Just me...

Een dag begint. De avond valt. Seizoenen wisselen. Alles verandert... ...ik ook... ...Weet jij nog wie je was?

zaterdag, juli 02, 2005

Baby zeeleeuw

Lachen om Lotje

Gisteren ben ik met mijn nichtje naar het Dolfinarium geweest in Harderwijk. En het was supergezellig! We hebben alle shows gezien, zijn nat gespat bij de Dolfijnenshow in de koepel, bijna natgespoten door Igor de Walrus en natte handen gekregen bij het roggen en hondshaaitje aaien. Gelukkig hadden we geen last van de regen en brak de zon nog heerlijk door, waardoor de zeehonden en zeeleeuwen allen de kant kozen om eens van deze warmte te genieten.

Dat was het moment waarop wij aankwamen bij de Californische zeeleeuwen die aan de Odiezee leven en heel erg moesten lachen. We hadden de show van de walrussen gezien en waren op weg een rondje te maken langs de andere dieren van de Odiezee. De zonliefhebbende zeeleeuwen lagen allen op het houten vlot op te drogen. Sommige lagen er al langer dan andere. Maar een zeeleeuw had een beetje moeite met het feit dat ze moest gaan liggen.

Lotje.

Kleine Lotje werd eerst een beetje weggebromd door een groter vrouwtje, waardoor ze op de andere kant van het vlot een plekje ging zoeken. Ze lag nog niet, of haar flippertje flapte alweer in de lucht om te draaien. Twee tellen liggen en weer draaien en vervelen en draaien en flappen met de vinnen, en weer draaien. En nog eens. Kopje schoeken langs het hout. Nog eens draaien. Het water weer in. Vlot weer op. Liggen. Vinnentjes tussen twee balken. Nee, ook niet. Draaien, keren, schoeken, rillen, water in, vlot op, draaien, nog eens draaien, flappers in het water, op de buik, onder zich, achtervinnen languit, onder zich, weer languit. Meer vervelen. De harembaas die maar begon te blaffen, iedereen het water weer in. Een vrouwtje terug op het vlot, Lotje erbij. Draaien, keren...

Uiteindelijk is Lotje het water maar weer in gegaan. Tja, wij mensen kunnen onze draai soms niet vinden, kleine kinderen hebben wel eens moeite met stil liggen, maar kleine Lot sloeg alles! Het was heel grappig om te zien en vooral schattig. We konden wel uren blijven kijken naar het gewoel van Lot, maar ze besloot dat ze wilde blijven zwemmen. En misschien was dat wel de beste keuze met de zon.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor je reactie! Reacties worden voor plaatsing eerst ter goedkeuring voorgelegd aan de auteur.

B'Day Countdown