Uren kan ik naar ze kijken. Vooral Tonga & Sabari in DierenPark Amersfoort zijn mijn favoriet. Hoe ze soms verstrengeld in elkaars poten liggen. Elkaar kopjes geven of warm houden op die ene dag dat er sneeuw gevallen is. Hij kan je hypnotiseren met zijn blik en intimideren met zijn brul. Zij kan naast je liggen aan het glas en met die prachtige gele ogen dwars door je heen kijken.... En dan denk ik ‘Wat erg dat leeuwen in het wild in hun voortbestaan worden bedreigd door mensen die niet zien wat ik zie...’ Soms ga ik bij Tonga & Sabari zitten als ze aan het raam liggen in de Oude Stad. Gewoon op de grond, dichtbij het glas. En dan voel ik me zo verbonden… Zo één met de oerkracht die voor me ligt, dat ik er intens rustig van kan worden. Bij deze een ode aan de leeuwen die ik zo lief heb, hun familieleden in andere dierentuinen, maar ook aan alle andere leeuwen overal ter wereld. 
Writing Berries:
Internationale Dag van de Leeuw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Reacties worden voor plaatsing eerst ter goedkeuring voorgelegd aan de auteur.