Of toch niet?

Van je collega’s moet je het maar hebben…

Iedereen kent het gezegde: van je collega’s moet je het maar hebben. En inderdaad, het is weer eens zo’n gezegde die je kunt categoriseren onder: ‘het is een waarheid als een koe’. Een paar voorbeelden:

Of: Ze noemen je Kneiertje, omdat je zo vaak knoeit, maar dat is op z’n Utrechts kneien
Of: Je krijgt de bijnaam Cruella, omdat je na een wandeling in het bos met een licht gewonde collega terugkomt
Of: Omdat je veel SMSjes krijgt tijdens de pauze, sta je volgens je collega onder Elektronisch huisarrest
Of: Een collega duwt een digitale camera in je gezicht, terwijl je dat niet leuk vindt
Of: Je bent in ene de seksredacteur omdat je toevallig een aantal artikelen over anticonceptie moet schrijven
Of: Je wordt tijdens een boswandeling door een collega bijna in het water geduwd, waardoor je heel hard moet gillen
Of: Je collega’s vragen bijna dagelijks hoe het met dé vloer gaat
Of: Ze zeggen gewoon dat ze tegen je Kevertje aangereden zijn, terwijl dat niet waar is
Of: Vul zelf maar in, ik ben benieuwd wat jij van je collega’s moet hebben…

Niet al deze voorbeelden slaan op mij, maar ook op mijn collega’s. Maar om privacy redenen noem ik geen namen. Ik kijk wel uit, want anders ben ik bang dat enkele van mijn collega’s…

Winnie de Poeh

Waaibomendag

Wie fan is van dat kleine, dikke, honingkleurige beertje Winnie de Pooh, snapt gelijk wat hij bedoelde met Waaibomendag. Een zodanige harde wind in de herfst, dat Knorretje zijn voetjes niet meer aan de bosvloer kan houden en wegwaait.
Gister was het Waaibomendag. En niet zo'n beetje ook: afgerukte, half verscheurde bomen, overal blaadjes en takken op de weg. En als je de hond ging uitlaten, moest je er toch zeker van zijn, dat je niet met hem ging vliegeren. En als je niet naar buiten hoefde, de weg niet op, werd er gewaarschuwd dat je beter binnen kon blijven.
Waaibomendag. Gister was het de zwaarste storm sinds 12 jaar tijd! Dat stond op Teletekst. De harde rukwinden hadden een spoor van vernielingen achter gelaten. Leeg geschudde bomen waren daar één van. Maar ook dakpannen die van de huizen loslaten, veel te harde zeewind en andere ravages. Met recht weer om binnen te blijven. Al leek mij de zee ook wel prachtig gister!
Maar lekker binnen, en dan toch maar een spelletje doen, met warme koffie of thee. Ja, dat is ook wel echt iets voor een Waaibomendag. Vooral als je dan ook nog eens twee keer wint...

Woordeloos

Geen woorden voor...

Soms zie ik iets op het nieuws
Daar heb ik gewoon geen woorden voor
De meest vreselijke dingen
Maar de aarde draait gewoon door:
Een gijzeling in een theater
Een jongen doodgetrapt op straat
Een sluipschutter in een stad
Dan weet ik mij echt geen raad
Dode zeehonden op een rij
Een man hangend aan een walvis
Een oorlog die niet stopt
Kan iemand mij zeggen waar het goed voor is?
Is er een reden, voor die dingen
Die ik absoluut niet horen wil
En het enige dat ik dan voel
Is het opkomen van een harde gil
Wat zou ik nu kunnen doen?
Ik zou graag heel hard gillen:
'Hou toch allemaal eens op
Met elkaar levend te villen!'
Zou er geluisterd worden?
Naar een meisje, heel alleen
Als we nu eens met zijn allen schreeuwen
Dan kunnen ze niet om ons heen
Ik schenk wat aandacht
Aan datgene wat ik voel
Begrijp jij een beetje nu
Wat ik daarmee bedoel
Soms hoor, zie of voel ik dingen
Daar heb ik dan geen woorden voor
Maar gelukkig bestaat deze wereld
Uit veel meer goede dingen, hoor!

Keevie & Ik

BosKever

Keevie staat vandaag in het bos
Want de straat die wordt betegeld
En dus kan hij niet voor de deur
Dat vind ik niet zo mooi geregeld

Keevie staat daar in de berm
Met twee wieltjes op het asfalt
Keevie staat onder twee bomen
Waar soms een blaadje afvalt

Keevie staat daar tot drie uur
Dan ga ik hem heel gauw halen
Want dat ik hem daar heb geparkeerd
Daar zit ik echt wel van te balen

Keevie staat helemaal vooraan
Vooraan in de geparkeerde rij
Hij staat gelukkig niet alleen
Maar met andere autootjes erbij

Keevie staat vandaag in het bos
Ik zal straks niet gaan dralen
Want als de klok drie uren slaat
Ga ik hem heel snel halen!

Sint zat te denken...

Rijmelarij

Ik kan rijmen en dichten
Zonder m’n hemd op te lichten:

Kurk in je kont
Het rijmt níet, maar het dicht wél!

Het is weer tijd voor rijmelarij
En dat is een feest voor mij
Rijmpjes schud ik op papier
En doe dat met veel plezier
Toch is dichten niet voor allen altijd fijn
Bij velen veroorzaakt het wel degelijk hoofdpijn
Daarom bied ik hier mijn diensten aan
En dan is het met het rijmen zo gedaan
Een gedichtje schrijf ik zo
En het kost je maar vijf euro
Vijf euro voor een A4 gedicht
Dat is succes in het vooruitzicht
Twijfel je over lettertype en interlinie
Geloof me: die is normaal, zie
Net zoals hier op mijn pagina
Normaal font, normale grootte, kijk maar na
Mail naar mij wat gekke dingen
Houdt je slachtoffer van dansen of zingen
Is hij of zij bijna altijd te laat?
Doet hij of zij nu nooit de vaat?
Wat is het beroep, wat zijn de hobby’s?
Achter het bureau, politieke lobby’s?
Creatief, of juist heel saai
Hartendief, of adviseur bij de RAI?
Jij mag het zeggen, stuur mij vrijblijvend een mail
En dan doe ik mijn deel
Dan heb je het gedichtje, na twee dagen, zo
Nadat mijn beloning is gestort op mijn giro
Wie kan ik helpen met een mooi gedicht?
Stuur mij dan vrijblijvend een bericht


En voor iedereen die alleen moeite heeft met rijmwoorden, kijk dan eens op Mick's Rijmwoordenboek

Keevie & Ik

Politie Haaglanden

Tja, het is alweer een tijdje geleden dat ik in Den Haag studeerde. Op mijn OV studentenpas ging ik iedere dag met de trein naar de residentie. Maar soms ging ik met Keevie. Eigenlijk alleen maar tijdens mijn stages, omdat ik dan op maandag in de late ochtend voor supervisie aanwezig moest zijn.
Keevie in, starten maar en met Elvis door de luidsprekers reden wij dan snel naar Den Haag. Met de nadrukkelijke nadruk op: snel. Ik heb al eens eerder verteld dat ik RaceKever rij, en lekker over de snelwegen rijden met een vaartje van 120 kilometers in het uur, dat is heerlijk!
Maar soms moet ik dan wel eens even slikken. Op één van die supervisiemaandagen reed ik ten hoogte van het Prins Clausplein op de A12. Lekker de teksten meezingen van een Elvis nummer, zag ik in mijn achteruitkijkspiegel een witte auto. Een witte auto met groen om precies te zijn.
Wit met groen? O, oh!
Voordat ik verder ga, wil ik nog even iets uitleggen. Ik heb gezworen dat ik met Keevie zo netjes mogelijk wil rijden. Dat betekent dus ook: zonder bekeuringen. Daarom schrok ik zo van die auto van de Politie Haaglanden die achter mij reed.
Controle van de snelheidsmeter: nee ik rij niet te hard.
Gordels om? Check!
Spiegels goed afgesteld? Check.
APK gekeurd? Check.
Papieren én rijbewijs bij me? Dubbel check.
De Politiewagen besloot om mij in te halen. Nou Coeg, daar zit je dan in je Keev. Net een jaar je rijbewijs, net een aantal maanden in het bezit van Keevie. Nu krijgen we dat weer.
De wagen bleef naast mij rijden, dus kijk ik met mijn meest vriendelijke glimlach even opzij. De twee heren bekijken Keevie, ik zie ze kijken en eens even goed naar mijn Kevertje kijken. Ooo! Zucht. Ze steken hun duimen op, gaan nog even voor mij rijden en scheuren dan weg. Oef. Dat was even schrikken...
Kijk, met mijn Kever ben ik het gewend dat ik bekijks heb. Van oudere mensen omdat zij waarschijnlijk vroeger in een Kever hebben gereden. Van hun kleinkinderen omdat zij gewezen worden door opa's en oma's op ons. Ook heb ik bekijks door jonge mensen: jongens, maar ook meisjes. Even kijken en dan doorrijden. Dat is hartstikke leuk. Ik had alleen nooit verwacht dat de Politie Haaglanden mij ook zo zou bekijken...

Hobbeldebobs hoera

It’s a beautiful day? deel 3

Hoewel het slecht gaat met de zeehonden en hoewel er al 60% van de populatie is gestorven aan dat nieuwe virus, zijn er soms ook goede berichten: namelijk het volgende, gevonden op Nu.nl:

Sterfte zeehonden neemt sterk af
Uitgegeven: 17 oktober 2002 20:25

WILHELMSHAVEN Het aantal zieke en dode zeehonden met het zogeheten phocine-distempervirus in de noordwest-Europese wateren, is de afgelopen tijd fors afgenomen. In Nederland spoelden de laatste dagen nog slechts enkele dieren per dag aan, zo blijkt uit de laatste gegevens van het Waddensecretariaat.
Volgens het ministerie van Landbouw betekent dit nog niet dat het virus is uitgewoed. "Zolang er nog dieren aanspoelen, zijn we nog niet van het virus af," aldus een woordvoerder. Het ministerie is voorzichtig omdat het een besmettelijk virus is, dat zo weer de kop kan opsteken.
In totaal zijn er in de Nederlandse wateren zo'n 2150 dieren aan de ziekte doodgegaan. In heel noordwest-Europa, van Noorwegen en Schotland tot aan Frankrijk, hebben zo'n 19.500 dieren het loodje gelegd. De eerste slachtoffers werden in mei van dit jaar in het Kattegat gevonden. Half juni bereikte het virus Nederland. De toenmalige staatssecretaris Faber hield er al rekening mee dat de ziekte in het ergste geval de helft van alle 5000 zeehonden in de Nederlandse wateren het leven zou kunnen kosten. Dit zou de populatie als geheel niet in gevaar brengen.
Bij de vorige uitbraak van het virus, in 1988, ging 60 procent van de Nederlandse populatie verloren. Die situatie was dreigender omdat er toen minder zeehonden waren.
(Bron: Nu.nl)

Wordt het dus niet tijd om wat te gaan doen?
Meer informatie is te vinden op www.zeehondencreche.nl
En voor wie geld wil storten, kunnen dat doen op: gironummer 8020
Doen: des te eerder is het weer echt een ‘beautiful day’.

Openingstijden:
De crèche is het hele jaar door (ook op alle zon- en feestdagen) toegankelijk voor publiek tegen een entreeprijs van slechts € 1,00 (1 euro).
Tussen 9.00 uur en 18.00 is de winkel geopend en zijn er voorlichters aanwezig.

It's up to you...

New York: A city so great they named it twice!

Morgenochtend komt mijn vader weer terug uit New York. Hij moest er naar toe voor zijn werk en heeft dus weinig gezien. Maar mijn broerlief die met hem meeging des te meer. Ik kan niet wachten op de foto's en de film!
Al zingend (Start spreading the news, We're leaving today) verlieten ze maandag ons kouwe kikkerlandje om daar aan te komen in de regen. Het was gelijk feest: 14 oktober is namelijk Columbus Day in Amerika. En iedere avond lopen ze terug naar het hotel over Broadway (I'm gonna wake-up in the city that never sleeps!).
Gelukkig is alles goed gegaan (If I can make it there, I can make it anywhere) en stappen ze vanmiddag op 14.00 New Yorkse tijd weer op het vliegtuig.
Dat is wel gek, want voor mij komen ze morgenochtend pas thuis, terwijl het voor hun vandaag vertrekdag is.

Nou, maar alvast een goede reis! En tot morgenochtend!

It was up to you, New York
New York!

Gevalluh

Heb je het ook gehoord...?

Heb je het ook gehoord? Die enorme knal gistermiddag? Het was echt een hels kabaal. Maar wat wil je dan ook. Het kabinet is gevallen! En sommige ministers moesten zelfs van een voetstuk vallen en dat maakt de meeste herrie. Nou, dan gaan we maar weer met zijn allen naar de stembus. En voor diegenen die nu alweer twijfelen over het hoe of wat en waarom je op welke partij moet stemmen: de kieswijzer van de overheid is nog steeds actief op Internet.

Bijzonder mens

Prins Claus
deel 2

15 oktober heb ik zeer onder de indruk en ook emotioneel naar de uitvaart gekeken.
Ik heb getwijfeld over wat ik wilde zeggen, maar de kilometerslange rij soldaten, mensen en vrienden van de prins zeggen eigenlijk genoeg.
De kerkdienst was prachtig.
De muziek was prachtig.
De entourage, prachtig.
Koningin Beatrix, prinsen en prinsessen: heel veel sterkte nog.

Woorden schieten tekort.
Emoties te over...

Keevie & Ik

Dagje Dolfinarium

Hoi, hoi, hoi! Afgelopen zaterdag was het eindelijk zover: ik kreeg mijn laatste verjaardagscadeautje! Hè? Maar jij was toch in september jarig?
Ja, dat klopt. Maar zaterdag was het Dolfiesdag! Het cadeautje dat ik nog tegoed had van mijn vriendin M. En om de dag nog leuker te maken, namen we Keevie ook mee. Gezellig met zijn tweetjes in de auto, muziekje erbij, bij het pompstation dropjes en drankjes gekocht en: op weg.
Het was wel druk op de weg, maar we de reis verliep voorspoedig. Althans: tot aan afslag Amersfoort. Stom, stom, stom: ik wist dat de weg afgesloten werd, maar ik had niet gedacht dat het zo druk zou zijn op een zaterdag! Dit betekende file: zoals invoegend verkeer altijd file betekent. Auto’s die naar de rechterbaan moeten komen, blijven net zo lang links rijden totdat ze niet verder kunnen, stil gaan staan en zo nog meer file veroorzaken dan dat nodig is. Ritsen heet de goede manier, maar waarschijnlijk zijn dit allemaal mensen die alleen maar broeken met knopen dragen! Maar goed: we stonden compleet stil, anderhalf uur lang, tot afslag Leusden Zuid. Daar sukkelden we de Arnhemseweg op richting Woudenberg. Maar, zoals dat altijd gaat met meisjes, moesten we natuurlijk naar de wc. Terwijl we zagen hoe mannen en oudere vrouwen de bosjes inrenden, besloten wij maar even te wachten op een echt toilet. Deze kwam, in de vorm van een restaurant, waar meer mensen stopten voor een sanitaire stop. Dat was nog lachen, even een souvenirfoto gemaakt en hup weer op weg. Al met al waren we om half twee in het Dolfinarium te Harderwijk.
Ik heb een dol fijne dag gehad M.! Echt waar. Vooral de dolfijnenshow en het feit dat ik het gedurfd heb om een hondshaaitje te aaien waren echte hoogtepunten! Wanneer gaan we weer?
En o, voor de zekerheid zijn we ’s avonds maar over Hilversum teruggereden. Dat was wel zo snel! ;)

Bijzonder mens

Prins Claus
1926 - 2002

Een bijzonder mens is vandaag van ons heengegaan.
Prins Claus, rust in vrede.

Woorden schieten tekort, gevoelens te over.
Sterkte aan alle leden van het koninklijkhuis...

Plaats ook je condoleance op internet bij het koninklijkhuis of op Tiscali.