In de sneeuw
Het mooiste aan sneeuwwitte paden en wegen, is de stilte die het veroorzaakt, ookal razen er honderden auto's langs. Het maakt de wereld sereen, stil en vooral licht... krakend onder de schoenen, knarsend onder autobanden. Sneeuw maakt de wereld mooier. En het is prachtig om Keevie er in ondergedompeld te zien...
Ik heb nog nooit, maar dan ook echt nog nooit in zo'n prachtige sneeuwbui gereden. Eigenlijk heb ik, zolang ik mijn rijbewijs en Keevie heb, niet in de sneeuw gereden. Het was voor ons dus de eerste keer. En wat was deze prachtig! O, Keev heeft wel eens met zijn voetjes in de sneeuw gestaan, maar niet zo. En we hebben samen ook wel eens een natte sneeuwbui gehad, maar dit... Schit-te-rend!
Echt, hoe vaak rijd je nu 70 km per uur over de snelweg en een beetje glijdend over de binnenwegen met maar 10 tot 15 km per uur? Nooit toch? En als je het doet, wordt het je niet in dank afgenomen. Het vreemde is dat alle gasten die normaal met heftige regenbuien en dichte mist met 140 over de snelweg razen, nu ook allemaal rustig aan tuften met de stoet. Geen file's, wel wat tegen elkaar aan gegleden auto's. Maar niet Keevie (die als ik een uur later van mijn werk had weggegaan had moeten uitgraven), die met zijn witte neus en dakje mij droog en warm naar huis bracht. Natuurlijk heb ik thuis een paar fotootjes van mijn witte Keev gemaakt, die ik zal plaatsen wanneer ze ontwikkeld zijn. Daarna mocht hij naar zijn eigen warme stalletje, waar ik de meeste sneeuw van hem heb afgeveegd, zodat hij beter kon drogen. Want handdoeken in zijn formaat heb ik nu eenmaal niet!
Vannacht sneeuwt het nog even door, dus met een beetje geluk zet de winter nu echt goed door. En het is lang geleden dat er zo'n pak sneeuw is gevallen, dat ook daadwerkelijk is blijven liggen! Straks moet ik nog sneeuwkettingen gaan aanschaffen voor de Keev!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden voor plaatsing eerst ter goedkeuring voorgelegd aan de auteur.