Entree
"De nieuwe Feyenoord-spits Dirk Kuijt bedankt het publiek in de Kuip voor het warme onthaal. Hij moet komend seizoen Pierre van Hooijdonk doen vergeten. De Open Dag van Feyenoord trok gisteren 40.000 fans. De naar Manchester City getransfereerde Paul Bosvelt bedankte de Feyenoord-aanhang met een dankwoord in de lucht: een tekst achter een vliegtuigje."
Kijk, zo doe je dat...
donderdag, juli 31, 2003
dinsdag, juli 29, 2003
Pannenkoeken
Verrassing!
Afgelopen zaterdag 26 juli werd mijn oma 75 jaar. En dat vonden wij reden voor een groot verrassingsfeest! Stiekem de familie uitgenodigd om bijeen te komen in pannenkoekenrestaurant het Jagershuys te Zeist. Met een smoesje zaterdagmorgen rond half elf weer naar huis gaan van de verjaardagskoffie. In de auto (met mijn sax op schoot) naar Zeist en maar wachten...
De familie was heerlijk op tijd en mijn sax hing schijnend in de zon om mijn nek om, op het moment dat oma, opa, mama, papa en de klein Molly de hoek om zouden komen, 'Lang zal die leven' in te zetten. Ik had hard geoefend, maar met zo'n publiek in een pannenkoekenhuis op zaterdagmiddag is dat wel even iets anders dan thuis in de woonkamer of slaapkamer. Nu ging het erom!
Met het smoesje dat ze een ijsje gingen eten, stapte oma dus bij papa en mama in de auto en gingen ze een stukje rijden...
Eindelijk ging mijn mobiel in mijn broekzak af dat ze er waren en uit gingen stappen...en kon ik beginnen met spelen in de tuin van het restaurant.
Het was een fantastische verrassing: ze had tot op het laatste moment niets door! En dat was het leukste. In het pannenkoekenrestaurant kreeg ze een speciale pannenkoek met heus vuurwerk.
En mijn oma? Die heeft net zo genoten van die dag als wij!
Nog gefeliciteerd lieverd!
Afgelopen zaterdag 26 juli werd mijn oma 75 jaar. En dat vonden wij reden voor een groot verrassingsfeest! Stiekem de familie uitgenodigd om bijeen te komen in pannenkoekenrestaurant het Jagershuys te Zeist. Met een smoesje zaterdagmorgen rond half elf weer naar huis gaan van de verjaardagskoffie. In de auto (met mijn sax op schoot) naar Zeist en maar wachten...
De familie was heerlijk op tijd en mijn sax hing schijnend in de zon om mijn nek om, op het moment dat oma, opa, mama, papa en de klein Molly de hoek om zouden komen, 'Lang zal die leven' in te zetten. Ik had hard geoefend, maar met zo'n publiek in een pannenkoekenhuis op zaterdagmiddag is dat wel even iets anders dan thuis in de woonkamer of slaapkamer. Nu ging het erom!
Met het smoesje dat ze een ijsje gingen eten, stapte oma dus bij papa en mama in de auto en gingen ze een stukje rijden...
Eindelijk ging mijn mobiel in mijn broekzak af dat ze er waren en uit gingen stappen...en kon ik beginnen met spelen in de tuin van het restaurant.
Het was een fantastische verrassing: ze had tot op het laatste moment niets door! En dat was het leukste. In het pannenkoekenrestaurant kreeg ze een speciale pannenkoek met heus vuurwerk.
En mijn oma? Die heeft net zo genoten van die dag als wij!
Nog gefeliciteerd lieverd!
vrijdag, juli 25, 2003
Keevie & Ik
Weer thuis!
Hiep hoera! Keevie is weer thuis!
Gisteravond kon ik hem weer ophalen en heeft hij weer in zijn garagetje geslapen.
Ik ben helemaal blij en Keevie is weer in orde.
Wat wil ik nog meer?
Attractie
Er zijn echt leuke attracties voor Keevies! Keevie mocht extra op de brug omhoog en weer naar beneden van de monteur. Dat is pas een leuk gezicht als zo'n rond bolletje naar beneden komt dalen. En ik denk best dat Keevie het ook heel erg leuk vond!
Hiep hoera! Keevie is weer thuis!
Gisteravond kon ik hem weer ophalen en heeft hij weer in zijn garagetje geslapen.
Ik ben helemaal blij en Keevie is weer in orde.
Wat wil ik nog meer?
Attractie
Er zijn echt leuke attracties voor Keevies! Keevie mocht extra op de brug omhoog en weer naar beneden van de monteur. Dat is pas een leuk gezicht als zo'n rond bolletje naar beneden komt dalen. En ik denk best dat Keevie het ook heel erg leuk vond!
donderdag, juli 24, 2003
woensdag, juli 23, 2003
Black opera
Porgy & Bess
Vanavond ga ik naar de Musical Porgy & Bess in Theater Carré. Het wordt heel bijzonder want het is de originele uitvoering van Gershwin uit 1934! In de originele Amerikaanse Cast. Dat wordt dus veel 'ya'll' en 'bossman' want het gaat over de zwarte Amerikanen, uit de jaren 30. Meer erover lees je hier op Classical Net. Bekendste nummer? Waarschijnlijk Summertime:
Summertime and the livin' is easy,
Fish are jumpin', and the cotton is high.
Oh your daddy's rich, and your ma is good lookin',
So hush, little baby, don' yo' cry.
One of these mornin's you goin' to rise up singin',
Then you'll spread yo' wings an' you'll take the sky.
But till that mornin', there's a-nothin' can harm you
With Daddy and Mammy standin' by.
Ik heb er echt zo'n zin in!
Vanavond ga ik naar de Musical Porgy & Bess in Theater Carré. Het wordt heel bijzonder want het is de originele uitvoering van Gershwin uit 1934! In de originele Amerikaanse Cast. Dat wordt dus veel 'ya'll' en 'bossman' want het gaat over de zwarte Amerikanen, uit de jaren 30. Meer erover lees je hier op Classical Net. Bekendste nummer? Waarschijnlijk Summertime:
Summertime and the livin' is easy,
Fish are jumpin', and the cotton is high.
Oh your daddy's rich, and your ma is good lookin',
So hush, little baby, don' yo' cry.
One of these mornin's you goin' to rise up singin',
Then you'll spread yo' wings an' you'll take the sky.
But till that mornin', there's a-nothin' can harm you
With Daddy and Mammy standin' by.
Ik heb er echt zo'n zin in!
dinsdag, juli 22, 2003
Keevie & Ik
Dokter!
Keevie is vandaag naar de dokter...
Niet zijn eigen in Keverland, die is op vakantie, maar naar een vervangend dokter...
Waarom? Er was iets mis met de koppeling, maar dat komt weer allemaal in orde!
Gelukkig!
Keevie is vandaag naar de dokter...
Niet zijn eigen in Keverland, die is op vakantie, maar naar een vervangend dokter...
Waarom? Er was iets mis met de koppeling, maar dat komt weer allemaal in orde!
Gelukkig!
vrijdag, juli 18, 2003
Stapje voor stapje
Tour de France
Bericht van Volkskrant.nl
Elke keer een stapje dichter bij een ritzege
TOULOUSE - In Marseille werd hij dinsdag derde, gisteren in Toulouse tweede, Bram de Groot begint zo langzamerhand goede zaken te doen in het rijkbeloonde klassement (100 duizend euro voor de winnaar) dat is opgemaakt over de zes Toursteden van 1903. Zo lonkt er - dankzij het eeuwfeest van de Ronde - toch nog een extraatje voor de dit jaar zwaar op de proef gestelde Rabo-ploeg.
Niet dat de 28-jarige Noord-Hollander donderdag in Toulouse stond te stralen van geluk, want ook De Groot huldigt het principe dat de tweede plaats helemaal niets waard is. 'Je bent bij het wielrennen al gauw de verliezer. Er staan er vandaag 171 aan de start, 170 verliezen.'
Drie, twee, binnenkort dus één, sprak De Groot zichzelf moed in nadat hij in de elfde etappe alleen de Spanjaard Juan Antonio Flecha voorrang had moeten verlenen. Zijn woorden over aftellen werden in elk geval in een passende ambiance uitgesproken: Toulouse is Frankrijks ruimtevaartstad. Volgende week donderdag, wanneer Bordeaux de finishplaats is, moet het dan maar wél lukken, sprak De Groot met zichzelf af.
Het kiezen voor de juiste, beslissende ontsnapping is in de wielersport vaak een aaneenschakeling van toevalligheden. Tenzij een renner, zoals De Groot gisteren naar eigen zeggen deed, zo ongeveer bij elke aanvalsactie onmiddellijk reageert. Tientallen keren kwam hij in de hectische openingsfase van de etappe uit het zadel en sprong hij mee, 'want eentje zal er toch wel de goede zijn?'
Tactische opzetjes zijn allemaal leuk en aardig in het wielrennen, maar in een vlakke etappe als die tussen Narbonne en Toulouse spelen factoren als geluk en toeval een grote rol. Dat er op zo'n dag als gisteren (rustdag geweest, korte etappe, de Pyreneeën naken) veel zal worden aangevallen weet iedere renner, de vraag is wanneer het peloton het welletjes vindt met reageren. Met De Groot zelf was Stuart O'Grady gisteren een van de meest aanvalslustigen.
De Australiër woont in de buurt van de finishplaats, het is een 'weetje' waarmee concurrenten vaak rekening houden. 'Maar je moet het niet ingewikkelder maken dan het is,' zei De Groot over het feit dat hij deze Tour tweemaal deel uitmaakte van de beslissende ontsnapping. 'Je moet de benen hebben én je moet geluk hebben.'
Het achttal kreeg na 57 kilometer, pal voor de eerste tussensprint (ook een factor van belang: vinden de ploegen die voor de groene trui rijden het wel best?), uiteindelijk het fiat van het peloton. Maar twee Nederlanders, die samen snode plannen hadden gesmeed voor een vlucht, behoorden er niet bij: Servais Knaven en Leon van Bon. Die laatste had snel in de gaten dat een moment van onachtzaamheid beslissend kon zijn. Acht renners uit acht verschillende ploegen kregen even de ruimte toen Van Bon alsnog probeerde zich bij hen aan te sluiten.
Tevergeefs, zo bleek, want het groepje aanvallers werkte voorbeeldig samen. De Groot: 'Je gaat eerst hard rijden, daarna zie je wel wie je tegenstanders allemaal zijn en wie er wel of niet fris bij zit.'
Zo kansloos als De Groot zich in de ontsnapping van dinsdag naar Marseille wist (hij had toen last van de gevolgen van een valpartij en er zaten bovendien teveel sprinters in die vluchtgroep), zo kansrijk achtte hij zichzelf gisteren. In de slotfase leek hij het ook slim te spelen. Krachten sparend voor een demarrage liet hij zich zelden op kop van het groepje zien. 'Dat werd geaccepteerd. Iedereen dacht een kans te hebben.'
De zijne bleek echter verspeeld toen de Spanjaard Juan Antonio Flecha op veertien kilometer van de finish voor de derde maal voor een solo koos en er even werd geaarzeld in de groep. Te laat zette de Nederlander alsnog de achtervolging in, in gezelschap van Flecha's landgenoot Nozal. 'Dat steeds weer meespringen in de beginfase van de etappe heeft me toch teveel energie gekost.'
Dat De Groot zo ongeveer als enige Rabo-renner bijna vanaf de start permanent actief was verbaasde hem. 'Afgesproken was dat Hunter, Wielinga, Wauters en ik met elke aanvalsactie zouden meespringen. Ik heb alleen Wauters een paar keer gezien.'
En toch gaat het in deze Tour de France nog een keertje lukken, kondigde De Groot nieuwe aanvalsplannen aan. In zijn eerste vier jaren als professional won hij nooit wat, dit jaar was het plotseling twee keer prijs. 'Als je eenmaal weet wat winnen is, doet net niet-winnen eigenlijk nog meer pijn.'
Commentaar:
Zet hem op, Bram! Je kan het! De volgende rit is van jou.
Bericht van Volkskrant.nl
Elke keer een stapje dichter bij een ritzege
TOULOUSE - In Marseille werd hij dinsdag derde, gisteren in Toulouse tweede, Bram de Groot begint zo langzamerhand goede zaken te doen in het rijkbeloonde klassement (100 duizend euro voor de winnaar) dat is opgemaakt over de zes Toursteden van 1903. Zo lonkt er - dankzij het eeuwfeest van de Ronde - toch nog een extraatje voor de dit jaar zwaar op de proef gestelde Rabo-ploeg.
Niet dat de 28-jarige Noord-Hollander donderdag in Toulouse stond te stralen van geluk, want ook De Groot huldigt het principe dat de tweede plaats helemaal niets waard is. 'Je bent bij het wielrennen al gauw de verliezer. Er staan er vandaag 171 aan de start, 170 verliezen.'
Drie, twee, binnenkort dus één, sprak De Groot zichzelf moed in nadat hij in de elfde etappe alleen de Spanjaard Juan Antonio Flecha voorrang had moeten verlenen. Zijn woorden over aftellen werden in elk geval in een passende ambiance uitgesproken: Toulouse is Frankrijks ruimtevaartstad. Volgende week donderdag, wanneer Bordeaux de finishplaats is, moet het dan maar wél lukken, sprak De Groot met zichzelf af.
Het kiezen voor de juiste, beslissende ontsnapping is in de wielersport vaak een aaneenschakeling van toevalligheden. Tenzij een renner, zoals De Groot gisteren naar eigen zeggen deed, zo ongeveer bij elke aanvalsactie onmiddellijk reageert. Tientallen keren kwam hij in de hectische openingsfase van de etappe uit het zadel en sprong hij mee, 'want eentje zal er toch wel de goede zijn?'
Tactische opzetjes zijn allemaal leuk en aardig in het wielrennen, maar in een vlakke etappe als die tussen Narbonne en Toulouse spelen factoren als geluk en toeval een grote rol. Dat er op zo'n dag als gisteren (rustdag geweest, korte etappe, de Pyreneeën naken) veel zal worden aangevallen weet iedere renner, de vraag is wanneer het peloton het welletjes vindt met reageren. Met De Groot zelf was Stuart O'Grady gisteren een van de meest aanvalslustigen.
De Australiër woont in de buurt van de finishplaats, het is een 'weetje' waarmee concurrenten vaak rekening houden. 'Maar je moet het niet ingewikkelder maken dan het is,' zei De Groot over het feit dat hij deze Tour tweemaal deel uitmaakte van de beslissende ontsnapping. 'Je moet de benen hebben én je moet geluk hebben.'
Het achttal kreeg na 57 kilometer, pal voor de eerste tussensprint (ook een factor van belang: vinden de ploegen die voor de groene trui rijden het wel best?), uiteindelijk het fiat van het peloton. Maar twee Nederlanders, die samen snode plannen hadden gesmeed voor een vlucht, behoorden er niet bij: Servais Knaven en Leon van Bon. Die laatste had snel in de gaten dat een moment van onachtzaamheid beslissend kon zijn. Acht renners uit acht verschillende ploegen kregen even de ruimte toen Van Bon alsnog probeerde zich bij hen aan te sluiten.
Tevergeefs, zo bleek, want het groepje aanvallers werkte voorbeeldig samen. De Groot: 'Je gaat eerst hard rijden, daarna zie je wel wie je tegenstanders allemaal zijn en wie er wel of niet fris bij zit.'
Zo kansloos als De Groot zich in de ontsnapping van dinsdag naar Marseille wist (hij had toen last van de gevolgen van een valpartij en er zaten bovendien teveel sprinters in die vluchtgroep), zo kansrijk achtte hij zichzelf gisteren. In de slotfase leek hij het ook slim te spelen. Krachten sparend voor een demarrage liet hij zich zelden op kop van het groepje zien. 'Dat werd geaccepteerd. Iedereen dacht een kans te hebben.'
De zijne bleek echter verspeeld toen de Spanjaard Juan Antonio Flecha op veertien kilometer van de finish voor de derde maal voor een solo koos en er even werd geaarzeld in de groep. Te laat zette de Nederlander alsnog de achtervolging in, in gezelschap van Flecha's landgenoot Nozal. 'Dat steeds weer meespringen in de beginfase van de etappe heeft me toch teveel energie gekost.'
Dat De Groot zo ongeveer als enige Rabo-renner bijna vanaf de start permanent actief was verbaasde hem. 'Afgesproken was dat Hunter, Wielinga, Wauters en ik met elke aanvalsactie zouden meespringen. Ik heb alleen Wauters een paar keer gezien.'
En toch gaat het in deze Tour de France nog een keertje lukken, kondigde De Groot nieuwe aanvalsplannen aan. In zijn eerste vier jaren als professional won hij nooit wat, dit jaar was het plotseling twee keer prijs. 'Als je eenmaal weet wat winnen is, doet net niet-winnen eigenlijk nog meer pijn.'
Commentaar:
Zet hem op, Bram! Je kan het! De volgende rit is van jou.
dinsdag, juli 15, 2003
Rosbief...
Erg
Het ergste van de Tour de France?
Valpartijen!
Zo was er een megavalpartij in de eerste etappe (de dag na de proloog), en werden vele ploegen geteisterd met verloren leden. Zo was de Rabobank Ploeg meteen zijn kopman Levi Leipheimer kwijt en nog een renner Marc Lotz, waardoor Michael Boogerd nu een 'kopman' is en ze met heel veel moeite de ploegentijdrit moesten rijden, om met zeker vijf man over de streep te komen.
Gisteren tijdens de etappe naar Gap was er weer zo'n vreselijke valpartij: Jesoba Beloki (ONCE) gleed uit over het gesmolten asfalt en bleef liggen, waar Lance
Armstrong (US POSTAL) zeer van profiteerde, omdat hij nu zijn directe concurrent kwijt is.
Althans: Aleksandr Vinoukorov. Dit seizoen won hij al Parijs - Nice, de Amstel Gold Race en de Ronde van Zwitserland. Hij finishte met iets meer dan een halve minuut voorsprong op de groep van Armstrong in Gap. Hiermee steeg hij naar de tweede plaats van het algemeen klassement, op 21 seconden van Armstrong.
Mooiste moment van de dag? Een in tranen zijnde Aleskandr die een interview gaf vol blijdschap en een uitgeputte Michael Boogerd (RABOBANK) die commentaar
gaf over het wegdek. Maar ook Erik Dekker (Commentaar) die zich in moest houden om te zeggen dat Armstrong uitgeput zou raken, wanneer de andere ploegen steeds zouden demarreren. In plaats daarvan verbeterde hij
zich steeds en zei: 'De ploeg raakt dan uitgeput.'
Het ergste van de Tour de France?
Valpartijen!
Zo was er een megavalpartij in de eerste etappe (de dag na de proloog), en werden vele ploegen geteisterd met verloren leden. Zo was de Rabobank Ploeg meteen zijn kopman Levi Leipheimer kwijt en nog een renner Marc Lotz, waardoor Michael Boogerd nu een 'kopman' is en ze met heel veel moeite de ploegentijdrit moesten rijden, om met zeker vijf man over de streep te komen.
Gisteren tijdens de etappe naar Gap was er weer zo'n vreselijke valpartij: Jesoba Beloki (ONCE) gleed uit over het gesmolten asfalt en bleef liggen, waar Lance
Armstrong (US POSTAL) zeer van profiteerde, omdat hij nu zijn directe concurrent kwijt is.
Althans: Aleksandr Vinoukorov. Dit seizoen won hij al Parijs - Nice, de Amstel Gold Race en de Ronde van Zwitserland. Hij finishte met iets meer dan een halve minuut voorsprong op de groep van Armstrong in Gap. Hiermee steeg hij naar de tweede plaats van het algemeen klassement, op 21 seconden van Armstrong.
Mooiste moment van de dag? Een in tranen zijnde Aleskandr die een interview gaf vol blijdschap en een uitgeputte Michael Boogerd (RABOBANK) die commentaar
gaf over het wegdek. Maar ook Erik Dekker (Commentaar) die zich in moest houden om te zeggen dat Armstrong uitgeput zou raken, wanneer de andere ploegen steeds zouden demarreren. In plaats daarvan verbeterde hij
zich steeds en zei: 'De ploeg raakt dan uitgeput.'
maandag, juli 14, 2003
Fietsuh!
100 jaar Tour de France
Het is 100 jaar Tour de France...
Het zijn prachtige dagen op de fiets...
Het is prachtig weer, met ronddraaiende benen...
Prachtige gevechten om die felbegeerde gele trui...
Alleen... MOEST Mart er nu werkelijk mee stoppen (okay hij heeft tot nu toe de proloog en Alpe d'Huez verslagen) en ons hulpeloos overlaten aan Herbert Dijkstra???
Het is 100 jaar Tour de France...
Het zijn prachtige dagen op de fiets...
Het is prachtig weer, met ronddraaiende benen...
Prachtige gevechten om die felbegeerde gele trui...
Alleen... MOEST Mart er nu werkelijk mee stoppen (okay hij heeft tot nu toe de proloog en Alpe d'Huez verslagen) en ons hulpeloos overlaten aan Herbert Dijkstra???
Prachtig...
Order of the Phoenix
Dumbledore lowered his hands and surveyed Harry through his half-moon glasses. "It is time," he said, "for me to tell you what I should have been told you five years ago, Harry. Please sit down. I am going to tell you everything."
Met deze tekst sla je het boek open... vervolgens begint het zeer spannende verhaal, waarbij je weer van het ene in het andere magische avontuur valt! Ik verraad hiermee helemaal niets, maar hoop wel dat iedereen zeer nieuwsgierig wordt! Dat werd ik namelijk ook met die teaser op de cover!
Veel leesplezier! Ik weet zeker dat je het niet kunt laten liggen als je eenmaal bent begonnen...
Harry Potter deel 5: The Order of The Phoenix. Er bestaan veel speculaties over WIE er nu doodgaat. Ik verklap lekker niets, maar laat hier alleen maar de cover zien... Pesterij genoeg voor iedereen die het boek nog moet lezen...
Dumbledore lowered his hands and surveyed Harry through his half-moon glasses. "It is time," he said, "for me to tell you what I should have been told you five years ago, Harry. Please sit down. I am going to tell you everything."Met deze tekst sla je het boek open... vervolgens begint het zeer spannende verhaal, waarbij je weer van het ene in het andere magische avontuur valt! Ik verraad hiermee helemaal niets, maar hoop wel dat iedereen zeer nieuwsgierig wordt! Dat werd ik namelijk ook met die teaser op de cover!
Veel leesplezier! Ik weet zeker dat je het niet kunt laten liggen als je eenmaal bent begonnen...
Harry Potter deel 5: The Order of The Phoenix. Er bestaan veel speculaties over WIE er nu doodgaat. Ik verklap lekker niets, maar laat hier alleen maar de cover zien... Pesterij genoeg voor iedereen die het boek nog moet lezen...
vrijdag, juli 11, 2003
Marathon
Harry Potter
Van de week deel 1 en deel 2 op DVD gekeken omdat ik daar zin in had na het koortsachtig uitlezen van Harry Potter deel 5: the Order of the Phoenix.
Zucht...
Van de week deel 1 en deel 2 op DVD gekeken omdat ik daar zin in had na het koortsachtig uitlezen van Harry Potter deel 5: the Order of the Phoenix.
Zucht...
donderdag, juli 10, 2003
Bij de brievenbus
Inside my head...
De post? Waar blijft toch de post? En dan vooral die ene brief...
De post? Waar blijft toch de post? En dan vooral die ene brief...
woensdag, juli 09, 2003
Varen, varen, over de baren...
Zeeziek Zeeroverskoor
Soms denk je dat je alles gehoord hebt, maar dan verzinnen ze toch weer wat nieuws. Wat nu weer? Een Zeeroverskoor uit Hoogezand dat groen uitsloeg van zeeziekte...
Of, zoals het op Internet te lezen staat:
Ze waren uitgedost als vervaarlijke piraten. Maar hun schip was zondag de Noordzee nog niet opgevaren, of het grootste deel van piratenkoor Voorwaarts Voorwaarts uit Hoogezand sloeg al groen uit van de zeeziekte, toen de kalm deinende Waddenzee werd verruild voor veel onstuimiger Noordzee. Het merendeel van de 20 piraten snelde naar de reling om de maaginhoud overboord te slingeren. Terug op de Waddenzee knapten de piraten weer snel op, door middel van citroenen en jenever. Commentaar van de piraat? 'Echte zeemannen worden altijd ziek op de eerste dag. Daarna hebben ze nergens meer last van. Deze reis duurde eigenlijk gewoon niet lang genoeg.'
Jaja...
Soms denk je dat je alles gehoord hebt, maar dan verzinnen ze toch weer wat nieuws. Wat nu weer? Een Zeeroverskoor uit Hoogezand dat groen uitsloeg van zeeziekte...
Of, zoals het op Internet te lezen staat:
Ze waren uitgedost als vervaarlijke piraten. Maar hun schip was zondag de Noordzee nog niet opgevaren, of het grootste deel van piratenkoor Voorwaarts Voorwaarts uit Hoogezand sloeg al groen uit van de zeeziekte, toen de kalm deinende Waddenzee werd verruild voor veel onstuimiger Noordzee. Het merendeel van de 20 piraten snelde naar de reling om de maaginhoud overboord te slingeren. Terug op de Waddenzee knapten de piraten weer snel op, door middel van citroenen en jenever. Commentaar van de piraat? 'Echte zeemannen worden altijd ziek op de eerste dag. Daarna hebben ze nergens meer last van. Deze reis duurde eigenlijk gewoon niet lang genoeg.'
Jaja...
donderdag, juli 03, 2003
In de olie...
Campagne
Volgens de Shell rijdt '1 op de 4 automobilisten met een te laag oliepeil'. De herinnering zie ik bij iedere tankbeurt, Keevie knippert momenteel met zijn lampje. En ik wil wel olie bij vullen, maar wat doe je als je in de nabije omtrek niet de juiste motorolie kan krijgen?
Volgens de Shell rijdt '1 op de 4 automobilisten met een te laag oliepeil'. De herinnering zie ik bij iedere tankbeurt, Keevie knippert momenteel met zijn lampje. En ik wil wel olie bij vullen, maar wat doe je als je in de nabije omtrek niet de juiste motorolie kan krijgen?
Abonneren op:
Posts (Atom)
B'Day Countdown
