een bananensoes verder besloten we het strand gedag te zeggen en eens een avontuurlijk autoritje over het eiland te maken. Via weggetjes die we anders nooit hebben gereden bezochten we onder meer Oudeschild en zijn we eens richting Fonteinsnol (jaja, ik weet hoe het er staat, maar het is dus Fonteins-nol, net als de Fonteinsweg die er naartoe leidt) gereden. Dit bleek een prachtig natuurgebied vol ruige duinen en duinpannen. Erg mooi.

Schuimkoppen op het Noorderend & Grazende schaapjes
boven: Sammie wapperend aan zee

Regen, regen en nog meer wind
‘Het is de wind, de wind mijn kind, die mijn hondje zo aardig vindt,’ zong ik tegen Sammie vanmorgen toen de harde wind weer door de schoorsteen floot. Helaas begon de zondag met bakken water die uit de hemel kwamen vallen. Dat werd dus geen wandeling, maar wederom een autoritje waarmee we weer heel andere plekjes van het eiland hebben ontdekt. Zo zijn we even langs Eureka Texel in Oosterend gereden, een vlindertuin, vogelbush en tuincentrum waar ik nog wel een keer een bezoekje aan wil gaan brengen. Maar we zijn ook door Den Hoorn, De Waal en Oost gekomen (niet in deze volgorde overigens). Hebben ’t Horntje gezien en via een andere weg nog even door de haven van Oudeschild gereden. Stonden we ineens op een dijk met uitzicht op de vuurtoren en de Waddenzee en zijn we veel schapen, koeien en paardjes tegen gekomen die gewoon in weer en wind in het weiland staan. Het was echt prachtig. Zelfs al probeerde de wind ons van de weg te blazen.

Kerkje van Den Hoorn & Verrassing achter de dijken: De Waddenzee

Toch nog gewandeld
Aan het eind van de middag hadden we op zondag dan toch nog even geluk: zo rond een uur of drie was het eindelijk droog! Sammie zijn dasje (ik had zijn Halloween sjaaltje meegenomen) en riem omgedaan en even heerlijk gewandeld in het wandelgebied achter het bungalowpark, waarbij Sammie heerlijk genoot van het loslopen. Daarna nog even De Koog doorgewandeld, lekker gegeten en net op tijd voor een nieuwe bui (inmiddels was het al vijf uur) weer terug in de bungalow. Heerlijk! Toch nog lekker kunnen wandelen in een bolle zeewind die er steeds met mijn wollen muts en sjaal vandoor wilde gaan.

Met vrouwtje op de kiek & Lekker loswandelen met Baassie

Helaas… weer naar huis
En vanmorgen? Tja… toen was het inpakken en weer terug naar de boot. Want het heerlijke lange weekend of midweekje zat er helaas alweer op. Wij zijn in ieder geval lekker uitgewaaid…!



Lekker knuffelen in het huisje met vrouwtje & Baassie zullen we spelen Baassie? Of lees je me een verhaaltje voor Baassie?
Ey… Biertjuh? & Koekiemonster adopteerde een zeehondje voor zijn Cookie Report

Dag Texel: tot de volgende keer!