Just me...

Een dag begint. De avond valt. Seizoenen wisselen. Alles verandert... ...ik ook... ...Weet jij nog wie je was?

vrijdag, september 27, 2002

Guitar Man

Cool

Weet je wat gaaf is: een gitaar. Wat nog gaver is: gitaar kunnen spelen! Want waar kijk je als meisje het eerste naar bij een band? Juist: de zanger. Maar daarna toch wel naar de gitarist. Een zanger die ook nog eens gitaar speelt is natuurlijk het summum van muzikaal geluk! Voor mij dan. Gitaren spreken nu eenmaal tot de verbeelding: je kunt er zowel heel klassieke als moderne stukken op spelen. Er zijn verschillende gitaren: de houten die je vaak in Spaans getinte muziek hoort. En natuurlijk de elektrische gitaar! Maar ook daar heb je weer verschillende soorten in. Van de ‘gewonere’ tot aan de echte jankende hard rock gitaar. In bijna alle muzieksoorten komt de gitaar voor: pop, rock, hip hop, soul, blues, r&b. Een gitaar is cool. Een gitarist is cool. Mijn pappie is cool. Daddy Cool! Jawel. Want vandaag werd ik gebeld door hem, dat ik even moest luisteren en wat hoorde ik daar: een stukje van de Rolling Stones. Gespeeld door mijn pappie op…een elektrische gitaar! Eindelijk heeft hij er weer eens één! Gaaf hè. Hij speelde altijd al goed gitaar (voordat ik ging slapen een paar liedjes toen ik klein was) en hij maakt vaak eigen liedjes op het keyboard (hij leerde me een boogie woogie/ rock and roll op het orgel en keyboard en dan speelden we dat samen, moeten we trouwens nodig weer eens gaan doen!) en NU wordt dat natuurlijk nog mooier! En: wat door de telefoon al cool klinkt, zal in levenden lijve natuurlijk nog beter klinken. Dus: go Daddy go. Zullen we dan toch maar eens dat bandje beginnen?

zaterdag, september 21, 2002

Schrijf workshops

Script +

Vandaag heb ik weer een enerverend dagje schrijfworkshop gehad. Lekker hoor: zo'n ochtend met zijn allen praten over teksten. Daarna weer met de trein naar huis, de aanwijzingen en commentaren lezen die iedereen bij je verhaal heeft gezet. Heel leerzaam! Maar vooral leuk en op hoog niveau. Tja, het heet niet voor niets Script PLUS!

donderdag, september 19, 2002

Hobbeldebobbel

It’s a beautiful day? deel 2

Het gaat niet goed met de zeehondjes. Maar ook niet met de hulpverleners:

Psychische hulp voor zeehondenredders
De medewerkers van de zeehondencrèche in Pieterburen krijgen psychische hulp om hun ervaringen met dode zeehonden te verwerken. Volgens directeur Lenie 't Hart hebben veel medewerkers last van slapeloosheid, stress en nachtmerries. 'In vier dagen tijd zijn er tweehonderd dode dieren binnengebracht. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten.'
De gesprekken met een psycholoog zijn aangeboden door het ministerie van Landbouw, dat ook de kosten voor zijn rekening neemt.
Ook mensen die niet bij de crèche werken, maar wel met de dode en zieke zeehonden te maken hebben, kunnen een beroep doen op een psycholoog. Hieronder vallen medewerkers van Staatsbosbeheer, de waterpolitie en vuurtoren de Brandaris op Terschelling.
Het virus dat de zeehondenpopulatie in Noordwest-Europa treft heeft in Nederland al zeker 1200 beesten het leven gekost.
Bron: dokterdokter.nl

Dus kom op: tast in die buidel en stort op gironummer 8020! Of ga eens kijken bij de crèche of op de website!

Openingstijden:
De crèche is het hele jaar door (ook op alle zon- en feestdagen) toegankelijk voor publiek tegen een entreeprijs van slechts € 1,00 (1 euro).
Tussen 9.00 uur en 18.00 is de winkel geopend en zijn er voorlichters aanwezig.

Keevie & Ik

Flirten in de File

Ik las op Internet dat flirten goed is voor je. Het maken van oogcontact met iemand die je leuk vind geeft een prikkel in dat deel van de hersenen dat te maken heeft met het beloningsgevoel.

Bewust even lachen of kijken naar mensen die je leuk vindt, geeft je leven weer die frisse en enthousiasmerende oppepper die je nodig had. Flirten geeft nog meer energie en voert de geestdrift op naar grotere hoogten. Het is wel belangrijk even te wachten tot de ander ook terugkijkt anders gaat het effect verloren. Zorg ervoor dat je een paar keer per dag mensen die op jou plezierig en aardig overkomen even aankijkt. Dat geeft een gevoel van waardering, stimulans en tevredenheid voor jou en die ander.

En het is waar. Nu wordt er sowieso veel naar Keevie en mij gekeken. Tja, dat is natuurlijk niet zo gek, want Keevie is een hele mooi Kever en zo vaak zie je ze niet rijden. Vaak is het echt dat je helemaal bekeken wordt: eerst van achter, dan langsaf, langzaam rijden zodat ik er langs moet en dan mee oprijden om nog even goed te kijken. Als iemand Keevie mooi vind, dan geeft dat mij ook al een kick. Laat staan als er dan ook een knipoog voor mij inzit! Mooi meegenomen als het dan ook nog eens een leuke knul is. Geeft echt een lekker gevoel! Dus als je op een saaie middag naar huis rijdt in de file, kijk dan maar lekker om je heen en deel eens een knipoog uit. Geheid dat je veel vrolijker die file accepteert!

Henks UkiUkies

Ukiuki’s

Mijn broer maakt Ukiuki’s (spreek ui: oekie-joekies). Dit zijn kleine geluksdraakjes in allerlei kleuren en vormen. Zo zijn er liefdesukiuki’s, geslaagdeukiuki’s, sportendeukiuki’s en uki’s met gelukssteentjes (echte mineralen en halfedelstenen die bij je sterrenbeeld horen of speciale functies stimuleren: zonnesteen helpt bijvoorbeeld bij duizeligheid en lapis lazuli tegen nachtmerries). Morgen staan we er weer mee op de markt. In Maarssen op het Bisonspoor. Het is altijd leuk om mensen blij te maken met een praatje, een cadeautje of gewoon iets voor zichzelf. En op onze kraam kun je vele leuke cadeautjes voor jezelf en voor anderen vinden. Mijn broer maakt ze allemaal met de hand, er komt geen malletje aan te pas. Toch fijn zo’n broer die mooie dingen maakt. En ik heb écht zin in morgen!

Er bestaat nog geen ukiuki site, maar belangstellenden kunnen wel een e-mail sturen aan Henk: ukiuki@dolfijn.nl

woensdag, september 18, 2002

Ik jib, jij jibt, wij jubben...

Onder het mom van: waar ik al niet op geabonneerd ben.
Gelezen in Taalpost nummero 53:


Woord van de week: 'jibben'

Jibben is met een snowboard over een ander oppervlak dan sneeuw glijden,
bijvoorbeeld over een tafel, reling of balustrade. Uit etymologisch oogpunt is
jibben erg interessant. Het is ontleend aan het Engelse werkwoord to jib,
oorspronkelijk een zeemansterm voor 'heen en weer zwaaien', bijvoorbeeld van
een zeil. Dit Engelse werkwoord gaat volgens sommige woordenboeken terug op een
oud Nederlands woord: gijben, dat verwant is met ons huidige gijpen, een
scheepsterm voor het omslaan van de bezaan bij het zeilen voor de wind.

Waaruit we kunnen opmaken dat snowboarden iets met zeilen te maken heeft...

maandag, september 16, 2002

Keevie & Ik

Keverland

De garage voor Keverlievend Nederland is voor mij Keverland in Pijnacker. Goede monteurs, met liefde voor de VW Kevers. Alle onderdelen op voorraad en een hele goede service! Zondag mag Keevie er weer naar toe. Zet ik hem er 's avonds neer, zodat hij maandagochtend aan de beurt is voor de kleine servicebeurt. Nu is Keevie het niet gewend om buiten te staan: hij staat normaal in een garage, maar voor een keertje is dat niet zo erg. En maandagmiddag kan ik hem dan weer ophalen! En dan is hij weer helemaal geolied, bekeken en veilig om de winter in te gaan. Gelukkig maar, want vanmorgen hing er al mist en als het straks gaat vriezen of sneeuwen, wil ik toch wel helemaal voorbereid zijn. En bij de monteurs van Keverland is hij tenminste in goede handen!

Wat is dat toch met...?

deel 2 computers

E-mail, internet, schrijven, opzoeken, bewaren: bijna iedereen werkt wel met een computer. Anders kan ik niet webloggen en kan jij het niet lezen. De computer is bijna ondenkbaar geworden in het dagelijks leven. En je merkt pas hoe afhankelijk je was van je elektronische vriendje, als hij er plotseling mee uitscheidt. Ik noem geen namen, maar als je weer online bent dan weet je vast wel dat ik het over jou heb! Maar troost je, ik kan ook niet buiten mijn steun en toeverlaat: al mijn verhalen staan op de harde schijf van mijn computer. Ik moet er niet aandenken dat ik die allemaal kwijt zou raken, door een virus of een crash. Dat was niet altijd zo. Het heeft tot de derde klas van het VWO geduurd voordat ik ook maar aan een computer wilde gaan zitten! Nee: ik deed het wel op de typemachine! Nu heeft dat geratel ook wel zijn charmes, maar 1 foutje in de tekst en je kan weer helemaal opnieuw beginnen. Geef dan mijn kleine laptopje maar! Meer voordelen dan nadelen. En ook als de stroom uitvalt, kan ik nog even verder. Maar ja, dan moet niet opeens de batterij leeg zijn, want dan ben ik nog alles kwijt. Ook vastlopen is puur crises, of te langzaam Internet... Wat is dat toch met computers: ze zijn het summum van schrijversgeluk! Zolang hij het maar naar wens blijft doen, anders zijn we niet meer zo gelukkig met ons elektronische steun en toeverlaat!

vrijdag, september 13, 2002

Hobbeldebobbel

It's a beautiful day?

Wie kent hem niet, dat zeehondje dat uitgezet wordt op het wad. Hij knijpt zijn waterige zwarte oogjes even dicht tegen de zon. Hupst dan, onzeker omkijkend, de Waddenzee in. We horen Freddy Mercury zingen: It's a beautiful day... The sun is shining. I feel good! Nothing's gonna stop me now.... Maar het is helemaal geen beautiful day voor zeehondencrèche Pieterburen. Dagelijks spoelen er veel zieke zeehondjes aan, waarvan het merendeel al gestorven is. De "nieuwe" zeehondenziekte is de boosdoener ervan. En met veel (veel te dure) medicijnen kunnen de zieke zeehondjes nog wel gered worden. Althans, er bestaat dan een kansje. Dus wees eens goed, maak er een beautiful day van en geef voor en aan de zeehondjes: Gironummer 8020. Je zou ze er zo blij meemaken!

Openingstijden:
De crèche is het hele jaar door (ook op alle zon- en feestdagen) toegankelijk voor publiek tegen een entreeprijs van slechts € 1,00 (1 euro).
Tussen 9.00 uur en 18.00 is de winkel geopend en zijn er voorlichters aanwezig.

dinsdag, september 10, 2002

Keevie & Ik

Parijs - Dakkar

Hotsend en botsend over de weg. Zand en kleine steentjes spatten op bij de ruiten. Tikken tegen de onderkant van Keevie. Eerst zakt zijn rechtervoorwiel in een kuil en lijkt de achterkant opgetild te worden. Dan klimt hij weer uit het gat om vervolgens met het andere wiel weg te duiken. Naast mij staan de schaapjes rustig te grazen. Alsof ze het niets kan schelen dat er weer een auto voorbij rijdt over deze bijna ongangbare weg. Keevie & ik rijden niet harder dan de tweede versnelling, nog geen 20 km/u. Misselijk komen we op het tweede stukje van de weg: een bocht met hier en daar een klein kuiltje. Dat is beter. Parkeren en klaar. Elke ochtend en middag hetzelfde: zowel het verlaten als het toetreden van het werkterrein. Het lijkt wel Parijs - Dakkar!

vrijdag, september 06, 2002

Onschuldig ?!

Not Guilty!?

Mijn eigen Neef vertrouwt mij niet meer. Sinds mijn broer vorig jaar besloot een moordspel te kopen (The Duke's Descent) en te spelen met ons. Het was heel gaaf: iedereen krijgt een rol en een rollenboekje. Op een bandje krijg je te horen wat er gebeurt is. En dan maar raden wie de moordenaar is. Het allerleukste is vooral dat je erg achterdochtig wordt naar elkaar toe. En: wat zal diegene nu weer zeggen over mij! Uiteraard was ik die keer degene die de Graaf vermoord had. En dat terwijl ik gewoon zijn juwelen wilde hebben! Maar sinds die keer, vertrouwt hij mij niet meer. De tweede keer dat we zo'n spel (Archeologically speaking: It's the Pits) speelde was het bij mijn neef. Toen had ik het gelukkig niet gedaan. Het was wel net zo gaaf: iedereen was weer verkleed! En wat ga ik doen om mijn verjaardag in stijl met vriendjes en vriendinnetjes te vieren? How to Host a Murder. Juist. En dit keer wordt het een glitterfestijn in de disco Flunkytown. De heetste disco van New York in de seventies. De naam van deze moordepisode? Saturday Night Clever! Dus pak je plateauzolen en laat die wijde pijpen maar wapperen: it's time to host a murder!

donderdag, september 05, 2002

Drup, drup, druppel

Druppels
een gedichtje over helpen

Kleine drup gleed langzaam
Langzaam over de ruit
En in ene stopte hij
In het midden en riep luid:

'Ik durf niet meer te glijden
de ruit is zo ontzettend lang!'
En zachtjes fluisterde hij erbij:
'En ik ben ook een beetje bang.'

Grote drup kwam er al aan
Hij gleed en gleed en gleed
Totdat hij het kleine drupje zag
En weet je wat hij toen deed?

Hij pakte Kleine drup
Zo hup, aan zijn hand
'Als we samen glijden
zijn we zo samen aan de kant.'

Kleine drup, die bibberde
En rilde nog wat na, maar
Hij vertrouwde Grote drup
En kijk die twee eens daar!

Samen hand in hand
Gleden ze naar beneden
En Kleine drup was niet meer bang
Omdat ze het met zijn tweetjes deden
© Berry de Nijs

woensdag, september 04, 2002

La' ma' waaiuh

Woord van de week: Wapperplek

'Wapperplek' is een vrij banale samenstelling van het werkwoord 'wapperen' en 'plek'. Het duidt een plaats aan die bestemd of geschikt is om een vlag te laten wapperen. Begin juni stond het woord in ruim een week tijd acht keer in de krant. Alsof het al tijden in de lucht hing, maar opeens een aanleiding had gevonden om feitelijk in de media te gaan figureren. In de tien jaar daarvoor stond het woord nooit in de krant en er kan daarom worden aangenomen dat 'wapperplek' een nieuw woord is. Of het ooit in het woordenboek komt, is twijfelachtig. (bron: Taalpost nieuwsbrief)

zondag, september 01, 2002

Feestvarken

Happy Birthday to me!

Vanmorgen was ik al vroeg op. Want ik ben jarig. Ik denk dat ik het antwoord op mijn vragen nu wel gevonden heb (zie stukje hieronder). Verjaardagen, visite, dat er voor je gezongen wordt et cetera staan gelijk aan lekker kinderlijk doen. Je bent immers jarig. En wat die cadeautjes betreft: ja daar was ik zeker nieuwsgierig naar. Maar ik hoefde niet lang te wachten op mijn ontbijtje op bed, omringd door iedereen en de hondjes cadeautjes uitpakken. Heerlijk. Jammer dat het alweer voorbij is, maar nu kan ik tenminste van mijn cadeautjes gaan genieten! Happy Birthday to me, straks lekker slapen en dan morgen maar eens in de koelkast kijken wat er nog allemaal over is van al dat lekkers van vandaag!

B'Day Countdown