Slim: de broccoli voorkoken in de magnetron
Niet zo Slim: gaatjes prikken met een vork in je hand, in plaats van in de zak...
Gelukkig heb ik pleisters in de keuken...
maandag, maart 29, 2010
zaterdag, maart 20, 2010
Baalweekend....
Balen.
Ja echt, dat is wat ik al een paar dagen doe.
En ik zal je eens vertellen waarom...
Sinds afgelopen oktober loop ik namelijk bij de fysiotherapeut en kon ik niet meer sporten, omdat ik een zware belemmering heb in mijn linkerheup en onderrug. Tevens staat mijn linkerbekken wat scheef naar achteren en dat resulteerde in een flinke overbelasting. Veel fysio sessies en oefeningen - die ik braaf iedere dag probeer te doen - later is het dan eindelijk over. Vorige week donderdag werd me verteld dat ik voorlopig niet meer terug hoefde te komen, dus ik hartstikke blij. Het gaat ook hartstikke goed. Althans... tot deze week dan weer.
Omdat het eindelijk weer goed ging en ik toch ook nodig weer eens wat aan mijn conditie moest doen (half jaar niet sporten en het is zo weg!) ben ik afgelopen woensdag weer eens wezen BodyJammen. Ik moest me enorm inhouden, want het is echt zo'n gave jam met opzwepende muziek, dat je makkelijk teveel zou doen en dat wilde ik niet. Ik wilde namelijk overbelasting voorkomen.
Woensdagnacht voelde ik het al: draaien ging moeilijk... onderrug vast... BALEN!
Donderdag heb ik nog wel doorgebeten, 's avonds even op en neer geweest om een vriendin weg te brengen naar haar zus in het Oosten van het land en daarna snel naar bed. Maar ik wist dat het weer niet goed was. En daar baalde ik nog steviger van. Omdat ik het afgelopen jaar al zoveel leuke dingen heb moeten laten schieten, omdat ik niet langdurig kan zitten of lopen. Zo heb ik veel wedstrijden van me cluppie moeten missen en dus ook sport... ik kon wel janken.
Vrijdag ben ik maar voor een massage geweest, boven de sportschool. Heerlijk hoor als je wordt losgemasseerd, goede masseuse ook (een fysiotherapeute) die heel voorzichtig de belemmering in mijn onderrug aanpakte. Maar toen ik na een half uur de behandeltafel af kwam wist ik dat ook dit mij niet direct geholpen had... ik ben naar de auto gestrompeld, daarna naar huis en ben thuis maar op bed gaan liggen.
BAH
En ja, dan slaat kunnen janken om in gewoon janken en heb ik balend op bed naar het WK allround en de Xfactor gekeken, wat dan wel weer erg leuk was. Maar gezellig is het niet. Vooral niet als je amper je bed uit komt omdat je de goede raad van veel drinken aan het opvolgen bent, maar ook even zoveel moet plassen...
Nu is het zaterdag en ik ben wat beter uit mijn bed gekomen dan gisteren. Dankzij de massage is het plekje met de meeste belemmering in mijn rugspier aardig blauw, maar zijn de meeste verzuringen er wel uit. Ik heb zelfs - zij het héél langzaam - Bassie uitgelaten en ben daarna van mijn bed op de bank gaan liggen. Vanmiddag een paar boodschapjes gehaald - waaronder een zware pijnstiller omdat ik zo graag wil dat de boel nu eens ontspant - en weer de bank op. Gelukkig is er schaatsen op tv. En vanmorgen Spongebob...
En nu lig ik met mijn laptop op mijn buik voor de tv en baal ik al heel wat minder dan vanmorgen. Ik heb zelfs het idee dat ik vannacht gewoon door zal kunnen slapen (jippie) en dat mijn cynische baalbui dan morgen nog minder zal zijn.
En dan moet ik maar even gaan overwegen of ik woensdag weer ga BodyJammen... Want een beetje spierpijn kan ik wel hebben, maar deze pijn is mijn pijngrens het afgelopen half jaar al drie keer overschreden.
Na... one day at a time dan maar.
Ja echt, dat is wat ik al een paar dagen doe.
En ik zal je eens vertellen waarom...
Sinds afgelopen oktober loop ik namelijk bij de fysiotherapeut en kon ik niet meer sporten, omdat ik een zware belemmering heb in mijn linkerheup en onderrug. Tevens staat mijn linkerbekken wat scheef naar achteren en dat resulteerde in een flinke overbelasting. Veel fysio sessies en oefeningen - die ik braaf iedere dag probeer te doen - later is het dan eindelijk over. Vorige week donderdag werd me verteld dat ik voorlopig niet meer terug hoefde te komen, dus ik hartstikke blij. Het gaat ook hartstikke goed. Althans... tot deze week dan weer.
Omdat het eindelijk weer goed ging en ik toch ook nodig weer eens wat aan mijn conditie moest doen (half jaar niet sporten en het is zo weg!) ben ik afgelopen woensdag weer eens wezen BodyJammen. Ik moest me enorm inhouden, want het is echt zo'n gave jam met opzwepende muziek, dat je makkelijk teveel zou doen en dat wilde ik niet. Ik wilde namelijk overbelasting voorkomen.
Woensdagnacht voelde ik het al: draaien ging moeilijk... onderrug vast... BALEN!
Donderdag heb ik nog wel doorgebeten, 's avonds even op en neer geweest om een vriendin weg te brengen naar haar zus in het Oosten van het land en daarna snel naar bed. Maar ik wist dat het weer niet goed was. En daar baalde ik nog steviger van. Omdat ik het afgelopen jaar al zoveel leuke dingen heb moeten laten schieten, omdat ik niet langdurig kan zitten of lopen. Zo heb ik veel wedstrijden van me cluppie moeten missen en dus ook sport... ik kon wel janken.
Vrijdag ben ik maar voor een massage geweest, boven de sportschool. Heerlijk hoor als je wordt losgemasseerd, goede masseuse ook (een fysiotherapeute) die heel voorzichtig de belemmering in mijn onderrug aanpakte. Maar toen ik na een half uur de behandeltafel af kwam wist ik dat ook dit mij niet direct geholpen had... ik ben naar de auto gestrompeld, daarna naar huis en ben thuis maar op bed gaan liggen.
BAH
En ja, dan slaat kunnen janken om in gewoon janken en heb ik balend op bed naar het WK allround en de Xfactor gekeken, wat dan wel weer erg leuk was. Maar gezellig is het niet. Vooral niet als je amper je bed uit komt omdat je de goede raad van veel drinken aan het opvolgen bent, maar ook even zoveel moet plassen...
Nu is het zaterdag en ik ben wat beter uit mijn bed gekomen dan gisteren. Dankzij de massage is het plekje met de meeste belemmering in mijn rugspier aardig blauw, maar zijn de meeste verzuringen er wel uit. Ik heb zelfs - zij het héél langzaam - Bassie uitgelaten en ben daarna van mijn bed op de bank gaan liggen. Vanmiddag een paar boodschapjes gehaald - waaronder een zware pijnstiller omdat ik zo graag wil dat de boel nu eens ontspant - en weer de bank op. Gelukkig is er schaatsen op tv. En vanmorgen Spongebob...
En nu lig ik met mijn laptop op mijn buik voor de tv en baal ik al heel wat minder dan vanmorgen. Ik heb zelfs het idee dat ik vannacht gewoon door zal kunnen slapen (jippie) en dat mijn cynische baalbui dan morgen nog minder zal zijn.
En dan moet ik maar even gaan overwegen of ik woensdag weer ga BodyJammen... Want een beetje spierpijn kan ik wel hebben, maar deze pijn is mijn pijngrens het afgelopen half jaar al drie keer overschreden.
Na... one day at a time dan maar.
Abonneren op:
Posts (Atom)