Just me...

Een dag begint. De avond valt. Seizoenen wisselen. Alles verandert... ...ik ook... ...Weet jij nog wie je was?

maandag, mei 24, 2004

Amstel Cup - even opgehaald

Beker blijft in Utrecht

En zo zag het er gisteren uit:


Het was zinderend, sensationeel en De Kuip stond te trillen op zijn fundering. De tweede ring (waar onze afvaardiging zat) heeft regelmatig staan shaken, net alsof je op een zwevende hangbrug loopt. Maar laten we bij het begin beginnen.

We hadden een autocombi: dus eerst naar Stadion Galgenwaard om de kaartjes van de ticketbox om te ruilen voor de échte kaartjes. Vrije plaatsbepaling zodra we in het stadion zouden zijn. Nou, dat is mooi meegenomen. Routebeschrijvinkje erbij en hop op weg.
In de auto (we draaiden voornamelijk FC Utrecht muziek, dus we kwamen al met lichte stemproblemen in De Kuip aan) was het al een klein feestje met zijn vijven. In FC Utrecht shirts, petjes, sjaals, vlag, Koekiemonster met zijn FC kralen shirt met snoep, koek, cola en water én een logo op ons wang geschilderd. Onderweg toeteren naar andere FC Supporters op weg naar De Kuip. Toeteren naar belangstellenden die op de bruggen boven de snelweg stonden met spandoeken en fietsen. De sfeer zat er prima in.

Eenmaal in Rotterdam mochten we de auto in de middenberm parkeren, tussen de grashalmen: goed voor mensen met hooikoorts! Even wat drinken, koek en snoep pakken, en op weg. Na een wandeling van een kleine 20 minuten kwamen we dan aan bij hét decor van vandaag: De Kuip. Allemaal mensen in rood en wit, met de kaartjes in de handen geklemd, op weg naar de poortjes om zo snel mogelijk binnen te komen en een plaatsje te zoeken. Wij ook. Na even gefouilleerd te zijn en de tassen te hebben laten nagekeken, begonnen we aan de klim de trappen op naar de tweede ring. Deze bereikten we spoedig. Even een bezoek gebracht aan het toilet en een plekkie zoeken.

De kleintjes van FC Utrecht kregen klop met 5-0 van de kleintjes van FC Twente. Het stadion stond al te schudden op zijn vesten. Iedereen juichte, zong en klapte. De supporters beheersten het stadion. Vooral toen tijdens de jeugdwedstrijd de spelers even op het veld kwamen kijken. Alsof er een bom ontplofte: zo ging iedereen tekeer. Alle liederen kwamen voorbij, die ook stevig mee werden gezongen door de supporters. De supporters van FC Twente roerden zich iets minder... maar dat kan, net als vorig jaar, wel weer eens liggen aan het Utrechtse antwoord op hun 'ohoo Twente Enschede'...

foto: Frank Zilver
De hele week werd er gespeculeerd over het uittenue van FC Utrecht, aangezien Twente in het vertrouwde rood mocht spelen. De club verscheen niet in het vertrouwde uit-blauw, maar in wit met blauwe contouren. Erg mooi!

Eindelijk was het dan zover: om iets voor 18.00 (na de warming-up, waarbij eigen Stadion Speakers Ben Korver het voorstellen voor zijn rekening nam) kwamen ze dan in spierwitte tunues het veld op. Fotootje maken en tijd voor de aftrap. Het gehele veld vol rood/witte snippers en slingers. Geen sprietje groen meer te zien. Utrecht had vlaggendragers staan met enorme rood/witte vlaggen. FC Twente had schitterende vlaggen met het wapen van Enschede en gebouwen die het gehele supportersvak bedekte. Scheidsrechter Luinge (waarvoor iedere FC Utrecht supporter zijn hart vast houdt) floot het startsignaal. De finale kon beginnen! En wat voor een finale. Hoewel hij misschien niet zo zinderend en superspannend was als vorig jaar, was het toch een hele leuke wedstrijd om naar te kijken.

Zwaanswijk, Schut en Lamey vormden een solide barrière voor het doel van René Ponk, die subliem keepte op de ballen die wél doorkwamen. FC Twente had zijn gegokt op de kunde van Blaise N'Kufo (waar ikzelf ook een beetje bang voor was, want die kerel schiet iedere bal die voor zijn voeten komt, richting goal, en bijna altijd raak), maar (vooral) Patrick en Alje hadden hem in de tang. Helaas kon onze tang (Stefaan Tanghe) niet tot scoren komen, want de verdediging van Twente zat ook goed in elkaar.

Akkefietjes, daar was ook sprake van. Veel akkefietjes. Die luu uut Twent' waren redelijk geïrriteerd vanaf het eerste fluitsignaal. Jean-Paul van ons kreeg al vroeg geel voor iets waar ik persoonlijk een waarschuwing voor zou geven. Hans had op de voet van Pothuizen gestaan, wat Luinge gezien zou hebben, maar niets aan had gedaan. En Heubach vond het nodig om Jordy Zuidam (die niets vermoedend achter de bal aanrende) een flinke knal tegen zijn gezicht te geven. Om maar drie van die akkefietjes op te noemen. Heubach kreeg rood en ging woedend het veld af, het was ook nofal een blinde actie.


Matchwinnaar en maker van het enige doelpunt Dave van de Bergh met dé Beker!

Het laatste akkefietje ging vooraf aan het doelpunt. Een speler van Twente lag geblesseerd op de grond. Heubach (dit was nog ver voor zijn rooie) nam de bal verkeerd aan en tikte hem via zijn tenen over de zijlijn. Hij zelf zei dat hij dat met opzet deed, zodat zijn maatje behandeld kon worden. Iedereen bij Utrecht vond dat hij de bal verkeerd aannam en dat het toevallig goed uitkwam. Hoewel Foeke zei dat we de bal uit sportiviteit weer terug moesten geven, dacht Lamey waarschijnlijk; ja daag! en hield de bal binnen de ploeg. Wat ook wel terecht was. Zoals Robbie van Alfen zei op Radio M vanmorgen: 'Lamey gooit hem rechts in en links wordt het doelpunt gemaakt, dus niets onsportief.' De bal kwam inderdaad bij Dave voor de voeten en hij knalde met zijn slechte rechterbeen de bal in het doel. Paauwe kon hem alleen maar gehoord hebben! Daarna volgde er een opstootje van Twente rondom Foeke Booy, maar wij hadden meer oog voor Dave die inmiddels bedolven was onder een berg blije Utrecht spelers!

De wedstrijd was zo voorbij, maar die laatste vier minuten leken wel anderhalf uur te duren! Eindelijk floot Luinge dan deze wedstrijd af en Utrecht had de beker weer in zijn zak! We hebben geschreeuwd, gezongen, geklapt en een paar tranen weggepinkt. Daarna feestgevierd op de tribune met de spelers op het veld. Ik blij dat Pascal er ook bij was, gewapend met zijn videocamera. Zulke beelden (van uitzinnige fans en binnenkort ex-ploeggenootjes) kun je voorlopig niet meer maken, dus dat hij gelijk had! Misschien sta ik er ook nog op?


Pascal op de schouders van Hans en Joost. Hij deed het verslag vanaf de perstribune met René van de Berg voor Radio M Utrecht.

En na het feestje liepen de spelers het veld af om nog even door te feesten. Ik heb nog Simply The Best mee staan zingen en daarbij ben ik nog gefilmd met mijn Koekiemonster mascotte. Helaas is dat niet uitgezonden op SBS6, maar ik vond het wel grappig.

Vanavond is de huldiging in de stad. Het zal nog wel lang onrustig blijven in de stad dan. Maar we hebben het weer geflikt. Gefeliciteerd jongens! Jullie zijn te gek... enne: dit went nooit hoor. Wat anderen ook mogen zeggen. We gaan Europa weer in, en dat is helemaal te gek!

foto: Frank Zilver
Het laatste fluitsignaal klonk en Jean-Paul de Jong, Richal Leitoe en de anderen in de dugout vieren feest.

Voor wie nog een stem heeft, nog ff meezingen:
Utereg me cluppie gaat Europa in, Barcelona maak je borst maar nat
Zweden, Frankrijk, Utreg komt eraan, 't is me cluppie dat Europa gaat verslaan
En van je euro euro Utreg komt eraan, en van je euro euro Utreg bovenaan
En Foeke Foeke Booy en de hele klerezooi
Hallo Europa FC Utereg komt eraan!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor je reactie! Reacties worden voor plaatsing eerst ter goedkeuring voorgelegd aan de auteur.

B'Day Countdown