Vrolijk

Let the sunshine!

Vind je ook niet dat de wereld er gezelliger uitziet nu de zon schijnt?

Saxo-blues

Basin Street Blues

Paa da daa
Paa da daa
Paa da daa
Da daa doe daa
Da daa da da
Pa doe da...

Ik heb een nieuw liedje op mijn saxofoon geleerd! En al ingestudeerd. Nu lijkt het in tekst helemaal nergens op, maar Basin Street Blues is een ultra swingend nummertje. Echt zo'n Big Band song. Wij spelen het vierstemmig op les (althans, dat hebben we zojuist gedaan) en dat swingt de pan uit en het is superaanstekelijk!

Dus ik wil mijn vriendjes en vriendinnetjes vast waarschuwen... dan weten ze tenminste wat ik de gehele tijd loop te zingen.

Padadadadadadada Doedadadadadadada
Paa da daa
Paa da doe daa
Paa doe da
Daa doe da
Pa daa da daa
The Basin Street Blues!

Leuke Heren

deel 6



Shy, Sensual Soulsinger

Niets vermoedend keek ik naar de workshop ronde van Idols en hoorde Jerney Kaagman zeggen: ‘Hee Boris. Goh, wat ben jij leuk.’ Ik was en ben het roerend met haar eens. Hij zong die ronde What’s going on van Marvin Gaye en deed dat zo fantastisch dat ik meteen om was. Zijn performance, zijn bewegingen, zijn stem: het is voor mij de perfecte zanger. En dan heb ik het nog niet over zijn haar, koppie en ogen gehad. Oftewel: Boris is de perfecte kandidaat voor een editie van Leuke Heren.

Boris Titulaer, zoon van jazzmusicus/docent Gé Titulaer, wordt op 3 oktober 1980 geboren in het Limburgse Venlo. Wanneer Boris 10 jaar is, weet hij al dat hij muzikant wil worden.
Op zijn 17de doet hij auditie voor het conservatorium in Maastricht, waar hij wordt aangenomen als eerstejaars op basis van muzikaal talent. Na dat eerste jaar houdt hij het er voor gezien, omdat zijn gevoel zegt dat hij een verkeerde keuze heeft gemaakt.

Na een ander contract dat helaas op niets uit liep, ontmoet hij rockgitarist en songwriter Gino Taihuttu (o.a. Gin On The Rocks,winnaar grote prijs van Nederland 1985). Het klikt meteen en ze besluiten samen als het akoestische duo Sofuja verder te gaan, waarbij ze ‘music straight from the soul’ maken. De naam Sofuja (spreek uit: So-foe-dja) komt niet geheel uit de lucht vallen: het is Boris’ zijn artiestennaam. Het is een samentrekking van drie muziekstromingen: Soul, Funk en Jazz. Ze spelen eigen interpretaties van bekende nummers van onder meer Ben E. King (Stand by Me), Prince (Kiss), Otis Redding (Hard to Handle) en Marvin Gaye (What’s going on).



Het duo Sofuja gaat op toernee door Spanje. Wanneer hij het tweetal weer in Nederland terugkeert, wordt Boris gevraagd een nummer in te zingen dat wordt ingezonden voor het Nationaal Songfestival. Deze song ‘She Would’ is gecomponeerd door songwriter/pianist Glenn Corneille. Corneilles vrouw Chantal Nijssen schreef de tekst. Onder de naam Sofuja & Glenn Corneille brengen ze de song zeer goed, en worden in de voorronde tweede, na Esther Hart. Lovende kritieken voor zijn zang en uitstraling, daar moeten ze het mee doen. In de backstage show, afgelopen zaterdag 27 maart, vertelde Boris dat hij door de voorbereidingen voor het Nationaal Songfestival weinig had meegekregen van Idols, maar wel veel finaleshows had gezien.

Soul, funk, jazz… als je hem hoort zingen, snap je direct waarom zijn artiestennaam Sofuja is. Die jongen is gewoon muziek. En dat moet er zingend uit. Wanneer hij beatboxt met JK of als je ouder materiaal van hem beluistert op www.sofuja.com of wanneer je hem hoort zingen bij Idols… die jongen heeft het gewoon. En dat mag ook wel eens gezegd worden, zo niet een aantal keer!


‘Keep the Soul alive!’ riep Boris aan het begin van de wat minder goede derde liveshow. En dat is ook wat hij doet. Easy in zijn geval. Boris = soul.

Volgens de naamsbetekenis betekent Boris Strijder en dat maakt hij ook zeker waar: hij strijdt in ieder geval door voor een plek iedere week bij Idols. Ik las pas in een interview dat hij zeer onzeker is. Dat is soms goed te zien, kijk hem maar eens diep in de ogen vlak voordat hij op moet, of vlak voordat de uitslag bekend gemaakt wordt. En dat maakt hem onder andere voor mij een groot artiest.



Maar waarom vind ik hem dan zo goed? Om eerlijk te zeggen viel hij mij tijdens de audities niet zo op, maar dat komt voornamelijk door het snelle van die uitzendingen: veel audities, waarvan vooral slechte en dan komen de goeie eventjes snel voorbij. Tijdens de theaterronde hield hij zich prachtig staande en begon het voor mij eigenlijk te komen. Toen viel ik voornamelijk op de warmte in zijn stem. Maar ook deze rondes komen erg snel voorbij: voordat je weet wie wie is, zijn ze er bij wijze van spreken al weer uit. In de workshops begon het dan… warm en mooi gezongen, maar vooral een sensuele, leuke verschijning, dat was Boris. Tja… het oog wil immers ook wat, maar het oor moet bij zangers eerst tevreden zijn. Hij zingt dan ook gewoon de sterren van de hemel, ook zonder begeleiding. En dan nog die frappante vergelijking met één van de hoofdpersonen uit mijn boek…
Iedere week weer verrast hij mij tijdens de liveshows met zijn stem, ook wanneer het minder goed gaat. Maar wanneer hij nummers zingt waar hij zelf helemaal weg van is, dan kun je dat zien: dan straalt hij en gaat er helemaal voor. En dat maakt hem voor mij zo’n fantastische artiest. Daarnaast staan er een paar nummers op zijn website die dwars door mij heen snijden als ik ernaar luister. Hij is soul, hij zingt met soul en weet bij anderen de soul te raken.



Boris, wanneer je om één of andere reden Idols vroegtijdig mocht verlaten… jij komt er wel. Je hebt er in ieder geval een trouwe fan bij. You’re simply the best, Soulman!

Andere blogjes van Keevie & Ik over Boris vind je terug in het speciale Boris menuutje in de linkerkolom!
Kan haast niet missen ;-).

Boris in de (disco) bocht

Funky!


Gisteren was weer een leuk avondje Idols. Het thema (Disco) werd tot in de kleinste details doorgevoerd en dat was hartstikke geinig om te zien. Mijn favoriet (Boris) swingde werkelijk de pan uit (met een prachtig compliment dat hij niet op de dansers hoefde te letten, maar de dansers juist op hem, omdat hij zo natuurlijk bewoog!) met het nummer Play that funky music.

Ja, het was weer hartstikke goed. Helemaal omdat ik voor volgende week geen koekjes hoef te kopen!

When you're not strong...

Steun op mij

Nog zo’n themanummer… net als Stand by me, maar dan slaat het op iedereen die mij zo ontzettend goed gesteund hebben en nog steeds steunen. Ik zou het eigenlijk voor ze willen zingen… maar de songtekst moet voor het weblog maar voldoen.

Lean on me
as sung by Bill Withers

Sometimes in our lives
We all have pain, we all have sorrow
But if we are wise
We know that there's always tomorrow

Lean on me
When you're not strong
I'll be your friend
I'll help you carry on
For it won't be long
'Till I'm gonna need
Somebody to lean on

Please, swallow your pride
If I have faith, you need to borrow
For no one can fill
Those of your needs ,that you wont let show

Just call on me brother
When you need a hand
We all need somebody to lean on
I just might have a problem that you'll understand
We all need somebody to lean on

Lean on me, when youre not strong
I'll be your friend ,I'll help you carry on
For it wont be long
'Till I'm gonna need somebody to lean on

Just call on me brother
When you need a hand
We all need somebody to lean on
I just might have a problem that you'll understand
We all need somebody to lean on

If there is a load
You have to bare
That you can't carry
I'm right up the road
I'll share your load
If you just call mee

Call me (repeat till end)

Hugo klapt uit de school

Rode kaart

KNVB geeft Hugo Borst rode kaart, zo las ik op de website van het AD. Blijkt dat hij bij de interlands van de KNVB niet meer welkom is, omdat hij bij de bekerwedstrijd Sparta - FC Utrecht scheidsrechter Vink een 'oplichter' noemde en de bond eist nu excuses. Borst peinst hier echter niet over. De voetbalbond adviseert alle clubs om de AD-columnist niet meer te accrediteren voor wedstrijden.
Borst, een fervent Sparta-supporter, vond dat FC Utrecht-doelman Ponk een rode kaart verdiende voor een overtreding op Sparta-speler Koevermans. Vink gaf geel. In de rust van de wedstrijd, die FC Utrecht uiteindelijk won, daalde Borst af naar de kleedkamers en noemde de arbiter een oplichter.
De KNVB schrijft in een brief aan de journalist, die ook is ondertekend door de Eredivisie NV (ENV) en de Coöperatie Eerste Divisie, dat ze die opmerking ervaren als 'beledigend, kwetsend en grievend'. Ook verwijten ze Borst zijn positie als sportjournalist te hebben misbruikt door tegen Vink te zeggen 'ik pak je terug, zondagavond'. Op zondag is Borst vaste gast in het NOS-programma Studio Voetbal. Borst: 'Ik bedoelde het ironisch. En Vink zag de humor daar wel van in, want hij liep lachend langs. Nu wordt me dat opeens aangerekend.'
Borst lacht om de sancties. 'Elk weekeinde is er een storm van kritiek op de arbiters. De UEFA en de FIFA zetten nauwelijks nog Nederlandse scheidsrechters in voor internationale wedstrijden, maar nog vindt men het niet nodig om de arbitrage te evalueren. Ze zijn blind voor kritiek, dat is hun probleem.' Niet alle clubs nemen het advies over. Zo blijft Borst bij PSV en Vitesse ‘van harte welkom'.
Hugo Borst beschreef het incident rond de bekerwedstrijd zaterdag in een column in het AD. Hoofdredacteur Jan Bonjer staat vierkant achter hem, anders was de column niet geplaats. Ze gaan nu kijken hoe ze kunnen zorgen dat Borst niet wordt beknot in zijn journalistieke werkzaamheden. Voor zijn werk moet hij immers wedstrijden bezoeken.

Commentaar:
Als FC Utrecht supporter vond ik, uiteraard, de gele kaart al te veel na de beelden te hebben gezien van René Ponk die een speler ‘onderuit’ haalde. Net als het geel voor Pascal Bosschaart dat hij voor een nogal lullige overtreding ontving, terwijl enkele Spartanen die veel ernstigere overtredingen maakten geen kaart ontvingen van Vink. Daar heb ik voor de televisie dan ook aardig mijn mening over geuit. En als supporter mag je ook heel veel dingen zeggen over een scheidsrechter.

Als supporter.

Ik heb de column van Hugo gelezen in het AD sportmagazine die wij zondag uitgedeeld kregen in stadion Galgenwaard en vond dat een leuk, goed geschreven stuk, dat de spijker op de kop sloeg wat arbitrerend Nederland aangaat. Journalistiek een goede column, met goede onderbouwingen. Als journalist mag je ook je mening geven, zolang je het maar goed doet. Deze column was in mijn ogen zeer goed geslaagd.
Als persoon is hij niet mijn meest favoriete verslaggever, omdat ik hem vaak te schreeuwerig vind. Hij overschreeuwt bij Studio Voetbal de gasten en kan in mijn ogen niet discussiëren. Ook vond ik zijn opmerkingen aan het adres van Foeke Booy en John van Loen ná Sparta - FC Utrecht, die ik las in het UN de dag erna absoluut stijlloos.
Dat de arbitrage van Nederland aangepakt moet worden, daar ben ik het volkomen mee eens. De enige die ik het meest onpartijdig heb zien fluiten in mijn stadion is Dick Jol. Maar bij twijfel was de bal altijd voor de tegenstander.
Overtredingen zoals kopstoten, ellebogen, natrappen et cetera mogen voor mij ook beter bestraft worden. Een opmerking van Braamhaar dat de Nederlandse spelers weinig respect voor elkaar hebben, kan daar m.i. mee voorkomen worden, wanneer je de jongens aan de teugels houdt, zonder een wedstrijd ‘dood’ te fluiten. En duidelijkere afspraken te maken over wanneer je geel uitdeelt en wanneer rood.
Natuurlijk heeft een journalist een voorbeeldfunctie. Natuurlijk moet hij/zij zich gedragen conform de norm. Rijst natuurlijk de vraag: waren de opmerkingen van Borst uit naam van zijn functie of uit naam van zijn supportershart?
Wanneer dat laatste het geval is, dan had hij ze niet in het openbaar moeten uiten, maar in de anonimiteit van de supporterstribune. Nu heeft het er alle waarschijnlijkheid van dat hij het uit naam van zijn functie heeft gezegd. En ik denk dat het hem daar in zit dat hij nu die rode kaart heeft gekregen.
Nogmaals, als journalist tegen een journalist: Hugo, dat moet je zo niet doen.
Als supporter tegen een supporter: ik begrijp je volkomen, hoewel we voor hele andere clubs zijn.

Got Milk?

Koekberg

Iedere week worden we op mijn werk bedolven onder een stapel koek: chocolade, biscuitjes, pindakoeken... you name it! Lekker hoor, maar de koekberg is op dinsdag (mijn eerste werkdag van de week) best wel hoog en het is al twee weken zo...

Sinds de tweede finale show van Idols om preciezer te zijn.

Wij hebben namelijk het idiote (lees: lekkere) idee opgevat te poulen om koekjes. Als je goed voorspelt wie er aanstaande zaterdag uit Idols wordt gestemd, hoeft geen koekjes mee te nemen. Heb je het fout, wel.

Niemand van ons had Robin, en niemand dacht dat Ron er uit zou gaan. En aangezien er iedere week meer mensen mee poulen verwacht ik aanstaande dinsdag wel een pak of tien op de kast bij de koffiekar.

Gelukkig heb ik Koekiemonster bij me...

Overal...

...Saxofoon

Het viel mij vandaag ineens op dat er in zoveel soorten muziek saxofoon wordt gespeeld: jazz, rock and roll, funk, blues, soul, pop, r&b... you name it!

Zelf speel ik het liefste soul, blues, rythm and blues en rock and roll muziek. Maar zo af en toe een jazzy of meer funky stuk is ook leuk.

Toch ben ik op zoek naar een soulboek om uit te spelen... ik heb er al eentje op het oog. Er bestaat namelijk een muziekboekenserie genaamd Guest Spot en die hebben een blues-boek, een classic hits-boek (heb ik onlangs aangeschaft) en dus ook een soul-boek. Met nummers als Sittin' On The Dock Of The Bay (Otis Redding), I Get The Sweetest Feeling (Jackie Wilson), I Heard It Through The Grapevine (Marvin Gaye) en mijn all time favorite (en themanummer van dit moment): Stand By Me (Ben E. King). Soul classics dus...

Én met begeleidings CD! En dat is hartstikke top.

Ik hoop dat ik het snel kan vinden, anders ga ik het wel online bestellen. Kan ik tevens op zoek naar al die andere soulklassiekers die ik graag zou willen spelen. Hard to Handle (Otis Redding) bijvoorbeeld, of Sexual Healing (Marvin Gaye), om nog maar twee toppers te noemen!

In gedachte hoor ik het mij al spelen... nu nog in het echt!

Keevie & Ik

Verwennen

Wij mensen laten ons regelmatig verwennen in beautysalons, nagelstudio's en sauna's. Keevie is vandaag ook weer naar de beautysalon op de hoek. Alleen heet dat garage en vind je er geen aromatherapie, maar smeerolie, en de witte badjassen zijn verruild voor blauwe overalls. Maar dat Keevie er verwend wordt, is zeker... vooral voor de interne Keev is het heel goed. En als je jezelf van binnen goed voelt, dan wil je dat van buiten natuurlijk ook.
Oftewel, die wil straks natuurlijk lekker gepoetst worden wanneer hij thuiskomt!

Weer thuis

I'm glad you're home...

Een weekend vol...

Emoties

Het was weer een vreemd weekend.
Eerst zie je op zaterdag dat de vlag halfstok hangt voor Prinses Juliana en een steek vliegt door je hart... want zij was ook een geliefde moeder.
Dan zit je op zondag in het stadion, en ziet een knul van FC Twente na een sliding de voetbalschoen van Dave v/d Berg in zijn slaap krijgen en bewusteloos op de grond liggen. Dan krijg je een schok, wanneer zijn ploegmaatje in paniek aan hem schudt... ik zag mezelf weer staan en moest dus huilen. Gelukkig mankeerde de man niets... maar toch...
Het was in Galgenwaard toch een kopstotenduel tussen de twee bekerfinalisten.
Vreemde gevoelens maakt dat allemaal los bij een mens.
Papa zei al: datgene waar je tegenop ziet, daar loop je naar toe en dan wordt het kleiner. Maar het zijn die dingen die in de marge, in je ooghoeken zeg maar, gebeuren. Die dingen waar je jezelf niet op kunt voorbereiden.
Dit soort dingen dus.

Emoties zijn maar rare gevoelens. Zo heb ik de afgelopen anderhalve maand gemerkt dat je inderdaad een redelijk gevoel van blijdschap kunt hebben, maar tegelijkertijd heel verdrietig kunt zijn. En dan zijn er van die kleine dingetjes waar je dan ineens over kunt struikelen... een mooi gezongen liedje op een website bijvoorbeeld, dat je dan kunt downloaden, zodat je ermee in slaap kunt vallen en rustig van kunt worden. Bedankt daarvoor, al weet degene van wie het is, niet dat het nummer daarvoor wordt gebruikt. En dat het zulke fijne gevoelens bij een mens losmaakt.

Het was een vreemd weekend. En er eentje die de boeken van de herinnering in kan. In die van mij zeker...

Koningin moeder

Condoleance

Prinses Juliana is overleden gisteren. Ik wil bij deze de koninklijke familie heel veel sterkte toewensen met het verlies van moeder, oma en vrouw. Aangezien ik onlangs mijn moeder ben verloren, kan ik invoelen hoe het is. En dan maakt het niets uit of je 8, 48 of dik in de negentig bent.

Liefs, Keevie & Ik

Patroontje?

Koekiemonster

Vandaag op pad met mijn Koekiemonster rugzak (dezelfde als van het voetballen). Zelf heb ik een Koekiemonster T-shirtje aan, Cookie Monster koektrommelkoekjes bij me, Koekiemonster Iron On op mijn colbertje, Koekiemonster sleutelhanger aan mijn autosleutels en een geinige Koekiemonster sticker in mijn agenda.


Ik hoop dat het niemand opvalt...


Cookie song
C is for cookie, that's good enough for me
C is for cookie, that's good enough for me
C is for cookie, that's good enough for me
Oh, cookie, cookie, cookie starts with C

Ja, allemaal!

En we gaanne met zun alluh!

En we gaanne met zun alluh naar de Kuip
En we gaanne met zun alluh naar de Kuip
En we gaanne met zun alluh, we gaanne met zun alluh
We gaanne met zun alluh naar de Kuip

Want FC Utrecht heeft het hem weer geflikt. We staan voor het derde achtereenvolgende jaar in de finale van de Amstel Cup. Dat is tevens een nieuw record! Niet dat verslagleggend Nederland daar blij mee is, want het commentaar was pro-Sparta gisteren (zelfs de onpartijdige commentator was partijdig), maar ik ben er supertrots op! Clubbie uit de Domstad: Goed gedaan!


Finale!!!

Okay: het was geen wereldvoetbal. Verre van dat. Het was zelfs erger dan hotseknotsebegoniavoetbal. Zelfs Foeke Booy vindt dat we de wedstrijd speltechnisch gezien maar heel gauw moeten vergeten. Misschien heeft FC Utrecht ook wel errug veel geluk gehad. Maar als een club van 'de Grote drie' dat heeft, hoor je er niemand over. Geluk is met de winnaar, zo geldt een voetbal- en sportwet.

Na een spannende, zenuwslopende eerste en tweede helft waarin het uiteindelijk 2-2 werd, moest de verlenging gespeeld worden. Sparta scoorde zo snel, dat ik dacht dat we eruit lagen. Toen maakte Joost Broerse een wereldgoal en bleven we nog even leven. In de tweede verlenging werd niet gescoord, dus... penalty's nemen.

Ik haat het, wanneer er penalty's genomen moeten worden, want dat is zo'n loterij. Maar aangezien Ponkie ín de wedstrijd er ook al eentje had gestopt (want dat kan hij als geen ander) had ik er stiekem toch vertrouwen in. Hoewel het reuzespannend was. Maar we gaan naar de Kuip, dankzij de laatste penalty die Sparta miste en Utrecht wél inschoot.


Ponk ís the man! Hij hield een paar penalty's subliem tegen!

Tranen. Van geluk, maar ook van verdriet. Zo luiden de meeste krantenkoppen vandaag. Tranen van geluk bij Utrecht, tranen van verdriet bij Sparta. Toch was er eentje van de FC diep ongelukkig: Pascal Bosschaart.

Hij is ook paginanieuws, want hij speelt niet mee in de Kuip tijdens de finale. De jongen kreeg voor een lullige overtreding geel. Terwijl de tegenstander voor veel zwaardere overtredingen geen gele kaarten mochten ontvangen. Maar dat terzijde, want scheidrechterlijke dwalingen zijn in wedstrijden tegen FC Utrecht aan de orde van de dag. Maar deze kaart, betekende de tweede gele kaart voor Pascal in het bekertoernooi en dat betekent schorsing voor de eerste komende wedstrijd. Zijn wedstrijd ging dus niet zo goed, passes die hij anders subliem maakt, waren nu slordig en kwamen niet aan. Hij zat direct niet lekker meer in zijn vel. Ik snap het wel hoor: bij Namen & Rugnummers (Sportprogramma van RTV Utrecht) vertelde hij nog dat hij graag de beker met Utrecht wilde winnen voor een mooie afsluiting van het seizoen. En voor een mooi begin van een nieuw seizoen, hetzij bij Utrecht, hetzij bij een andere club. Hij ging in tranen gisteravond het veld af. Vanmorgen op de radio verklaarde hij wel blij te zijn voor de anderen en voor de club.

Nou Pascal, jij gaat ook gewoon naar de Kuip (want we gaan immers met zun alluh) en dan moet je maar gaan supporteren, zoals bij MSK Zillnia toen je ook niet mee kom spelen. Want ik denk best dat je de jonge jochies heel wat kan vertellen over hoe je met zo'n wedstrijd om moet gaan. Zij moeten jou missen op het veld. Ik mis straks iemand anders op de tribune, maar dat terzijde...

En we gaanne met zun alluh naar de Kuip
En we gaanne met zun alluh naar de Kuip
En we gaanne met zun alluh, we gaanne met zun alluh
We gaanne met zun alluh naar de Kuip

Nagelbijten

Spannund

Vanavond halve finale Amstelcup, Sparta tegen FC Utrecht. Spannund, want als ze vanavond winnen, dan staan ze voor de derde keer op rij in de finale. FC Utrecht dus.

En dan is het niet spannend, maar spannund, met een u.

Jongens, doe jullie best, enne dan doe ik het ook... voor de tv. Succes!

Stand by me

Denken in muziek

Het klinkt misschien gek, maar ik denk voornamelijk in muziek. Daarom gaat mijn boek ook over muziek en ben ik er altijd mee omgeven (in de auto, in huis, op straat): lang leve de walkman, het cassettebandje, de radio en de CD. En als er geen muziek is, dan zing ik zelf wel. De laatste tijd veel Stand by Me. Maar ja, dat heeft een reden…

Stand by Me
As sung by Ben E. King

When the night has come
And the land is dark
And the moon is the only light we see
No I won’t be afraid
No I won’t be afraid
Just as long, as you stand
Stand by me

And darling, darling
Stand by me
Oh stand by me
Oh stand now, stand by me

If the sky that we look upon
Should tumble and fall
Or the mountains should crumble to the sea
I won’t cry, I won’t cry
No I won’t shed a tear
Just as long, as you stand
Stand by me

And darling, darling
Stand by me
Oh stand by me
Oh stand now, stand by me

Whenever I’m in trouble
Won’t you stand by me
Oh stand by me
Oh won’t you stand now
Stand by me
Stand by me

Keevie & Ik

Scheuren

Vanaf morgen is het dan weer zover: dan scheuren (ahum) Keevie & Ik weer door het land. Jaja, het dynamische duo is weer bij elkaar. En dat betekent dus lekker rondrijden! Keevie is namelijk weer terug van de garage waar zijn dynamootje werd gemaakt. Gelukkig viel het verders allemaal mee. Volgende week mag hij wel weer terug: voor een dagje verwennen.
Maar eerst gaan we lekker samen touren, want dat mis ik wel snel hoor. Treinen is prima, maar (Kever)racen is leuker!

Vroemmmmmmmm...... (en dan hier een mooi stofwolkje...)

Tijd

Time flies...




              ...even when you're not having fun...

Joep & Boris

Hoe bestaat het!

Voor de oplettende lezer van Keevie & Ik en andere verhalen, komt het feit dat ik bezig ben met het uitgegeven krijgen van mijn boek, niet als een verrassing wanneer ik dat hier weer eens meedeel. Twee jongens, die lekkere soul kunnen zingen, daar gaat het onder andere over.

Omdat je zelf als schrijver op zoek gaat naar een plaatje bij het beeld in je hoofd van de karakters waar je over schrijft, kun je zelf ook regelmatig verrast worden.

Tijdens het kijken van Idols gebeurde dit bijvoorbeeld. Want wie loopt daar rond voor mijn gevoel? Juist, één van mijn hoofdkarakters genaamd Joep. Alleen heet hij Boris en kan hij lekker soul zingen. Maar zijn maniertjes, het kijken, zijn haar... het is exact de jongen waar ik over schrijf.

Ik wil een televisieserie...


Boris zingend tijdens de workshops... Het is exact mijn Joep ;)


Reageren op dit bericht? Dat kan hier.

I think of you

Always.

I Miss You

Loads...

Soap

Pascal in het UN

Het kan soms raar lopen. Ik vroeg mij van de week af of Pascal Bosschaart niet knettergek werd van al dat getouwtrek om zijn persoon en mogelijke transfers, krijg ik in het Sportkatern van het UN gewoon het antwoord daarop. De kop van het artikel luidt: Soap rond Pascal Bosschaart duurt voort. De rest van het artikel gaat als volgt:

>Utrecht door Mark Caldenhoven

Aan welke episode hij toe is, weet hoofdrolspeler Pascal Bosschaart ook niet meer. Wel dat het einde van de soap ron zijn mogelijke vertrek uit Galgenwaard nog lang niet in zicht is.
'Het is een behoorlijk circus op deze manier, maar ik vind wel dat snel duidelijkheid moet komen. Voor mezelf én FC Utrecht.'
Wordt het Feyenoord, blijft het FC Utrecht of zijn er meer kapers op de kust. Aston Villa bijvoorbeeld, de Engelse subtopper van de Utrechtse (reserve)doelman Stefan Postma?
Bosschaart werd vorige week verrast dat ook de club van manager David O'Leary zich bij FC Utrecht heeft gemeld.
'Kennelijk hebben ze een belletje gepleegd.'
Bosschaart vermoedt echter dat sprake is van loos alarm: 'Ik ben een paar weken geleden bij Stefan op bezoek geweest. Mijn vrouw en ik hebben bij hem overnacht, de volgende dag hebben we Aston Villa- Leeds United gezien en daarna zijn we naar huis gegaan. Verder niets.'
Postma gaf echter aan zijn superieuren de naam door van Bosschaart. Daarna is het balletje gaan rollen. Bosschaart: 'Het moge duidelijk zijn dat Engelse clubs meer te besteden hebben dan Nederlandse en Aston Villa is een prachtige club. Maar verder heeft mijn bezoekje aan Stefan niets met en eventuele overgang te maken.'

Kortom, Feyenoord is als enige in de markt, zegt Bosschaart. De rotterdammers boden FC Utrecht vorige week spits Anthony Lurling inclusief een geldbedrag (naar verluidt 750.000 euro), maar kreeg de hoon van interim-directeur Martin Sturkenboom over zich heen.
'Toen ik zei dat over het bedrag wél te praten was als Ebi Smolarek erbij zou worden betrokken, gaf Feyenoord niet thuis. Dat was een basisspeler, zo zei Feyenoord.'
Bosschaart lijkt daarmee ongewild in het middelpunt van een ordinair spelletje touwtrekken te zijn beland.
'Kijk, de situatie is helder. De besturen van de clubs moeten er eerst uitkomen. Dan pas kom ik zelf om de hoek kijken. Maar het is nu al week in, week uit een soap. Dan weer die speler erbij, dan weer die. Ik zou liegen als ik zeg dat het me niet bezighoudt. Het beïnvloedt mijn spel niet, maar voor mijn gemoedsrust zou het prettig zijn als er snel duidelijkheid komt. Het liefst voor de wedstrijd tegen Sparta.'

En dat duel, in de halve finale van de KNVB-beker, staat volgende week woensdag op het programma. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Zo eindigt het bericht in het UN. Het is dus afwachten. Ik hoop van ganser harte dat er snel duidelijkheid komt. En dan niet alleen voor mezelf, vooral voor Pascal!

Helaas

Verloren...

... je kunt niet alles hebben.

FC Utrecht - PSV: 0 - 4. Beetje flatterend voor de lampies uit Eindhoven, want we hadden errug veel last van een anti-Utrecht fluitende scheidsrechter...

Keevie & Ik

Braaaaaaaaand!

Rijden Keevie & Ik donderdag lekker nietsvermoedend naar huis, via afslag Rijnsweerd (omdat we het bordje Galgenwaard dan even kunnen spotten), draaien we de weg op naar de Berekuil... wat denk je wat?

Horen we een plok en komt er een hele vieze rooklucht de auto in. Dus ik doe de verwarming uit (zodat de vieze lucht niet binnen kan komen), maar dat hielp niet. Daarom het raampje maar open gedraaid en snel naar huis.

In zijn garagetje open ik Keevie's motorkapje: rook!
Zijn we door papa naar de garage gesleept. En wat blijkt: was er iets tussen de dynamo gesprongen, waardoor deze vastliep en in de brand is gevlogen. Gelukkig kon de garagehouder mij en Keevie goed helpen en zal het euvel snel weer verholpen zijn.

Maar toch... stond heel eventjes Keevie in de brand. Dat is al de tweede keer met zijn dynamo. Maar dat is weer een heel ander verhaal.

Naar Rotjeknor?

Knettergek?

Zijn net de mededelingen rondom een vertrek van Pascal Bosschaart weggeëbt, beginnen ze sinds afgelopen zondag weer dat Feyenoord officieel voor hem op de deurmat stond. En wat las ik vanmorgen in het Utrechts Nieuwsblad? Ook Aston Villa in race voor Bosschaart.

Hierop volgde een diepe zucht (van mij) en begon ik met het lezen van het artikel. De samenvatting van het stukje luidt als volgt:

Na Feyenoord heeft ook Aston Villa zich bij FC Utrecht gemeld voor Pascal Bosschaart. De club uit de Premier League, werkgever van de Utrechtse doelman Stefan Postma, toonde de afgelopen dagen telefonisch interesse voor de middenvelder.
Feyenoord heeft inmiddels een bod uitgebracht op de jonge middenvelder, maar dat was veel te laag, vond Martin Sturkenboom. Rob Jansen, zaakwaarnemer van Pascal Bosschaart, ontkent de belangstelling van Aston Villa. 'Onzin. We hebben nog niets gehoord.'

Yo Pascal! Word je zo langzamerhand niet knettergek van al die berichten? Feyenoord (een club waar je wil spelen) wil je niet voor de volle mep kopen en dan al die Engelse clubs die schijnbaar steeds de deur bij Galgenwaard plat lopen om je te kunnen bemachtigen? Na de verhalen rondom Manchester United, nu dan Aston Villa. Lig je daar nu niet wakker van? Of trek je de schouders op en reist lekker naar Zoudenbalch om te trainen. En ik denk dat de laatste optie wel het beste is. Je niet gek laten maken en je ding doen: mooie passes geven, scherpe corners nemen, een beetje mot maken op het veld, maar vooral lekker voetballen.
Mijn advies? Tja... blijf lekker nog een jaartje bij Utereg, want van dat getouwtrek word je ook niet wijzer!

Jazeker wel...

Voor de vijfde keer...

Voor de vijfde keer op rij is Ajax verslagen door FC Utrecht in het hol van de Utrechtse leeuw. Met 1-0! Tja, zoals Johan Cruijff altijd zei: 'Je hoeft maar één goal meer te maken dan de tegenpartij, en dan heb je gewonnen.' En dat is precies wat Utrecht gisteren in een zinderend en uitverkocht Galgenwaard deed. En dat op de schrikkelzondag van 2004!

Winnen: met 1 tegen 0. Invaller Joost Terol (keeper) hield verder ieder mogelijk Amsterdams gevaar uit het doel en hield zo de 0.

Het was een prachtige wedstrijd, een beetje gezapig (de term 'zomeravondvoetbal' viel menig keer op de tribune), maar met een paar schitterende acties van Utrechtse kant. En voor een koploper van de Holland Casino Eredivisie viel Ajax mij zwaar tegen.

Wat mij ook tegenviel was de mentalitiet: zodra de ploeg uit Amsterdam achter kwam, werden ze vervelend, wat zich uitte in een opstootje. Eerst geduw en getrek na het onderuit halen van Tanghe door Sneijder, waarop menig Utrechtspeler en Ajacied zich er mee bemoeide om de twee uit elkaar te halen. Hierbij kreeg Pascal Bosschaart bijna een klap in het gezicht van Maxwell. Gelukig had de scheidsrechter het deze week allemaal in de hand: goed gefloten Dick Jol!

Na het verlossende eindsignaal was het feest op het veld én op de tribune. Het 'You'll Never Walk Alone' klonk door de speaker en uit vele kelen vanaf de tribunes. Sjaals in de lucht en zingen maar. Kippenvel en een paar tranen dus... maar dat geeft niet. Dat is wat voetbal juist zo speciaal maakt...