Sinds ik als freelancer werk, werk ik lekker vanuit huis. Aan de grote tafel in de huiskamer (nog wel) zit ik dagelijks al mijn blogs en artikelen te schrijven. Heerlijk hoor. Sammie aan mijn voetjes en een kop koffie erbij. Echt genieten. Onze straat is ook nog eens heel rustig, voor een werkdag is dat dan ook wel fijn. Totdat de gevelrenovatie ging beginnen...
9 januari stonden de mannen voor de deur: steigers bouwen, huisnummer van de muur op de deur geplakt... wat een bedrijvigheid. De voegen in de schuur werden er al uit gefreesd en zo werd een rustige straat ineens een heel bedrijvige straat. Op zich wel gezellig, want iedere ochtend als ik mijn rondje met Sammie deed, werd ik wel begroet door de een of andere bouwvakker. De herrie van het uithakken van het cement aan ons huis en bij de verschillende buren viel ook reuze mee. Dus ik kon gewoon lekker aan mijn tafel blijven zitten en mijn werk doen. Zo af en toe moest er eens een raam of deur open voor de schilder en dat was voorlopig dat.
Op 20 februari kwamen de glaszetters. Dat betekende een gezellige boel in huis. Het glas van alle ramen en buitendeuren boven en beneden werd vervangen door HR++ isolatieglas. Het beste glas op het gebied van woningisolatie. De hele dag stond het huis op stelten, maar... dan was de klus ook wel geklaard. Er hoefde de volgende dag alleen even naar een nieuw slot worden gekeken en een laatste luikje van een nieuwe haak te worden voorzien.
Dan denk je: we zijn er bijna! Het grootste onderhoud aan onze woning is wel gedaan. En dat is ook zo. De voegen zitten er weer in, onze groene buitendeur is blauw en de grijze tuindeuren zijn wit. Ondertussen is het grootste renovatiecircus verhuisd naar het tweede deel van de straat en ik dacht dat het nu wel klaar was.
NOT.
We kregen vorige week een brief dat de asbestsanering deze week ging plaatsvinden van maandag tot en met donderdag. Wilt u ramen en deuren gesloten houden. Alleen in noodgevallen kunt u op 6 en 7 maart de achterkant van het huis verlaten en ditzelfde geldt voor 8 en 9 maart voor de voorkant van de woning. Eh... zeg dat nog eens? Een dag na het bezorgen van deze brief kwam ik een van de opzichters tegen en vroeg hem hoe dit in elkaar stak. Aangezien de asbest alleen aan de buitenkant van ons huizenblok zit en alleen helemaal boven langs de rand van het dak, hoef ik mij als benedenbewoner niet heel veel zorgen te maken. Echter een ongelukje met een asbestplaat zit in een klein hoekje. En ik wil mijzelf en Sammie daar niet aan blootstellen. De werkzaamheden zouden worden uitgevoerd tussen 8 uur 's morgens en 4 uur 's middags.
Het leven van een freelancer speelt zich niet af tussen kantooruren. Dus ik ben het de afgelopen 5 jaar heel snel afgeleerd om dagelijks voor 8 uur/half 9 naast mijn bed te staan. Ik kom eigenlijk alleen zo vroeg mijn bedje uit als ik die dag een pers event of een leuk uitje met reistijd gepland heb. Ik kan je zeggen, het viel niet mee om om 7 uur op te staan iedere dag. Met mijn laptop en een tas met toebehoren sjouwde ik Sammie en mij deze week vanaf maandag tot en met gisteren naar Ploon. Met de auto, want anders waren we een paar keer doorweekt aangekomen. Het was supergezellig, ben lekker verwend met de lunch en zo, maar stiekem keek ik ook wel uit naar vandaag. Vrijdag. De dag waarop ik een beetje bij zou kunnen slapen...
Ik zeg het nog maar een keer: NOT.
Half 8 de deurbel gaat, Sammie blaffend en brommend naar beneden, ik er brommend en mopperend achter aan.
'Goedemorgen mevrouw!' Het waren de mannen van de bouw. Of de schuur van het slot mocht, want er komt een nieuw beveiligingsslot op. Natuurlijk... Dus al met al een half uurtje bijgeslapen. Maar dat halen we wel weer in dit weekend - hoop ik. Zojuist hoorde ik dat ons huisnummer weer op de muur is bevestigd. Ook is het beschermende doek van de steigers verdwenen (het was net of je de hele dag in de mist zat te kijken) en worden er al steigers afgebroken... Dat betekent dat wij echt bijna helemaal klaar zijn. Kunnen we onze voor- en achtertuin binnenkort weer op orde maken.
Enne de gevel... tja, het ziet er wel heel mooi uit weer buiten. Ondanks deze drukke volle reisweek en alle perikelen rondom de renovatie heb ik best lol gehad met de schilders en glaszetters. De bedrijvigheid was gezellig. We zijn een maand verder, fijn dat het bijna klaar is!
