DierenUITdagen in Dierenpark Amersfoort

Is jouw opa net zo snel als een struisvogel? En je moeder? En jij? Dat zijn de woorden waarmee je als bezoeker wordt onthaald in Dierenpark Amersfoort deze Meivakantie. En aangezien we – papa, Ploon, mijn neefjes en ik – op dinsdag 29 april iets leuks gingen doen om mama’s feestelijke spirit te eren, was dit wel een goed idee. Dus in plaats van rustig een dagje dieren kijken, werd het een sportief dagje.

Klaar voor de start…
Bij binnenkomst moest er natuurlijk eerst een DierenUITdagen boekje worden opgehaald, zodat we de score konden bijhouden. Maar eerst werd er even warm gedraaid op de Klim Alles route over het berenverblijf.



…AF!
Op het Hyenaplein barstte de vrolijke strijd los. Te beginnen met hout tillen (Reuzenkracht) en water pompen (Waterfanten) waarbij de volwassenen een grotere emmer kregen om vol te pompen dan de kinderen… Hmmm… Volgens mij worden kinderen hierin wel een beetje voorgetrokken. :D Ondertussen werd er even geknuffeld met Jellow (jaja, hij is teruggekomen van zijn lange vakantie op Madagaskar), zo links en rechts even naar dieren gekeken om weer op te gaan naar de volgende twee onderdelen.



Coach Sammie
Op het Fonteinplein stonden onderdelen 3 en 4 klaar. Eerst ging men Op z’n kop hangen als een luiaard – tante sloeg even over… Kleine Sam ging zijn baassie wel even coachen, waardoor kleine Henk toch ineens langer bleef hangen dan zijn opa. En daarna mochten de Waaghalzen op de trampoline om te zien hoe hoog ze wel niet konden springen – papa en tante sloegen even over. Daarbij mochten wij ze wel plagen door de ‘blaadjes’ die ze moesten pakken stiekem omhoog te trekken. Maar zo namen de jongens wel een voorsprong op ons…




Apenstreken
Na een gezonde lunch in het vernieuwde restaurant gingen we over op de Apenstreken. Nou, het spreiden van de armen als een chimpansee, dat lukte wel, maar slingeren over het rek, dat was toch wel andere koek. Opa ging hier met de winst vandoor. Maar bij de Struisvogelloop won kleine Henk glorieus, hoewel Thomas hem een heel eind bij hield. Ik heb niet hardgelopen, maar papa, Henk en Thomas waren alledrie niet sneller dan een struisvogel. Wel sneller dan de Reuzenschildpad.



Tataaaa tata tata ta ta taaaa
Wie brult er harder dan een leeuw ? Bij het Bulderbrullen bewees Tante even waarom het maar goed is dat je naar haar luistert. Hehe eindelijk een onderdeel waarop ik niet als laatste eindigde – papa ging er wederom met de winst vandoor. Het werd spannend… wie zou de DierenUITdagen gaan winnen… Dat zouden we pas weten ná het onderdeel de Pinguïnpas. Ik dacht dat ik die wel in de pocket zou hebben, maar het elastiek om mijn enkels was zo strak dat ik maar moeilijk vooruit kon komen (zoals een echte pinguïnpas natuurlijk betaamt). Het elastiek om die kleine enkeltjes van Thomas zorgde ervoor dat hij gewoon heen en weer kon rennen… Hmmm…



Prijsuitreiking
Helaas komt aan alle leuke dingen een eind, maar niet voordat de prijsuitreiking was geweest. Na snel optellen bleek dat ik als laatste was geëindigd met 60 punten, daarna papa met 80 punten, op de tweede plek beklom Thomas het ereschavot met maar liefst 85 punten en op het hoogste treetje stond Henk te springen – met maar liefst 100 punten!

Een zeer leuke dag! De DierenUITdagen zijn zeker aan te raden voor groot en klein. Als je maar bereid bent te weten dat kinderen een streepje voor hebben bij de organisatie. Maar dat drukt de pret niet, want het was een mooie dag, waarop er veel gelachen is.

Bakkie troost

Omdat vandaag mijn mamma jarig zou zijn, wil dat niet zeggen dat we het niet vieren omdat ze er niet meer is. Dus geheel in stijl, met een goeie kop koffie.

Ik mis je, maar we zijn gelukkig op een of andere manier altijd verbonden...

Throwback Thursday: wat een beestenboel

Het laatste artikel uit de Klop Courant nummer 1 was een soort grapje van mij en Stefan (een jongen uit de klas van mijn grote broer die ook dingetjes schreef voor de schoolkrant). Je moet weten dat ‘de Klop’ vlakbij de Klopvaart lag in Utrecht (lag ja, want mijn school is tegen de vlakte gesmeten voor woningbouw) en ook vlakbij de natuur, wat soms wat natuur met zich meebracht. Nu stond er tegenover onze school een zigeunerkamp en die hadden ook wat kleine beestjes rondlopen en op onze school zelf was het ook nogal een beestenboel… Waarbij een bepaald klein diertje veel leraren en leerlingen nogal de stuipen op het lijf joeg. Dat resulteerde in onderstaand artikeltje. Voor ons heel grappig, want Haan en Vink waren ook achternamen van leraren.

College ‘de Klop’ Kinderboerderij
van onze verslaggevers S.C.A. v.d. Berg en B. de Nijs / illustraties H.W. de Nijs

Is het iemand al ‘ns opgevallen dat ’t zo onderhand een echte beestenboel wordt rond en in de school. (En ik praat niet over rotzooi, propjes e.d.).

Laten we een kleine lijst opstellen:
1. Pony
2. Honden
3. Kat in de school
4. Ezels (geen namen)
5. Muizen
6. Haan (dubbel)
7. Slangen (met en zonder bril)
8. Vink (géén Mees)

Om nog even op die muizen terug te komen; ze zijn 10 centimeter lang (zonder staart), met staart 15 centimeter, bloed doorlopen oogjes, donkerbruin van kleur, en ze zijn gevaarlijk.
Wij, van de schoolkrant, adviseren: als je ze ziet (en er geen kat en/of personen in de buurt zijn) ren voor je leven naar ’t dichtstbijzijnde lokaal en ga op een tafel staan. Indien onmogelijk ga aan het bord hangen en, wat ook goed helpt: GA GILLEN!!!

Vrolijke Tweede Paasdag

Vandaag heerlijk Pasen gevierd met de hele familie. Van het ontbijt tot het diner was het weer smullen geblazen :) En natuurlijk was het gewoon heel gezellig. Morgen wordt het derde Paasdag - oftewel lekker op maken wat er van vandaag nog over was hihi

Vrolijk Pasen!

Vanmorgen had ik een gekke bui. Nu heb ik wel vaker een gekke bui dus dat is niet zo vreemd. Sterker nog ik, ik ben vaker in een gekke bui dan in wat anderen een normale bui noemen, dus misschien was ik vanmorgen wel in een voor mij normale bui. Mijn bui vanmorgen uitte zich in een nailartje waar ik al veel leuke complimentjes op heb gehad vandaag, namelijk Paas nailart, met kuikentjes. 

Voor de kuikentjes heb je eigenlijk alleen een gele basis nodig, oranje, wit en zwart. Lak je nagels met de gele nagellak. Twee dunne laagjes moeten voldoende zijn en laat vervolgens goed drogen. Met een dotting tool teken je met oranje een driehoekig snaveltje en de voetjes (een stipje met drie teentjes). Vervolgens maak je met de dotting tool met witte nagellak twee ovaaltjes. Laat weer goed drogen en zet er met zwart een klein pupilletje in.

De rest van mijn nagels heb ik als paaseitjes versierd, met dezelfde gele onderlaag. Vervolgens heb ik met de dotting tool blauwe, groene, roze, paarse en bronzen stipjes gezet. Goed laten drogen en klaar!

Je moet er wel even de tijd voornemen - in verband met droogtijd - maar het resultaat is ontzettend leuk en helemaal Pasen!

Fijne Pasen nog!

Throwback Thursday: 10 vragen aan

De rubriek ‘10 vragen aan’ was de manier voor leerlingen om hun leraren beter te leren kennen. Nu hadden we op College ‘de Klop’ een groot schare aan leuke leraren, dus het was eigenlijk best lastig om een leraar te kiezen. Ook vond ik het altijd reuze spannend om voor of na de les naar een leraar toe te lopen om te vragen of hij of zij geïnterviewd wilde worden voor de schoolkrant. Toch waren er genoeg die direct volmondig ‘ja’ zeiden. Zoals meneer van der Meer, mijn geschiedenisleraar. Hij was mijn eerste ‘slachtoffer’ van ’10 vragen aan’, en ook een van de leukste! Helaas heb ik maar een jaartje les van hem gehad (maar mijn andere geschiedenisleraren vond ik ook tof hoor). Overigens de Hament uit dit interview heet Lex Hament en was de conciërge op College ‘de Klop’.

10 vragen aan: Meneer van der Meer, geschiedenisleraar
door Berry de Nijs, V3-2

1. Hoe lang geeft u hier al les?
Meneer van der Meer: ‘Bijna een jaar.’

2. Komt u weleens te laat? En zo ja, waarom?
Van der Meer (grinnikt): ‘Ja, ik had een roosterwijziging gehad en dat was ik vergeten. Dus ik kom aan het eind van het eerste uur op school, vraagt Hament: “Waar was jij?”. Ik was dus vergeten dat ik het eerste uur les moest geven.’

3. Wat vindt u van uw medeleraren?
Van der Meer: ‘Ik vind het aardige mensen, je kan er goed mee praten. In sommige scholen heb je van die vaste groepjes waar je niet tussen komt.’
Heeft u concurrentie van uw collega’s geschiedenis?
Van der Meer: ‘Ik denk het wel. Als Van Hees en Van Osta hun volledige banen terugkrijgen, dan moet ik hier weer weg. En dat is waarschijnlijk na de zomervakantie.’

4. Was u vroeger goed in het vak waar u nu les ingeeft, dus geschiedenis?
Van der Meer: ‘Ik was best redelijk in geschiedenis. In het laatste jaar had ik een meningsverschil met mijn leraar. Ik vond dat ik gelijk had. Dat vind ik nu trouwens nog steeds.’

5. Vindt u uzelf een strenge leraar?
Van der Meer (lacht): ‘Nee, ik vind mijzelf geen strenge leraar.’

6. Wat zijn uw hobby’s?
Van der Meer: ‘Tja… dat is lastig. Ik houd van reizen, niet met een vliegtuig, maar met een boot of een trein. Door Europa of zo.’

7. Wat is uw lievelingseten?
Van der Meer: ‘Als ik het zelf klaarmaak… MACARONI! Het is snel klaar, het is makkelijk en lekker!’

8. Als u mocht kiezen, wat voor een dier zou u dan willen zijn, en waarom?
Van der Meer (heel zelfverzekerd): ‘Een kat, want mijn kat die ligt ’s morgens op een stoel te slapen en als ik ’s middags thuis kom, ligt ie daar nog en dan denk ik: “Dat zou ik ook wel willen, slapen, eten en je verders nergens druk om maken”.’

9. Weet u een leuke anekdote?
Van der Meer: ‘Goh, dat is een moeilijke vraag. Ik gaf les in Bussum en ik besloot om met een tweede klas op excursie naar het Spoorweg Museum te gaan. Aan ’t einde van de dag was ik twee leerlingen kwijt. Ik zoeken in het museum, zelfs laten omroepen. Wat bleek nou, beide leerlingen waren niet mee geweest, ze stonden ’s morgens al bij de verkeerde trein.’

10. Heeft u nog een goede raad voor onze lezers?
Van der Meer: ‘Weer zo’n moeilijke… eh… ik zou graag willen dat de leerlingen de krant zouden lezen, dus niet de strips en de sportpagina’s.’


Illustratie van Henk de Nijs (mijn broer)

Blog vol mooie dierenfoto's

Hou je van mooie dierenfoto's met een leuk verhaal erbij? Kijk dan eens op deze nieuwe blog van mijn papa en geniet! Animal Pictures, The Nice: Berberaap bewoner van de rots van Gibraltar: De Berberaap is een makaak en de enige die buiten Azië leeft. In Europa komt de Berberaap alleen in de dierentuinen voor. In het wild leeft ...

Throwback Thursday: de Klop Courant

Op Twitter, Instagram en zelfs Facebook zie je het fenomeen Throwback Thursday steeds vaker terugkomen. Op donderdag gaan we dan eventjes terug in de tijd en delen met elkaar een gebeurtenis of een foto van weleer. Bijvoorbeeld van jezelf toen je nog een schattige peuter was of van een attractie uit je favoriete park. Een beetje nostalgie kan nooit kwaad, toch? Dus toen ik van de week toch op zoek was naar een oud artikel wat ik ooit voor de Klop Courant had geschreven als basis voor een artikel voor Writing Berries bedacht ik me ineens: waarom typ ik die artikelen niet over en maak er mijn Throwback Thursday’s van? Dan heb ik ze meteen digitaal én ik kan er op mijn blog nogmaals van genieten. Helaas heb ik niet overal foto’s bij (maar mocht ik die nog terugvinden, dan zullen zij ook zeker verschijnen hier op mijn weblog).

Deze week in Throwback Thursday, artikelen uit den ouden doos een interview met Anton Geesink – helaas overleden – gehouden voor het startschot van de jaarlijkse schaatssponsortocht die wij met College ‘de Klop’ altijd hielden. Het interview is afkomstig uit Klop Courant nummer 1, 1993. Dit was voor mij een heel speciaal interview. Ik was pas 14 jaar en het was de eerste bekende Nederlander die ik zou gaan interviewen. Met knikkende knietjes en een bonzend hart kwam ik er al snel achter dat Anton een heel aardige en sympathieke man was, die graag een woordje met ons wilde wisselen. Bovendien kennen mijn opa de Nijs en Anton elkaar. Ze hebben ooit samen tegenelkaar geworsteld. Maar op de vraag wie er nu gewonnen had, zei hij: ‘Vraag dat maar aan je opa.’

Het interview met Anton Geesink
door: Berry de Nijs

Het is weer zover: de schaatssponsortocht. Dit jaar trokken we de schaatsen aan voor de straatkinderen in Brazilië. Meneer Boekraad had weer ‘ns zijn best gedaan om iemand te vinden die het startschot zou geven. Een rasechte Utrechter: Anton Geesink. Wij, van de Klop Courant, hadden een interview met hem.

1. Wat vindt u van de schaatssponsortocht?
Anton Geesink: ‘Leuk idee, fantastisch.’

2. Wat vindt u van het doel waar het geld naartoe gaat?
Anton: ‘Het Brazilië project spreekt mij aan. Ik werd in 1965 Wereldkampioen in Brazilië. Ik werd door een missionaris gevraagd om mee te helpen aan een plan om een school te bouwen, ik heb daar aan mee geholpen. Daarom vind ik dit een goed doel.’

3. Wat was uw eerste reactie toen u gevraagd werd om het startschot te geven?
Anton: ‘Dat vond ik erg leuk.’

4. Heeft u vroeger ook andere sporten beoefend dan judo?’
Anton: ‘Ja, ik heb vroeger een beetje gezwommen, gevoetbald en ook geworsteld.’

5. Hoe bent u er zo toegekomen om te gaan judoën?
Anton: ‘Ik zag een demonstratie van het judo. Ik vond het leuk en toen ben ik gestopt met zwemmen en voetballen en ik heb me op het judo gericht.’
Hoe oud was u toen?
Anton: ‘Ik was 14 jaar.’

6. U bent lid van het Internationaal Olympisch Comité. Kunt u vertellen wat uw werk inhoudt?
Anton: ‘Wij vergaderen een paar keer per jaar en dan maken we plannen, die plannen leggen we dan voor aan de commissie.’

7. Wat vindt u van de limieten die de Nederlandse topsporters moeten halen om naar de Spelen te mogen?
Anton: ‘Tja, het moet.’

8. Moest u in 1964, toen uzelf naar de Spelen in Tokio ging, ook aan een limiet voldoen?
Anton: ‘Ja, je moest minstens Nederlands kampioen zijn om naar een Spelen te mogen. Ik was Nederlands en Europees kampioen.’

9. Gaan er niet te veel Bobo’s mee naar de Spelen?
Anton: ‘Nee, maar ze moeten wel een sportachtergrond hebben.’

10. Toen u in 1964 de Olympische Spelen won, werd er een straat naar u vernoemd. Vond u dat leuk?
Anton: ‘Je realiseert het je niet echt. Toen ik Olympisch kampioen werd gebeurde er zoveel leuke dingen. En dit was er één van.’

11. Wat doet u nog meer naast uw werk bij het I.O.C.?
Anton: ‘Niets, dit werk neemt alles in beslag.’

Meneer Geesink wordt geroepen om het startschot te geven. Hij gaat naar de plaats toe waar alle deelnemers al staan te wachten op het startschot. Even later horen we een knal en alle schaatsers gaan op weg. Anton Geesink gaat weer weg, hij moest nog ergens anders heen…

*Edit*: foto gevonden! Kijk mij eens lachen!

8 april: Sammie-kwam-dag

Omdat Bassie zo een leegte achterliet na 29 maart haalden papa en ik geheel ongepland en eigenlijk onverwachts twee jaar geleden met Pasen op 8 april deze kleine rakker in huis. Inmiddels uitgegroeid tot een hondje van aardig formaat. Altijd lief, goed luisterend en vooral een knuffel die ons flink bezighoudt. Bassie zal ik nooit vergeten. Ik mis hem nog regelmatig. Maar ben zo blij dat dit snoepje in mijn leven is gekomen!

Foto van de Maand

Maart roert zijn staart. En dit jaar heeft de maand maart ervoor gekozen om veel zonnestralen te bereiden. Sterker nog: het leek af en toe wel zomer! Ik heb zelfs al op mijn flipflops gelopen. Heerlijk! Dat werd echt dubbel genieten in de diverse dierentuinen en tijdens de verscheidene wandelingetjes met Sammie. Alhoewel: het was niet alleen maar zonneschijn, want 23 maart kregen we nog een flinke hagelbui voor onze kiezen toen we op de mooie Maurice - de nieuwe mannetjesolifant in DierenPark Amresfoort stonden te wachten. Maar dat mocht de pret niet drukken hoor. Zeer zeker niet.

9 maart: Een dagje naar De Olmense Zoo in het Belgische Olmen
Gouden Tabby Tijger


13 maart: ik heb de smaak te pakken wat nailart betreft COO-KIE


14 maart: IJS-tijd!


22 maart: even uitwaaien aan 't Wad


23 maart: Welkom Maurice

Warm welkom voor Maurice

24 maart: Het is echt lente met zoveel narcissen


27 maart: OPPASSEN!


28 maart: genieten van koffie, Sammie en de warme zonnestralen


28 maart: Sammie's nieuwe kapsel


29 maart: Afrikaanse wilde hond in Safaripark Beekse Bergen

Uniek familiedier: Afrikaanse wilde hond

29 maart: Earth Hour, even een uurtje in het donker


30 maart: De Apenheul is weer open! Verkeerde ISO instelling, maar toch een geweldige foto