Just me...

Een dag begint. De avond valt. Seizoenen wisselen. Alles verandert... ...ik ook... ...Weet jij nog wie je was?

zondag, mei 21, 2006

Keevie & Ik

Keevie & Ik

Tieren in de regen


Iedereen die donderdag en vrijdag op de weg heeft gezeten, weet hoeveel water er met bakken tegelijkertijd uit de hemel zijn komen storten... En waarschijnlijk ook dat half Nederland daar niet in kan rijden en allerlei vreemde capriolen uithaalt om in te voegen, uit te voegen, in te halen enzovoort.

Zo ook afgelopen vrijdag, terwijl ik over de A27 naar Almere kar met Keev. Ruitenwissertjes aan, weinig zoab dus ook weinig zicht. Dus op je dooie akkertje met een snelheid tussen de 80 en 90 kilometer in het uur. Keev en ik hebben nogal last van al die windstoten die bij de regen zaten, dus dan ga ik altijd langzamer rijden. Dan haalt iedereen ons maar in.

Bij de aansluiting met de A1 richting Hilversum gebeurde het. Ik reed achter een vrachtwagentje, dus had ik nog minder zicht. Zelf blijf ik op de A27 - veel makkelijker - maar er zijn natuurlijk mensen die eraf moeten, omdat zij een andere bestemming hebben.

Op het moment dat we de afrit voor de aansluiting passeren, zit er ineens iemand links van mij en die komt met een vaartje bijna bij Keev zijn kont binnen. Een zwarte Peugeot met een zwaar geïrriteerde vrouw achter het stuur... Ik kijken, probeer nog te gebaren dat ze er zo niet langs kan - ik kon namelijk geen gas geven omdat de vrachtwagen voor mij zat, dus ruimte maken kon ik niet - en ik vroeg mij zwaar af waarom ze in vredesnaam met inhalen was begonnen in dit slechte weer. Dus ik nog eens kijken, terwijl madam bleef insturen en ik al begon na te denken over het nummer van de politie en mijn verzekeringspapieren. Eindelijk hield ze in, stuurde rakelings achter ons langs en vloog de afrit van de aansluiting op.

En ik dacht... tijd voor een paar vuile blikken... Want waar was ze eigenlijk mee bezig... Dus ik kijk naar rechts, zij komt langszij, vloekend en tierend en handgebaren makend... Ik was te verbouwereerd om ook alleen maar mijn duim op te steken - wat ik in dit soort situaties meestal doe om te pesten. Geen sorry of zo, mijn schuld. Prima, dacht ik. Er zijn nu eenmaal mensen die absoluut niet kunnen rijden als het regent...

Daarna kwamen Keev en ik om 8 uur in Almere Haven aan, post opgehaald en gauw aan de slag gegaan. Gelukkig weten wij wel hoe je je moet aanpassen aan het weer en het verkeer...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor je reactie! Reacties worden voor plaatsing eerst ter goedkeuring voorgelegd aan de auteur.

B'Day Countdown