Wat een prachtige Pinksterdagen hebben we gehad! Eerste Pinksterdag was al zomers, maar tweede Pinksterdag wellicht nog zomerser (is dat eigenlijk een woord?)... En waar kun je zo'n prachtige dag beter vertoeven dan tussen snurkende, soezende, luie dieren?
Dus 's morgens vroeg met papa in de cabrio (lekker decadent in het zonnetje) op weg naar... Tja, waar zouden we eens heen gaan... Dolfinarium? Seapark in Brugge? Of toch de Allwetter Zoo in Münster? Uiteindelijk viel de beslissing op de laatste: even lekker naar Rocco, Kite, Palawas & Nando. Eens even zien hoe het met de tijgers is en vooral de blonde bruine beren en de pinguïns... Dus zo gezegd zo gedaan reden we in twee uurtjes naar onze snurkende, zonnende vriendjes in Münster. De dierentuin waar ik vorig jaar verliefd ben geworden op de nu overleden Paco. Die door de bezoekers en de dierentuin ook zeker wordt gemist. Ook door mij...
Hoewel Paco gemist werd, heb ik genoten van alle andere dieren die er wel waren. En dat leverde prachtige plaatjes op!
donderdag, mei 27, 2010
Genieten van het Pinksterweer
Gepost door
writing berries
op
27.5.10
Geen opmerkingen:
Labels:
Dierentuin,
Dolfinarium,
Feestdagen,
Just Me,
Wervel weer
zondag, mei 23, 2010
Prachtig Pinksterweer
Wat een verwennerij: gewoon al twee dagen van de zon kunnen genieten. Morgen hopelijk ook, wanneer we weer eens naar de dolfijntjes over de grens gaan. Maar voor iedereen in ieder geval een Fijne Pinksteren!
donderdag, mei 20, 2010
HAPPY BIRTHDAY BASSIE!!!
Bassie die is jarig
En daarom zijn we blij
Want hij is nu 15
En hopelijk nog vele jaren erbij!
Hieperdepiep HOERA!!!
Je zou niet zeggen hè dat deze knapperd in mensenjaren vandaag 80 is geworden!
En daarom zijn we blij
Want hij is nu 15
En hopelijk nog vele jaren erbij!
Hieperdepiep HOERA!!!
Je zou niet zeggen hè dat deze knapperd in mensenjaren vandaag 80 is geworden!
dinsdag, mei 18, 2010
Bassie stress...
Er zijn zo van die dingen die absoluut niet leuk zijn om te doen.
Bijvoorbeeld met Bassie naar de dierenarts gaan.
Nu heb ik - in mijn ogen - de beste dierenarts van de wereld, toch ga ik altijd met knikkende knietjes en een hondje rillend als een rietje er naar toe. Vooral nu Bassie aankomende donderdag 15 jaar zal gaan worden - dat is precies 80 jaar in mensenjaren - houd ik toch iedere keer weer mijn hart vast.
Zo ook gisteren. Aangezien Bassie lekker met ons op vakantie gaat, moet hij natuurlijk ook een up to date paspoortje hebben, én de laatste inentingen. Want Bas gaat wel beschermd mee op vakantie. Dus gisteren naar de dierenarts - met die knikkende knietjes en een rillend rietje aan mijn voeten - waar alles hartstikke goed ging. Nu heeft die kleine van mij wel een klein ruisje op zijn hartje. Maar wat wil je ook als je een oud bokje bent, dus dat is helemaal niet zo erg. Alleen... wel met een operatietje in het verschiet. Bij de controle van Basjes gebit constateerde de dierenarts dus dat hij wel erg veel tandsteen had - en een heul slechte adem, maar dat wist ik zelf ook al een paar maandjes - en ook ontstoken tandvlees. Misschien zelfs wel een verrot kiesje. Advies: zo snel mogelijk een afspraak maken voor een gebitsbehandeling.
Zo snel mogelijk was dus vanmorgen al. Daar ging ik weer, met knikkende knietjes, pijn in mijn buik en een hondje dat geen zin had om voor een tweede keer de praktijk binnen te gaan om 9 uur naar de dierenarts. Ik vind het altijd zo erg om hem achter te laten. Ik ben even bij hem gebleven voor zijn rustgevende prikje en heb een dekentje achter gelaten en ging met pijn in mijn hart op weg naar mijn werk. Het beloofde een spannende ochtend te worden zo. Een narcose op leeftijd is altijd risicovol, vooral met een hartruisje. Toch had mijn dierenarts hier het volste vertrouwen in, omdat Bas zo levendig en fief is.
Gelukkig werd ik om half 2 al gebeld dat Bas helemaal wakker was, en klaar om opgehaald te worden. Tja, dat hoef je mij dan geen twee keer te zeggen! Nu ligt hij lekker te slapen op zijn bedje, maar moet helaas wel vier kiesjes missen. Maar ja... die kan hij natuurlijk missen als kiespijn!
En ik? Ach... ik kan ook wel slapen. Dus ik denk dat ik zo mijn bedje ook maar op zoek en hopelijk heb ik dan eindelijk weer eens een goede nachtrust, nu het weer helemaal goed is met mijn kleine, lieve hondje.
Bijvoorbeeld met Bassie naar de dierenarts gaan.
Nu heb ik - in mijn ogen - de beste dierenarts van de wereld, toch ga ik altijd met knikkende knietjes en een hondje rillend als een rietje er naar toe. Vooral nu Bassie aankomende donderdag 15 jaar zal gaan worden - dat is precies 80 jaar in mensenjaren - houd ik toch iedere keer weer mijn hart vast.
Zo ook gisteren. Aangezien Bassie lekker met ons op vakantie gaat, moet hij natuurlijk ook een up to date paspoortje hebben, én de laatste inentingen. Want Bas gaat wel beschermd mee op vakantie. Dus gisteren naar de dierenarts - met die knikkende knietjes en een rillend rietje aan mijn voeten - waar alles hartstikke goed ging. Nu heeft die kleine van mij wel een klein ruisje op zijn hartje. Maar wat wil je ook als je een oud bokje bent, dus dat is helemaal niet zo erg. Alleen... wel met een operatietje in het verschiet. Bij de controle van Basjes gebit constateerde de dierenarts dus dat hij wel erg veel tandsteen had - en een heul slechte adem, maar dat wist ik zelf ook al een paar maandjes - en ook ontstoken tandvlees. Misschien zelfs wel een verrot kiesje. Advies: zo snel mogelijk een afspraak maken voor een gebitsbehandeling.
Zo snel mogelijk was dus vanmorgen al. Daar ging ik weer, met knikkende knietjes, pijn in mijn buik en een hondje dat geen zin had om voor een tweede keer de praktijk binnen te gaan om 9 uur naar de dierenarts. Ik vind het altijd zo erg om hem achter te laten. Ik ben even bij hem gebleven voor zijn rustgevende prikje en heb een dekentje achter gelaten en ging met pijn in mijn hart op weg naar mijn werk. Het beloofde een spannende ochtend te worden zo. Een narcose op leeftijd is altijd risicovol, vooral met een hartruisje. Toch had mijn dierenarts hier het volste vertrouwen in, omdat Bas zo levendig en fief is.
Gelukkig werd ik om half 2 al gebeld dat Bas helemaal wakker was, en klaar om opgehaald te worden. Tja, dat hoef je mij dan geen twee keer te zeggen! Nu ligt hij lekker te slapen op zijn bedje, maar moet helaas wel vier kiesjes missen. Maar ja... die kan hij natuurlijk missen als kiespijn!
En ik? Ach... ik kan ook wel slapen. Dus ik denk dat ik zo mijn bedje ook maar op zoek en hopelijk heb ik dan eindelijk weer eens een goede nachtrust, nu het weer helemaal goed is met mijn kleine, lieve hondje.
vrijdag, mei 14, 2010
Beachie naar Brugge
Vandaag weer naar de nieuwe show in het Dolfinarium geweest en zag een prachtige poster hangen met de namen van de dolfijnen die meedoen aan de show. En ineens miste ik een naam... zo let je even niet op het nieuwsarchief van Dolfinarium.nl en ineens is mijn dolfijnenvriendje verhuisd... Naar Brugge. Althans, ineens, het bericht stamt van 18 september 2009:
Verhuizing dolfijn Beachie
HARDERWIJK - Vanochtend, in alle vroegte, is dolfijn Beachie verhuisd van het Dolfinarium in Harderwijk naar het Boudewijn Seapark in Brugge. Het transport per vrachtwagen is goed en rustig verlopen en inmiddels zwemt Beachie in zijn nieuwe onderkomen tussen de Belgische dolfijnen.
Rond 13.00 uur is Beachie aangekomen in Brugge. Beachie heeft zijn eerste vis gegeten zal de komende dagen zijn nieuwe verblijf gaan ontdekken.
Dolfijn Beachie is een volwassen mannetje en is naar Brugge verhuist in het kader van een internationaal fokprogramma. In Brugge leefden tot nu toe vrouwtjes en jonge dieren daarom was de komst van een volwassen mannetje noodzakelijk.
Dat wordt dus een bezoekje gaan brengen aan het Seapark in Brugge, want Beachie de dolfijn heeft een heel speciaal plekje in mijn hart. Hij heeft me door menig moeilijk momentje heen gesleept wanneer ik in het Dolfinarium was en me verdrietig voelde. Toen hij nog in de Lagune/Odiezee zwom, kwam hij altijd bij me liggen en ging pas weg als ik me beter voelde. Zelfs als hij tussentijds even een luchtje ging scheppen, kwam hij vaak weer terug. Dat heb ik na zijn verhuizing naar de Koepel/DolfijnDomijn al moeten missen en nu dus helemaal... Toch denk ik dat onze Beach zich in Brugge tussen de dames ook wel gaat thuis voelen!
Beachie, © Berry de Nijs
Verhuizing dolfijn Beachie
HARDERWIJK - Vanochtend, in alle vroegte, is dolfijn Beachie verhuisd van het Dolfinarium in Harderwijk naar het Boudewijn Seapark in Brugge. Het transport per vrachtwagen is goed en rustig verlopen en inmiddels zwemt Beachie in zijn nieuwe onderkomen tussen de Belgische dolfijnen.
Rond 13.00 uur is Beachie aangekomen in Brugge. Beachie heeft zijn eerste vis gegeten zal de komende dagen zijn nieuwe verblijf gaan ontdekken.
Dolfijn Beachie is een volwassen mannetje en is naar Brugge verhuist in het kader van een internationaal fokprogramma. In Brugge leefden tot nu toe vrouwtjes en jonge dieren daarom was de komst van een volwassen mannetje noodzakelijk.
Dat wordt dus een bezoekje gaan brengen aan het Seapark in Brugge, want Beachie de dolfijn heeft een heel speciaal plekje in mijn hart. Hij heeft me door menig moeilijk momentje heen gesleept wanneer ik in het Dolfinarium was en me verdrietig voelde. Toen hij nog in de Lagune/Odiezee zwom, kwam hij altijd bij me liggen en ging pas weg als ik me beter voelde. Zelfs als hij tussentijds even een luchtje ging scheppen, kwam hij vaak weer terug. Dat heb ik na zijn verhuizing naar de Koepel/DolfijnDomijn al moeten missen en nu dus helemaal... Toch denk ik dat onze Beach zich in Brugge tussen de dames ook wel gaat thuis voelen!
Beachie, © Berry de Nijs
donderdag, mei 13, 2010
Lekkere luie Hemelvaart
Ik had me dit lange weekend voorgenomen om het er eens van te nemen. Dus...
Afstandsbediening? Check!
Bassie snurkend in zijn mandje? Check!
Berry languit op de bank? Check!
Cola en snacks binnen handbereik? Check!
Nickelodeon en de Giro gezien? Check!
Computerspelletjes klaar? Check!
Na, tot nu toe heb ik mezelf lui-technisch gezien nog niet teleurgesteld.
Morgen mag het weer wat actiever (lekker Dolfijntjes kijken in het Dolfinarium) zijn, maar vandaag... gaaaaaaap... vandaag mag ik lekker lui op de bank blijven hangen.
Heerlijk!
Afstandsbediening? Check!
Bassie snurkend in zijn mandje? Check!
Berry languit op de bank? Check!
Cola en snacks binnen handbereik? Check!
Nickelodeon en de Giro gezien? Check!
Computerspelletjes klaar? Check!
Na, tot nu toe heb ik mezelf lui-technisch gezien nog niet teleurgesteld.
Morgen mag het weer wat actiever (lekker Dolfijntjes kijken in het Dolfinarium) zijn, maar vandaag... gaaaaaaap... vandaag mag ik lekker lui op de bank blijven hangen.
Heerlijk!
woensdag, mei 12, 2010
Blijf jezelf!
Helaas kan deze niet ingesloten worden, dus je zult op het linkje moeten klikken... maar het nummer is het zeker waard!
Stay the Same - Joey McIntyre
Stay the Same - Joey McIntyre
dinsdag, mei 11, 2010
Black Velvet - song about Elvis
Zo leer je weer wat van Radio 538. Blijkbaar gaat deze klassieker van Alanna Myles over niemand minder dan Elvis Presley - zo had ik dat nummer nooit bekeken! De titel heeft te maken met de haarkleuring die hij gebruikte om zijn donkerblonde haren zwart te verven (kijk, dat wisten we dan weer mee). Zingen we even allemaal mee...
Black Velvet
Mississippi in the middle of a dry spell
Jimmy Rogers on the Victrola up high
Mama's dancin' with baby on her shoulder
The sun is settin' like molasses in the sky
The boy could sing, knew how to move, everything
Always wanting more, he'd leave you longing for
Black velvet and that little boy's smile
Black velvet with that slow southern style
A new religion that'll bring ya to your knees
Black velvet if you please
Up in Memphis the music's like a heatwave
White lightening, bound to drive you wild
Mama's baby's in the heart of every school girl
"Love me tender" leaves 'em cryin' in the aisle
The way he moved, it was a sin, so sweet and true
Always wanting more, he'd leave you longing for
Black velvet and that little boy's smile
Black velvet with that slow southern style
A new religion that'll bring ya to your knees
Black velvet if you please
Every word of every song that he sang was for you
In a flash he was gone, it happened so soon, what could you do?
(Guitar Solo)
Black velvet and that little boy's smile
Black velvet with that slow southern style
A new religion that'll bring ya to your knees
Black velvet if you please
Black velvet and that little boy's smile
Black velvet with that slow southern style
A new religion that'll bring ya to your knees
Black velvet if you please
If you please, if you please, if you please
Black Velvet... if you please....
Black Velvet
Mississippi in the middle of a dry spell
Jimmy Rogers on the Victrola up high
Mama's dancin' with baby on her shoulder
The sun is settin' like molasses in the sky
The boy could sing, knew how to move, everything
Always wanting more, he'd leave you longing for
Black velvet and that little boy's smile
Black velvet with that slow southern style
A new religion that'll bring ya to your knees
Black velvet if you please
Up in Memphis the music's like a heatwave
White lightening, bound to drive you wild
Mama's baby's in the heart of every school girl
"Love me tender" leaves 'em cryin' in the aisle
The way he moved, it was a sin, so sweet and true
Always wanting more, he'd leave you longing for
Black velvet and that little boy's smile
Black velvet with that slow southern style
A new religion that'll bring ya to your knees
Black velvet if you please
Every word of every song that he sang was for you
In a flash he was gone, it happened so soon, what could you do?
(Guitar Solo)
Black velvet and that little boy's smile
Black velvet with that slow southern style
A new religion that'll bring ya to your knees
Black velvet if you please
Black velvet and that little boy's smile
Black velvet with that slow southern style
A new religion that'll bring ya to your knees
Black velvet if you please
If you please, if you please, if you please
Black Velvet... if you please....
maandag, mei 10, 2010
Giro d'Italia in regio Utrecht
Jaaaa! Alle wielrenliefhebbers waren gisteren op de been in de regio om een glimp van de helden van de Giro d'Italia op te vangen. Jawel, de ronde van Italië was zaterdag 8, zondag 9 en maandag 10 mei in Nederland.
9 mei stonden wij op de berg in Amerongen op de renners te wachten die om 12 uur uit Amsterdam waren vertrokken en via Soest naar Veenendaal en Amerongen kwamen denderen in sneltreinvaart, om daarna door te stomen naar Utrecht waar ze uiteindelijk zouden finishen op de Croeselaan voor de - hoe kan het ook anders - Rabobank.
Amerongen was supergezellig. Overal klonk (Italiaanse) muziek, hingen er roze, groene, witte en rode ballonnen en was bij menig huis de vlag uitgehangen. En bij een wagentje van de Rabobank kregen we onvervalste cappuccino! Heerlijk!
Roze - de kleur van de Giro - zag je overal. En vooral dankzij de souvenirautootjes die volop rond reden.
Dus gewapend met roze petjes en bandana hebben we dik 2 uur op de Amerongse berg staan wachten op de renners.
En dat was zeker de moeite waard! Na een lange reclame karavaan van alleen maar Skoda auto's en een paar Azuur blauwe Fiat 500 autootjes (waarvan ik er zo een mee naar huis had willen nemen!) kwam dan eindelijk de wagen met het bord 'Begin Koers'! Vervolgens duurde het nog een aantal minuten voordat de kopgroep voorbij trapte. Vier minuten later werden we getrakteerd op het peloton en nog veel meer auto's.
Daarna zijn we de berg afgelopen en op de terugweg naar de auto zouden we nog een keer de renners kunnen zien. Dus wij aan de kant van de weg ze nog eenmaal opgewacht. Rick Flens lag ook toen nog op kop, vier minuten voor het peloton. En toen dat eenmaal voorbij denderde hoorde je alleen nog maar de radertjes van de wielen. Wat een prachtgeluid! Na een broodje en een patatje stapten we moe en voldaan in de auto op weg naar huis waar we op TV nog even de finish van Tyler Farrar mee gepikt.
Met recht een topdag!
9 mei stonden wij op de berg in Amerongen op de renners te wachten die om 12 uur uit Amsterdam waren vertrokken en via Soest naar Veenendaal en Amerongen kwamen denderen in sneltreinvaart, om daarna door te stomen naar Utrecht waar ze uiteindelijk zouden finishen op de Croeselaan voor de - hoe kan het ook anders - Rabobank.
Amerongen was supergezellig. Overal klonk (Italiaanse) muziek, hingen er roze, groene, witte en rode ballonnen en was bij menig huis de vlag uitgehangen. En bij een wagentje van de Rabobank kregen we onvervalste cappuccino! Heerlijk!
Roze - de kleur van de Giro - zag je overal. En vooral dankzij de souvenirautootjes die volop rond reden.
Dus gewapend met roze petjes en bandana hebben we dik 2 uur op de Amerongse berg staan wachten op de renners.
En dat was zeker de moeite waard! Na een lange reclame karavaan van alleen maar Skoda auto's en een paar Azuur blauwe Fiat 500 autootjes (waarvan ik er zo een mee naar huis had willen nemen!) kwam dan eindelijk de wagen met het bord 'Begin Koers'! Vervolgens duurde het nog een aantal minuten voordat de kopgroep voorbij trapte. Vier minuten later werden we getrakteerd op het peloton en nog veel meer auto's.
Daarna zijn we de berg afgelopen en op de terugweg naar de auto zouden we nog een keer de renners kunnen zien. Dus wij aan de kant van de weg ze nog eenmaal opgewacht. Rick Flens lag ook toen nog op kop, vier minuten voor het peloton. En toen dat eenmaal voorbij denderde hoorde je alleen nog maar de radertjes van de wielen. Wat een prachtgeluid! Na een broodje en een patatje stapten we moe en voldaan in de auto op weg naar huis waar we op TV nog even de finish van Tyler Farrar mee gepikt.
Met recht een topdag!
donderdag, mei 06, 2010
En ineens heb ik zin in vis...
Zit je in het stadion. Gaat er iemand voor je zitten met de woorden
Patagonia Argentinia op de achterkant van zijn jack. Denk ik dus
meteen aan Zeeleeuwen. En heb ik zin in vis...
Ik zou een goeie zijn vvoor de associatie spelletjes!
Patagonia Argentinia op de achterkant van zijn jack. Denk ik dus
meteen aan Zeeleeuwen. En heb ik zin in vis...
Ik zou een goeie zijn vvoor de associatie spelletjes!
woensdag, mei 05, 2010
Shocking...
Zit je helemaal in je twee minuten stilte is er één of andere rare vent (we zullen het woord gek maar achterwege laten) die de orde verstoord, waardoor allerlei mensen en kinderen gewond raken, de Koningin en haar gevolg zo snel mogelijk weer naar binnen werden gebracht en er lichtelijk paniek uitbrak op de Dam...
En daar zit je dan, op de bank, geen info en je afvragend wat er nu is gebeurd.
In zo'n situatie is het alleen maar fijn dat de commentator uiterst kalm bleef en zijn verslag deed van alles.
Dan is het fijn dat er zoveel militairen op de Dam stonden om mensen te helpen. En is het fijn dat de politie ter plaatse was.
Dan is het hartverwarmend om te zien dat Koningin Beatrix gesteund door haar kinderen en gevolg weer gewoon haar plaats innam op de Dam, zodat ze de herdenking kon afmaken.
Gelukkig.
En daar laten we het bij...
En daar zit je dan, op de bank, geen info en je afvragend wat er nu is gebeurd.
In zo'n situatie is het alleen maar fijn dat de commentator uiterst kalm bleef en zijn verslag deed van alles.
Dan is het fijn dat er zoveel militairen op de Dam stonden om mensen te helpen. En is het fijn dat de politie ter plaatse was.
Dan is het hartverwarmend om te zien dat Koningin Beatrix gesteund door haar kinderen en gevolg weer gewoon haar plaats innam op de Dam, zodat ze de herdenking kon afmaken.
Gelukkig.
En daar laten we het bij...
dinsdag, mei 04, 2010
Sta even stil...
Abonneren op:
Posts (Atom)