Het is bijna zover. Over een luttele 8 uur is 2006 alweer voorbij en beginnen we met zijn allen vol goede moed aan 2007. Gek eigenlijk, dat het toch iedere keer weer zo snel gaat.
2006 is toch wel weer een leuk jaar geworden. Zo is mijn persoonlijke hoogtepunt dit jaar dat ik eindelijk mijn boek heb uitgegeven - als je dit nu voor het eerst leest, klik dan zo even op het label SoulBlues aan het einde van deze post. Enkele vrienden en vriendinnetjes hebben het boek al uit, waaronder Papa. En ik heb al vele mooie complimentjes ontvangen per mail of sms of gewoon zo. Ik ben er superblij mee. Nog. En het is ook nog steeds een beetje vreemd.
Ook hebben Keevie & Ik het afgelopen jaar errug veel meegemaakt. Bijvoorbeeld zeer recentelijk dat de snelheidsmeter het begaf, maar we hebben ook leuke dingen meegemaakt. Zoals de nieuwe autoradio. En de fijne ritjes naar mijn favoriete waterdierenpark, het Dolfinarium. Waar ik ook weer zeer mooie foto's heb gemaakt dit jaar.
Dit jaar is mijn neefje een jaar oud geworden en hij loopt nu al helemaal los. Al is het soms wel handig om je mee te nemen aan je vinger omdat hij van alles aan je wilt laten zien. Ik heb dit jaar ook zeer veel opgepast - iedere maandagmiddag, met uitzondering van vakanties - en daardoor zie je hem ook echt veranderen. Erg leuk.
En natuurlijk hebben we weer veel saxofoon gespeeld dit jaar. Volgend jaar, 11 januari gaan we met het Kwartet Quatro Saxophoni optreden in Cees' Place te Utrecht. Erg spannend allemaal, aangezien er nog wel even goed geoefend moet worden op een paar stukken. Maar dat komt wel goed.
En dit jaar ben ik ook weer gaan sporten. Zwarte Piet is weer geweest sinds een jaar of drie. Op mijn werk gaat het steeds beter... Eigenlijk, als ik er zo over nadenk, zijn de meeste dingen wel in de afgelopen maanden gepropt... Maar ach. Gelukkig hebben we mijn weblog nog, vol foto's, verhalen en gedichtjes... kan ik zelf nog eens even nalezen wat er allemaal gebeurt is het afgelopen jaar.
Mijn goede voornemen? Ik wil ietsjes meer tijd voor mezelf incalculeren volgend jaar. Zodat ik meer tijd heb om te schrijven en te webloggen. En ook om Cookie Report van Koekiemonster meer bij te houden. Want hij heeft nog steeds een boel te vertellen, maar dat typen gaat niet zo met pluizige vingers!
Hoe dan ook: Tot volgend jaar allemaal! En voorzichtig met vuurwerk.
Dikke kus.
Reden voor een klein feestje. Met het stukje over mijn verstandskiezen zijn Keev en ik op de 1.000 postjes beland, en dit is dus nummer duizend-en-een. Een magisch getal, aangezien het ook voorkomt in de titel van een heel erg mooi boek...
Als lezer zul je wel denken dat ik niets aan Sinterklaas zou doen dit jaar, omdat ik nog helemaal niets over De Club van Sinterklaas (Jetix) of Bij Sinterklaas (Nickelodeon) heb verteld. Maar niets is minder waar. Ik heb weinig geschreven, maar ik ben zeer blij dat de Sint weer in het land is. Want vanavond gaan we uitgebreid vieren dat hij er weer is. Samen met zijn ZWARTE Pieten.