Internationale Dag van de Tijger

Vandaag is het de Internationale Dag van de Tijger. Vandaag staan we stil bij hoe moeilijk deze dieren het hebben, omdat de mens hun leefgebied verkleint, maar ook de tijger gewoon om zijn velletje of botten voor medicijnen. Zomaar... Ik hou van tijgers en vind dus dat wildlife crime en het stropen om de zogenaamde sport moet stoppen. Want anders zijn de dierentuinen de enige plekken in de wereld waar een tijger zijn leven nog zeker is. En hoewel ik het heerlijk vind om naar de tijgers te gaan kijken, sterker nog ik ben er vaak niet weg te slaan, hoop ik dat hun familie in het wild weer met grote getalen kan gaan groeien. Vandaag heb ik een Ode aan de Tijger geschreven met foto's en weetjes op mijn professionele website Writing Berries, en hier plaats ik nog meer foto's van deze prachtige grote katten. Fijne Internationale Dag van de Tijger. Dat deze mooie dieren maar snel niet meer in hun voortbestaan bedreigd mogen worden.


Writing Berries:
Internationale Dag van de Tijger

Foto van de Maand Juni 2015

Zo hallo… juli is alweer bijna voorbij en ik kom eindelijk eens een keertje met mijn foto van de maand JUNI op de proppen… Tja, dat kwam nu eenmaal door de grote drukte van afgelopen maand. Nadat ik heerlijk thuis was gekomen van Texel lagen er zo’n 200 opdrachten op me te wachten (wel verdeeld over verschillende opdrachtgevers, dat dan weer wel). Gelukkig kan ik goed plannen en hoewel ik afgelopen week ziek was, ga ik de deadline van de grootste opdracht makkelijk halen. Maar ja, als je zo’n tekst of 40 per week aan het schrijven bent, een website (Writing Berries) moet bijhouden en ook nog eens een beetje ontspannen tussendoor, dan schieten er wel eens wat dingetjes bij in. Maar… wat in het spreekwoordelijke vat zit verzuurt niet (behalve zuurkool natuurlijk), dus hier is-tie dan: de Foto van de Maand Juni 2015. Met leuke uitjes en heerlijke vakantiefoto’s.

1 juni: 10 jaar GaiaZOO met knuffelende witgezichtsaki’s


Feest in Kerkrade:
10 jaar GaiaZOO

3 juni: Waaaa Maroon 5 in de ZiggoDome!


4 juni: Laatste avond Avondvierdaagse


5 juni: Na Thomas’ zijn dansoptreden op zijn verjaardag zagen we een prachtige regenboog


11 juni: Gezellige buurtbewoners


14 juni: Kiekeboe Sammie!


15 juni: Dagje Dierenrijk – genoten van de ringstaartmaki’s


19 juni: Op vakantie! Uitpakken maar. Zeg mevrouw, mag ik dat daar?


20 juni: Deze zachte schaapjes werden door de plaatselijke katten zeker aangeraden


21 juni: Sammie & de Zeehond – remake van een paar jaar geleden


22 juni: Weerspiegeling in Ecomare


23 juni: Zeehonden spotten tijdens de zeehondensafari


24 juni: SCHAAAAPIES!


25 juni: Man met Hond, in de Slufter (of te wel: Papa & Sammie)


26 juni: Met Esmeralda naar het Foute Feest van QMusic!


29 juni: Bubbels

Tour de France 2015: puur genieten

Puur genieten. Ondanks drukte met deadlines en werk. Ondanks dat ik de afgelopen week in de lappenmand zit met kippenkoorts. Ondanks regen of zonneschijn: ik heb drie weken lang genoten van le Tour de France. Het begon al geweldig in mijn eigen stadsie waor. De Grand Départ bleek een feestweek in de binnenstad met een imposante tijdrit die ik uiteindelijk op tv heb gekeken. Met de tranen in mijn ogen als de Dom weer voorbij kwam. Of ons Ouwe Grachie. Kippenvel bij de beelden van dag twee toen de helden van de Tour onder de Dom door fietsten en even moesten wachten tot het Utrechtse volkslied was gezongen op het Domplein. Deze beelden heb ik pas later terug gezien, want op 5 juli stond ik tegenover het winkelcentrum op het kruispunt van de Einsteindreef en de Brailledreef, met mijn Zwembad De Kwakel achter me. Want de Tour in mijn stad? Daar moest ik bij zijn!

Voorbereidingen
Omdat je de Tour echt moet vieren, vergde dit uiteraard wat voorbereidingen. Tijdens mijn vakantie in Texel was ik al begonnen met een gele trui voor Koekiemonster (hey, als je het doet… dan moet hij mee doen natuurlijk). Het maken van zo een truitje kost niet eens zoveel tijd: het knippen en afspelden was ik langer mee bezig dan het uiteindelijk in elkaar zetten. En het is een knapperd geworden of niet?
Daarnaast wilde ik ook graag iets met de Tour de France doen op mijn andere blog (je weet wel, Writing Berries). En funicure was daarom zo verzonnen: de Tour geeft inspiratie genoeg. Dus met mooi gelakte nagels (waar ik veel leuke reacties op heb gehad) en een Koekie in het geel gingen we 5 juli naar ‘onze’ stek.



Tour de France
Funicure

NIJNTJE!
Wie aan Utrecht denkt, denkt niet alleen aan de Dom en de Gracht, maar ook aan Nijntje. Nijntje Pluis is dit jaar 60 jaar oud geworden en mocht natuurlijk niet ontbreken in de Tour de France. Bij verschillende pop-up stores in de stad kon je leuke Nijntje merchandise kopen. Nu had ik al een Nijn in het geel en met de bolletjestrui, maar ja, ik wilde graag alle vier de Nijntjes. Gelukkig kon mijn broer de groene en de Utrecht-tour trui Nijntjes nog voor me op de kop tikken en had ik mijn Nijntjes compleet.

Hysterie van de Reclame karavaan
Als je naar het wielrennen gaat dan moet je dit gewoon een keer hebben meegemaakt: de hysterie van de Reclame karavaan. Bij de Giro d’Italia (toen deze een aantal jaar geleden ook in Utrecht en omgeving startte) was dit vele malen minder. Maar bij de Tour de France weet je gewoon niet waar je kijken moet. Natuurlijk opende de karavaan in Utrecht met vier wagens met daarop… juist… NIJNTJE! Kijk, dat wilde ik natuurlijk zien. Vier grote Nijntjes in Tour-truien die gewoon door Utrecht en tijdens de tweede etappe door het Groene Hart naar Neeltje Jans zouden rijden. Helaas gingen ze niet mee naar Frankrijk. Maar wat een avontuur, voor een klein konijntje. Vervolgens zag ik mensen op schommels, grote Tessière pompen, prachtige wagens van de Carrefour, geweldige fietsende kippen, de DHL kwam voorbij, auto’s vol Haribo, Mickey Mouse en zijn vriendjes en nog heel veel meer. Je weet niet wat je meemaakt!




Zoef zoef Froome…
En toen was het wachten op de helden van de Tour. Op Dumoulin en Sagan, op Froome en Gesink, Mollema en Quintana, Poels en Contador… en al die andere mannen die nog een helse drie weken tegemoet gingen. Wachten duurde bij ons niet lang, want we hadden er een gezellig muziekje bij en een zanger die een heerlijk nieuw Utrechts lied ten gehore bracht. Je staat toch wel te stuiteren en dan ineens… ineens komt die rode wagen van Prudhomme voorbij. En daarachter een kopgroepje. En dan het peleton. En dan… is het voorbij. Maar dat gevoel… dat blijft mij altijd bij. Wij waren bij de Tour. De Tour de France die daarna zo geweldig werd. Met ijzingwekkende afdalingen, afgrijselijke valpartijen, snelle sprinters, echte bergbeklimmers… en één man in het geel die vanmiddag hand in hand juichend met zijn team over de streep kwam. Want, zo zei Christopher Froome zelf, zonder zijn ploeg had hij het nooit gered.



Bedankt jongens voor drie weken spektakel. En wat fijn dat het in Utreg me stadsie zo een groot feest is geweest!