Party

Vanavond een feestje.
Morgen vrij om in te pakken.
Zaterdag op wintersportvakantie.

Het leven zit vol leuke dingen...

Keevie & Ik

Beroemd

We worden echt hartstikke beroemd! Niet alleen via ons eigen weblog, maar ook via Airmighty. Leuke VW site waar binnenkort ook iets over ons te lezen is. Geinig niet waar?
Voor alle luchtgekoelde VW fans dus een must om even heen te surfen. En voor alle niet fans ook!

Kippenvel

Eye of the Tiger

Wat het mooiste is van een voetbalwedstrijd in de Galgenwaard behalve winnen? Wanneer de spelers het veld opkomen en Eye of the Tiger door het stadion knalt. Bij gebrek aan wedstrijden (het is immers nog winterstop) heb ik mijn mobieltje maar uitgerust met de ringtone ervan en heb ik het nummer maar een paar keer gedraaid op voetballoze zondagen. Het nummer (oorspronkelijk gebruikt in de Rocky films, je weet wel die boksfilms met Sly Stallone) heeft trouwens een zeer goede tekst. Dus voor al die Utereg supporters die de opkomst van de spelers ook zo missen, en voor iedereen die het ook een te gek nummer vindt, hier maar een keertje de tekst (waarbij je helaas de herkenbare gitaarstukken erbij moet denken):

Eye of the Tiger
as sung by Survivor

Risin' up, back on the street
Did my time, took my chances
Went the distance now I'm back on my feet
Just a man and his will to survive
So many times it happens too fast
You trade your passion for glory
Don't lose your grip on the dreams of the past
You must fight just to keep them alive

It's the eye of the tiger
It's the thrill of the fight
Rising up to the challenge of our rival
And the last known survivor
Stalks his prey in the night
And he's watching us all
With the eye of the tiger

Face to face, out in the heat
Hangin' tough, stayin' hungry
They stack the odds still we take to the street
For the kill, with the skill to survive

It's the eye of the tiger
It's the thrill of the fight
Rising up to the challenge of our rival
And the last known survivor
Stalks his prey in the night
And he's watching us all
With the eye of the tiger

Risin' up, straight to the top
Had the guts, got the glory
Went the distance, now I'm not gonna stop
Just a man and his will to survive

It's the eye of the tiger
It's the thrill of the fight
Rising up to the challenge of our rival
And the last known survivor
Stalks his prey in the night
And he's watching us all
With the eye of the tiger

The eye of the tiger
The eye of the tiger
The eye of the tiger
The eye of the tiger

Doorweekte selectie

Zeikweer

Welkom terug selectie van FC Utrecht uit het zonnige Spaanse Estepona in het heerlijk zeikweer van Nederland.

Het regent, het regent
De pannetjes worden nat...

Nat? Doorweekt zal je bedoelen.

Maar goed, misschien komt het mooie weer er weer eens aan. Als de jongens dan maar niet met hun zongebruinde koppies nog in het zonovergoten palmbomen Spanje zitten wanneer ze hier weer een wedstrijd in Galgenwaard moeten spelen. Want daar hebben we natuurlijk niets aan.

Succes in de tweede helft van de competitie jongens. Ik zie jullie 4 februari wel weer in de kwartfinale van de Amstel Cup in Galgenwaard. De andere wedstrijden ben ik precies op vakantie in Oostenrijk. Dat heb ik namelijk weer: de eerste wedstrijd van de competitie sta ik met mijn voetjes in de sneeuw.

En dat is heel wat beter dan regen!

Kleutergamer

Computergeneratie

Ik heb er een hekel aan om generaties in hokjes te plaatsen. Zo zou ik bij de vermeende achterbankgeneratie horen, omdat mama en papa mij altijd brachten en haalden van sporttrainingen, feestjes en muziekles. So what! Maar vandaag ga ik mijzelf verlagen tot datgene waar ik zo'n hekel heb: ik ga mijn neefje van 6 in een hokje plaatsen: computergeneratie.
Gisteren was hij bij ons op bezoek en hij wilde graag een spelletje op de Nintendo spelen. Prima hoor. Zo was hij uren zoet met Warioland en met Mario Sunshine. Okay, misschien is hij wat ongeduldig met het uitzoeken wat hij moest doen, maar hij probeert gewoon al die knopjes uit. Jammer genoeg snapt hij het verhaaltje niet zo, waardoor hij met zijn poppetje niet met andere karakters in het spel praat of uitleg te snel doordrukt. Maar goed: heel behendig hopste hij boven een afgrond van blokje naar blokje. Verzamelde muntjes alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. En bovenal: die kleine vingertjes dansten over de controller, terwijl hij gewoon naar de televisie zat te kijken. Wonderbaarlijk.
Okay, mijn broer en ik zijn vanaf een bepaald moment in aanraking gekomen met gamecomputers (een Philips 2-bit). En mijn broer is ook ongelooflijk goed met zo'n controller. Ik moet af en toe mijn knoppen zoeken en mijn ouders hebben dat nog wat erger, maar hij niet zo. Ik verlies dan ook vaak met computerspelletjes van mijn broer, maar het gaat erom dat we er plezier in hebben nietwaar?
Mijn neefje is dus een controllervirtuoos. Ik kan blind typen, hij kan blind gamen. Goed, hij wilde Mario Party spelen. Een ontzettend leuk spel, waarbij je met vier karakters (ik ben altijd Yoshi) over een speelbord (vergelijk het maar met Ganzenborden) wandelt. Na iedere ronde speel je een minigame (vissen, vlinders vangen, zwemmen, bij de Mac werken...) waarmee je geld verdient. Op dit bord gebeurd van alles, als je bijvoorbeeld op een vraagteken stapt word je overspoelt door een vloedgolf of mag je een stukje met een dolfijntje rijden. Er zijn vakjes waar je geld kan verdienen, er zijn vakjes waar je geld kwijtraakt. Wie aan het einde van het spel de meeste sterren heeft, heeft gewonnen. Simpel, zou Johan Cruijff zeggen. Jaja...
Ik denk, ik doe effe met dat jochie mee. Hij was Donkey Kong (het karakter waarmee mijn broer dus altijd wint) en ik Yoshi. De computer bestuurde twee prinsessen. Minigames moesten uiteraard even geoefend worden, want die kleine had het spel nog nooit gespeeld. Ik dacht, laat ik eens lief zijn, ik laat hem subtiel winnen. De eerste spelletjes hield ik die gedachte nog wel vol... todat hij van mij begon te winnen, terwijl ik hem niet liet winnen. Bijvoorbeeld bij het onderwaterzwemmen door ringetjes heen... drie keer oefenen en ik had een RSIduim (bij wijze van spreken dan) en ik moest vreselijk mijn best doen om te winnen. Waarop ik, tot huilens van het lachen toe bij mijn mama, uitriep: 'Ik kan niet eens winnen van een kleuter!'
Uiteindelijk heb ik hem nipt verslagen. Maar dat vond hij niet zo erg, omdat hij mij heel aardig vindt! Gelukkig!

Keevie & Ik

Aan de kant... deel 2

Gisteren ging ik eerder weg van werk, omdat ik voor een voetblessure bij de huisarts moest zijn. Keevie had benzine nodig, dus voordat ik de snelweg met hem opdraaide, eerst even tanken.
Althans... dat was de bedoeling. We stopten bij de pomp en ik wilde uitstappen, stond er ineens een grote vrachtwagen achter me. De chauffeur stapte uit en zie: 'Wat doe jij nou?' Tanken, malloot, dat zie je toch! 'Nu blokkeer ik de hele boel,' voegde hij er nog aan toe. Ja duh! Mijn tank zit rechts en kan ik het helpen dat de weg zo smal is. Ik dacht: hij moet er even door. Geen paniek en zei: 'Ga er dan maar even langs, rij ik wel even opzij.' Dus wij reden een stukkie naar voren, reed hij ook een stukkie naar voren, stopte, stapte uit en trok handschoenen aan om te tanken! Hij pikte dus gewoon de pomp in. Ik was verbouwereerd en kwaad tegelijk, Keevie kon niet meer achteruit naar een andere pomp (want meneer blokkeerde de boel), dus dachten wij: 'Loop maar lekker naar de pomp, we tanken straks wel.' En raceten de snelweg op naar de huisarts.
Gelukkig bleek mijn blessure niet ernstig te zijn en kon ik met Keevie naar een benzinepomp. Althans... dat dacht ik. Net op weg kuchte Keevie dat hij geen energie meer had. Pruttelde en stond stil. Arme Keevie...
Ik sprong eruit, duwde hem van de weg af het fietspad op en wilde hem de stoep (een randje van vijf centimeter hooguit) opduwen, zodat hij niet in de weg zou staan.
Arme ik... Krijg jij maar eens een zwaar Keevie de stoep op! En niemand die even van zijn fiets springt of uit de auto stapt. Eén aardige meneer stapte wel uit, terwijl hij voor het stoplicht stond, en hielp mij Keevie op het stoepje te zetten.
Zo, die was veilig. Knipperlichtjes aan. Wat nu?
Mama, door het headsetje in mijn oor, adviseerde naar het dichtstbijzijnde benzinestation te lopen, een jerrycan te kopen en die vol te tanken. Dat heb ik gedaan. Bij het benzinestation hadden ze echter geen jerrycans. Een geluk dat het bij het Winkelcentrum was en bij een filiaal van Halfords (je weet wel: En wat heeft hij van Halfords? Een sticker op zijn auto!) wel een vijf liter jerrycan. Dus ik snel (zo goed als dat ging) terug naar het benzinestation, de can gevuld, teruggelopen naar Keevie, die hevige dorst had, maar wel zijn oranje lichtjes alle vier tegelijk in een monotoon ritme aan de buitenwereld liet zien. Na de vijf liter erin te hebben gegoten ben ik met hem naar 'mijn' benzinepompje (met zo'n schelp) gereden, waar ik hem tot zijn nekje heb gevuld.
De jongen achter de toonbank liet mijn baalgevoel als sneeuw voor de zon smelten en maakte mijn en Keevies dag weer helemaal goed: 'Wat een prachtige auto heb jij! Hij staat helemaal te glimmen.'
Dank je wel aardige pompmedewerker. Je wist het niet, maar dat was wat Keevie & Ik even nodig hadden.
Ach... de hele gebeurtenis zal wel weer ergens goed voor zijn geweest. Waarvoor? Tja, daar komen we misschien niet achter, maar het is een wijsheid van mama die ik zeer ter harte neem. Maarre... Keevie & Ik gaan veel liever voor een sirene aan de kant...

Keevie & Ik

Aan de kant!

Ken je dat? Wanneer je in de auto zit en je hoort sirenes gecombineerd met het zien van flitsende zwaailichten? Mijn reactie is dan altijd: wie of wat is het, en moet ik ja of nee aan de kant. Ik heb wel eens gehad, vlakbij mijn werk dat ik de berm in moest voor een ziekenauto. Ook heb ik bij de Utrechtse Jaarbeurs flink gas gegeven om een brandweerauto de ruimte te geven en gisteren moesten Keevie & Ik de bosjes insturen bij de Kinderboerderij om een politiewagen door te laten. Altijd een spannend moment: moet ik plankgas of kan ik aan de kant. Gelukkig kwam het allemaal goed en konden de agenten eenvoudig om ons heen. En hadden Keevie & Ik geen last van de takken. Toen we verder reden, was het zeer duidelijk welke kant de agenten op waren gesjeesd: overal stonden autootjes op de stoep, in uitritten en in de berm. Iedereen aan de kant dus.

Schoolagenda wijsheid...

Spiegeltjes

Bij het opruimen van mijn boekenkast (zeg maar een verzameling planken waarop mijn boeken, videobanden, schriften, schrijfsels en dergelijke bijeen gepakt zijn) bladerde ik in oude schoolagenda's en kwam het volgende tegen:

Ik zie lichtjes in je ogen
Kom eens heel dichtbij
(ik zie mij)
Je ogen zijn twee spiegeltjes
Zie jij dat ook bij mij?

Lief hè?

Botbreuken & Wolvenbeten

Breek een been!

Altijd gedacht dat het onaardig is als je iemand geluk toewenst door hem een gebroken been toe te wensen? In de theaterwereld is het heel normaal: 'break a leg', zeggen ze daar tegen elkaar voordat ze op moeten. Dit komt voort uit het aloude bijgeloof dat 'veel geluk' of 'succes' juist averechts kon werken en ongeluk voort zou brengen.
Nu ben ik bezig met Italiaans (voor beginners) van de LOI en leerde dat ze in Italië ook een soortgelijke uitdrukking hebben, namelijk: 'In bocca di lupo'. Wat letterlijk 'in de bek van de wolf' betekent. Wie je dat toewenst (ter gelegenheid van een voorstelling, sollicitatiegesprek et cetera) kun je antwoorden met: 'Crepi di lupo'. Dat zoiets als 'de wolf crepere' betekent.
Grappig niet?