Coegie in de keuken...

Mijn voornemen van het jaar om meer te bloggen is er een beetje bij ingeschoten nadat de deadlines me weer om de oren vlogen op het werk. Die deadlines zijn ook de 'boosdoener' waardoor er van meer sporten ook niet veel gekomen is (dat en verschillende andere activiteiten op de woensdagavond). Maar, mijn andere goede voornemen, daar sleutel ik al aardig aan. Jawel, ik had mij namelijk voorgenomen om eens vaker wat nieuws te proberen in de keuken!

Dat lukt niet altijd even goed, moet ik zeggen. Nee... de brandblusser hoeft er niet aan te pas te komen hoor en het is ook niet taai of vies van smaak. Maar mijn eerste gehaktbrood dat ik maakte was niet helemaal zoals ik het me had voorgesteld, dus de week erop een herkansing met de hulp van kleine Henk was het een stuk beter gelukt! En wie mij kent en weet hoe vies ik rauw vlees vind om aan te raken en zich nu afvraagt hoe ik in vredesnaam een gehaktbrood in elkaar kneed, zal ik zeggen: ik heb rubberhandschoentjes aan :)

Vandaag echter kwam er zoiets heerlijks uit de koelkast (jawel, uit de koelkast) dat ik er eigenlijk wel heel erg blij van ben. Want ik heb zelf tiramisu gemaakt! En niet om op te scheppen hoor, maar het is me toch lekker geworden! Ik had al lol met het maken (eieren scheiden, opkloppen met poedersuiker die dus alle kant op vliegt, lange vingers met koffie en amaretto besprenkelen!) en was helemaal blij toen het zo'n drie uur later als een supertoetje uit de koelkast kwam! En de bekroning? Zelfs mijn vader vond het heerlijk.



Deze is ook weer voor herhaling vatbaar!